Chereads / Unanticipated Love (Tagalog) / Chapter 21 - Chapter 21: Doubt

Chapter 21 - Chapter 21: Doubt

"Hi, Greige!" Her beautiful voice melts my heart like an ice. "I'm here now in our house. Have just arrived in one hour ago. Are you busy?"

"Not really. Gusto na nga kita makita ngayon eh." Hindi ko mapigilang ma-excite habang nagsasalita.

I missed her so much kahit ilang linggo lang kami di nagkita at nagkausap.

"You can go here if you want because I missed you so much already." It makes me more happy to hear those words from her.

I thought she didn't want to see me after she left Philippines without talking to me.

"I wanna go right now." I said fixing my things in the table.

"Are you sure?" She asked in a surprised.

"Yes just for you. Saka wala naman na akong ibang gagawin ngayon." I clarified the things I havs here in office para di niyang isipin na binabalewala ko siya.

I know that my job is important but I need to skip for awhile just to meet my girlfriend. I really missed her.

Pagkarating ko pa lamang sa kanilang mansion, niyakap na kaagad niya ako nang mahigpit at ganoon din siya.

"I missed you so much, mi cielo. Now, I see you again after a long time ago I am from afar." I frowned of what she said and she saw my expression changed.

"Ilang linggo din tayo di nagkita right, so matagal na rin sa akin na di nakita Greige." Nilinaw niya pa rin ang kanyang sinabi para maintindihan ko. "I am just kidding but your face became serious." She chuckled.

"Medyo lutang lang ata isip ko ngayon nang makita kita." Muli nanaman siyang tumawa ng malakas sa aking nasabi. "What's funny?"

"I'm little glad about your reactions." She stated. "By the way..."

Hinila niya ako paakyat ng hagdan patungo sa kanyang silid.

"I just want to talk with you alone so we got here." As she opened the door and let me enter to her room. "Take a sit."

"Bakit dito pa tayo mag-usap pwede naman siguro sa salas di ba?" Ayaw ko lang ng ganitong system.

Lalaki pa rin ako at iba ang pakiramdam kapag babae mismo nagyaya sayo pumunta sa kwarto nito. Hindi maganda pero dahil mahal ko pagbibigyan ko na lang siya.

"Why! Is there something wrong?" Lumapit siya sa akin at nilagay niya ang kanyang magkabilang braso sa aking baywang.

"None. Medyo kakaiba lang kasi. Alam mo naman na lalaki pa rin ako at baka ano sabihin ng parent mo...." Di na niya ako pinatuloy sasabihin.

"Don't mind them. Wala rin naman sila dito dahil nasa office sila ngayon." sabi niya.

"Ok, mabuti pa maupo na tayo." Bibitaw na sana ako sa pagkakahawak niya sa akin para maupo sa sofa nang bigla niya akong nakawan ng halik.

I stunned at di makagalaw sa ginawa niya. It seems this is a very first time na siya iyong unang mag-first move. Nakakagulat ang kanyang pagbabago matapos manggaling siya sa Korea. She looks different right now at parang ipinagsama ang character niya noon iyong sa ngayon nang mangibang bansa siya.

Sa halip na tumanggi, nag-respond lamang ako sa kanyang halik na iginawad niya sa akin. Maya-maya namamalayan ko nang mas lalong palalim ng palalim ang halik at nag-iinit ang aking katawan kaya naman kaagad akong tumigil halikan siya at lumayo ng kaunti.

She looks frustrated, "Why? May problema ba?" Nagtataka niyang tanong.

"Maupo na muna tayo." sabi ko sa kanya pero nanatili lamang siya nakatayo at hinihintay ang aking sagot. "Kamusta pala ang pagpunta mo ng Korea?" I diverted the topic dahil baka pagtalunan pa namin 'yon.

Ayaw ko nang mangyari ulit ang dati na magtalo kami baka mamaya niyan may kasama nanaman siyang ibang lalaki. Di ko na kakayanin pa 'yon.

"Ayos naman kahit maraming inaasikaso." sagot niya. "Well, di mo ba nagustuhan ang paraan ng paghalik ko?"

Akala ko tapos na pero muli pa niya itong siningit sa usapan.

"It's not just like that, ok? You know that we are just a couple pero di ibig sabihin niyon gagawin natin ang bagay na hindi dapat?"

She frowned like didn't understand what I mean to say, "Ano naman mali doon? You're so sensitive." She laughed sarcastically then.

"Hindi ako sensitive. I have simply controlling myself to do bad things." As trying to explain to her but still she didn't accept it.

"Oh come on, Greige." She giggled.

"Athena! I'm serious." So, she already stopped mocking me.

"Ok, fine. What do you want to talk about?"

Ayon nga nagsimula kaming nagkwentuhan sa isa't isa. However, the longer it takes I sense something different about her moves, the way she speaks and even her facial expressions. I ignored it for a moment but still showed it to me.

I love Athena kaya ayaw ko nang mag-isip nang di maganda tungkol sa kanya. Pilit ko talagang binanalewala ang napapansin ko.

"Sorry if I didn't tell you about this." my girlfriend looked guilty when she said it.

"Di mo na kailangan mag-sorry, ok. Tanggap ko na. I understand you. Nandito ka na di ba? I don't need to argue with this anymore." I said as touching her cheeks that suddenly turned into red.

I smiled, "What is that face?" She pouted.

"What about me?" I tend tease my girlfriend.

"You are smiling." Athena is getting more irritated of my expression.

"Ano masama kung ngumingiti ako?" I laughed but she punched me a little to my shoulder.

"You're so annoying."

My smile fade when we accidentally stared to each other's face while teasing her. We stayed in that position until my girflfriend would be the first one who make a move again instead of myself.

I can't still resist to this since we very missed each other. I missed all about her even her kisses. A few seconds, it turned into more deep kiss that I can't now make myself stopped we are doing. Hanggang sa dumagan na siya sa akin at nakaramdam na ako ng kakaiba na. Bigla akong napatayo mula sa pagkakahiga.

"Where will you go?" Nagtatakang tanong ni Athena sa akin pero di ako nakasagot.

Nainis ako sa sarili ko dahil nagpadala ako sa halik niya. I want to kiss her pero ayaw kong umabot sa puntong di ko na maire-respeto ang pagkababae niya. I love my girlfriend but still I need to respect her. Hindi ito ang tamang gawin lalo na di pa kami ikinakasal.

Kung di niya kayang magtimpi ako kaya ko pa dahil alam kong mali 'yon. Di sapat na mahal niyo na ang isa't isa para gawin ang mga ganoong bagay. I am not traditionalist kind of person pero kailangan ko pa rin ang gawin ang sa tingin ko ng tama. Ano na lang sasabihin sa amin ng parents namin. Ayaw kong masira ang tingin nila sa aming dalawa.

Kinabukasan, niyaya ko si Athena na manood kami ng sine. Gusto kong sulitin muna na magkasama kami. Sobrang na-missed ko talaga siya.

Pagkababa ko ng hagdanan dumiretso kaagad ako ng kusina dahil sobrang gutom na rin ako. Pagkarating ko kaagad akong pinaupo ni Mama at nilatagan na ng pagkain.

"We are waiting for you to eat with us. Alam mo naman minsan lang tayo nakakain ng sabay, right?" Napatitig siya saglit kay Papa.

"Oo nga po eh." Masayang saad ko.

"Are you not going to office?" My father asked.

"No, Papa. We have a date." I smile widely.

"Oh!" Nagulat sila pareho. "But still don't forget your responsibilities in the company." He stated.

I nodded while saying a 'yes' to them, "I promise that to you. I will handle the relationship and career in the right way."

"That's good. We are here to support you two." My father smiled.

"Yeah, you are right. Whatever may happens we are also here to guide you." My mother interrupt.

"Thank you, Ma and Pa. Kung alam niyo lang mas minahal ko pa siya ngayon kaysa noon."

Natigilan sila pareho at nasurpresa sa aking nasabi, "Really?"

"Kung ganoon congratulations anak." sabi ni Mama.

"You're relationship is probably healthy." My father mentioned.

Pagkatapos naming kumain, sandali akong nag-ayos at naghanda saka nagpaalam sa kanila na umalis na rin. I am so excited now since this is the special day for us.

Pumasok na kaagad ako ng kotse at ipinaandar ito. Pagkarating ko pa lang sa kanilanv mansion kaagad niya akong nilapitan at umangkla sa aking braso.

"I am so excited." sabi niya. "You look more handsome." Kasabay ng pagtitig nito sa aking kabuuan.

"Siyempre kailangan ko magpagwapo para sa'yo."

Dumiretso na kaagad kami pasakay ng kotse. Nagsuot kami pareho ng seatbelt bago ipinaandar ang sasakyan.

Ilang minuto nakaabot na kami sa isang kilalang Korean restaurant. Marami akong inorder na foods na kanyang ikinagulat.

"Are you sure na mauubos nating lahat 'to? Alam mo namang...." Di ko na siya pinatuloy pa ng sasabihin.

"Kaya nating ubusin ito." Buong tiwala sa sarili kong sagot sa kanya saka kong sinumulan kumain.

"But I am not, Greige. Alam mo namang kaunti lang ako kumain eh." Pagmamaktol niya pero hinayaan ko lang siya.

"Mag-enjoy lang tayo, ok. Basta kapag di naubos ipa-take out na lang natin." Paliwanag ko sa kanya kaya nanahimik na rin siya.

Medyo naninibago nanaman ako sa kanya ngayon. Napapansin ko sa bawat reaksyon at kanyang mga kinikilos.

Pagkatapos naming kumain pumunta kami sa sinehan at pumili ng panonoorin saka kumuha ng tickets. Siya pinapili ko at usual romance nanaman ang pinili niya. I have no choice kundi pagbigyan siya lalo special ang araw na ito sa aming dalawa.

Nang sa kalagitnaan na kami ng panonood nagsalita muli siya, "Greige, I just hoping you'll never be like before. I was so happy seeing the new version of yourself. The one I really want to." Napalingon ako sa kanya nang marinig ko 'yon.

Naanigan ko siya sa pamamagitan ng ilaw ng screen.

"Hindi na, Athena. I am glad that I embrace my new self now. You know that I changed just for you, right? And also, you're not tired of loving me kahit napaka-bitter ko sa'yo noon." Kwento ko sa kanya at nanatili lamang ang mga ngiti ko sa labi. "I am thankful na nanatili ka pa rin kahit di na naging maganda ang treatment ko for you before."

Pagkatapos, lumingon siya sa akin. Nagulat ako nang bigla niya akong hinalikan sa harap ng mga tao. Umiwas kaagad ako at humingi ng paumanhin sa mga katabi namin.

I didn't expect it to happen. Inabot ako ng hiya pa rin nang makalabas na kami pareho. Napapahilamos na lang ako sa aking sarili. I don't like Public Display of Attention or PDA.

Tahimik na lang kaming naglalakad ngayon sa mall. Nagdadalawang isip pa rin akong kausapin siya sa nangyari. Sobra akong napahiya sa mga tao habang wala lang sa kanya.

"What you say sorry to them, uh?" Ngayon, kinu-confront na niya ako.

"It's wrong, mi cielo." giit ko kanya.

"No it's not. Ikaw ang may mali. Natural lang sa atin mga ganoong bagay." pilit niya pa ring sinisisiksik ang mali niyang paliwanag sa akin.

Bumabalik nanaman siya sa dating siya. Ewan ko bakit bigla siya naging ganito matapos siyang umuwi galing Korea. Para atang napakalaki na ang naging impluwensya ng mga Koreana sa kanya.

"Do you know what PDA is?" I asked her a question instead of proving my point of view dahil alam kong di niya ako pakikinggan.

"I know what PDA means but I don't care of what people will say!"

Siya pa talaga ang galit sa amin dahil nagawan na niya akong iwanan. Hinabol ko siya.

"Athena!" Napatigil siya. "I am sorry." Pagmamakaawa ko dahil ayaw ko nang mauwi nanaman ito sa hindi pagkakaintindihan at paghihiwalayan pagkatapos.

Ayaw ko nang maulit pa ang dati. Di ko na kakayanin na malayo pa siya sa akin.

"Please?" Panunuyo ko sa kanya saka mabilis niya akong niyakap nang mahigpit.

"Ok fine." Tapos, bigla niya akong dinala sa isang botique. "We will shop by the way since matagal ko na ring di nagagawa 'to."

Nagulat ako sa sinabi niya at nagtaka, "As far as I know, ayaw mo nang mag-shopping kasi gagastos lang ng pera?"

Napailing siya saglit at muli siyang nagpaliwanag, "Like I said earlier it's been a long time that I can't buy things I want. Then, habang narito tayo sasamantalahin ko na."

Pagsapit ng alas-tres napagdesisyon na rin naming umuwi lalo pa na may trabaho pa kami bukas. Kailangan na ng magpahinga at mag-ipon ng lakas. Sigurado akong marami nanamang tambak na gagawin bukas sa opisina.

Pagkarating namin sa kanilang bahay, nadatnan namin sina Tita and Tito.

"Here they are." bungad sa amin ni Tita. Humalik muna ako sa kanilang pisngi bilang paggalang.

"Sorry, ngayon lang kami nakarating ni Athena."

"Ayos lang 'yon, Greige." sabi ng kanyang ama. "Siya nga pala Thena mukhang tambak na ang mga gagawin mo sa office bukas." Pagpapaala naman sa kanya ng ina.

"Don't worry about it, Mom. I can handle." Buong tiwala sa sarili niyang tugon.

This is why I love her. She is very dedicated to her job and bravely enough to face all complicated things.

A few seconds I decided to say goodbye to Athena and to her parents. I really need to reserve my energy for tomorrow.

"Oh siya nga pala Tito and Tita mauna na po ako." saad ko na lang.

Pagkalipas ng ilang mga araw, naging busy pa rin ako sa opisina dahil iyon nga natambakan. Kahit anak ako ng may-ari at ako na ang nagpapatakbo nitong kumpanya, hindi ako pasimple-simple o papetiks-petiks dahil di biro ang mamahala nito. Ang kagandahan lang ay hawak ko ang oras.

Maya-maya biglang pumasok sa isip ang moment na ako iyong pumupunta na sa bahay nila para sabay kami mag-lunch. Hindi ko na muna siya mapupuntahan ngayon kasi kapag nagpunta ako ngayon baka ma-extend lang lalo ang oras sa kanya.

Tumawag kaagad ang secretary ko sa telephone, "Sir, may nagpa-deliver po sayong pagkain sa labas."

Kaagad akong nagulat at napatayo sa aking kinauupuan.

"Kanino galing?" Tanong ko sa kanya.

"Sa gf niyo raw po sabi ng security guard."

Pagkatapos, nagpasalamat ako sa secretary at ibinababa na ang telepono.

Nang makalabas na ako ng office bigla namang nag-ring ang cellphone ko at nakita kong si Athena ang tumatawag. Madali ko itong sinagot.

"Did you get it?" Dinig kong sabi niya habang naglalakad patungong guardhouse.

"Yeah, ito kukunin ko na nga siya eh."

"You know we are busy kaya naisipan kong padalhan na lang kita ng foods para less hassle." I smiled at excited na kinuha sa security ang pinadala niya sa akin na lunch.

"Heto, hawak ko na siya." sabi ko sabay nagsabi ng 'thank you' sa sekyu.

"Well, need ko ng ibaba ang phone. Kakain rin ako." sabi niya habang naglalakad naman ako papunta ng elevator. "I just want to make sure na natanggap mo na iyong delievery."

"Thank you, mi cielo." Nakangiti pa ring saad ko.

"You are welcome. Siya nga pala I need to eat lunch na. Talk to you later. I love you."

Mas lalo ako nanlambot sa sinabi niya. Napapatingin tuloy sa akin ang mga staffs pero nang titigan ko sila pabalik biglang nila inalis ang tingin sa akin.

"I love you too."

Matapos naming mag-usap kinain ko na rin kaagad ang pagkain na pinadala ni Athena.

Naging ganito ang set-up namin hanggang sa lumipas na ring ilang linggo. May time na nagtatampo na sa akin si Athena sa mga texts niya sa akin kaya't di ko siya maiwasan hindi tawagan kahit sandali.

Ako naman ang nagpapadala ng foods sa kanya nang tumigil siya dahil nagtatampo sa akin. Nagulat na lang siya balang araw sa mga pinadala kong pagkain sa kanya.

"Dami namang dessert nito, Greige. Puro pampataba." Dinig kong reklamo niya at napangisi lang ako.

"Ok lang 'yan na tumaba ka." Ilang segundo lumipas bago siya sumagot. Naiinis siguro sa akin kaya tinarayan na ako.

Lumipas na ring isang buwan na naging ganoon lang muna ang aming sistema. Nagte-text at calls lang kami madalas at minsan na lang din magkita. Siya na mismo nag-i-initiate pumunta ng bahay para makita ako.

Kaya, nag-decide naman akong yayain siyang magbakasyon kami. Nag-file na rin ako ng leave kahapon sa HR manager. Balak kong pumunta sa dating resort na kung saan ko siya dinala dati.

I currently walking towards her office and she startled to see me here like we didn't see each other in many years.

"Greige!" Gulat pa rin niyang saad. "You didn't tell me na pupunta ka dapat ....." medyo nauutal siya sa kanyang sasabihin.

I confused but I ignored it. It is my fault na hindi man lang ako nagpasabi. I thought na-istorbo ko la ata siya.

"I just want to suprise you, mi cielo." May inilabas akong pagkain. "At heto iyong pagkain na parehas nating paborito."

"What's that?" Tanong niya na ikinalito ko naman.

She maybe doesn't remember about since she was very busy too and her mind occupied on it.

"Beefsteak, our favorite." Nilapag ko na rin ang mga pagkain saka narinig ko siyang nagsalita.

"I surprised really, mi cielo since I thought this was the first time you did this to me." It stopped me for awhile.

Still, confusing of what she have said. Pati ba naman tungkol dito nakalimutan na rin niya?

"Kay bata pa natin, mi cielo makalimutin ka na." I stated but she insist.

"No. I am not. Matalas pa ang memory ko no. I am sure na never mo pa ginawa 'yan sa akin."

Umupo ako at hinarap siya, "May alzheimer's ka na ba?"

Sinimangutan niya ako, "What are you talking about, Greige? I said earlier na malinaw pa ang memory ko."

Natigilan ako sa aking narinig. Litong-lito na sa aking mga naririnig. I don't know what to do.

"I am sorry, mi cielo if I confused you. I am just telling the truth that you did this for the first time."

Tinititigan ko lang siya pagkatapos niyon pero umiiwas siya ng tingin. Nakaramdam ako ng kakaiba na matapos marinig ko lahat ang lumabas sa bibig niya. Hindi na ako naging comfortable nang mangyari 'yon.

Pagkatapos niyon, niyaya ko na siya kumain pero kaagad akong bumalik ng office. Di ko siya kayang samahan ngayon lalo pang napapansin kong may tinatago siya sa akin. Nakikita ko ang pagbalik ng dating siya. Dati niyang pagkatao ang nakikita ko sa kanya ngayon.

Nagiging palaisipan sa akin baka....Ayaw kong sabihin pero iyon ang maaari na totoo. Di ko na maiwasan maghinala sa kanya sa tuwing nagkikita kami. Sana mali ako kundi kung ano na lang magawa ko sa aming relasyon.

Pagsapit ng gabi, sinubukan ko nanamang uminom ng alak at napansin nanaman iyon ni Yaya Celeste.

"May problema nanaman ba?" Bungad niya sa akin.

"Napapansin ko kasing may kakaiba sa kanya ngayon." sabay lagok ng alak.

Napaupo si Yaya sa katapat ng aking inuupuan.

"Anong kakaiba?"

"Di ko po alam eh. Nagugulahan nga ako, Yaya Celeste."

"Baka, sinibukan niyang maging matino sa paningin mo pansamantala para mahalin mo siya pabalik kagaya noong una pa lang kayo."

"Hindi po 'yon, Yaya. May iba akong kinukutoban." sambit ko.

"Kagaya nang?"

"Parang wala siyang ideya sa naging moment namin sa loob ng isang taon. Blanko siya, Yaya sa tuwing tinatanong siya."

Kaya, naman pati si Yaya Celeste napapaisip na rin sa aking sinabi.

"Napaka-impossible naman ata nito."

"Maaaring possible po. Dahil po diyan, kailangan ko siyang mahuli."

"Ano ang gustong malaman kung bakit mo siya huhulihin, iho?" Naguguluhang tanong ni Yaya.

"Nais ko makita kung siya nga talaga 'yan o may ibang babae na nagpapanggap na lamang bilang siya."

Siguradong-siguradong tugon ko kay Yaya Celeste na ikinatigil rin niya.