Nakita ko kasalukuyan na bitbit nila Mom and Dad ang isang napakamalaking maleta. Mayroon nanaman silang business trip na pupuntahan at maaaring mag-iisang buwan o mahigit pa sila doon.
Ganito ang buhay mayaman. Puro trabaho ang inaatupag na halos wala ng time para makasama ang pamilya.
Hindi na ako nakakaramdam ng lungkot dahil sanay na rin mula pagkabata hanggang sa nagtapos sa college naging independent na ako, tumira sa Manila na mag-isa.
"Ikaw na muna ang bahala mamahala dito sa bahay habang wala kami." bungad kaagad sa akin ni Mom nang makita nila akong naglakad pababa ng hagdan.
"Huwag kang gagawa ng anumang hindi maganda dito sa bahay."
Sa sinabi nilang 'yon bigla napakunot ang aking noo. Ganito na talaga ang tingin nila sa akin? Wala na ako nagawang tama sa kanila sa likod ng lahat pinagagawa ko. I am very dissapointed to them.
"What do you think of me?" Naiinis kong pahayag sa kanila dahilan upang mabilis akong lapitan ni Mom at akmang sasampalin pero kaagad siyang pinigilan ni Dad.
"Sumasagot ka na sa amin ngayon ng Mom mo, Althaea. You're still depending that guy from us!" My father's disgusted explanations but I ignored it.
"I am right, Dad. You both insulting me after what I did to this family." I'm almost crying to say those words. "You always protecting Athena kahit siya naman talaga ang puno't dulo nito."
"Don't blame your twin. It's your fault, Althaea." I chuckled unpleasantly.
"Kung di siya nagpabaya. I will not do all these things." Afterwards, I left without listening to them.
It will hurt me more if I continue to argue with my parents. They don't love me. They keep defending Athena from all of her being immature.
A few minutes, I pour the tears in my face when there's suddenly appeared a video. It was my best friend calling.
She saw my face in red and asked, "What happened, bez?" I observe on how she worry about me. "Is it about Greige, again?"
"Nope." Then, I narrate to her the arguments between my parents and I.
Ginger is really frustrated aftet she heard about what happened earlier.
"Magulang mo pa rin sila to be respected but I will not condemn you for doing that because I know what you have experience in despite of they want you to do." Saying as comforting me.
I am so much grateful to have a friend like Ginger.
"About Zen, hindi ko alam na nagpunta pala siya diyan." She added. "You said too that Greige saw you both are being together in the mall." I nodded.
"Eh di pinag-agawan ka nila?" Sinimangutan ko siya sa kanyang sinabi. "Ayaw mo niyon bida ka?"
"This is not a joke, Gin." I seriously replied.
"I simply want you to smile even just a little. My best friend is really stressed." As she explaining further to me that is not het intention to teasing me.
After that, I told her about my feelings for Greige and she puzzled that almost can't speak in a moment.
"Is it true? Paano na si Zen?" Tanong niya ulit at ipinaliwanag ko rin sa kanya ang lahat.
Napatango-tango siya, "Pero nalulungkot ako at nanghihinayang para sa inyo ni Zen. It's been several years in a relationship at dahil lang dito sa pagpapanggap mo nawala ang lahat."
Bakas nga talaga kay Gin ang panghihinayang sa naging relasyon namin ni Zen. Nilinaw ko naman sa kanya na hindi ko sinasadya then dumating ang araw na naaapektuhan na ako sa tuwing binabalewala niya ako katulad na lang sa nangyayari ngayon. Hindi naman ako magiging malungkot kung wala akong feelings para sa kanya.
Matapos ang usapan namin Gin, nagpaalam na rin kami sa isa't isa dahil maaga pa ang gising niya bukas. Naghilamos muna ako sa sarili bago pumanhik sa kama.
Napagdesisyon ko munang magbasa ng libro dahil hindi pa ako dinadalaw ng antok.
Pagsapit ng alas-nuebe papatayin ko na sana ang ilaw at tanging lampshade na lang ang nanatiling nakabukas, nang napansin naglalakad na palapit sa akin si Greige. Hindi ko alam kung paano siya nakapasok.
"How did you enter my room? At ano ginagawa mo dito?" Pagtataka kong tanong na sa halip sumagot siya umupo pa siya sa kasama.
"I am sorry, Athena." Natigilan ako nang marinig ko iyon mula sa kanya. "Sorry kung di ko tinupad ang promises ko sayo na hindi na tayo muling mag-aaway but it happened again." paliwanag niya habang nanatili lamang pinagmamasdan ang kanyang mukha na nagri-reflect sa liwanag ng buwan. "I have realized everything na mali akong nagpadala sa emotion and insecurities. Kaya, kaagad kitang pinuntahan. Nakaisip ng paraan kung paano kita malalapitan at makakausap."
As he tried explain himself hindi ko maiwasan ang mapatayo sa aking hinihigaan. Tumayo din siya at kaagad niya akong niyakap nang napakahigpit. I missed everything about him.
"Sa lahat ng nangyari, wala pa ring nabago. Mahal pa rin kita. Mahal na mahal." sambit niya habang nakayakap pa rin siya sa akin. "Isang malaking pagsisisi ang nagawa ko ngayon." Dinig kong saad niya at hinayaan lang ang aming mga sarili na nakakapit sa isa't isa.
Na-missed ko ang mga yakap niya pati kanyang tinig na paulit-ulit na bumubulong sa aking tainga na parang musika.
"I am hurting na tinataboy mo ako palayo sa'yo, Athena." Humiwalay siya sa akin at muling humarap. "Lalo na ng makita kong may kasama na ibang lalaki. You know it kill me one hundred times."
Bumagsak na ang mga luha ko matapos marinig ang kataga na iyon mula sa kanya. It realized me that I was wrong to torture him like that. All I know he doesn't care to me anymore.
"I love you, mi cielo." He said then he kissed me on my forehead.
"I love you too, Greige." Closing my eyes as I speaking those words to him.
A few seconds, I opened my eyes and saw him staring at me seriously. Inilalapit na niya muli ang mukha sa akin habang ako naman ay di makagalaw sa aking kinatatayuan. Unti-unti na niyang inilalapit kasabay naman ng aking pagbuntong-hininga at napapikit na lang din.
Maya-maya naramdaman ko na ang unti-unti paglapat ng mga labi ni Greige sa labi ko. Kaagad ako tumugon sa halik niya dahilan ng mabilis na pagtibok ng aking puso. Ramdam ko ang kilig habang nangyayari ito na hindi ko naramdaman noon sa kanya.
He covered me with his arms that make us closer but comfortable while touching his waist. The kiss became more deeper and longer that seems we enjoyed this moment.
Mga ilang sandali humiwalay kami sa isa't isa at naghahabol ng hininga. Pinisil niya ako sa ilong pagkatapos kaya medyo napadaing ako at pinaghahampas ko naman siya sa braso.
"You're so cute when you annoyed." Pang-iinis niya pang saad at napanguso na lang ako bilang reaksyon.
Tinawanan niya ulit ako, "Bakit?"
Sa halip na sagutin, muli na niyang nilapit ang mukha niya sa akin. I didn't hesitate to close my eyes until I fell his lips touching mine. It was the most romantic kiss I ever had in my life.
The moonlight reflect us while kissing. It is just like a scene in sillhoutte mode. Nagpatuloy lang kami sa halikan under the deep of silence na wala sinuman ang makakagambala sa amin.
Mas nagtambol pa ang mga puso nang hawakan niya ako sa magkabilang pisngi habang nakadikit pa rin ang mga labi namin sa isa't isa. Nakakapit naman ako sa kanyang leeg at hinahayaan lang pagsaluhan namin ang gabi na 'yon.
I was very happy on his presence and doing this romanric kiss. Parang ayaw ko nang magkalayo pa muli kami sa isa't isa. Gusto ko dito lang siya sa tabi ko, magkasama kami at parati ko siyang nakikita.
I don't know why I am crazy like this pero ang masasabi ko lang na sobra na akong nai-inlove kanya.
After that, we are now sitting beside my bed. May mga upuan at mesa ako rito. Gusto namin sulitin ang gabi na magkasama. Sobrang na-missed namin ang isa't isa.
"I love these." Mahinang saad ni Greige habang nakahawak siya sa kamay ko. "I love everything about you. Alam mo 'yan kung gaano ako kabaliw sayo." sabi pa niya na ikinangiti ko naman.
"Baliw ka naman talaga eh." Pang-aasar ko pa dahilan para tumigil siya saglit sa pagsasalita at tinititigan ako ng seryoso.
"I'm crazy? Oh, come on." Nagpipigil na lang ako ng tawa sa kanyang facial expressions.
Bukod pa riyan marami kaming napag-usapan ni Greige. Nilinaw ko sa kanya ang totoo tungkol kay Zen. Siyempre, di ko sinabi sa kanya ang buong katotohanan.
There is part of me na feeling guilty because of what I feel for Greige and ignore the past that Zen and I have. Para kasing niloloko ko na lang boyfriend ko sa ginawa ko ngayon. Hindi ko tinupad ang pangako sa kanya na siya lang at wala ng iba. But now, I kissed the other guy and I love him.
"Are you sure na wala kayong relasyon ng lalaking 'yon?" Napatango lang ako bilang sagot dahil di ko alam kung paano na siya iha-handle.
Greige is very jealous to Zen. Kung paano niya titigan ang boyfriend ko. Nakakatakot. Natatakot ako sa possibleng mangyayari sa oras na mabunyag ang katotohanan. Tapos na ang palabas.
"We are friends." Explaining to make him stop questioning about these. "Maniniwala ka na?"
Napatango na rin siya bilang sagot at nakahinga na rin ako nang maluwag. Akala ko aabutin ng bukas ang pagtatanong niya sa akin.
"I love you." Bigla niya ako niyakap ulit.
"I love you more." Nakangiti kong tugon.
"Promise me na ako lang at walang iba." Inirapan ko siya pagkatapos.
Ang kulit kasi eh. Paulit-ulit na lang iyong ganyang tanong. Para kasing di siya naniniwala sa mga sinasabi ko.
"Wala nga!" Naiinis ko ng saad.
"Bakit ka galit?" Naupo muna ako saglit saka ko siya sinagot.
"You keep mentioning those things eh. Hirap bang paniwalaan ang mga sinasabi ko? Hindi pa ba sapat ang nangyari ngayong gabi para masabi kong ikaw lang." Seryosong paliwanag ko sa kanya dahilan para lapitan niya ako.
"I'm sorry." Pagpapakumbaba niyang tugon sa akin. "I want an assurance na ako lang talaga ang mamahalin mo." Nagmamaktol pa siya kaya pinaharap ko si Greige sa akin at hinawakan rin siya sa magkabilang pisngi.
"I love you very much. I love you forever. Ok na ba?" Mas lalong lumaki ang kanyang ngiti nang sinabi ko 'yon.
"Iyan ang gusto ko pang marinig. Pwedeng pakiulit?" Pang-aasar niyang tugon kaya tumagilid na lang ako ng upo at di na balakin pa siyang kausapin.
Inuuto lang niya ako eh. Ayaw ko na kaya napag-isipan ko nang tumayo subalit pinigilan niya ako at muntik ring ma-out balance sa kanyang ginawa. Mabuti na lang mabilis niya akong sinalo.
Sobrang lapit nanaman ngayon ang mukha niya sa akin. Mukhang pinalano niya ang muntikan ito talaga ah.
Ang lakas nanaman ng tibok ng puso ko sa ganitong eksena nanaman namin. Hindi ko gaano nakikita ang buong mukha niya dahil medyo may kadiliman sa kwarto. Natatanging liwanag lamang sa labas ang nakikita dito.
Umiwas na kaagad ako at napansin niya kaagad iyon kaya mabilis niyang inilapit pa ang sarili sa akin.
"Are you planning to escape?" Bulong niyang tanong sa akin.
"Hindi ah. May kukunin lang kasi ako." Pagmamaang-maangan kong sagot sa kanya.
"You're lying." sabi niya kasabay ng paghawak niya sa mga palad ko at pinasiklop iyon sa kanya. "Hindi ka na makakatakas ngayon." dagdag niya at mas hinigpitan ang hawak sa akin.
"May kukunin naman talaga ako eh..." naputol ang aking sasabihin nang unti na niyang nilalapit ang kanyang mukha sa akin. Halos di na ako makahinga sa sobrang lapit.
Susubukan ko sanang tumayo nang nagawa na niya akong nakawan ng halik sa labi kaya nakabalik ako sa pagkaupo. Wala na akong nagawa kundi ang mag-respond sa halik na 'yon. Mas lalo pa ito tumagal at lumalim dahilan upang kapusin ako sa paghinga. Naramdaman kaagad iyon ni Greige kaya binigyan niya ako ng hangin.
Napakapit na lang ako sa kanyang leeg habang siya naman sinakop niya ang buong katawan ko.
Iyon ang nangyari halos buong gabi hanggang sa nakaramdam na kami ng antok at natulog.
KINAUMAGAHAN. Napamulat ako ng aking mga mata at bumungad sa akin ang sunud-sunod na katok ni Ate Dai sa labas ng aking kwarto.
"Bakit po, ate?" Agad kong tanong sa kanya habang ini-stretch ko pa ang buong katawan.
"May naghihintay sa'yo sa labas. Driver daw po siya ni Sir Greige." tugon nito.
Pagkatapos, bumababa kaagad ako sa hagdan saka pinuntahan ang kanyang driver. Buo ang aking pagtataka kung bakit siya ang naghihintay sa akin sa halip na si Greige.
Tinanong ko siya at mabilis siyang lumingon sa aking kinatatayuan.