Chereads / I Am His (Completed) / Chapter 39 - Chapter 37

Chapter 39 - Chapter 37

Chapter 37: Halloween party (Part 1)

Lie's POV

"BÉBÉ,MAËL IS ALREADY HERE!!!" Kuya Louis shouted.

Dali dali akong bumaba. Nakita ko naman agad sila kuya na kausap si Stephane.

"Tara na?" Yaya ko kay Stephane.

Tumango naman siya. Nagpaalam na kami kila Kuya.

Inalalayan agad ako ni Stephane papasok sa kotse niya.

"Nandun na ba ang section 5?" tanong ko.

"Yeah." sagot niya at inistart na ang kotse.

May party ngayon sa mansyon nila Stephane. Halloween party at required na magsuot ng costume.

Naka Harley Quinn costume ako while Stephane is naka Joker costume.

Ang cute nga eh. Hihihi.

Napatingin naman sakin si Stephane at mabilis na ibinalik sa daan."Why are giggling?"

"Wala hehehe. Ang cute mo kasi." natatawa kong sagot.

Napasimangot naman siya kaya lalo akong natawa.

Pagkarating namin sa mansiyon nila ay agad kong nakita ang section 5 na mukhang hinihintay kami.

Minions.

"Wow! Ang ganda mo Lie!" Puri sakin ni Sebby.

"Thanks ^_^. Ang cute niyo naman. Hahahaha!!!" sabi ko.

"Lie naman."

"Aarrgghhh!!!"

"Bakit ba kasi tayo pumayag?"

Tinawanan ko na lang sila.

Pumasok na kami sa mansyon at sinalubong naman kami ni Tita Éloise.

"OMG!! Ang ganda ng daughter in law ko." bumaling ang tingin ni Tita sa section 5."Eeehhhh!!! All of you looks so adorable."

Nag grunt naman sila. Hahahah.

Ang cute kaya ng minions.

Pumasok na kami sa loob at nagsimula ng makiparty ang section 5. Nawala din si Stephane sa tabi ko. Si Luke na lang ang natirang kasama ko.

"Lukie,ang cute mo." pang aasar ko sakaniya.

Tiningnan niya ako ng masama." It's your fault,Lie. D*mn it."

"What? Ang kyukyut niyo kaya." inirapan niya ako.

"Lie."

"Hmm?"

He sighed." What if...what if Maël didn't really love you?"

I was caught off guard by his question."I...I don't know."

"Hey,it's just an what ifs." natatarantang bawi ni Luke.

"Ramdam ko naman na kahit konti,may puwang ako sa puso niya."

Hindi siya nakapagsalita.

Ilang minuto pa ang nakalipas ay bumalik na ang section 5 sa table namin.

"Kain na tayo!!" binatukan ni Ben si Fynn.

"Mukha ka talagang pagkain." naiiritang sabi ni Ben.

Nagtawanan sila.

Hindi ko magawang maging masaya.

Third Person's POV

"Break up with her." panimula niya.

Natigilan man saglit ay nagawa pa rin nitong makapagsalita.

"Just give me a timing." sabi niya.

"When? Kapag sumuko na ako? Ganun ba?"may hinanakit na tanong nito sakaniya.

Nagsimula na itong umiyak,na agad namang dinaluhan niya.

"Stop crying,please. One of these days, hihiwalayan ko na siya."sabi niya at agad na humiwalay ng yakap dito.

"Are you sure?"humihikbi nitong tanong.

Pinunasan naman niya ang mga luhang patuloy na pumapatak sa mga mata nito.

"Yes. Just...just don't give up." pagkatapos sabihin ang mga katagang iyon ay agad niya itong hinalikan.

Hindi nila alam na may mga matang nakatutok sakanila at palihim na kinuhanan ng litrato.

"The end is near."

Lie's POV

Nagpaalam ako sakanila na mag ccr lang ako. Inasar pa nga ako ni Sebby na baka may mga sugat o galos na naman daw ako paglabas.

Baka nga din daw may masamang elemento na sumusunod sakin kapag pupunta ng cr.

Baliw din eh.

Papunta na ako ng cr nang may makita akong lalaking nakaitim sa madilim na bahagi ng nilalakaran ko. Kaya imbis na dumiretso ako sa cr,ay bumalik na lang ako sa pwesto namin.

"Lie,nakapagcr ka na?" pang aasar sakin ni Sebby.

Hindi ako sumagot. Bigla akong nanginig nang maalala ko yung lalaki kanina.

"Lie,why are you trembling?" agad akong dinaluhan ni Kayden.

Nagsimula na akong umiyak. Nataranta naman ang section 5.

"What's happening here?" rinig kong tanong ni Stephane na mukhang kakabalik pa lang.

Nang makita niya kalagayan ko ay agad niya akong nilapitan.

He cupped my face."Why are you crying, Mon Coeur?"

Instead of answering,I hugged him and start to cry hard.

Hinahagod lang niya ang likod ko.

"What happened to Lie?" Tita Éloise asked.

"We don't know Tita Éloise. Bigla na lang po siyang nanginig sa takot at umiyak pagkabalik niya dito galing cr."Kayden explained.

Stephane keeps on comforting me. Namalayan ko na lang na nakatulog na ako at hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari.