Ara's Point Of View
"Ang bait naman ng Anak ko" isa'ng sentence na nagpa-ngiti sa akin at nagpa-iyak.
"Salamat ma" sabi ko dito at niyakap siya bigla.
"Bakit?" Tanong niya sa akin.
"Kasi for the first time... Tinawag mo ako'ng "Anak" Ma" sabi ko habang yakap si Mama at habang umiiyak.
"Yes naman!" Sabi ni Hara, at nakiyakap rin pati na rin sila.
Nang matapos kami mag-yakapan ay bumili ng pagkain sila Mama, Papa at Hara kaya naiwan si Sahara.
"Alis muna ako Ate, may kukunin lang ako sa kotse!" Pagpapa-alam ni Sahara sa akin, tumango na lang ako.
Sahara's Point Of View
Naglakad ako palabas ng hospital nang makasalubong ko si... Sino nga ba yun, yung tinulungan ko.
Si Callyx pala, nagulat pa siya na nakita ako, lumapit siya sa akin.
"Oh, akala ko naka-labas na yung kapatid mo?" Tanong niya.
"Eh nag-laslas kasi kahapon, ikaw? Yung kapatid mo, kailan madi-discharge?" Tanong ko.
"Ah, bukas pa siya madi-discharge at saka yung bayad dun sa pinang-bayad mo sa bill, bukas ko na lang babayaran!" Sabi niya.
"Ahh, wag mo na'ng bayaran, ayos lang naman iyon, at saka tumumutulong ako sa orphanage ng walang kapalit kaya ayos lang" Sabi ko dito, "Oh, sige may kukunin lang ako sa kotse, maiwan na kita!" Sabi ko dito.
"Di pa nga tayo, iiwan mo na agad ako!" Bulong niya na ikina-kunot ng noo ko.
"Huh, may sinasabi ka?" Tanong ko dito, di ko masyado narinig pero iiwan lang narinig ko.
"Ah, wala, sige puntahan ko na yung kapatid ko, salamat talaga at sorry dun sa dati!" Pagpapa-alam niya, tumango nalang ako at pumunta ng kotse at kinuha yung susi, naiwan ko kasi, galing ako sa grocery, kabibiki ko lang rin nito'ng kotse at nagpa-test drive na rin ako.
Bumalik na ako sa sa room ni ate Samara at nandon na sila Mama at Papa.
"Anak, sabi nung doctor, bukas ka na madi-discharge!" Sabi ni Mama kay Ate Samara.
"Okay po!" Sagot ni Ate.
"Oh, aalis na kami, pagod na kami ni Papa mo, bantayan niyo si Samara" Bilin ni Mama sa amin, tumango naman kami ni Mahara.
"Oh, ayos na kayo nila Mama at Papa?" Tanong ni Mahara kay Ate.
"Siguro, di ko alam pero nararamdaman ko na na napatawad na nila ako at saka, di ko maalala yung nangyari sa akin kagabi, ano ba nangyari?" Tanong ni ate Samara. Sabay kami'ng natawa ni Mahara.
"So hindi mo talaga naalalam" tanong ni Mahara.
"Uto-uto ka naman siyempre naaalala ko, kala ko nga mas magagalit sila Mama at Papa sa akin eh!" Sabi niya naman, natawa kami'ng tatlo.
"Pero atleast bati na kayo nila Mama at Papa!" Sabi ni Mahara.
"Sandali, sampalin niyo nga ako, baka sakali'ng nananaginip lang ako para mag-laslas and para mapatawad ako nila Mama at Papa haha!" Tawa nito, hinampas namin ni Mahara si Ate Samara, matapos iyon ay nagsipag-tawanan kami.
"Oy, oy, kayo, wag niyo'ng saktan si Samara, alam niyo nama'ng may sugat yan eh!" Napa-lingon kami kay Mama.
"Ma, ba't bumalik ka?" Tanong ko.
"Naiwan ko yung cellphone ko, paki-abot nga" sabi ni Mama, kinuha ko yung phone niya sa table.
"Alis na kami ah, kayo na bahal sa kapatid niyo!" Sabi ni Mama, tumangi kami'ng lahat.
Selena Amore's Revenge
Pabalik ako sa room ni Samara para kunin yung cellphone ko nang marinig ko yung mga sinabi niya.
"Sorry anak, sorry kung hindi kita nasubaybayan, sorry" bulong ko habang umiiyak, pinunasan ko yung mata ko at pumasok.
"Oy, oy, wag niyo'ng saktan si Samara, alam niyo nama'ng may sugat yan eh!" Saway ko sa kanila.
"Ma, ba't ka bumalik?" Tanong ni Sahara.
"Naiwan ko yung phone ko, paki-abot nga" utos ko, kinuha ni Sahara yung phone ko.
"Alis na kami ah, kayo na bahala sa kapatid niyo!" Bilin ko pa at umalis na, sana mas naalagaan ko kayo.
Sorry sa kahat Samara, hindi ko lang matanggap na pinabayaan mo si Sahara, pero bakit ganon? Nung nandito na si Sahara, bigla na lang nawala yung sakit na nararamdaman ko.
Patawad sa lahat.