Sahara's Point Of View
"Hahaha, ang tanga naman niya, ilipat mo nga!" Utos sa akin ni Mahara habang tumatawa, nagmu-movie marathon kami nila Mama at Papa.
"Hay nako, ang KJ mo naman. At saka kaya nga nagpapaka-tanga yan si Mr. Bean para matawa tayo, para ka nama'ng tanga!" Sabi ko diro.
"Oo na, oo na" sabi ni Mahara. Bigla ko na lang naramdaman yung phone na nag-vibrate sa bulsa ko, dinukot ko iyon.
"Sandali lang sasagutin ko lang to, wag mo ililipat!" Bilin ko kay Mahara, lumayo layo ako at tinignan ko kung sino yung tumatawag sa akin.
Si Samara pala, ano'ng itinawag nito, akala ko may date sila ni Sebwi?
Sinagot ko iyon at inilagay sa tenga ko para marinig kung ano'ng sasabihin nito.
"Hello" iba'ng boses iyon, lalaki, hindi naman ka-boses ni Bwi.
"Hello? Sino to?" Tanong ko sa kabilang linya.
"Ka-ano ano po kayo ng may-ari nito?" Tanong niya.
"Ahm, kapatid ko ang may ari nito, bakit, sino ka ba?" tanong ko ulit dito.
"Isa po ako'ng nag-rescue sa kapatid at kasama ng kapatid niyo!" Sabi nito na ipinag-taka ko.
"Ano'ng sinasabi mo'ng rescue?" Tanong ko dito.
"Na-bangga po ng driller truck yung kapatid at yung kasama ng kapatid niyo, sinugod na po sila sa Mt. Suarez Hospital, pumunta na lang po kayo dito" sabi nito, bigla ko na lang na-bagsak yung cellphone ko, napa-tingin sila Mama sa akin.
"Oh, ano'ng problema?" Tanong ni Papa.
"P-pa, sila Are Samara at Sebwi, na-bangga raw ng driller truck" sabi ko dito.
"Saan raw sila sinugod?" Tanong ni Mama.
"Sa Mt. Suarez Hospital po, tara na po!" Sabi ko sa kanila, pinatay na nila yung T.V. at pumunta na sa garahe.
Kinuha ni Mang Garry yung van namin, sumakay kami ron at pumunta na sa Mt. Suarez Hospital.
Agad nami'ng hinanap sila ate at Sebwi.
Pinuntahan namin yung room nila Ate at ni Sebwi pero may pulis na naka-bantay.
"Kayo po ba ang lamilya nung dalawa?" Tanong nung pulis.
"Yung babae anak namib pero yung lalaki boyfriend niya, puwede ba kami'ng pumasok?" Tanong ni Mama.
"Ah, hindi pa po, may doktor pa po sa loob!" Sabi nung pulis.
Maya maya ay lumabas na yung doktor agad na lumapit si Mama dun sa Doktor, pati na rin kami ni Mahara.
"Dok, ano po'ng lagay nung dalawa?" Tanong agad ni Mama.
"Yung lalaki po maayos na ang kondisyon aat yung babae naman po, medyo kritikal po ang lagay niya kaso sabi nung mga pulis wala'ng seatbelt na ikinabit yung babae, puwede na po kayo'ng pumasok sa loob pero mag-suot po muna kayo ng gown, excuse me po" sabi nung doktor at umalis na kasama yung nga nurse.
Nag-suot kami ng gown at pumasok na sa loob, nakita ko sila'ng dalawa, si Sebwi may mga sugat sugat sa mukha pati na rin sa braso at ganon din si Ate Samara.
Lumapit ako pero pinigilan ko ni Mahara.
"Wag muna Sahara!" Sabi nito sa akin.
Tinignan ko lang si Samara at Sebwi habang walang malay na naka-higa sa kama habang may oxigen na naka-lagay sa ilong nila.
"Anak, gumising ka na" umiiyak na sabi ni Mama kay Ate.
Niyakap lang ni Papa si Mama para i-comfort ito habang umiiyak.
Bakit kailangan pa'ng mangyari ito? Bakit kailangan pa si ate Samara at si Sebwi ang na-aksidente, puwede naman yung masasama'ng tao diyan, bakit kung sino ba'ng mabait ang kailanga'ng mag-bayad?
Napa-upo na lang ako habang umiiyak.
After Three Months
Sobra'ng tagal na pala mula nung ma-aksidente sila ate Samara at Sebwi, nagising na si Sebwi at naka-recover na, siya rin ang nag-aalaga ngayon kay Ate Samara sa ospital, nilipat namin ng ospital si ate Samara para mas malapit sa bahay namin.
Hindi pa rin nagigising si Ate Samara at heto ako ngayon, nagda-dasal ulang humingi ng tulong kay Jesus.
Alam ko nama'ng hindi niya rin iyon tutuparin pero nagbabaka-sakali lang na magkatotoo ang hiling ko.
No One's Point Of View
Galing sa labas si Sebwi para bumili ng pagkain niya nang magulat siya nang makita'ng naka-dilat ang mata ni Samara agad siya'ng tumakbo palabas at pumunta sa mini church ng ospital at tinawag si Sahara.
"Sahara, gising na si Samara!" Agad na napa-tayo si Sahara nang marinig niya iyon, tumawag ng doktor si Sebwi at agad na nag-puntah ito sa kuwarto kung saan naroon si Samara.
Tinignan nung doktor kung ano'ng kalagayan ni Samara.
"Stable na po ang pasiyente but she was stilk in a trauma, excuse me" sabi nang doktor at umalis na.
Lumapit si Sebwi rito at tinanong si Samara kung kilala pa siya nito pero dalawa'ng salita lamang ang lumabas sa bibig ni Samara.
"Sino ka?" Agad na nanlumo si Sebwi sa sinabi ni Samara at tuluyan na'ng umiyak.