NAPAAWANG ang mga labi ni Dasher nang makita ang hitsura ni Donnie Marie nang pumasok ito sa opisina niya. Kulang na lang ay kusutin niya ang kanyang mga mata masiguro lang na tama ang kanyang nakikita. But damn! The vixen he was expecting just turned into Miss Tapia! Worse, even. He gnashed his teeth. Diyata't sinusubukan siya nito!
When she proposed that she should enter his company, ni hindi siya nagprotesta. In fact, iyon naman dapat ang isa-suggest niya rito. His pride was deeply wounded by her rejection. Girls always pooled at his feet. Siya lang ang may karapatang magsabi kung gusto niya o ayaw niya. Nobody has ever said no to him. Kaya hindi niya matanggap na tinanggihan siya nito.
Sa tuwing naiisip niya ang pagtanggi nito ay kumukulo talaga ang dugo niya. That's why he vowed to prove his point—wala pang tumatanggi kay Dasher Claus. He would let her eat her own words. Besides, he really wanted her. Simula nang makita niya ito noon sa restaurant ay hindi na ito naalis sa isip niya. And he'd be damned if he didn't have her. He was the king of seduction, the master of all women. He could have her. He ought to have her. IN. HIS. BED.
But heck! Ano'ng naisip nito para magsuot ng ganong klase ng damit? Binistahan niya ito mula ulo hanggang paa. Lalo lang siyang nabuwisit. Her blouse was too loose, nagmukha tuloy itong mataba at walang korte ang katawan. Her skirt scornfully covered her shapely legs. Ang buhok nito ay parang dinilaan ng baka sa sobrang kintab. Ni wala itong nakatayong buhok.
Bigla niyang naalala iyong asaran nila sa Airen Lounge. Was it her way of getting back at him? Ipinamumukha ba talaga nito sa kanya na wala siyang epekto rito? As if her disguise would make him stay away from her. He angrily rose from his swivel chair and walked towards her.
"What in the sam hill are you thinking? Bakit ganyan ang suot mo?" he hissed.
She even had the gall to smirk at him. "This is Danica Mae's profile," she replied.
He let out an exasperated sigh. "Hindi na natin pinag-usapan ang tungkol sa profile mo bilang secretary ko dahil nagtiwala akong gagawin mo ito ng maayos. But you just disappointed me. God! I can't believe this! Inaasar mo ba ako?"
Bigla siyang napamura nang umarko ang kilay nito. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari sa kanya. Why did he find that gesture sexy? Wala sa hitsura nito ang pagiging sexy! Well...her lips, though it looked ridiculous because of that dirty looking dark red lipstick, still appealed to him. That was just about the sexiest mouth he's ever set his eyes on.
And her eyes—just by looking at those fierce eyes—made him hard. And then there was her neck. Iyong leeg na nadampian na ng mga labi niya nang amuyin niya ito. His hormones immediately raged when he remembered that scene. Napalunok siya.
He's never lost control just because of a woman! Lalo na kung iyong babaeng iyon ay nakasuot ng pinakapangit na yatang get up na nakita niya sa buong buhay niya. Tinalikuran niya ito bago pa man ito sumagot. Dumiretso siya sa sofa na nasa loob ng kanyang opisina at padarag na umupo roon. He crossed his legs and waited for her to answer back. At the back of his mind, he was trying to pacify himself. He had to act cool in front of her.
Hindi niya hahayaang manipulahin siya nito. Lalong hindi niya hahayaang makita nito ang epekto nito sa kanya. He couldn't let her see the aching bulge in front of his pants' fly, right? Or maybe he could let her see it. Or even feel it. Damn! Nababaliw na siya. He gnashed his teeth. He had to get his act straight or he would end up taking her on top of his desk.
Damn, the idea got him even harder. The sexual chemistry between them got stronger every minute he stared at her—sexy-looking or not. He shook his head. Hindi niya dapat hayaang manipulahin siya nito dahil lang masyado siyang apektado sa presensya niya. He had to have the last say. Afterall, he was Dasher Claus. He was always in control of everything.
"Hinihintay ko pa rin ang sagot mo," mapanganib niyang untag.
HINDI maiwasan ni Donnie Marie na kabahan habang sinusuyod siya ni Dasher ng nagbabagang tingin. She knew he would hate how she looked. His gaze felt as if fire caressed her trembling body. Parang mabubutas na ang katawan niya dahil sa matagal na pagtitig nito. Ni hindi man lang ito nag-abalang itago ang pagkadismaya nito sa hitsura niya.
"Hindi ba't ito naman ang gusto mo?" tuligsa ng isip niya. Oo nga at ginusto niyang madismaya sa kanya si Dasher para layuan na siya nito at huwag nang pagnanasaan pa kaso parang iba naman ang naging epekto ng pagpapa-pangit niya rito. His eyes looked more furious but desire was still evident in it. The way he looked at her made her feel...weird...and hot.
"F-from what I remember, hindi nalalayo ang hitsura ko kay Mrs. Solis," rason niya. "So basically, walang mali o masama sa hitsura ko ngayon."
"Mrs. Solis si fifty eight, for goodness' sake! She's married and has been my dad's secretary for over three decades," he almost yelled.
"Baka nakakalimutan mong ako si Danica Mae Solis, pamangkin ng dati mong sekretarya sa malayong pinsan niya? Hindi na magtataka ang mga tao sa hitsura ko."
"Kaya pala isinuggest mo na maging kamag-anak niya," anito sa naniningkit na mata.
Napangisi siya. "I'm a genius, I know."
Nagpasya siyang maupo sa settee na nasa harap ng sofa na inuupuan nito upang itago ang biglaang panginginig ng mga tuhod niya. Her body's reaction towards him was getting crazy.
Sexual Chemistry. When she remembered how he described what they felt for each other, her mind went ballistic. She was one step closer into being a loser. Kapag natalo siya, isa lang ang natitiyak niyang mangyayari sa kanya. She would end up crying—on his bed. Naked.
"Baka nakakalimutan mong hindi talaga ako secretary? I am a private investigator and I am on a mission," pagpapaalala niya rito.
Napahawak ito sa baba. "So, pumapayag ka na sa pustahan natin?" Hindi niya naiwasang pamulahan ng mukha nang bigla itong napangisi. "Inisip mo ba talagang lalayuan kita dahil sa hitsura mo?" Sinuyod siya nito ng isang naghahamong tingin. "The game is still on, sweetie."
She bravely smirked at him. "If you think you could lure me into hopping into your bed by being nasty and naughty like this, then you're wrong. Hindi ako basta bastang babae. Kung sakali mang gagawin ko ang "bagay" na iyon ay tinitiyak ko sa'yo na dahil iyon sa mahal ko ang kasama kong gagawa nu'n at hindi lang dahil sa tawag ng laman."
"Flowers? Dates? Sweet-nothings and a perfect gentleman?" Napatango ito. "I can be a total geek for you. Wala namang problema sa'kin iyon."
"Y-you're willing to change so you can have me?"
"What Dasher wants, Dasher gets." Tuwid itong napatingin sa mga mata niya.
Everything was just a game for him, she reminded herself. Isang delikadong laro dahil hindi niya tiyak kung magagawa nga ba niyang ignorahin ang atraksiyong nadarama niya para rito. But she had to protect herself. While she could still control her attraction to him, she'd protect herself—in anyway she could.
"Come on, Dasher. Let's drop this nonsense, shall we? Ano ba talaga ang gusto mo? Ang ma-solve ko ang kaso mo o ang dalhin ako sa kama mo?" naiiritang asik niya.
"I'd like to have both," ngisi nito.
"Pervert!" she glared at him.
Tumawa ito ng malakas, halatang tuwang tuwa sa pagkainis niya. "Sige na nga. Tigilan muna natin ang pag-aaway. Damn, this fire-spitting conversation feels like a foreplay for me. Fine, go on, sweetie. Say your piece about my stalker," nakakalokong sabi nito.
"Nandito ako para huliin ang stalker mo. Malaki ang posibilidad na nasa malapit lang siya sa'yo kung pagbabasehan natin iyong mga sulat na iniiwan niya sa mga lugar na pinupuntahan mo. I am just sparing my life, sir. Kung sakaling malala na yang stalker mo, sa tingin mo ba ay hahayaan niya akong manatili sa tabi mo? Matatakot siyang maagaw ka ng iba kaya gagawa at gagawa siya ng paraan para mapaghiwalay tayo—na maaaring ikapahamak ko."
Marahan itong napatango bilang pagsang-ayon. Naging seryoso ito bigla. Nawala ang panunukso sa mga mata nito, bagay na ipinagpapasalamat niya. "So, ano ngayon ang plano mo?"
"I have to act defenseless. Iyong tipong iisipin ng lahat na madali akong paikutin at lokohin para makalapit sa'yo. I shouldn't be a threat for anybody. They must think that I could be an ally. That way, mas madali kong malalaman ang kilos ng lahat ng nakapaligid sa'yo."
"You don't know our artists here. Labas pasok ang mga artista at models na handle ng kumpanya ko. And believe me, they have the bitchiest way of telling ugly, sorry for the word, people to back off whenever they walk down the hallway. Si Mrs. Solis lang ang hindi nila kayang itaboy dahil bukod sa alam nilang malapit siya sa daddy ko ay alam din nilang iginagalang ko siya. But you are...different. Paano kapag binully ka ng lahat dito?"
There was a hint of concern in his voice, no matter how he's tried to conceal it. Parang may kakaibang init ang biglang bumalot sa puso niya sa kaisipang kahit paano'y nag-aalala ito sa kanya. Kung ganon ay may puso rin naman pala ito kahit paano. Lihim siyang napangiti.
"Kagaya sa mga pelikula? Sure, they could corner me inside the powder room. I can take that. Kasama naman iyon sa trabaho ko. I've handled almost everything just by being an undercover agent. Naranasan ko nang makipaghabulan sa mga goons, makipagpatintero sa kalsada at makipagsabunutan sa hallway. Believe me, being bullied is not a threat for me."
"Sinasabi mo bang hayaan lang kita sa oras na gawin nga nila iyon sa'yo?" he scowled.
"It is a possibility. Malay natin, iyong unang attacker ko pala ang stalker mo. Sabihin na nating ako ang pain. At tsaka kaya ko naman ang sarili ko—"
"And you expect me to just sit here and watch them kill you?"
She was flabbergasted at his reaction. Ano ba'ng ikinagagalit nito? "They won't kill me!" She rolled her eyes. "I told you, kasali ito sa trabaho ko. Don't be ridiculous!"
"Ayoko lang na magkaroon ng gulo sa loob ng opisina ko. What would happen if someone learned about the bullying that might happen to you? Masisira ang image ng kumpanya ko." Mayamaya'y napatango ito. "R-right. Iniisip ko lang ang image ng kumpanya ko."
"It's something that we couldn't help. This is still better than taking the risk of being found out. I can't fight back because I have to act defenseless and weak. Malaki ang hinala kong isa sa mga aspiring supermodels at actresses na hawak ng kumpanyang ito ang stalker mo. I need to see the profile of all your artists. Lalo na iyong mga madalas lumapit sa'yo."
"Nasa mesa lahat. Kunin mo na ro'n," bruskong muwestra nito sa mesa.
She gritted her teeth. Naiinis na tumayo siya at kinuha ang folder na nasa ibabaw ng mesa. Ipinahanda na niya iyon rito bago pa man siya pumunta sa kumpanyang iyon.
"Teka, bakit puro babae ang mga nandito?" usisa niya matapos buklatin ang folder.
"Hindi ba't 'yan lang naman ang kailangan mo?"
"Gusto ko ring makita ang profile ng male employees mo."
"Sinasabi mo ba'ng pwedeng lalaki ang stalker ko?" biglang sigaw nito.
Natigilan siya at biglang napaisip. "Pwede nga kaya?" bigla niyang naitanong.
"Shut up! I don't want to hear anything from you!"
Natawa siya. "Okay fine. Calm down Mr. Macho. Kailangan ko pa ring tignan ang profile nila dahil maaaring may kasabwat sa kanila. Malay natin kung hindi naman totoong stalker yung nagpapadala ng sulat sa'yo, diba? Baka may galit lang sa'yo or something."
Tumayo ito at lumapit sa isang file cabinet. Mayamaya'y paasik nitong ibinagsak sa harap niya ang isang blue folder. She rolled her eyes. Tahimik niyang binuklat ang mga files at inumpisahang bistahan ang laman ng mga iyon. One particular profile caught her attention.
"Itong receptionist sa labas ng office mo, there's something strange about her. Parang ang laki ng galit niya sa akin samantalang ngayon lang kami nagkita," puna niya.
Na-impress din siya sa credentials nito na nakasaad sa resume nito. Nag-aral pa ito sa ibang bansa. Her credentials were overqualified for a receptionist.
"She's Juliet Sandoval. She's a brat, so don't mind her. Anak siya ng isa sa mga stockholder sa kumpanyang ito. She used to be a model when we were still studying. Pero nang makagraduate kami ay mas pinili niyang magtrabaho rito."
"At pinili niyang maging receptionist sa opisina mo?" nakataas ang kilay na tanong niya.
"It's temporary. Isang buwan lang naman siya dahil hinintay niya ang pagdating ng bagong secretary ko. And now that you're here, babalik na siya sa office of the Vice-President. Secretary din siya kagaya mo. A bratty secretary, that is."
Talaga palang may mga ganoong mga mayayamang brat. Iyong gagawin ang kahit ano'ng magustuhan nito nang walang pakialam sa mundo. Tinitigan niya si Dasher.
"I think she likes you," deklara niya.
"She does. Hindi naman niya itinatago iyon. We used to date before. And she wanted me back. Ang hirap nga niyang itaboy," iling nito. Makikita ang iritasyon sa mukha nito.
So, that explained why she seemed hostile to her a while ago. "Have you ever slept with her?" He seemed to have been taken aback with her bold question. Hindi ito agad nakasagot. She sneered. "I suppose that's a yes," she said in a disgusted tone.
"That's none of your business!" naeeskandalong bulyaw nito nang makahuma.
"It is my business to know. In case you've forgotten, I am here to catch your stalker. Kaya dapat lang na alam ko kung sino iyong mga may motibong magpadala ng mga kung anu-ano'ng love letters sa'yo. Hindi mo man lang ba naisip na baka si Juliet iyon?"
Hindi makapaniwalang napatigil ito at biglang napatitig sa kanya.