After we finished our breakfast, we asked someone where we can see a bicycle shop or the like. Mga kalahating oras din 'ata kaming naghanap hanggang sa makarating kami sa bilihan ng mga bike at mga motor na single.
Pumili kami ng klase ng bisekleta pagkatapos ay binayaran 'to. Dahil nagtitinda rin ng mga accessories at kung anu-ano pa, bumili rin ako ng basket na pwedeng ilagay sa bike kong kulay itim. The owner of the shop help us to attached it to my bike before Eiffel and I get ourselves on the race.
"Tara na, bili na lang tayo ng groceries."
Nauna siyang magpaandar ng bike saka naman ako sumunod. Pedal lang kami nang pedal habang nakakalat sa daan ang mga tuyong dahon na nalagas mula sa mga puno sa gilid na paminsan ay tinatangay na rin ng hangin. Dahil hindi na ganoon karami ang turista at mga tao sa labas ay mas lumuwag ang daanan.
At every store or boutiques we passed, I can't help it but to glance at the outfit inside. I also checked the clothes being wear by the people we passed on to know what's trend. Well, my fashion designer instinct is active.
There will be a fashion show organised by the company I'm in as a marketing strategy. The said show will happen at the last two weeks of Autumn. We, the designer are tasked to make a new fashion trends that will boost not only the company's name but also ours.
The company I'm in is not totally big. It only have few branches in France as well us in different part of Europe. Maraming kakompetesya pero alam ko na hindi tumitigil ang kompanya hanggang marating ang tuktok dala ang mga produktong may kalidad.
When we got in the market, we get the things we usually bought and some that we just felt like good to buy or we might need. We placed the things in the basket in front of my bike while some are in the box that is being tied on the metal platform just above the wheel at the back of Eiffel's bike.
"Bree, let's buy some wine. Ayoko mag-bar," sabi ni Eiffel habang itinatali ang box na pinaglalagyan ng pinamili namin sa likod ng bike niya kung saan pwedeng umangkas paminsan.
"Sige," I answered. Hindi ko na kailangan tanungin kung bakit dahil alam ko naman kung ano ang dahilan kung bakit siya mag-iinom. Gusto ko mang awatin siya dahil uminom rin siya nang nakaraang gabi pero wala naman akong alam na gawin para mawala 'yung sakit na nararamdaman niya.
"At saka 'yung chocolate ko."
Napailing na lang ako saka napatawa.
"Hindi mo takaga kinalimutan, e, 'no?"
Matipid lang siyang ngumiti.
Huminto kami sa tapat ng isang tindahan ng wine. Sa labas pa lang ay naamoy na namin agad ang amoy ng sumisipang alak. Pagkapasok namin sa tindahan ay kasabay ng pagtunog ng isang maliit na bell hudyat ng aming pagdating.
Sa loob ay may counter na gawa sa kahoy. Ang tatlong sulok ng tindahan ay pinalilibutan ng mga lalagyan ng alak na nakaayos. May roon ring mga barrel na desenyo na may laman at mga babasaging bote at iba't ibang uri ng baso. Sa gilid ng counter ang isang lalaking kulay puti na ang buhok, bigote at balbas na nagsasabi kung gaano na ito katanda.
"Bonjour!"
"Bonjour!" We greeted back.
Both of them started to talk. I kept facing to Eiffel and the old man as they talk in French until they stopped and the man go in one of the divider on the left and inspect some bottles one by one. I looked at Eiffel with a frown.
"Tinanong ko kung anong masarap inumin. Kung may mairerekomenda siya."
The old man faced us with two blackened bottles then handed it to Eiffel. Ibinigay niya sa akin ang isa saka namin tiningnan ang nakalagay doon. The bottle said 1980s which I think was the year it was made. Sabi nga nila, mas matagal ang alak, mas masarap.
Pumunta sa isang barrel 'yung matandang lalaki at kumuha ng baso saka naglagay ng alak sa baso mula sa parang gripo na nakadikit sa bariles. Iniabot niya ito sa akin saka ngumiti.
Uminom ako ng kaunti at nilasahan ang alak. Masarap nga. I take another gulp of the wine before pass the glass to Eiffel so he can taste the wine too.
"We'll get it?" He asked me.
Tumango lang ako pagkatapos ay binayaran na niya iyon. Inilagay namin sa basket ng bike ko ang mga bote para mas secure bago kami umalis.
The next stop is in a sweet shop—a chocolate factory to be specific. As we enter the place, the scent of cocoa filled the air. Inside is a glass shelf with different kind of chocolates displayed. There are also packed chocolates at the sides of the shop making my saliva run out of my mouth.
"Ang bango! Nakakagutom!" I said while my mouth becomes watery because of the sweets in front of us.
"'Yung chocolate ko ha."
Napairap ako. "Ang daya naman, e. Nandaya ka!"
Ngumiti lang siya at nagulat ako nang bigla siyang nagturo at kinausap 'yung nagtitinda ng French.
"Hoy!" suway ko sa kaniya. Nakita ko mula sa label na nakasulat na dark chocolate 'yung mga pinagtuturo niya kaya alam kong sinasabi na niya kung ano 'yung gusto niya.
"Sandali hindi pa ako tapos makipag-usap," tapos ay nagsalita na naman siya ng French.
Ilang sandali lang ay iniabot ng nagtitinda ang pinagtuturo ni Eiffel. Humarap sa akin ang hudas na lalaki at inilahad ang kamay niya para daw sa bayad. I crossed my arms on my chest. hindi ko siya pinansin.
"Sinabi kong 'pag hindi ka nagbayad pwede ka niyang pakasalan."
Literal na nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Naiinis na nagpapadyak ako habang nagbabayad habang parang nagpipigil naman ng tawa si Eiffel.
Nakita kong nakatingin sa akin 'yung lalaking nagtitinda at napapangiti sa inaasta ko. Nagsalita ito ng hindi ko maintindihan pero base sa tono ng boses niya ay nagtatanong siya.
"I see." Nanlaki ang mata ko ng nagsalita siya ng English. May kinuha siya sandali sa kaniyang likod at pagkatapos ay muling humarap sa amin.
"Here, Ms. Beautiful, I'll give you this so you won't get mad to your boyfriend 'coz you lose on a bet." He handed me a pink pouch and when I open it, I saw marble size balls that's wrap in foil with the print saying 'chocolate balls'.
"M-merci," sabi ko saka nag-bow at ganoon rin siya.
Lumabas kami sa chocolate factory. Tumingin ako ng masama kay Eiffel.
"Anong sinabi mo sa kaniya?"
"That we made a bet and you lose. Though I don't know where he get the boyfriend thing. I was just joking about the marriage you know."
"Anong tinanong niya nung huli?"
"If you can speak French since I'm the only one who's talking. I said you can understand English though."
"Your making fun of me."
"You started it." He smiled apologetically.
"Hmp!"
Tinalikuran ko siya saka naunang sumakay ng bike at umalis. I heard him calling my name but I didn't look back. Bahala siya do'n.
Nauna akong nakabalik sa bahay. Hindi ko naman nakita si Eiffel sa likuran ko kaya sa tingin ko ay may pinuntahan muna siya. Kinuha ko 'yung mga pinamili namin saka iniwan na lang sa kusina. 'Yung bike naman ay naiwan sa labas. Naisipan ko munang pumunta ng kwarto para magpahinga hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na ako.
Nagising ako ng madilim na. Tiningnan ko ang orasan sa gilid ng kama ko at nakitang 10 PM na pala. Napahaba ng sobra 'yung tulog ko.
Humikab muna ako bago bumangon para pumunta sana sa kusina at maghanap ng kumakain pero napahinto ako sa nadatnan ko.
Parang nag-replay ulit 'yung naabutan ko kagabi. Nakatungo na naman si Eiffel at nakita kong naubos na niya 'yung isang bote nu'ng wine na kabibili lang namin kanina.
Marahan akong lumapit sa kaniya at tinapik ang kaniyang balikat ngunit hindi siya gumalay. Nanatili lang siyang nakayukyok. Sinubukan ko siyang gisingin pero ipinaling lang niya ang ulo niya sa kaliwa at bumalik sa pagtulog.
Huminga ako nang malalim nang makita kong mapula ang kaniyang mga mata at ilong hudyat ng pag-iyak niya. Nangangambang inilapit ko ang aking kamay sa kaniyang pisngi para pumasan sana ang luha niya nang marinig ko siyang magsalita.
"Keina..."