Chereads / Mahal Kita Alam Mo Yan (Book2 of CKAMB) / Chapter 22 - Chapter 22: At dawn

Chapter 22 - Chapter 22: At dawn

Naalimpungatan ako, alas dos palang ng madaling araw. Kinapa ko ang kanang bahagi ng kama kung saan natulog si Jaden. Wala na sya. Malambot lang na unan ang nakapa ng palad ko.

"Umalis na sya?." nalulungkot kong sambit. Tanging ang lampshade lang sa may side table nya ang may ilaw. Dim light ito kung kaya't di nakakaistorbo sa pagtulog. Naglakad ako't pumanhik saglit ng banyo bago nagpasyang hinanap si Jaden.

"Jaden?." I almost whispered. Dahan dahan pa akong naglakad para hindi marinig nila Kuya. Si Knoa ay tumabi sa kanya dahil sya daw ang gusto nya. Napagod masyado ang bata kakalaro nilang mag-ama at sa Tito na nakitulog dahil may nirush pa itong si Jaden sa office nya.

"Jaden?." tawag kong muli pero walang sumagot. Bumaba ako sa may office nya. Doon ko sya natagpuan na abala pa rin sa harapan ng kanyang laptop. Nakatuko sa may armrest ang kanyang siko habang ang kamay nito ay nasa labi na para bang malaki ang kinakaharap nitong problema.

"Hmm.. bat gising ka na?." nag-unat ito at tumayo para lapitan ako. Malaki ang mga hakbang nito kung kaya di ko na narating pa ang kanyang mesa. "Madaling araw palang." he held my hand at inakay ako paupo sa may single couch.

"Hinanap kita sa tabi ko eh. Wala ka na." parang bata kong nguso sa kanya. Muntik ko pang di masabi ito dahil pinaupo nya lang naman ako sa may kaliwang binti ay duon ako niyakap patagilid.

"Naku naman. Hinanap pala ako ng baby damulag ko." nanlalambing nitong sabi. Siniko ko sya dahil sa ibinansag nya kaya't natawa ito bigla. "Kidding baby. I just miss teasing you."

"Ikaw lang ba?." ipinulupot ko ang magkabilang braso sa kanyang leeg. Sya naman ay sa may bewang ko.

Pareho namung namiss ito sapagkat pareho kaming naging abala sa kanya kanyang trabaho. Sya, di na halos umuuwi. Puro video call nalang o tawag sa telepono. Ganun din ako sa kanya. Tapos pag nasa bahay naman. Laging sila ni Knoa ang magkasama o lumalabas. Ngayon ko lang napagtanto na mahirap pala talagang magkapamilya. Not saying na wag kayong bumuo ng inyo. Ang ibig kong sabihin ay lahat pala ay magbabago. Ultimo sa mga nakasanayan nyo.

"It depends mahal ko. Hindi pa rin naman nagbabago pagtingin at pagmamahal ko sa'yo. Ikaw pa rin yung Diwata na dati ko lang pinangarap noon. Tapos heto ka na't dala dala na ang ikalawang pangalan ko."

Di ko tuloy mapigilan ang mangiti ng maganda. "Bola ba yan?. Wala ako sa mkkd maglaro Jaden ko." biro ko pa nang tawagin ang dati kong bansag dito.

"Jaden ko?. Ang sarap talagang pakinggan. Lalo na kung may kasamang impit na ugh."

"Jaden?." pinalo ko sya sa balikat. Natawa lang naman sya. Then he slowly kiss my back neck. Tumayo roon ang mga balahibong nagtago.

"Sige na Mahal ko. Pagkakataon natin to dahil wala ang Knoa sa paligid."

"E pano kung sumulpot bigla?." takot at pag-aalala ang bumalatay sa akin.

Hindi na sagot nya ang narinig ko kundi tinabunan na ito ng isang pigil na tili ko. Binuhat nya kasi ako paharap sa kanya at walang kahirap hirap na tinanggal ang suot kong maliit at pino na dress pang tulog. "Sigurado ka ba rito?. Baka may biglang pumasok?." lumingon pa ako para sigurahin ang lahat. Baka lang kasi. Di ko maaatim na may makakita sa amin sa gagawin at bukas ay makikita ko sya't ngingitian ako. Ayoko! Di ko kaya yata pag ganun!

"Oo. May gusto nang pumasok. At excited sya masyado mahal ko." di ko nalaman agad ang ibig nyang sabihin. Saka ko lamang napagtanto iyon nung maramdaman na ang bagay na iyon sa akin. Ramdam ko ang pagkabuo at laki nito nanh dahan dahan nyang ilabas masok ito.

"Oh Jaden! Ugh!.." Susmiyo!. Di ko aakalain na ganun ko kabilis nasambit ang gusto nyang marinig.

"Haha. That sounds so good baby but don't come yet. I miss you and I want to enjoy this one." anya. At ang sumunod na ay ang hagupit ng isang mabangis na bagyo. Marahas. Kulang ang salita upang bigyan ng kahulugan ang nangyayari. "I'm coming." he ruthlessly pound me. Our panting breath is like music playing around his office. Para akong isang maamong tupa na sumusunod lang sa gusto ng kanyang amo. Ang kuko ko ay dumiin na rin sa kanyang braso dahil sa bilis, riin at tindi ng pagbayo nya.

"Oh damn it!. Ugh!...." at doon ko muli nakita ang paraiso. Habol habol namin ang hininga ng maingat akong binuhat ni Jaden at pinahiga sa muli sa kama. Binuhat nya ako paakyat dahil alam nyang di ko pa kayang maglakad. Ang buong akala ko pa ay ihahatid nya lang ako. Hindi pala. Imbes, pagkalapag nya sakin sa kama at pumatong na sya sakin. Hindi ko ramdam ang buo nyang bigat. Di ko alam pano nya nagawa iyon. "I miss you so much." bulong pa nya.

Malalim na paghinga muna ang pinakawalan ko bago sya tinawanan. "Halata nga. Para bang, ilang taon kang di nadiligan ha?." pagbibiro ko. Umungol lang sya.

"Yan ang karma aa taong di marunong umuwi.."

"Pag umuwi ba ako, matik na agad?." he asked while playing my left bud. Kakatapos lang namin pero heto na naman sya at pinapainit ako. Mabuti pa at naisipan nyang bumaba at tumabi nalang sa akin.

"Aba. Oo naman. Kailangan ko ring ng tubig Jaden ko." humagalpak ito ng malakas kaya tinakpan ko agad ang labi nya. "Ano ba?. Baka migising sila.." pigil ko rito. Imbes alisin ang kamay ko sa labi nya ay hinalikan nya pa mismo ang palad ko.

"Di nalang kaya ako magtrabaho?." tanging sagot nya lang. Umungol ako sa likot ng kamay nito. Bumaba na ito sa tyan ko at sa pagitan ng mga hita ko. "Sobrang miss din kasi ako ng mahal ko. Gusto lagi ng tubig ko. Hahaha.."

"Ugh Jaden!. Wag ganun. Paano na tong parating na anak mo?.. Hmmm..."

"Whoa!. How does it feels like?." imbes sagutin ako ay nagtanong pa ang loko. Buset!. Kung ano-anung ginagawa.

Sa ikalawang pagkakataon. Mabilis kong naranasan ang sipag ng kamay nya. Mabilis ito kung kumilos. Nakakainis!!.. "It feels better unlike yours." tukso ko. Nasamid ito sa pagtawa at halos daganan na naman ako.

"Hmmmpp.. ganun ba?." bigla ay hinamon ako. Kokontra na sana ako ng mabilis pa sa takbo ng oras ang kilos nya. Pinaulan na nya ng halik ang magkabila kong dibdib na para bang kanya ito. Impit na naman na ungol ang nagagawa ko. Hindi malaman kung saan ibabaling ang ulo o saan ididiin ang mga paa at kuko ko. Sa isang iglap. Nasa ilalim ko na sya't duon naman nagpaulan ng halik. Wala akong alam kung saan ilalagay ang pakiramdam na dulot ng ginagawa nya. Hanggang sa nagpang-abot na naman sa isang madramang ipu-ipo ang nangyari. Parehong bagsak ang mga katawan namin nang matapos.

"Round four?." he asked. Chuckling.

Tinirikan ko sya ng mata. "Damn boy!. I'm too sore for Pete's sake.."

"Hahahahaha.. kidding aside. Matulog kana. Mahal kita."

"i love you too." hinalikan ko sya sa labi bago tuluyang natulog. Sa sobrang pagod ko ay mabilis akong dinalaw ng antok.