Nilingon ako nina Mom and Dad nang marinig nila ang aking boses. Nagtingin muna silang dalawa bago sinimulan ni Dad magsalita. Naupo na rin ako at kumain na ng dinner.
"We just wanted to make sure that no one will know about this." Panimula ni Dad na ikinakunot ko ng noo dahil di ko naiintindihan ang ibig niyang sabihin.
Tinignan ko sila ng seryoso at saka muli siya nagsalita.
"You will promise to us that keep this a secret." pahabol pa nito habang napapaisip pa rin ako sa sinasabi ng aking ama.
"I will not say that to anyone. Ano ba kasi 'yon, Dad?"
"Your sister is finally awakened." Bigla kong nabitawan ang kutsara sa aking narinig.
Gising na ang aking kapatid. Kung gayon, ito na ata ang huling araw ng aking pagpapanggap. However, there is a part of me that I'm hurting. The thing is I will never see him anymore.
"Kailan pa?" Kaagad kong tanong at nagpapalitan ang tingin ko kina Mom and Dad.
"Actually, it's been a month after she have awakened from a coma. It is the reason why your Mom and I were not here not for a business trip." As Dad explaining to me but I still dissapointed.
They lied. Kung sinabi na sana nila kaagad sa akin hindi na ako mas nahihirapan pa ng ganito lalo na nagkaayos na kami ni Greige.
"Bakit ngayon niyo lang sa akin sinabi?" Nagagalaiti kong tanong.
"Althaea!" Panunuyaw sa akin ni Mom.
Hindi kasi nila iniisip ang nararamdaman ko. Parating si Athena na lang. Para kasing wala akong nagawa na di-maganda sa kanila. Kahit napakahirap gawin ginawa ko, kahit napakasakit na mawalay sa minamahal sinunod ko sila. Tapos, ganito ililihim lang nila sa akin? Para ano? Gagamitin ako muli para kay Athena?
"Mom and Dad naman. Di niyo alam kung ganito kasakit at kahirap itong pinagagawa niyo sa akin. Then, you lied and hide Athena from me. In what reasons?" Pangangatwiran ko.
Hindi na kasi tama iyong pinagagawa nila. Porque magulang sila, tama pa rin na sila pa rin ang masunod.
"Althaea, this is for the security to both of you. Hindi alam ni Greige tungkol sa kambal ni Athena." Paliwanag sa akin ni Mom. "Masisira ang plano kung di mag-iingat."
"Your mother is right, Althaea." Pagsang-ayon ni Dad kay Mom.
"Kung matured sanang mag-isip si Athena, di ito mangyayari."
"The past is past. You should not blame your sister. Wala ang may gusto nito." My mom stated.
Napabuntong-hininga ako bago muling magsalita. I want to meet my sister. I want to discuss her something.
"Can I see her?" Tanong ko sa kanila at halata sa itsura nila di sila papayag but I have to convince them. Ayaw ko ng patagalin pa ito.
"Hindi pa pwede." sabi ni Dad.
"Why?" Curious kong tanong.
"It's not safe. Baka mabuko tayo ng wala sa oras." saad ni Dad but it is not convincing to me.
"I want to see my sister. I should be careful if you really need to make this more secured." As trying to make them believe that I am expert to this.
Sa ano pa ang pagpapanggap ko kung di alam kahit sa ganitong mga bagay.
"How can we sure if it is effective?" Mom asked.
"Ako na po bahala doon. I gonna use my strategy for it."
Nagtitinginan pa rin sila Mom and Dad.
"Fine." sagot ng aking ama na ikinagulat ng aking ina.
"Honey, are you sure?"
Doubt pa rin si Mom sa akin. Sa mga kakayanan ko sa ganitong bagay. Dahil ang tingin niya ay napakina ko talaga.
"Hayaan na natin si Althaea, hon. May tiwala ako sa anak natin na di niya hahayaang mapahamak tayo at masira ang plano. We can trust her." Pagpapaliwanag at pagpapakumbinse ni Dad kay Mom.
Pagkatapos ng usapan, umakyat na kaagad ako ng kwarto upang magligpit ng mga gamit na dadalhin bukas. Sinabi ko sa aking parent na maagang-maaga ang alis ko bukas.
KINABUKASAN. Maaga nga ako umalis kagaya ng sinabi ko kagabi. I am very careful with every moves did I step hanggang sa makalabas ng mansion. I leaned around to see if there's anyone looking at me or anything. Afterwards, I already started the engine until I got my destination.
It's been in three hours of travelling so I am really tired. Sinalubong ako ng mga isa sa katiwala nila Mom dito pati mga trabahador ng hacienda. Matagal na rin bago nila ako makita ulit dito. Halos mag-iisang taon na iyong huling punta ko rito.
Binati nila akong lahat at ganoon din ako saka pumasok sa isang private house namin.
"Where is she, anyway?" I asked Aling Zabel.
"Your twin is waiting for you now, Ma'am." She replied as pointed me out the direction where Athena was.
Madali akong sumunod sa sinabi niya hanggang sa nakita ko na siya. Tinignan ko muna ang kanyang kabuuan saka siya tinawag.
"Thena." Lumingon siya sa akin at natigilan.
"Oh my twin. Long time no see." Nilapitan niya ako at hinalikan sa pisngi. Ganoon din ginawa ko sa kanya.
"Dad told me last night that you will come here very early to see me. Is that true?" I nodded.
"Yes." Then, she invited me to take a seat and requested Aling Zabel to give us a nice food and drinks.
"Ikaw pa rin talaga si Althaea. You have not changed at all." She giggled as rolling her eyes.
This is my sister. She was always speaking with sarcasms but no hurting of feelings. It is just her personality. If you don't know her more, you will misunderstood someone like Athena Zerene.
"Why would I?" sabi ko naman.
Wala naman ako dapat baguhin sa sarili ko para masabing mabuti akong tao sa harap ng iba. It is me, the real me.
Matter of fact parati niyang napupuna ang pagiging natural ko. She doesn't simply understand that we are different kahit magkamukhang-magkamukha kami. If she is the liberated and spoil brat woman dahill ganyan kinasanayan niya sa mga magulang namin habang ako naman ay isang simple pero I can be the one used to be fit with everybody.
"Nevermind." She laughed. "Change the topic by the way." saka niya ininom ang juice na hinanda sa amin ni Aling Zabel. "How is he?"
Natigilan ako sa pagsubo ng pagkain nang marinig ko 'yon. Nilingon ko siya at sumagot.
"Alam mo na?" Nalilito kong tanong.
"Yeah, Mom told me about that. How is my boyfriend?" Diretsahan niyang tanong sa akin.
Wala talaga siyang paliguy-ligoy na sasabihin. Napaka-bossy talaga ni Athena. I think this is why Greige likes her. They are seems both a businessman and business to their looks.
"He is fine. There's a lot of changes from him." Athena surprised as I said that.
"Really?" Di makapaniwala niyang tanong.
"Yes, he is. I thought you wanna both of you ok." I replied as trying to make my feelings good.
"I'm glad to know that since it will never difficult for me to convince him." I frowned because I didn't understand what she is referring to.
"What do you mean, Athena?" I asked then continue eating my food.
"Greige is someone who hard to know and approach. However, he is romantic so the reason I fell inlove with him crazily." Kwento niya.
Pansin ko nga noon. Hirap siyang i-express ang vurnerable side niya kaya ganoon na lang pabago-bago ang kanyang mood.
"I am so much thankful to you, Althaea for changing him in a much better version." I smiled. "He is a workaholic too that always ignorning me and fogetting about our dates and anniversaries."
Athena is keep ranting about her experiences with Greige. Ngayon nakikita ko ng masaya siya sa kanyang nalaman. I am happy for my sister kahit masakit naman para sa akin ang maihiwalay sa taong minahal mo na rin.
"I am so excited to see him na pero hindi pa pwede sa ngayon. I need my doctor's confirmation about my conscious status." Dagdag pa niya habang patuloy na lang ako nakikinig sa mga sasabihin niya. "Well, what about your plans after this?"
"I will go back to Manila and start a new life there with my boyfriend and friends." Aking sagot habang nakatutok lang mga mata sa kinakain.
"So, sandali lang pala tayo magkakausap nito? Aalis na kaagad!" Tumango lang ako.
"Kainis ka talaga, Althaea "
"Alam mo naman di pwede may makaalam na kambal tayong dalawa, right? Lalo na si Greige." I clarified her things out para malaman niyang di na ako pwede pang magtagal dito kapag nakabalik na siya. Masisira sina Mom and Dad pati kaming dalawa.
"Tama ka nga. Pero sana huwag mo pa rin kalimutan bisitahin kami rito."
"Ok, di ko makakalimutan."
My sister is like a child sometimes when this I can do what she really wanted.
"So, kailan ang alis mo?"
"After nito. Pagbalik ko kaagad ng mansion, I will buy my ticket and prepare all my things."
Pagkatapos ng usapin namin, hinayaan na muna ako ni Athena makapagpahinga sa isang silid na inayos raw ni Aling Zabel.
Tinignan ko ang phone ni Athena nang makahiga ako sa kama. I saw his text messages and missed calls in a few hours ago. It hurts me when reading those so I turned the screen off and try to make some sleep to take a rest for awhile.
"How I missed him." As my tears falling down in my face when still my eyes are closed.
Hindi ko namalayan na napahaba pala ang tulog ko ngayon. Kundi pa sa naririnig kong katok ngayon, di pa ako magigising. Masyado talaga akong napagod sa biyahe.
Binuksan ko ang pintuan at bumungad sa akin ang mukha ni kambal, "Did I upset you? Sorry!" sabi niya.
"No. Actually kagigising ko lang din." I lied pero di ko na kailangan aminin sa kanya ang totoo.
"I am just inviting you to have a lunch. Wala akong kasama kumain." kaagad niyang sagot at sinusuri pa niya kung makakasama ko na siyang kumain.
"Ok. Eksakto nagugutom na rin ako."
Pagkatapos, tumungo na kami sa dining area para kumain. Naghahanda na rin si Aling Zabel ng pagkain. Napansin niya ang presenya namin kaya nilingon niya kami.
"Kumain na kayo, hehe." Pagyayaya nito sa amin. "Bagong luto lang lahat ng pagkain."
Tumago lang din ako saka naupo gayundin din si Athena. Sisimulan ko na sanang manalangin nang marinig kong nagmura ang aking kakambal.
"I am sorry, sis. You know me that I am not religious, right? But I need to join just for you so that we can start eating." Halata sa kanya ang pagkadismaya sa aking nagawa.
Sa tagal na rin kasi naming hindi nagkita nakakalimutan ko na rin ang ibang bagay. I hope she would understand me. Hindi ko talaga sinasadya.
"I am sorry, too. I was forget that you're not a religious woman." I replied to make the conversation yet good.
"I see. You may pray now." She said in a disgust tone.
Athena is always been like that. She can easily get irritated in just a simple things. Hays, kung di ko lang siya kapatid talaga.
Pagkatapos namin kumain, niyaya niya akong manood ng movie. As usual, romantic film papanoorin. Dito kami nagkakasundo. May sinalang siyang CD sa DVD player at napansin kong Filipino movie iyong papanoorin namin.
It is entitled, "I Love You Goodbye" by Kathryn Bernardo and Alden Richard.
"You're so serious uh." natatawang saad sa akin ni kambal.
Seryoso naman talaga ako kapag nanonood lalo na kapag love stories. Nang sa kalagitnaan na ng story, it seems like I am imagining myself in the scene kahit magkaiba iyong twist ng love story nilang dalawa sa akin. It still the same that is talking about love.
Nang matapos ang movie niyaya naman ako ni Athena maligo sa isang malapit na falls dito. Matagal na rin ako nagpupunta sa lugar na 'to pero di ko alam na merong ilong dito at falls.
Pagkatapos kong magbihis napangiwi na lang ang aking kambal sa itsura ko.
"Why?" Nagtataka kong tanong sa kanya.
"Until now you're still 'manang' when it comes to wearing outfits. Duh." She rolled her eyes sarcastically. "Look at me. Dapat ganito rin sinusuot mo. Sexy tignan." Pagmamayabang niya pa sa akin pero di ako nagpatinag sa kanya.
You should respect me of whatever I choose to wear or anything. We are different in personality.
"Magkaiba tayo, Thena." I said to her in serious tone. "Kung comfortable ka sa pagsusuot ng mga revealing outfits, ako hindi. Mas trip ko iyong ganito lang."
"Fine. We don't need to talk about this anymore. I am excited further in swimming." She stated then trying to pull me over beside of her.
"Wala kaya mapansin si Greige sa'yo? You know naman magkaiba tayo even sa pananamit ay iba ka sa akin." Muli nanaman niyang pagbanggit sa pangalan niya.
"Diskarte ko na lang 'yon paano gawin." saka ako nauna nang sumisisid sa tubig at sumunod na rin siya.
Gusto ko na kasi iwasan pag-usapan pa ang tungkol sa kanya. Baka di ko kayanin ang umalis kapag pilit kong inaalalahanin ang bagay na 'yon. Kailangan ko magpakatatag alang-alang sa aking kapatid pati sa aking sarili.
Mahigit isang oras kami naligo at namalagi sa falls. Madalas isinisingit ni Athena sa usapan si Greige kaya bigla na lang nakakaramdam ng sakit sa aking dibdib. Di ko mapigilang magselos sa aking naririnig. I tried to be fine para walang mapansin ang aking kakambal.
Nagpunta naman kami sa isang garden. Narito ang mga paborito naming bulaklak.
Mahilig si Athena sa rose and tulips katulad ko rin kaya noong bata pa kami pinag-aawayan namin ito. Maya-maya nagsalita siya.
"I want to go home na. Naiinip na rin ako dito." Nakangiwi nanamang saad ni Athena. "Puro puno na lang nakikita ko eh. Di man lang ako makapunta ng mall para magshopping."
"Maghintay ka lang ng ilang mga araw makakabalik ka na rin sa mansion. Kailangan mo lang makuha ang permiso ng doctor mo at nila Mom and Dad kung pwede ka na makauwi." Paliwanag ko sa kanya kasi di pwedeng basta-basta lang siya umalis.
Paano na lang kung may mangyari sa kanya ulit after this. Lampas isang taon siyang na-coma at di ganoon kadali bumalik ang dating condition ng kanyang pangangatawan. Lampas na isang taon na rin kami magkakilala ni Greige.
"Ano pa nga ba magagawa ko eh, hays!" Medyo naiirita na niyang tanong.
"Be patient, ok? Magkikita na rin kayo. Makakasama mo pa siya." Pagpapaamo ko sa kanya para kumalma.
Di pa rin tama sa kondisyon niya ang mainis ng ganito. Kahit nasasaktan na rin ako ng sobra at nahihirapan.
Kinuwento rin niya sa akin ang tungkol sa panliligaw sa kanya ni Greige.
"Bakit ka nagmamaktol diyan dahil lang sa bulaklak?" Natawa ako ng pangsarkastiko.
Ang arte lang kasi niya at pinahirapan ang tao. I am not here to defend him but it is not the right to treat bad your suitor like that because of those small things. Sinita daw niya si Greige dahil sa maling bulaklak na binigay. Di ko alam kung maiinis o matatawa ako kay Athena.
Pagsapit ng gabi, napag-isipan na rin naming bumalik sa private house dahil nilalamok na rin kami dito sa garden.
Mga ilang sandali ay inabot ko na sa kanya ang cellphone na ginagamit ko para kontakin si Greige.
"Oh Thaea?" Napatitig siya sa phone na hawak ko. "What is that?"
"Cellphone mo. Ibabalik ko lang." saka niya kinuha iyon sa akin at nagpasalamat.
"Oh my. How I missed my phone." saad niya na parang bata. "Kung ganoon makakausap ko na siya kahit di pa ako nakakauwi."
"Huwag na muna saka na lang kapag nakabalik na ako ng Manila." pagpipigil ko sa kanya dahil maaaring mabibisto kami nito kapag nagpadalos-dalos lang kami.
"Ok, I got your point." saka na muna nilagay sa bulsa ang phone.
"Nilagay ko na riyan mga importanteng bagay kung sakaling itanong siya sayo. I recorded it there. You don't have to worry." Napantango siya.
"I shall now go to my room." Excusing myself for keeping my tears not to let down until I was there. There have nothing to do but to cry for a moment and noticed the handkerchief that Greige gave to me. I kept it on my bag to treasure him as being part of me.