Chereads / Mahal Kita Alam Mo Yan (Book2 of CKAMB) / Chapter 42 - Chapter 42: First Day

Chapter 42 - Chapter 42: First Day

"Mom, sure kang ikaw na bahala sa kanila?." I'm referring to my kiddos. They're still sleeping at kasalukuyan na akong naghahanda ng almusal. Maaga akong nagising dahil yung alarm ko. Nag-ingay na.

"Hay naku.. wala ka bang tiwala saking bata ka?." bumuntong hininga si Mommy sa tinanong ko. It's not like I don't have any trust on her. Alam mo lang yung feeling na di mo maipaliwanag kapag iniiwan mo sila at hindi ikaw ang mag-alaga the whole day?. Ganun.

"Mommy naman.. that's not my point.. alam mo namang first day ko sa work ngayon diba? Kabado ako sa work place ko. Idagdag mo pa na first time ko silang iiwan the whole day.." paliwanag ko dito. She turn around matapos kumuha ng gatas sa ref. Nagsalin ito sa kanyang baso at namaywang.

"I know you dear Bamblebiee.. you're not kabado sa work place.. YOU ARE obviously nervous sa mga taong makakasama mo sa work.. ah ah.. you can't fool me dear.." umiling pa ito habang sumisimsim ng gatas. Maging ang hintuturo ng kanan nyang kamay ay iwinagayway nya ng pakaliwa at kanan. Saying, stop fooling me you fool..

Napabuga nalang ako ng hangin sa katotohanan na natumbok nya ako. Tama nga sya. I can't fool her. Nanay ko nga talaga sya dahil kahit di ko pa sabihin. She'll definitely know what's going on in me.

"See?. Speechless ka na?." anya na may tunog pagmamayabang.

"E kasi nga. I'm busy preparing our food.." mabilis kong rason dito kaso isang ngisi lang ang binigay nya sakin. Ang aga ha?. Pero ang dami na nyang energy. Sana ganyan din ako hanggang sa trabaho at pabalik dito ng bahay.

"I can do that naman..ang sabihin mo. Di mo lang masabi na tama ako.." she sat down sa high stool bar sa harap mismo ng pinaglulutuan ko. Ang isang paa nya pa ay nakapatong.

Huminto ako. Ano pa nga bang gagawin ko hindi ba?. She already knew what's running on my head. Lalo na ang nararamdaman ko sa kasalukuyan. Why am I wasting some time to lie diba?.

"E kasi.. kinakabahan ako. Boss ang asawa ko sa company na papasukan ko Ma.."

"Ano ngayon?. Boss ang asawa mo dun. Why worrying?."

"It's not that. Hindi sa kay Jaden ako kabado.. kundi sa mga kasamahan ko. You're right.. kinakabahan ako na natatakot.."

Tinuro nya bigla ang palayok. Muntik na itong masunog. Nag-atubili akong ihina ang apoy dito saka nilagay ang mga hotdog na iluluto. "Stop thinking kasi. Yan ang problema mo e. You are thinking too much na ikaw na mismo ang natatakot sa mga naiisip mo.."

"Di ko lang po kasi maiwasan Mom.."

"Sabagay. Normal na sa mga first timer sa work ang kabahan but it's not normal for you to get nervous and worry to things na di pa nangyayari hija.. think positivity.. it will help you boost your confidence to walk inside the company..hindi ganyan na, hindi ka pa nga naliligo at nakakapagpalit.. nag-aalala ka na.." then she teach me to make relax breathing. So I did. Bahagyang kumalma ang sistema ko. But upon knowing that the clock is ticking. Lalong hinahabol ng hininga ko ang bawat takbo ng kamay nito.

"You ready?." My hot husband asked this while giving me a peck of a kiss on my cheeks. I'm busy putting my light make up. Sa totoo lang. Mas lalo akong kinabahan nang malaman na hindi sya maagang umalis. He said. Gusto nya raw akong makita na suot ang uniform ko. "Nervous huh?.." he looks at me on the mirror while he's fixing his tie too. Tinignan ko din sya sa salamin. Asking myself. Bakit pakiramdam ko. Araw araw syang gumagwapo?. Dahil sa naisip. Napanguso ako. And that sign made him lean on the back rest of my chair then kiss me on my lips. Di ko mapigilan ang hindi tumugon sapagkat mapusok ang ginagawad nyang halik. He slightly lift me na ilang saglit lang ay buhat na nya ako. I tried hard not to hold his hair but damn I can't. Nasabunot ko iyon ng mabilis nang laruin nya ang pribadong parte.

Hanggang sa isang kisap mata. Nagawi na naman ako sa kalangitan. "That was fast baby.." humirit pa sya ng huling halik sa labi ko bago humalakhak.

"Jaden naman.." reklamo ko pagkatapos. Pinalo ko sya. Alam mo kung anong naging reaksyon nya? Tinawanan nya lang ako.

"What?. Hahaha.. your fault. You seduce me baby.. that's why.." kibit pa nya ng balikat.

"Anong seduce?. Ngumuso lang ako eh tapos sumunggab ka na?. Grabe!. pervert!.." bumalik ako sa inuupuan ko at muling inayos ang lipstick na nasira. Sya?. Tumayo muli sa likod ko't muling inayos ang necktie na lumuwag. Even his white long sleeve ay muli nyang ibinutones.

Grabe!.

Napakabilis nga nun!. Hindi ko inasahan.

"I have to go. Late na ako.. Mahal kita asawa ko.." humalik muli ito sa buhok ko. Bago sya lumabas. Di na nga nakapaghintay sa tugon ko. Sabagay. Nakuntento na ata kanina. Hay..

Kahit ganun. Hindi pa rin nawala ang kaba ko.

Buti pa sya Boss sya duon. Ako?. Hay nako. Sana lang.. Mababait ang mga tao dun. Sana.

Sa entrance palang ng kumpanya. Binati na ako ng gwardiya. And I told him not to call me by my last name. Just call me my name. Mabilis noman itong tumango sakin. He understood the assignment.

Marami na ang tao sa may labas ng elevator. Naghihintay sa pagbukas nito. So I stand firmly. Ayaw ipakita ang kaba. Niyakap ko ng mahigpit ang sarili. Silently wishing that this will be a great journey.

"Hi.." isang lalaki ang bumati sakin. Matangkad ito sakin ng ilang pulgada lang. Ang mata nya'y kulay asul at ang ngiti?. Nahihiya.

Malamang Bamby. Stranger diba?. Awkward moment. Ano ka ba?.

"Hello.." nahihiya ko ring tugon.

"You're new here?." tanong nya pa. Mga anim kami sa loob ng elevator at sya ang nasa kaliwang gilid ko. Pader na ang sa kanan ko.

"Ahmm.. yeah.." kingwa! Nasaan na ang kadaldalan mo Bamby?. Ilabas mo na nga. Hindi yang ganyan na para kang uod na nabudburan ng asin. Tsk.

Pagkalabas. Di ko na muling kinausap yung lalaki. Ibang floor ata ito bababa. Tatlo lang kaming bumaba at puro babae.

Mommy pray for me. Eto na! Ito na talaga..