Dear Diary,
One week lang ang natitira kong panahon para asikasuhin lahat ng dokumento ko, transcript of record, dimploma, certificates, birth certificate lahat kailangan pa-authenticate at pa-red ribbon pati NBI clearance ko inasikaso ko na rin. Isang linggo na lang din ang natitira para makapagpaalam sa mga kaibigan, kamag anak at kapamilya ko. August 16 ang flight ko pero 13 ko natanggap ang visa kalakip ang affidavit of support mula kay Jenny. Ang ticket ko naman ay pinadala sa akin ni Edward mula sa isang courier. Hindi na kasi ako pinayagan pang bumalik sa club kaya nagpasya na muna akong manatili sa pamilya ko.
Low profile muna ako sa ngayon at iniiwasan ko ang maglalabas ng bahay, not unless may lalakarin akong mahalagang bagay. Paniguradong pinaghahanap na naman ako ng mga tauhan ni Lennie. Mabuti na lang at hindi ko ni-register ang address ng pamilya ko at ang apartment ko lang ang lagi ko nilalagay na address tuwing may mga dokumento akong sinusulatan.
GAGO's Lesson 101 no. 97: Spend time with your love ones. You'll never know when is the last time you'll have the chance to say at show how much you care and love them.
I spend all my remaining days with my family. Wala na akong naging despedida sa club. Bukod sa pagtatago ko kay Lennie at mga alipores niya ay sobrang naging busy na rin ako sa pag aasikaso ng mga dokumento ko. Ang lahat nang dapat i-apply ay nagawa ko na. Inihabihin ko na lang sa pamilya ko na kapag na-process na ay ipadala na lang sa akin sa courier papuntang Abu Dhabi. Hanggang dumating na ang takdang oras na kailangan ko nang lumisan. Naks parang mamatay lang!
Daig ko pa ang celebrity sa dami ng escort ko papuntang airport. Unang beses kasi na may aalis sa pamilya namin papuntang abroad. Kulang na lang ay magdala ng banda ang nanay ko para maging magarbo ang paghahatid nila. Halos ayaw niya pakawalan nag braso ko noong dumating na kami sa airport.
"Anak, maaga pa naman mamaya ka na pumasok. Kumain muna tayo sa jollibee," paglalambing ng aking ina.
"Meh, baka mamaya ma-late ako," pag aalala ko naman. First time kaya syempre gusto kong maging maaga. Siguradong pagpasok sa loob ay mukha akong tanga na hindi alam kung saang counter magpupunta. Pero dahil ayaw ko naman malungkot ang aking ina ay pinagbigyan ko na rin siya at sumaglit kami sa jollibee para kumain. "Sige na nga po pero saglit lang tayo doon at ayaw ko po talaga ma-late!"
At bago ako pumasok sa departure's entrace ay katakot-takot ang bilin ng aking ina. Hindi rin nawala ang madramang eksena na halos maglupasay siya sa kakaiyak na para naman akong pupunta sa gyera para gawing bala sa kanyon kung makaiyak. Mabuti na lang at nandoon din ang tatay ko na sobrang kalmado na umaawat sa nanay ko. Bago pa ako tuluyan madala sa drama ng nanay ko at maiyak ay pumasok na ako sa loob ng entrance at hindi na muling lumingon pa.
Sinasabi ko na nga ba at late na ako! Ilang minuto na lang ay magsasara na ang check in counter sa Etihad Airways mabuti na lang at nakahabol ako. Mahigpit at masyadong strikto sila sa pagtitimbang ng mga bagahe sa mga nahuling pasahero. Mabuti na lang ay twelve kilo lang ang dala kong bagahe. Wala naman kasi akong masyadong damit na dala at hindi ko rin naman alam kung ano pa ang dapat kong dalhin. Ang alam ko lang ay masyadong mainit doon tuwing buwan ng August.
Malapit na ako sa counter nang biglang may tumabi sa akin na babae. Sa tingin ko ay mas matanda siya sa aking ng ilang taon. Nakasuot siya ng crop top na plunging kahit wala namang boobs na ilalabas. Naka-mini skirt din siya na checkered at knee level boots. In short mukha siyang colsplayer na papunta ng Japan. May bitbit siyang madaming bagahe at isang guitar case.
"My friend, baka naman pwede maki-ride sa bagahe mo? Since magaan lang naman ang sa'yo baka kasi mag-excess baggage ako eh," pakiusap niya sa akin.
"Pwede ba iyon? Hindi ba bawal kasi hindi naman tayo magkakilala?" curious kong tanong sa kaniya. Napaghahalata na ako ay tatanga-tanga.
GAGO's Lesson 101 no. 98: Don't talk to strangers! Maraming tao sa airport na gawain ang maki-ride sa mga bagahe ninyo. Kadalasan ay mga kontrabando ang laman ng mga bagahe nila kaya kapag nagkahulihan ay kayo ang malilintikan.
SInce noong mga panahon na iyon ay wala pa akong alam tungkol sa ganiyan. First time ko kasi ay pumayag naman ako. Mukha naman kasi siyang mabait kahit ang weirdo ng itsura.
"Ako ang bahala basta OO lang ang sagot mo pag tinanong ka nila," kompiyansa niyang sinabi. Halatang hindi ito ang first time niya na maki-ride ng bagahe sa taong hindi niya kilala.
Paglapit namin sa check in counter ay tinatanong kaagad kami ng attendant, "Magkasama po kayo?"
"Opo, relatives po kami, " mabilis na sagot ng babaeng hindi ko alam ang pangalan.
"O-oo, " pag kumpirma ko naman sabay tungo ng ulo ko at baka mahalata na nagsisinungaling ako.
Tinimbang na ang aming bagahe at nang bibigyan na kami ng boarding pass ay nagsalita ulit siya.
"Miss, pwede po doon kami sa upuan na pang-dalawahan lang?" pakiusap niya.
"Sa likod na po iyon ng eroplano. Okay lang ba?" tanong ng attendant.
"Okay lang, doon sa malapit sa CR," dagdag pa niya. Napaka-demanding naman ng isang 'to.
Nanatili na lang ako na tahimik at hinintay na iabot ang boarding pass ko. Pagkatapos ay umalis na kami at tumuloy na papuntang immigration.
"First time mong sasakay ng eroplano no?" tanong niya sa akin. Nanatili naman akong tahimik at hindi ko siya pinapansin. "Alam mo kailangan natin na manatiling magkasama hanggang makarating tayo sa Abu Dhabi, magkasama ang bagahe natin remember?" Nakangiti niyang sinabi sakin. Dahil wala akong alam tungkol sa mga bagay tungkol sa ganun ay mabilis niya akong napaniwala. "Keziah ang name ko ikaw anong pangalan mo?"
"Yujin," tipid kong sagot.
GAGO's Lesson 101 no. 99: Make some reservations for yourself. Don't give them information that they can use against you in the future. Lalo na kung hindi mo pa gaano kakilala ang taong kasama mo.
Nanatili akong tahimik hanggang sa makalagpas kami sa immigration. Wala rin ako sa mood makipag usap kahit kanino ng mga sandaling iyon. Mixed emotions din ako. Magkahalong lungkot at kaha ang nararamdaman ko lalo na at papalapit na ang oras ng pag alis ko sa Pinas.
"Ang suplado mo naman Yujin. Kausapin mo naman ako, hindi naman ako masamang tao!" Nangungusap ang kaniyang mga matang nakatingin sa akin. Kaya naisipan ko na rin na kausapin siya.
"Hindi ka ba giniginaw sa suot mo?"
"Bakit?" nagtataka niyang tanong sabay tingin niya sa sarili niya.
"Bat kasi naka-backless ka pa baka ma-pulmunya ka niyan," paglilinaw ko.
"GAGO! Hindi 'to backless! FYI may boobs ako!" gigil niyang sinabi sabay hampas niya sa braso ko. Feeling close!
"Oo na lang!" Natawa na lang ako habang patuloy kaming naglalakad papunta sa gate namin.
"Mahaba pa naman ang oras, tara maggala muna tayo sa duty free!" excited niyang mungkahi.
"Ayaw ko, wala akong pera!" mariin kong pagtanggi.
"Wala kang pera, bakit ano bang gagawin mo sa Abu Dhabi?"
"May bibisitahing kaibigan," sagot ko.
"Dapat may pocket money ka. Masarap gumala sa UAE," pagmamalaki niya.
"Matagal ka na doon?" curious kong tanong. Hindi pa rin ako maka-move on sa outfit niya.
"Magtatatlong taon na. Singer-dancer ako sa isang club sa Abu Dhabi," proud niyang sagot. "Kasama ako sa isang banda. Alam mo iyong Bodega Club? Doon ako natugtog. Punta ka minsan," paanyaya niya.
Kaya pala ganoon siya manamit. Pero bakit parang magpe-perform na siya kaagad eh magbiyahe pa kami? Baka nakasanayan lang niya. Tanong ko, sagot ko rin. Hanep! Bahala na nga siya. Ang dami ko nang iniisip dagdag pa 'yan sa poproblemahin ko!
Matagal din kami nagkwentuhan habang nag-aabang na magbukas ang gate namin. In-fairness, masarap siyang kausap. Kaya naman mabilis na napalagay ang loob ko sa kaniya. Nalibang ako sa kaniya, nakakatuwa ang bawat kwento niya. Mga experience niya sa kaniyang banda. Maswerte ako at nakilala ko siya. Nawala ang pag-aalala ko at pag-iisip ng mga bagay-bagay dahil sa kaniya. Hanggang sa oras na para sa boarding namin. Itinuro niya kung saan kami uupo, mas sanay kasi siya dahil ilang beses na siya nag byahe. Doon ako umupo sa window seat.
I was really amazed by all the amenities they have on the plane. They have monitors and headsets for every seat and our own pillow and blankets. They even have eye covers for sleeping. Kulang na lang talaga tsinelas para at home na talaga. The flight attendants were all courteous and kind. Minsan namali ako ng napindot na button akala ko para sa ilaw, iyon pala pantawag sa kanila. Nagmadali naman agad sila lumapit sa akin. Dyahe talaga! Kainis!
I was busy watching a movie from my monitor. I don't want to sleep. I was afraid that they will serve the meal while I'm fast asleep. Gutom is real! Keziah, on the other hand, was feeling anxious and agitated.
"I'm bored!" Pilit niyang inaalis ang headset sa tenga ko.
"Manood ka ng movie o makinig ng music," suhestyon ko naman sa kaniya at ipinagpatuloy ko ang panonood ng movie.
"Napanood ko na lahat iyan," reklamo niya.
"Matulog ka na lang at huwag mo akong kulitin. Busy ako," iritang sagot ko sa kaniya.
"Hindi ako inaantok," mabilis niyang sagot.
"Ay basta gawin mo na lang kung anong gusto mo at huwag mo akong guluhin!" Pagkapos ay tinalukbong ko ang kumot sa aking katawan.
Ngumisi lang siya na parang kalokohan na gagawin. Kung ano man iyon ay labas na ako doon at hindi ko obligasyon na aliwin siya. Muli na akong bumalik sa panonood ko ng movie. Hindi nga ako nagkamali! Ilang sandali lang ay may naramdaman akong kamay na gumagapang sa loob ng kumot ko at dahan-dahan nitong hinihimas ang manoy ko. Sa sobrang gulat ko ay bigla akong napabalikwas sa pagkakaupo ko at hinawi ang kamay niya papalayo.
"Ano bang ginagawa mo?" pabulong ko sa kaniya. "Sira ka ba? Baka may makakita sa'yo!" pilit kong hinihinaan ang aking boses. Pero ang totoo ay nanggigigil an ako sa kakulitan niya.
"Sabi mo gawin ko ang kahit anong gusto ko? Ginagawa ko lang naman ang gusto ko eh," pilosopong niyang sagot sabay belat. Napakamaldita talaga! "Shhhh... huwag kang maingay baka magising sila," mahina niyang paalala. Halos lahat ng tao sa eroplano ay nagpapahinga ang iba ay tulad kong naka-headset at nanonood ng pelikula o nakikinig ng musika.
"Tigilan mo nga 'yang kalokohan mo at wala akong balak makipaglaro sa'yo," pagkatapos ko siyang pagsabihan ay itinuloy ko na ulit ang panonood ko. Pero dahil nahimas na si manoy ay mabilis itong nagising at nawala na ang pokus ko sa palabas. Ganun pa man ay hindi ako nagpahalata sa kaniya at nagpanggap na lang na seryoso akong nanonood ng movie.
Makalipas ang ilang sandali ay naramdaman ko na namang gumagapang ang kaniyang kamay sa alaga ko. Hindi ko alam pero parang bigla akong naparalisado at hindi ko na nagawang ikilos ang katawan ko. Gustuhin ko man na sawayin ulit siya pero lintek na katawang 'to at tinaraydor na naman ako. Pati si manoy ay napakabilis na rumisponde, daig pa niya ang espada ni panday na biglang humahaba tuwing inaatake ng kalaban. Galit na galit!
"A-ano bang ginagawa mo? Hindi ba sinabi ko sa'yo na tigilan mo 'yan?" mahina kong sinabi sa kaniya.
"Kunwari ka pa halatang gusto mo rin naman," nakangiti niyang sagot. "Iba ang sinasabi mo sa reaksyon ng katawan mo!" Patuloy niyang hinihimas ang aking alaga at ilang saglit pa ay naipasok na niya iyon sa loob ng aking pantalon. Close encounter na sila ni manoy!
Hindi ko na nagawang itaboy ang kamay niya at ayaw kumilos ng mga kamay ko. Bakit ba napakarupok ko sa ganitong sitwasyon? Napalunok na lang ako at luminga-linga sa paligid para makasigurado na walang taong nakakakita sa amin.
Inangat niya ang armchair sa pagitan namin at naki-sukob siya sa kumot ko. Sumandal siya sa dibdib ko habang ang kamay ko naman ay iniakbay ko sa bewang niya. Iniusog ko siya papalapit sa akin at mula bewang niya iginapang ko ang kanang kamay ko papunta sa pagitan ng kaniyang mga hita. Hindi naman siya tumanggi, bagkus ay ibinuka pa niya ng bahagya ang mga ito para madali kong mahawakan ang kaniyang pagkababae.
Napahigpit ang hawak niya kay manoy ng mahawakan ko ang kaniyang balahibong pusa na kanina pang basang-basa. Halos mapaungol siya ng sinimulan ko itong himasin at laruin ang paikot ng kaniyang lagusan ng aking mga daliri.
"Shit ang sarap," bulong niya sa akin. Habang patuloy niyang nilalaro ang aking alaga.
Hinawakan ko ang kaniyang batok nang aking kaliwang kamay at inalalayaan ito pababa sa aking alaga. "Isubo mo," utos ko sa kaniya. Tumingin muna siya sa aking mga mata at ngumisi bago niya ibinaba ng tuluyan ang kaniyang ulo. Napakainit ng kaniyang hininga habang unti-unti niyang sinusubo ang kabuuan ng aking alaga. Damang-dama ko ang dila niya na nilalaro ang ulo nito at ginagapang pababa at pataas kasabay ang paghagod ng kaniyang kamay paikot dito. Pigil na pigil akong gumawa ng ingay. Napakagat-labi na lang ako at napapikit sa sobrang sarap. Halos itulak ko ang kaniyang ulo pababa para mas lalong bumaon ang bibig niya sa pagkakasubo.
"Shit ganiyang nga isagad mo pa!" Habang patuloy kong idinidiin ang ulo niya pababa. Ramdam ko ang pagpupumiglas niya dahil halos maubusan na siya ng hininga sa sobrang pagkakabaon niya.
Biglang lumiyad ang kaniyang balakang ng sinimulan ko ng ipasok ang isa kong daliri sa lagusan niya. I pump her deeper and faster aiming to hit her g-spot. I knit two of my fingers together and slowly worked them inside her giving her so much pleasure. She then released a long groan as I continue to fuck her with my fingers. Kasabay niyang iginiling ang kaniyang balakang sa aking mga daliri para lalong bumaon ito sa kaniyang lagusan. Clearly she was on the verge of her orgasm. Her legs are started to shaken and her legs tighten squeezing my hand between her thighs. Bigla kong naramdaman ang pagsirit ng kaniyang katas mula sa kaniyang hiyas.
Napahinto na lang ako ng dumating ang flight attendant tulak ang cart ng mga drinks.
"Sir, would you like to have some coffee, tea or juices?" magalang niyang tanong.
Tinapat ko ang hintuturo kong daliri sa aking bibig sabay sabi. "Shhhh... maybe later," mahina kong sinabi sabay turo kay Keziah na nakayuko at nakasubo pa rin sa akin na bahagyang nakatalukbong ng kumot at nagpapanggap na tulog. Habang ang kaliwang kamay ko naman ay dahan-dahan kong hinihimas sa kaniyang hita para pakalmahin ito sa sobrang panginginig. She is still not finished with her orgasm.
The flight attendant nods her head and smiled at me. "Sorry sir, I'll just come back later." pagkatapos noon ay umalis na siya at nagtungo sa ibang pasahero.
GAGO's Lesson 101 no. 100: Food is life! Don't skip meal. Kahit anong busy mo o gaano kaimportante ang ginagawa mo importante na huwag kalimutan ang kumain ng wasto.
Napansin ko na kasunod ng drinks ay isa na naman flight attendant na may bitbit ng cart ng pagkain kaya wala na akong choice kung hindi ang sabihan si Keziah na tumigil sa kaniyang ginagawa. Labag man iyong sa kalooban ko pero ganoon talaga kaysa naman mahuli kaming dalawa.
Habol hininga na bumangon siya sa matinding pagkakabon at mabilis na nagpunas ng kaniyang bibig.
"That was fun," tuwang tuwa ang loka habang inaabangan niyang dumating ang attendant na magse-serve sa amin ng pagkain. "I'm starving!"
"Paanong hindi ka magugutom hindi mo nga tinapos kainin 'to!" inis kong bulong.
"Ang tagal mo kasing labasan!" pangungutya niya.
"Hindi mo kasi ginalingan!" Bwelta ko naman sa kaniya.
Hindi na siya nakipagtalo at umimik pa, bagkus ay inirapan na lang niya ako. Itinuon ko na lang ang sarili ko sa pagkain. Pero ang totoo ay inis pa rin ako. Sobra akong nabitin sa kaniya. Pagkatapos kumain ay tumayo ako sa aking kinauupuan.
"Saan ka pupunta?" pagtatakang tanong niya.
"Sa CR," mabilis kong sagot.
"May gagawin kang milagro no?" tukso niya.
"Wala ka na doon!" Tama siya kaysa sumakit ang puson ko, kaya itutuloy ko na lang sa banyo at nabitin ang aking manoy.
Pagpasok ko sa banyo ay hindi ko namalayan kasunod ko pala si Keziah. Isasara ko na sana ang pinto ng hinarang niya iyon at dire-diretsong pumasok sa loob. Sa takot ko na mahuli kami ay tumingin muna ako sa paligid kung may ibang tao na nakakita. Sakto at abala pa rin ang iba sa pagkain at ang iba ay nagsimula na muling matulog. Habang ang mga attendant naman ay busy sa pag aasikaso sa mga pasahero.
"Sira ulo ka talaga! Bakit ba ang lakas ng loob mong gumawa ng kalokohan?"
"BIlisan mo na baka may mag-CR na iba. Hindi tayo pwede magtagal dito," untag niya. "Matagal ka pa naman labasan," natatawa niyang sinabi sabay talikod niya sa akin at mabilis niyang ibinaba ang kaniyang panty hanggang tuhod at iniangat ang kaniyang palda hanggang bewang.
Hindi na ako nagsayang ng panahon at mabilis kong ipinosisyon ang aking alaga sa kaniyang lagusan nang biglang nagkaroon ng turbulance at napasubsob kaming dalawa sa kubeta.
"Fuck!" napasigaw siya nang biglang bumaon ang aking alaga sa kaniya. Malamang ay nasaktan siya kasi hindi ko pa ito lubusang nababasa ay naibaon ko na nang buong-buo ang aking alaga.
Sobrang sikip ng kaniyang hiyas habang dahan-dahan kong itong binabayo. Lalo akong nakaramdam ng libog sa bawat labas pasok ng aking kahabaan sa kaniyang makitid na lagusan. Sa gigil ko sa kaniya ay sinapo ko ang kaniyang dibdib pero wala ako halos makapa. Langhiya! Parang inalagaang pigsa! Pero mas okay na rin kaysa sa wala. Sobrang tindig na kaniyang utong palibhasa wala namang titindig kung hindi iyon at wala naman siyang halos dibdib. Pero pwede na rin pagtyagaan.
Habang pabilis ng pabilis ang aking pagbayo ay palakas naman ng palakas ang turbulance ng eroplano. Hanggang sa nagsalita na ang piloto.
"We are currently experiencing turbulence. We request all passengers to remain seated at all times. Kindly fasten your seatbelt for your safety. Thank you!"
Ilang saglit pa ay may kumatok na sa aming flight attendant. "Excuse me, please return to your seat immediately!"
Ayaw ko na mabitin ulit ako kaya wala na akong nagawa pa kung hindi ang sumagot nang... "Tumatae ako!"
Nakakahiya man pero wala naman akong ibang choice. Dinig na dinig ko ang pasimpleng hagikhik ng attendant na umalis na rin para umupo sa kaniyang upuan.
Sinamatala ko ang pagkakataon kaya tinodo ko na ang lakas nang aking pagbayo. Isinagad ko na at binilasan ng todo. Inangat ko ang kaniyang katawan at isinandal ang likod niya sa aking dibdib habang pisil-pisil ang kaniyang dibdib. Baong-baon na ang alaga ko sa kaniya at hindi niya mapigilang humalinghing ng malakas sa tuwing humahampas ang labas pasok kong alaga sa likuran niya. Maagap naman akong tinakpan ang kaniyang bibig para walang makarinig sa amin.
"Huwag kang maingay saglit na lang malapit na kong labasan," pakiusap ko sa kaniya. Habang patuloy pa rin ako sa pagbayo na sinabayan naman niya nag pagiling ng kaniyang balakang para lalong bumaon ito sa kaniya.
"Y-yujin, lalabasan ulit ako," habol hininga niyang sinabi. Pareho kaming pawis na pawis na dahil na rin siguro sa sobrang kipot ng CR sa eroplano halos hindi kami makakilos ng maayos pareho. Inilipat ko ang kanang kamay ko sa kaniyang pagkababae at hinimas iyon ng aking mga daliri. Ilang saglit pa ay tuluyan na siyang nakaraos sa pangalawang pagkakataon at pagkatapos ng ilang malalakas na bayo ay sumunod na rin ako.
Mabilis siyang nag ayos ng kaniyang damit at nauna siyang lumabas sa CR na parang walang nangyari na bumalik sa kaniyang upuan. Samantalang ako naman ay naghintay pa muna ng ilang minuto bago ako lumabas para hindi halatang magkasama kami sa loob. Sakto naman na nakasalubong ko ang flight attendant pagkalabas ko ng CR.
"Sorry ha, medyo namamahay kasi ang pwet ko sa kubeta," nahihiya kong sinabi.
Bigla namang natawa ang attendant at kumindat sa akin. "Okay lang po iyon. Normal iyan sa first time passenger!"
Pagkabalik ko sa aking upuan ay nakakapagtakang masyadong behaved na si Keziah. Palibhasa ay solved na! Buong byahe siyang natulog na nakasandal sa aking balikat. Hanggang sa makarating na kami sa Abu Dhabi. Magkasama naming kinuha ang aming mga bagahe at nang palabas na kami sa arrival's exit ay nagpaalaman na kami.
"Paano na iyan good bye na," sabi niya sa'kin.
"Magkikita ba tayo ulit dalawa?" tanong ko sa kaniya na magkahalong lungkot at saya ang aking nadarama.
"Oo, naman bisita ka lang sa bodega club makikita mo ako doon. Teka may sundo ka ba?"
"Oo, susunduin ako ng kaibigan ko. Ikaw may sundo ka?" pag-aalalang tanong ko sa kaniya. Bigla akong nakaamoy na mabaho. Malala pa sa pinaghalong kili-kiling may putok at paang amoy patay na daga. Amoy baktol! Ang ikatlong lebel ng mabahanong amoy sa kilikili, kapareho ng amoy ng nabubulok na bayabas, itoy dumudikit sa damit, at humahalo sa pawis, kadalasang naiiwan ito sa hangin.
"Oo, as a matter of fact 'andiyan na siya!" excited niyang sagot sa akin sabay turo ng tao sa aking likuran. Nanlaki ang mga mata ko na ang lalaking tinutukoy niya ay ang amoy baktol! "Yujin, meet Abdul Rasheed Ahmed Abdulah Sureshkumar Singh, my boyfriend!"
Halos mahulog ang aking panga ng sabihin niya iyon. "Hi, nice to meet you!" ayaw ko sana makipagkamay sa kaniya at natatakot akong dumikit ang amoy niya sa akin pero wala na akong nagawa at ayaw ko naman magmukhang bastos sa paningin niya.
Bago sila umalis ay lumapit muna sa akin si Keziah at bumulong. "People cheat because we want to enjoy the pleasure of both worlds. Welcome to UAE! Huwag ka masyadong tatanga-tanga dito at maraming manloloko!" Sabay kindat niya at nagpaalam na silang dalawa.
GAGO's Lesson 101 no. 101: Huwag kang tatanga-tanga lalo na kung nasa hindi pamilyar na lugar ka.
Ibang klase talaga itong si Keziah. Unang araw ko sa lugar na ito may natutunan kaagad ako. Ilang saglit pa ay dumating na si Jenny na may hawag na placard ng aking pangalan.
Ito na ang simula nang aking bagong buhay ang aking paglalakbay. Bagong lugar at bagong kaibigan. GAGO goes International!
Your Neighborhood GAGO,
Yujin