Chapter 26:Rain or Pain
Maël's POV
*The day when Maël shouted at Lie and walk out*
Tss. That girl!!
My forehead creased when I saw Z crying.
"H...hey Z. Shh stop crying." I hugged her tight. I smiled when she hugged me back."Why are you crying Z?"
"N... nothing." nadismaya ako ng bumitaw siya."I...I'm going."
Hinila ko siya. "Hey wait, can we talk?" I asked.
"Anong pag uusapan natin?"masungit niyang tanong.
"About us."napatawa siya ng sabihin ko yon.
"About us? Wala nang 'tayo' Maël,matagal nang walang tayo. Diba sinabi ko na sayo na kahit kailan hindi kita minahal? I just used you for fame,for money."she said.
Napangiti ako ng mapait."N...no that's not t...true. Naramdaman ko ang p...pagmamahal mo,Z. P...please come back to m...me. I can forget what you just said,I'll forget everything. J...just come back,p...please."I said while crying.
Sabihan niyo man ako na bakla ako,but I can't help it. I love Z so much. Kahit ano gagawin ko para lang bumalik kami sa dati.
"I can't Maël..." I cut off what she was going to say. "It's Stephane, Z. Y... Your Stephane."
"You're not mine Maël. And I'm not yours."she angrily said.
"No!! You're mine Z and I'm yours."I said.
"Please Maël, stop it. Stop chasing me, I don't love you, no, I didn't love you. And I will never be."pagkatapos niyang sabihin yon ay umalis na siya at iniwan akong luhaan.
I decided to go home. Hindi na lang muna ako papasok ngayon. I'm so broken.
Habang nagdadrive ay napadaan ako sa park,kung saan kami unang nagkakilala ni Z.
Bumaba ako sa kotse ko.
I missed you,I love you,Z.
Lie's POV
"Bakit kaya hindi bumalik si Boss Maël?" wala sa sariling tanong ni Sebby kaya napatingin ako sakaniya.
"Lie,uuwi ka na ba?" tanong ni Luke.
"Oo eh."
"Hatid na kita."
Umiling ako."Naku wag na. Alam mo namang may sundo ako eh."
"Hanggang parking lot lang." napatango na lang ako.
Inabutan kami ni Luke ng ulan sa may parking lot kaya napatakbo kami pabalik.
"Hays,bakit pa umulan." inis kong sambit.
"Text mo kaya driver niyo." napatingin ako kay Luke.
Tinext ko nga so Manong Andoy para dalhan kami ng payong dito.
Nauna na yung mga section 5. Yung in nagpaulan,yung iba naman ay may mga dalang payong.
"Iha,eto na ang payong." kinuha ko ang payong at binuksan.
"Tara Lukie,hatid ka na namin sa kotse mo."
Pagkahatid namin kay Luke ay umalis na kami.
Habang nagdadrive si Manong ay nadaanan namin ang park. Naningkit ang mga mata ko ng may makita akong pamilyar na tao.
Napasinghap ako ng makilala ko yon."Manong itigil mo po yung sasakyan."
Itinigil naman niya ang sasakyan kaya dali dali akong bumaba at narinig ko pang tinawag ako ni Manong.
Nilapitan ko ang walang malay na si Stephane.
"Stephane,wake up." tinatapik ko ang pisngi niya pero tanging pag ungol lang ang isinagot niya.
"Anong nangyari diyan? Naku iha dalhin na natin sa hospital yan." si Manong Andoy lang pala.
Tinulungan niya akong alalayan si Stephane. Basa na din ako.
"Manong,sa bahay na lang po."
"Baka pagalitan ka ng parents mo iha."
"Kilala na po nila si Stephane."
Tumango na lang si Manong Andoy at nagsimula ng magdrive. Nang makarating kami sa bahay ay agad naming inalalayan si Stephane papunta sa guest room.
Buti na lang wala pa sila Kuya at sila Daddy.
"Manong Andoy pakisabi po kay Nanny Lorie,dalhan po kami ng soup at gamot dito,and palanggana po. Thank you."pakiusap ko.
After five minutes ay dumating na si Nanny Lorie na may dalang palanggana.
"Niluluto ko pa ang soup iha."
"Ahh sige po. Palagay na lang po diyan sa tabi at hahanap po ako ng damit nila kuya para ipalit kay Stephane."paalam ko.
Pumunta na ako sa room ni Kuya Loïc para maghanap ng damit. Nang makahanap ako ay agad akong bumalik sa guest room.
Isang white T-shirt and gray pajama ang nakuha ko.
Pinunasan ko muna ang katawan no Stephane tsaka binihisan.
Nakapikit po ako,wag pong mahalay ang isip ha?-_-+
Narinig kong bumukas ang pinto."Iha,eto na yung soup at yung gamot."
"Thank you po. Nandyan na po ba sila Daddy?"tanong ko at kinuha ang dala niya.
"Wala pa pero nagtext ang Kuya Louis mo na gagabihin daw sila ni Loïc. May project daw kasi silang gagawin."
"Ahh,ganun po ba."
Nang makaalis si Nanny Lorie ay ginising ko na si Stephane.
"Oy Maël,gising."
"W...what? L...lie?" paos niyang tanong.
"Oo,ako nga. Bumangon ka muna. Nagpaluto ako ng soup oh. Uminom ka na rin ng gamot after mong kumain."
Bumangon naman siya pero hindi pa rin siya nakain. Napakamot na lang ako sa batok ko.
"Susubuan na lang kita." hinipan ko muna bago isubo ssakaniya.
After niyang maubos ang soup ay pinainom ko na ito ng gamot at pinahiga ulit para magpahinga.
I'm just staring at him. Buti hindi siya nag inarte kanina.
Ang gwapo pala niya sa malapitan. He has a perfect jawline. Long eyelashes, pointed nose, and a pink kissable lips.
I admit, section 5 are all handsome but mas nangingibabaw ang kagwapuhan ni Stephane.
I ran my hand through his soft hair. Ano kayang ginagawa ni Stephane sa park? May problema kaya siya?
Haaaayyy Stephane,I want to know you more.