Now playing: Forget Me - Lewis Capaldi
Felicia POV
"Felicia."
I am trying hard to restrain myself from showing any emotion to Skyler. Because the truth is? The Felicia she sees now has long been gone.
I want to look into her eyes and make her realize that I am no longer the person she loved before. I am smarter, stronger, and not easily fooled like I used to be. I want to show her that the innocent Felicia she adored is different now.
Nakikita ko ang pagbabago ng kanyang paningin mula sa hopeful na Skyler hanggang sa hopeless, napayuko ito. Well, I guess nakikita niya na ngayon pa lamang na malaki na ang ipinagbago ko.
Her face has become pale. It's evident that she has no more energy. One of the people watching over her told me that she hadn't eaten in almost two weeks.
Napahinga ako ng malalim at tumayo mula sa pag-upo.
"Mabuti naman at gising ka na." Matigas na wika ko as I looked her in the eyes again.
Tagalog 'yun para mas maintindihan niya.
Tinawag ko iyong isang nagbabantay sa kanya para utusan na ilabas na si Skyler sa kanyang kulungan dahil ang totoo, nangangamoy na siya dahil halos dalawang linggo na rin siyang walang ligo.
"Sabi ko na nga ba hindi ako nananaginip, ikaw 'yung nakita ko. And I'm glad you're still alive, Felica." Mahina ang boses na muling wika nito, sapat lamang para marinig ko.
Dahil doon ay muli akong napaharap sa kanya.
Gumuhit ang maliit na pag ngisi sa kanyang labi. Hindi ko alam kung natutuwa ba talaga siyang makita ako or nagiging sarcastic lamang siya.
"Are you glad that I'm still alive?" Tanong ko sa kanya. "Why? So you can kill me? And who told you that Felicia, the person you knew before, is still alive?" Dagdag ko pa habang tinitignan siya ng diretso sa kanyang mga mata.
"The Felicia you knew was DEAD because of you." Pagpapatuloy ko pa.
"No. No, you are still my Felicia---"
"ENOUGH!" I cut her off.
"I've never been yours. I'm not the same Felicia you knew, Ms. Hamilton. Pumapatay na rin ako kagaya mo. I can get what I want, like yours." Napangisi ako. "Well, people change you know."
Noong sabihin ko ang mga katagang iyon, sandaling gumuhit sa kanyang mga mata ang emosyon na pilit na pinipigilan niyang maramdaman.
Perhaps, something inside her came to life again, the anger she had denied to herself.
There! That's it, be angry at me, Skyler.
Hindi na siya muling nagsalita pa pagkatapos kong sabihin iyon. But I can sense na maraming tumatakbo sa kanyang isipan sa mga sandaling ito. Maraming katanungan, maraming 'bakit'.
Nauna akong lumabas kung saan siya nakakulong. Lihim na pinagmamasdan ko siya habang dahan-dahan na inihahakbang nito ang kanyang mga paa palabas ng kanyang kulungan.
At noong sandaling iginagala na niya ang kanyang paningin sa paligid ay inutusan ko 'yung mga guard na iwanan na muna kaming dalawa.
Napapalunok siya noong sandali na muling magtama ang aming mga mata.
"Ano bang plano sa akin?" Diretsahang tanong nito bago muling gumuhit ang pag ngisi sa kanyang labi.
Nakakabwisit lang. Ang hilig niya pa ring ngumisi hanggang ngayon. She looks so hot when she's smirking. She is like a badass girl who is a gentle lover and ready to make you love anytime.
Wala pa ring nagbabago. Kahit na ang dry ng labi niya at namumutla na siya ngayon, ang attractive niya pa ring tignan.
Napaiwas ako ng tingin mula sa kanyang labi. Those lips of hers that I once longed for and eagerly kissed are now right in front of me again.
"Bakit? Natatakot ka ba sa pwede kong gawin sa'yo kaya inunahan mo na ako?" Pagpapatuloy niya bago ako tinignan ng mayroong kahulugan.
I will never forget the last thing she said the night they saved me. When I chose to be with Marsha to protect her instead of going with her.
Sandaling nakipaglaban ako ng titigan sa kanya bago ako dahan-dahan at mapang-akit na lumapit sa kanya nang may ngiti sa aking labi.
Mukhang umepekto naman ang naisip ko noong sandaling napalunok siya at napaatras ng isang beses palayo sa akin.
"Why should I be afraid?" Tanong ko as I slowly approached her.
"I've prepared for our encounter again, Ms. Hamilton. Let's just say, I'm welcoming you." Sabay hawak ko ng marahan sa kanyang pisngi, bago dahan-dahan na inilalapit ang aking mukha sa kanya.
"And besides, I'm not afraid of you anymore. I'm always one step ahead of anyone now." Halos pabulong nang sabi ko pa.
Hindi naman napigilan nito ang mapasinghap noong sandaling sumagi sa balat niya ang aking hininga, lalo na noong maamoy nito ang gamit kong pabango.
Napapikit siya ng kanyang mga mata na tila ba pinipigilan lamang ang kanyang sarili na maakit sa akin. Kaya naman, mas lalo akong natutuksong ipagpatuloy ang aking ginagawa.
Ngunit nagkamali ako dahil parang ako pa ngayon ang naaakit noong dahan-dahan na hinawakan ako nito sa hips ko at unti-unting ipinagdidikit niya ang kanyang labi sa akin.
Mabilis ko siyang tinadyakan sa kanyang paa dahilan para mapatalon-talon ito sa sakit.
"Fuck! Aray naman!" Reklamo nito bago napangisi.
"Don't you want me to kiss you? It looks like you're really thirsty for my lips. I'm just trying to help." Paliwanag nito but in a sarcastic tone.
Mabilis na nag-unahan sa pagtaas baba ang aking dibdib kaya walang sabi na kwenelyuhan ko si Skyler. At mas inilapit pa ang aking leeg at dibdib sa kanya. Iyong wala siyang ibang magagawa kundi matukso sa katawan kong nakahain sa kanya.
And there, mukhang effective naman.
"W-What are you doing..."
This time ako na naman ang napangisi sa kanya.
"Trying to give you what you want. Ayaw mo ba?" Ganting panunukso ko rin sa kanya at pagkatapos ay muling inilapit ang aking mukha sa kanya.
"Kaso naalala ko mabaho ka pa. Pfft!" Pang-aasar ko. "Maligo ka. Magbihis ka. Kailangan mabango ka ha? May pupuntahan tayo." Wika ko as I closed my sentence and suddenly pushed her away from me and quickly turned around, leaving her with the urge to kiss me again.
I couldn't stop myself from smiling triumphantly as I approached Lucka and firmly kissed her on the lips.
I kissed her and intended to show it to Skyler.
"Why did you---"
"Shut up and kiss me back." Utos ko kay Lucka na agad naman niyang ginawa.
Pagkatapos ng intsense kiss na iyon ay napalingon ako kay Felicia trying to see kung ano ang naging reaction niya. Ngunit ako yata ang nagulat noong magtama ang aming mga mata at nakatitig lamang siya sa akin, pero wala akong mabasa na kahit anong emosyon.
Walang galit, hindi confuse at kahit na anong tanong ay wala akong makita sa mga ito.
---
Skyler POV
Pagkatapos kong maligo at magbihis ay agad na dinalhan na rin ako ng pagkain. Iyong totoong pagkain na masasabi. A roasted whole chicken and vegetables.
Gosh! Pakiramdam ko pwede na akong mamatay anumang oras dahil sa sobrang kabusugan. Ikaw ba naman ang hindi kumain ng almost two weeks.
Habang nagpapahinga sandali mula sa sobrang kabusugan ay muling sumagi sa aking imahe iyong paghahalikan ni Felicia at nung kasama niyang babae kanina na tinatawag nilang Lucka.
Hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit parang pinupunit 'yung puso ko na may ibang tao na ngayon na pwedeng gumawa noon sa kanya.
Samantalang dati, kahit labi ng lamok walang pwedeng makadapo sa kanya lalo na kapag ako ang kasama niya.
Pero kahit na gustong-gusto ko silang sugurin kanina ay hindi ko ginawa at matagumpay kong ipinakita kay Felicia na hindi na ako apektado pa kagaya ng dati.
Pero men...sino ba talaga 'yung Lucka na iyon sa buhay niya?
Naputol ang malalim na pag-iisip ko nang biglang bumukas ang pintuan ng lumang kwartong ginagamit ko ngayon. Tss! Kwarto ba talaga ito o imbakan ng mga lumang gamit? Masyadong maagiw eh!
The face of a woman with masculine features immediately greeted me as she entered through the door.
Her face combines the grace and allure of traditional feminine beauty with distinct, bold features that add a unique allure to her appearance.
Her piercing, intense eyes draw you in instantly, framed by long, dark lashes and sharp, well-defined eyebrows. Those eyes, perhaps an enigmatic shade of emerald green or deep, stormy gray, reveal both determination and intelligence, hinting at the depth of her character. They hold a glint of mystery and intrigue as if concealing a wealth of secrets and experiences.
Those lips, painted a shade of deep crimson or bold plum, curve into a confident and sly smile, hinting at a razor-sharp wit. Her skin is flawless, with a sun-kissed complexion that accentuates her natural beauty.
While her jawline is strong and defined, it doesn't detract from her undeniable femininity; instead, it enhances her aura of strength and self-assuredness. A faint, alluring stubble dusts her jaw, adding a touch of masculine allure to her appearance.
As she holds a gun in her hand, her muscular arms and well-defined shoulders become evident, underscoring her physical prowess and capability. Her attire is both stylish and functional, designed for the challenges she faces.
Her overall demeanor exudes confidence and charisma, making it clear that she is a force to be reckoned with. This captivating combination of beauty, masculine features, and a strong personality creates an unforgettable image of a woman who stands out in any room she enters.
I didn't have the chance earlier to check her from head to toe because my two eyes were solely focused on Felicia. And I cannot blame Felicia if she's attracted to someone like Lucka, I mean, just look at her. She has an effortless beauty that you really can't ignore.
Pero syempre mas lamang pa rin ako sa kanya. Hinding-hindi ako magpapatalo pagdating sa physical features. Like duh, Hamilton at Ross kaya ang lahi ko.
"So, you must be Lucka."
Isn't it obvious, Sky? Tanong ko sa aking sarili at tumayo para salubungin siya.
Pero shit dude! Sinalubong niya rin ako, ng isang malakas na sipa kaya agad akong natumba. Damn!
Agad naman na hinawakan ako ng dalawang kasama niyang tuta, kaya naging pagkakataon niya na naman iyon para sikmuraan ako gamit ang hawak niyang baril. Atsaka ako binigyan na naman ng isang suntok sa mukha dahilan para dumugo ang aking ilong.
"Fuck!" Pagmura ko noong sandaling makita ko ang aking dugo sa kanyang kamao.
Susuntukin na naman sana ako nito nang biglang may sumigaw.
"Lucka, that's ENOUGH!" Agad naman na nakahinga ako ng maluwag noong makita kong dumating si Felicia.
"What are you doing?!" Maawtoridad na tanong nito kay Lucka.
"I am just giving her a lesson, for you, babe." Napapikit ng mariin si Felicia at suminyas sa dalawang nakahawak sa akin na pakawalan ako.
"Can you please leave this room for a moment and let the two of us be alone?" Utos nito sa tatlo.
Agad namang napaturo si Lucka sa kanyang sarili.
"Even me?"
"Yes." Tipid na sagot ni Felicia.
"But---"
"What don't you understand about what I said? Huh?" Agad namang napataas ang dalawang kamay ni Lucka tanda ng pagsuko.
"Fine!" Napapairap na wika nito bago tuluyang tumalikod na at lumabas ng silid.
Habang si Felicia naman ay muling ibinalik sa akin ang kanyang mga mata.
Pero ako, naging pagkakataon ko na naman iyon para muling pikunin siya.
Inayos ko ang aking suot na damit na nalukot dahil kay Lucka at muling naupo habang pinupunasan ang dugo mula sarili kong labi at ilong.
I took a moment to gaze at Felicia. She looked incredibly attractive, even though she was covered from head to toe in a black coat, tight jeans, and high-heeled boots.
She also had a piercing on today, which added to her edgy appearance, but she still seemed as lovely as ever. Her once-curly hair was now tied up in a ponytail, and she had applied light makeup.
Napapasipol na lamang ako sa magandang tanawin na nakikita ko ngayon. Mukhang nakuha naman niya agad ang ibig kong sabihin kaya napa ismid siya habang napapailing-iling.
"Hanggang ngayon, manyak ka pa rin." Walang prenong sabi nito.
"Gustong-gusto mo naman. 'Di ba? Like, 'Sky gusto kong matikman 'yung sinsabi nilang heaven." Panggagaya ko sa kanyang boses habang sinasabi ang linyahan niyang iyon bago ako natawa ng mahina.
Pero isang malakas na sampal ang natamo ko mula kay Felicia. Ang bilis niyang sumugod kaya hindi ko namalayan.
"Ouch ha!" Mabilis na napatayo ako. "Mapanakit ka na ngayon." Dagdag ko pa habang nakakunot ang noo.
Sasampalin na naman sana ako nitong muli nang mabihis ko nang nasalo ang kanyang kamay at walang sabi na hinila siya dahilan para magdikit ang aming katawan.
I gave her my signature grin.
"Next time na gagawin mo yun yan, ikaw na ang sasampalin ko." Sabi ko sa kanya sa mahinang tono. "Pero sa kama tayo habang nasa ibabaw mo ako." Pagpapatuloy ko pa.
Kaya hindi na nito napigilan ang pangangamatis ng kanyang itsura dahil sa sinabi ko.
"You, pervert!" Susuntukin sana ako nito gamit ang kabila niyang kamay pero muling nasalo ko iyon. And knowing na mas malakas ako kaysa sa kanya kaya hindi na siya makawala pa.
"Am I a pervert now in your eyes? Whereas before, you used to really like everything I did." Pang-aasar ko muli sa kanya. At mukhang nag-e-enjoy ako dahil palong-palo ang mga reaction niya.
Dahil doon ay walang sabi na muli na naman niyang tinadyakan ang paa ko kaya mabilis na nabitawan ko siya. Pagkatapos ay sinuntok niya ako pero nailagan ko iyon. Isang malakas na sipa ang sumunod na ginawa niya pero hindi niya ako ulit natamaad kaya naman naging pagkakataon ko iyon para sugurin siya pahiga.
Gumulong-gulong kami sa sahig hanggang sa huli, ako pa rin ang pumaibabaw sa kanya.
Kapwa kami hinihingal nang muling magtama ang aming mga mata.
"Ow! Paano ba yan? Top pa rin ako and you're still the bottom" Atsaka ako napataas baba ng aking kilay habang napapakagat sa aking lower lip.
Napangisi siya.
"Bottom, huh?" Wika nito atsaka ako nakarinig ng pag-click ng baril, na ngayon ay nakatutok na pala sa aking tagiliran.
Napahinga ako ng malalim. Habang si Felicia naman ay nakatitig lamang sa itsura ko na merong pagbabanta.
"Aalis ka sa ibabaw ko o papaputukan kita ng baril ko?" Seryosong wika niya kaya napataas agad ang dalawang mga kamay ko.
"Woah! Easy, love." Pagpapakalma ko sa kanya at tuluyang umalis sa ibabaw niya.
Naalala ko hindi na nga pala siya tulad ng dati. But part of me is smiling inside because somehow, I can talk to her again. Not like before when it felt like we were both hiding from each other. At least now, I know na si Felicia talaga ang nahahawakan at nakikita ko.
A lot has changed between us, especially for her...but to me, she's still the same Felicia I met years ago.