သူ သရုပ်ဆောင်ရမယ့်အပိုင်းတွေကို ရိုက်ကူးပြီးသွားတဲ့အခါ ပေါ်ယွီ ရုပ်ရှင်အဖွဲ့ကလူတွေကို နှုတ်ဆက်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
ကလေးတွေရဲ့အချိန်ဇယားက လူကြီးတွေနဲ့မတူပေ။ဒါကြောင့် စားသောက်ပြီးတာနဲ့ ဖရဲသီးလေးက ပေါ်ယွီ အိပ်ရာထဲဆွဲသွင်းပြီး စောင်ခြုံပေးတာကို ခံလိုက်ရတော့သည်။
ဖရဲသီးလေး အိပ်ပျော်သွားတဲ့အချိန်ကျခါမှ ပေါ်ယွီ တိတ်တိတ်လေး ထွက်သွားလိုက်သည်။
မန်နေဂျာကျန်းမှာ နောက်ထပ်အာရုံစိုက်စရာကိစ္စတွေရှိသေးတာကြောင့် သူက ပေါ်ယွီနဲ့အတူ မသွားပေးနိုင်ချေ။မန်နေဂျာကျန်းက ပေါ်ယွီကို အခန်းနံပါတ်ပြောပြပြီးတာနဲ့ ထွက်သွားတော့သည်။
အရင်ကတည်းက ပေါ်ယွီဟာ မကြာခဏ social activity တွေမှာ ပါ၀င်ခဲ့သည်။ဒါကြောင့် သူက ဒီလိုအခမ်းအနားမျိုးတွေနဲ့ ရင်းနှီးကျွမ်း၀င်နေပြီး အဲဒီကို တစ်ယောက်တည်းပဲ သွားလိုက်သည်။
ပေါ်ယွီ private room ထဲကို ရောက်တဲ့အခါ အထဲမှာ လူတွေက စိတ်အားထက်သန်မှုတွေအပြည့်နဲ့ အချင်းချင်း တက်တက်ကြွကြွ စကားတွေ ပြောဆိုနေကြလေသည်။ပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်လိုက်တဲ့နောက်မှာ သူ နာမည်ကြီး idol တချို့နဲ့ သူ မရင်းနှီးတဲ့ မော်ဒယ်တွေကိုပါ တွေ့လိုက်ရသည်။ဒါ့ပြင် နာမည်ကျော်ကြားတဲ့ ဒါရိုက်တာ အနည်းငယ်နဲ့ ထုတ်လုပ်သူပရိုဂျူဆာတွေပါ ရှိနေကြပြီး သူတို့အားလုံးက ပတ်၀န်းကျင်မှာ ပျားပန်းခပ်လှုပ်ရှားသွားလာနေကြသည်။
မရည်ရွယ်ဘဲ ရန်စလိုက်မိမှာကနေရှောင်ဖို့အတွက် ပေါ်ယွီက သူ့ကိုယ်သူ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပဲ မိတ်ဆက်ပြီး ထိုင်လိုက်သည်။သူက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ အစားစားရင်းပဲ သူတို့ပြောဆိုနေကြတာတွေကို ဂရုတစိုက် နားထောင်နေလိုက်သည်။
နာမည်မကြီးသေးတဲ့ အသက်ငယ်ငယ် ယောကျ်ားလေးမော်ဒယ်တစ်ယောက်က ပေါ်ယွီကို ကြည့်လိုက်ပြီး ပေါ်ယွီနဲ့ တမင်တကာ စကားစပြောလာသည်။
" ပေါ်ကော , အခုဆိုရင်
မော်ဒယ်ရဲ့စကားလုံးတွေက ပေါ်ယွီကို အထင်သေးနေပြီး သေနတ်ကို ပစ်ဖို့အတွက် ကျဉ်ထိုးလိုက်သလိုပင်ဖြစ်သည်။
အစတော့ ပေါ်ယွီ မှင်တက်သွားပေမယ့် ဘာစကားမှပြန်မပြောဘဲ မော်ဒယ်ကို ကြည့်ပြီး ပြုံးပြလိုက်သည်။
ပေါ်ယွီက သူ့ကို ဘာမှပြန်မတုံ့ပြန်တဲ့အခါ မော်ဒယ်က ဒေါသထွက်သွားသည်။သူ ပေါ်ယွီကို အရှက်ရအောင်လုပ်ဖို့ ပြင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ဘေးမှာရှိတဲ့လူတစ်ယောက်က ပေါ်ယွီကို စကားပြောလာသည်။
" ငါလည်း
စောစောလေးတုန်းက ပေါ်ယွီကို စကားစပြောတဲ့ မော်ဒယ်ကတော့ မုန်းတီးနေတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့အတူ ပါးစပ်ပိတ်နေလိုက်ရတော့သည်။
ပေါ်ယွီ ရယ်ပြလိုက်ကာ ဘာမှပြန်မပြောခဲ့ပေ။
မကြာခင်မှာပဲ ထိပ်စည်းခေါင်းစဉ်ဟာ ပေါ်ယွီဆီကနေ တခြားအရာတွေဆီ ပြောင်းလဲသွားသည်။အဲဒီနောက် ပေါ်ယွီလည်း အဲဒီခေါင်းစဉ်အလယ်ကနေ အောင်အောင်မြင်မြင် ထွက်ခွာလာခဲ့ပြီး နာမည်ကြီးဒါရိုက်တာတွေနဲ့ စကားပြောနိုင်ဖို့ အခွင့်အရေးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။
_____________
Business reception က ဆယ်လွှာမှာ ဖြစ်သည်။
ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ၀တ်စားထားပြီး ပွဲတက်လာတဲ့ ချီယန်ကို စုန့်ရှီလင် မြင်တဲ့အခါ သူ မရည်ရွယ်ဘဲ မျက်မှောင်ကြုတ်မိသွားသည်။ဖိတ်စာလည်းမပါဘဲ ချီယန်က ဘယ်လိုလုပ် ဒီထဲကို ၀င်လာတာလဲ?
ချီယန်က ၀ိုင်တစ်ခွက်နဲ့အတူ ရောက်လာပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ " သောက်ကြမလား ? "
စုန့်ရှီလင် သူ့ဝိုင်ခွက်ကို မြှောက်ပြလိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်။ " မင်းက ဘာလို့ ဒီရောက်နေတာလဲ ? "
" မင်းရှိတဲ့နေရာမှာ ငါလည်းရှိနေမှာပေါ့ " ချီယန်က ဟိုလိုလိုသည်လိုလိုနဲ့ မရေမရာပြောပြီး သူ့အိတ်ကပ်ထဲကို လက်တစ်ဖက်ထည့်ကာ အထဲမှာရှိနေတဲ့ ဆေးပြားလေးတစ်ပြားကို စမ်းကြည့်ရင်း သူ့အပြုံးတွေက ပိုပြီးနက်ရှိုင်းလာသည်။
စုန့်ရှီလင်ကတော့ ဘာမှထပ်မပြောတော့ဘဲ ချီယန်ကို တိတ်တဆိတ် ကြည့်လိုက်သည်။
အလျင်စလိုပြုမူခြင်းဟာ ဖြုန်းတီးမှုကိုပဲဖြစ်စေတယ်ဆိုတာ ချီယန် နားလည်သည်။ဒါကြောင့် သူက စုန့်ရှီလင်ကို အကဲခတ်နေပြီး မကြာခဏ သူ့မျက်လုံးတွေကို စုန့်ရှီလင်အပေါ်မှာ မြဲမြဲ ချည်နှောင်ထားသည်။
_____________
ပေါ်ယွီ ဘာအမူအရာမှမရှိဘဲ ဘောင်းဘီ၀တ် ခါးပတ်ပတ်ကာ လက်ဆေးကန်ဆီ လျှောက်လာလိုက်သည်။အဲဒီနောက် သူ့ပါးစပ်ထဲကနေ အရက်တွေကို ထွေးထုတ်လိုက်သည်။
မှန်ကို လက်တစ်ဖက်ကကိုင်ပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်က သူ့မျက်နှာကို ထိကိုက်ကြည့်ကာ သူ အဲ့ဒီလို အကြာကြီး တစ်ယောက်တည်း နေနေသည်။သူ့ကိုယ်သူ သဘောတွေကျပြီးနောက်မှာတော့ ပေါ်ယွီ စိတ်ကျေနပ်စွာနဲ့ လက်ဆေးပြီး လက်ဆေးကန်ကနေ ထွက်သွားတော့သည်။
ပေါ်ယွီက အရက်အများကြီး သောက်နိုင်သည်။ဒါပေမယ့် သူ အရက်မျိုးစုံကို သောက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ နေလို့ထိုင်လို့ မကောင်းတော့ချေ။ဒါကြောင့် သူ အပြင်ထွက်ပြီး လေကောင်းလေသန့် သွားရူလိုက်ဦးမယ်လို့ အကြောင်းပြပြီး သန့်စင်ခန်းဆီ ထွက်လာလိုက်တာဖြစ်သည်။
ဒါပေမယ့် ပြဇာတ်ဆန်ဆန်နဲ့ပဲ သူ သန့်စင်ခန်းက ထွက်ထွက်ချင်းမှာတင် ချီယန်နဲ့စုန့်ရှီလင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
လူသုံးယောက်လုံးက နှုတ်ဆက်စကားဆိုကြတာမျိုးမရှိဘဲ အချင်းချင်း စိုက်ကြည့်နေကြသည်။
စုန့်ရှီလင်က နံရံကိုမှီထားတဲ့ ပေါ်ယွီဆီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့အကြည့်တွေကို ပြန်သိမ်းကာ ချီယန်ကို အေးစက်စွာ ပြောလိုက်သည်။ " မင်း ဘာဖြစ်လို့လဲ ? "
ချီယန်က သူ့ရည်ရွယ်ချက် မအောင်မြင်သေးတာကြောင့် သူ စုန့်ရှီလင်ကို ဒီနေရာကနေ ထွက်သွားခွင့်မပြုနိုင်ချေ။
ဒါပေမယ့် ပေါ်ယွီရဲ့အရှေ့မှာလည်း သူ စုန့်ရှီလင်ကို ဆွဲမထားနိုင်ပေ။ဒါကြောင့် သူ ခဏလောက် ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသည်။
ပေါ်ယွီ စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ သူ့ရှေ့က မြင်ကွင်းကို ကြည့်နေသည်။သူ အိတ်ကပ်ထဲကနေ စီးကရက်နဲ့မီးခြစ်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး တစ်ရှိုက်သောက်ကာ မီးခိုးလုံးကြီးကို မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။အဲဒီနောက် သူ ရယ်ချလိုက်သည်။ " ကျေးဇူးပြုပြီး လူတွေကြားထဲမှာ မင်းတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ပြသာနာတွေကို မြန်မြန်လေး ဖြေရှင်းကြစမ်းပါ "
ချီယန်က ပေါ်ယွီကို ဒေါသတကြီးနဲ့ စိန်းစိန်းဝါးဝါး ကြည့်လိုက်သည်။
ပေါ်ယွီ ပြန်ပြုံးပြလိုက်သည်။ဒါပေမယ့် သူ့မျက်လုံးထဲမှာတော့ အရိုးထိအောင် တိုက်စားသွားနိုင်တဲ့ အေးစက်မှုတွေ အပြည့်ဖြစ်နေသည်။
စုန့်ရှီလင်ကတော့ လူနှစ်ယောက် စိုက်ကြည့်နေချိန်မှာ သူတို့ဆီကနေ ပန်းထွက်လာတဲ့ မီးပွားတွေကို သတိမထားမိပေ။
အဲဒီအချိန်မှာပဲ ချီယန် တိတ်တဆိတ် ငှားရမ်းထားတဲ့ waiter တစ်ယောက်က သံပရာဖျော်ရည်တစ်ခွက်နဲ့အတူ လျှောက်လာလေသည်။
နည်းနည်း ရေဆာသလို ခံစားမေရတာကြောင့် ပေါ်ယွီက သံပရာရည်ခွက်ကို waiter ရဲ့ ဗန်းပေါ်ကနေ ယူပြီး တစ်ငုံကြီးသောက်ချလိုက်တော့သည်။
ချီယန်ရဲ့မျက်နှာအမူအရာက ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲသွားကာ သူ့လက်သည်းတွေက ချက်ချင်းပဲ သူ့ရဲ့လက်ဖဝါးထဲကို မြုပ်၀င်သွားတော့သည်။
ချက်ချင်းပဲ waiter လည်း ဖြူဆုတ်သွားပြီး ဗန်းကိုကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေက တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်လာသည်။
ပေါ်ယွီ သောက်လို့ပြီးသွားတဲ့အထိ သူ့ဦးနှောက်က အရက်သောက်ထားတာကြောင့် ပုံမှန်အလုပ်မလုပ်သေးပေ။လူနှစ်ယောက်က အရမ်းလန့်နေကြတာကို မြင်တဲ့အခါ သူ အကူအညီမဲ့စွာ မေးလိုက်သည်။ " ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ ? "
waiter က တံတွေးမျိုချလိုက်မိကာ ခြေရောခေါင်းရော ယမ်းပြပြီး ဒီအန္တရာယ်ရှိတဲ့နေရာကနေ အလျင်အမြန် ထွက်သွားတော့သည်။
ချီယန်ရဲ့မျက်နှာအမူအရာကတော့ ဒယ်အိုးအောက်ခြေလိုပဲ မည်းတူးနေသည်။ဒါပေမယ့် သူ စုန့်ရှီလင်ရဲ့အရှေ့မှာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မပြောရဲပေ။သူ့မှာ သူ့ရဲ့စကားလုံးတွေကို ချုပ်တည်းနေရပြီး စုန့်ရှီလင်က မူမမှန်တာ တစ်ခုခုကို ရှာတွေမသွားဖို့ကိုသာ ဆုတောင်းနေရသည်။
သံပရာရည်တစ်ခွက်လုံး သောက်ပြီးတဲ့နောက်မှာ ပေါ်ယွီ ပိုပြီးခေါင်းမူးလာသည်။ဒါကြောင့် ပေါ်ယွီ သူတို့တွေကို လျစ်လျူရှူလိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းကို လက်နဲ့ထိန်းရင်း ဓါတ်လှေကားဆီ ယိုင်တိယိုင်တိုင်နဲ့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။
အခွင့်အရေးရောက်လာတာကို ချီယန် သတိပြုမိတဲ့အခါ သူက လျင်မြန်စွာနဲ့ စုန့်ရှီလင်ရဲ့လက်မောင်းကို ဆွဲထားပြီး မျှော်လင့်တကြီး ပြောလိုက်သည်။ " ငါ အခု မင်းနဲ့ စကားပြောချင်လို့ , ရလားဟင် ? "
စုန့်ရှီလင် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ " မင်း ဒီနေရာမှာ ငါ့ကို လိမ်လည်လှည့်စားခဲ့တာအတွက် ခွင့်လွှတ်ပေးလို့ရတယ် ၊ ဒါပေမယ့် ငါ့ကို အရူးတစ်ယောက်လိုတော့ လာမဆက်ဆံနဲ့ "
ပြောပြီးတာနဲ့ စုန့်ရှီလင်က ချီယန့်လက်တွေကို ခါချလိုက်ပြီး အေးခဲနေတဲ့မျက်နှာနဲ့အတူ ပေါ်ယွီ သွားတဲ့ဘက်နဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ဆီကို ထွက်သွားတော့သည်။
ချီယန်ရဲ့မျက်လုံးတွေက ဒေါသကြောင့် နီရဲလာပြီး ပြောလိုက်သည်။ " ငါ မှားတာတစ်ခုမှ မလုပ်ဖူးဘူး ဘာလို့ မင်းက ငါ့ကို ခွှင့်မလွှတ်နိုင်ရတာလဲ ? "
ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ စုန့်ရှီလင်ကတော့ နောက်ကို လုံး၀ ပြန်လှည့်မကြည့်ပေ။
_____________
ပေါ်ယွီ ဓါတ်လှေကားထဲမှာ မတ်တပ်ရပ်နေစဉ် သူ မူမမှန်တာတစ်ခုကို သတိထားမိသွားသည်။ကံကောင်းတာက ဓါတ်လှေကားထဲမှာဘယ်သူမှမရှိပေ။မဟုတ်ရင် သူ့ရဲ့ဖုဖောင်းလာတဲ့ ဘောင်းဘီခွကြားကြောင့် သူ မျက်နှာပျက်ရတော့မှာဖြစ်သည်။
ပေါ်ယွီ hotel ကနေ ထွက်မသွားနိုင်ခင်မှာပဲ တစ်ခုခုကိုလိုအပ်နေတဲ့ စိတ်ဆန္ဒတွေ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။သူ ဟိုစမ်းဒီစမ်းနဲ့ပဲ သန့်စင်ခန်းထဲက အိမ်သာခန်းဆီကို ၀င်ပြီး သူ့ဖုန်းကို ထုတ်ကာ တုန်ယင်နေတဲ့လက်တွေနဲ့ မန်နေဂျာကျန်းရဲ့နံပါတ်ကို ခေါ်ဆိုလိုက်သည်။
" လောင်ကျန်း , ကျွန်တော် တခြားလူရဲ့ထောင်ခြောက်ကြောင့် စိတ်ကြွဆေးစားမိထားတယ် ကျွန်တော့်ဆီကို လူတစ်ယောက်လောက် ခေါ်ခဲ့ပေး ၊ မြန်မြန် !!! "
ပေါ်ယွီ နောင်တရစွာနဲ့ သူ့ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်လိုက်သည်။သံပရာရည်သောက်ပြီးတဲ့နောက်မှာ waiter ရဲ့ မျက်နှာအမူအရာက ထူးဆန်းနေတယ်လို့ သူ ခံစားလိုက်မိပေမယ့် သူ အဲဒါကို အလေးမထားခဲ့ပေ။
ရလဒ်ကတော့ အဲဒီသံပရာရည်ခွက်က တစ်ခုခု မှားနေတာပဲ !!!
" မင်း ဘယ်မှာလဲ ? "
ဖုန်းတစ်ဖက်ကနေ ရင်းနှီးနေတဲ့ ယောကျ်ားသံတစ်သံ ထွက်လာသည်။ဘာကိုမှ ပြတ်ပြတ်သားသား ခွဲခြားမသိနိုင်တော့တဲ့ ပေါ်ယွီက သူဘယ်သူဆိုတာကိုလည်း သဲသဲကွဲကွဲ မသိတော့ချေ။ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်လူက သူနဲ့ ရင်းနှီးတဲ့သူဆိုတာကိုတော့ သူ သေချာသိသည်။
" အမျိုးသားသန့်စင်ခန်းထဲက တတိယမြောက် အိမ်သာခန်းထဲမှာ "
တစ်ခုခုမှားနေတယ်ဆိုတာကို သူ ခံစားလိုက်မိတာနဲ့ ပေါ်ယွီ ဓါတ်လှေကားပေါ်ကနေ ချက်ချင်း ဆင်းခဲ့တာဖြစ်သည်။ဒါကြောင့် သူ ဒါဘယ်အထပ်လဲဆိုတာကိုတော့ သေချာမသိပေ။သူ အဖြေကို ဝိုးတိုးဝါးတားသာ ဖြေနိုင်တော့သည်။
" ငါ့ကို စောင့်နေ "
အရက်မူးနေတဲ့ ပေါ်ယွီရဲ့ ဘောင်းဘီခွကြားဟာ ပိုပြီးဖုဖောင်းလာသည်။သူဟာ ကံမကောင်းအကြောင်းမလှစွာနဲ့ အများသုံးအိမ်သာကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ လှဲလျောင်းနေရပြီး အိမ်သာခွက်ထဲကို အန်ချလိုက်ကာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ချောင်းဆိုးနေသည်။မကြာခင်မှာပဲ အိမ်သာအနံ့ကြီးကြောင့် သူ မျက်လုံးထဲကနေ မျက်ရည်တွေ ထွက်လာတော့သည်။
" ပေါ်ယွီ ! တံခါးဖွင့် !! " ရင်းနှီးနေတဲ့ ယောကျ်ားသံက တံခါးအပြင်ဘက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာသည်။
ပေါ်ယွီ အရမ်းကို ၀မ်းသာသွားပြီး တံခါးဖွင့်ပေးဖို့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ဒါပေမယ့် သူ ခက်ခက်ခဲခဲ လမ်းလျှောက်နေရပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်ပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ ပေါ်ယွီ တံခါးအပြင်ဘက်မှာရှိနေတဲ့လူအပေါ်ကို လဲကျသွားတော့သည်။
စုန့်ရှီလင်က အရမ်းနေရခက်နေတဲ့ ပေါ်ယွီကို မည်းမှောင်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်လိုက်သည်။သူ သူ့ရဲ့ suit jacket ကို ချွတ်ပြီး ပေါ်ယွီကို ၀တ်ပေးကာ သန့်စင်ခန်းထဲကနေ ဆွဲခေါ်သွားလိုက်သည်။
_____________
ဆယ်လွှာနဲ့ဆယ့်တစ်လွှာ နှစ်ထပ်လုံးက business reception အတွက် ယူထားတာဖြစ်သည်။
ဆယ်လွှာမှာ ဧည့်သည်တွေကို လက်ခံပြီး ဆယ့်တစ်လွှာကတော့ အနားယူဖို့အတွက်ဖြစ်သည်။ဧည့်သည်တွေ ပင်ပန်းလာတဲ့ အခါကျရင် ဆယ့်တစ်လွှာမှာ သွားရောက်အနားယူနိုင်သည်။
စုန့်ရှီလင်က ပေါ်ယွီကို ဆယ့်တစ်လွှာဆီခေါ်သွားပြီး အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ပေါ်ယွီကို အိပ်ရာပေါ် ပစ်တင်လိုက်သည်။
" ဒီည ငါလုပ်ပေးနိုင်တာ အကုန်လုပ်ပေးပြီးပြီ " စုန့်ရှီလင်က အိပ်ရာပေါ်မှာမသက်မသာနဲ့ လှဲလျောင်းနေတဲ့ပေါ်ယွီကို ကြည့်ပြီး အေးစက်စွာ ပြောလိုက်သည်။သူ့နှလုံးသားထဲမှာတော့ ဘာမှဖြစ်မနေချေ။ " အဲဒါကိုတော့ မင်းဘာသာမင်းပဲ ဖြေရှင်းလိုက်တော့ ငါ အရင်သွားနှင့်မယ် "
တကယ်တော့ ပေါ်ယွီက လူမှန်းသူမှန်းမသိနိုင်လောက်တော့တဲ့အထိ အရမ်းမူးနေတာတော့ မဟုတ်ပေ။ဒါကြောင့် သူ ဒီယောကျ်ားက စုန့်ရှီလင်ဆိုတာကို သိသည်။
ဒါပေမယ့် သူ့ကို ၀န်ထုပ်၀န်ပိုးတစ်ခုလိုမျိုး ခါချနေတဲ့ စုန့်ရှီလင်ကို ကြည့်ပြီး ရုတ်တရက် သူ့ရဲ့မကောင်းတဲ့စိတ်လေးက ထွက်ပေါ်လာသည်။
သူ အိပ်ရပေါ်ကနေ ခုန်ထလိုက်ပြီး စုန့်ရှီလင်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန်းလှဲလိုက်သည်။သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ကော်ဇောထူကြီးအပေါ်ကို လဲကျသွားတော့သည်။
ပေါ်ယွီက သူ့လက်တွေနဲ့ စုန့်ရှီလင်ရဲ့ ခန့်မှန်းရခက်တဲ့မျက်နှာကို ဆွဲယူပြီး ကွဲအက်စွာ ပြောလိုက်သည်။ " ငါတို့တွေ အချင်းချင်း မတွေ့ဖြစ်တာ တော်တော်ကြာပြီလေ ၊ မင်း ငါ့ကို လွမ်းဖူးလား ? "
ကြမ်းပြင်ဟာ ကော်ဇောထူကြီးနဲ့ ဖုံးအုပ်ထားသည်။ဒါကြောင့် စုန့်ရှီလင်က လုံးလုံး လဲကျမသွားပေမယ့် သူ နာကျင်သွားသည်။ဒါပေမယ့် သူက သူ့ဆီကို ပစ်၀င်လာတဲ့ပေါ်ယွီကိုတော့ မသိစိတ်ကနေ အလိုလို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။
ခဏလောက်ကြာတဲ့အခါ စုန့်ရှီလင်က ပေါ်ယွီကို စိုက်ကြည့်ပြီး သူ့အပေါ်မှာ ဖိထားတဲ့ ပေါ်ယွီကို အဝေးတွန်းလွှတ်လိုက်သည်။အဲဒီနောက် စုန့်ရှီလင်က ထွက်သွားဖို့ ပြင်လိုက်သည်။
သူ့မှာ ဒီယစ်ထုပ်နဲ့ နေပေးဖို့ အချိန်မရှိဘူး။
ပေါ်ယွီက အင်တင်တင်နဲ့ပဲ စုန့်ရှီလင်ဆီ ချဉ်းကပ်သွားပြီး သူ့ရဲ့ကော်လံကို ဖမ်းဆွဲကာ စုန့်ရှီလင်ရဲ့အပေါ်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လှဲချလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူ စုန့်ရှီလင်ကို ငုံ့ကြည့်ပြီး မာန်၀င့်စွာ ဆိုလိုက်သည်။ " မင်း ငါ့ကို လွမ်းလား ? "
ပြောနေရင်းမှာပဲ ပေါ်ယွီရဲ့လက်တွေက ဘေးကို ရွေ့လာသည်။
ခဏလောက်ကြာတဲ့အခါ စုန့်ရှီလင်ရဲ့မျက်လုံးထဲမှာ ရှိနေတဲ့ ဂရုမစိုက်လျစ်လျူရှူခြင်းတွေက မှေးမိန်လွင့်စင်သွားပြီး ပေါ်ယွီ ရင်းနှီးကျွမ်း၀င်ခဲ့တဲ့မျက်နှာမျိုး ပြန်ဖြစ်လာသည်။
ပေါ်ယွီက စိတ်ကျေနပ်အားရစွာ ပြုံးလိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ကာ စုန့်ရှီလင်ကို နမ်းလိုက်သည်။
စုန့်ရှီလင်ရဲ့မျက်လုံးတွေက မည်းမှောင်သွားပြီး သူ ပေါ်ယွီရဲ့ခေါင်းကို အနောက်ကနေ ဖိချကာ ပေါ်ယွီရဲ့ပါးစပ်ကို ပြင်းပြင်းပြပြ နမ်းရှိုက်လာတော့သည်။
ဒါကြောင့် ပေါ်ယွီ+အရက်မူး+စိတ်ကြွဆေးမိ=စုန့်ရှီလင်က နတ်ဆိုးဖြစ်လာသည်။
_____________
နောက်တစ်နေ့။နေလုံးကြီးက ခန်းဆီးကန့်လန့်ကာတွေကနေ ဖြတ်သန်းပြီး တောက်ပနေချိန်မှာ ပေါ်ယွီဟာ မနေ့ညကပွဲတော်ကြီးကနေ တဖြည်းဖြည်း နိုးထလာခဲ့သည်။
စုန့်ရှီလင်က မျက်လုံးဖွင့်လိုက်ပြီး နက်ရှိုင်းတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ပေါ်ယွီကို ကြည့်လာသည်။ " မင်း နိုးပြီလား ? "
ပေါ်ယွီ ကို့ရို့ကားရားနိုင်စွာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး သူ့လက်ကို ခေါင်းပေါ်တင်ကာ ထထိုင်လိုက်သည်။ " ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ ? "
ပေါ်ယွီ မနေ့ညက အရာအားလုံးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းနဲ့ ပြတ်ပြတ်သားသားကို မှတ်မိသည်။ဒါပေမယ့် သူမှတ်မိတာကြီးက အရမ်းကို ရှင်းလင်းပြတ်သားလွန်းနေတာကြောင့် သူ တော်တော်ကို ရှက်နေသည်။
အရင် သူတို့တွေ့ခဲ့ကြတဲ့အချိန်တုန်းက သူ စုန့်ရှီလင်ကို အပြင်းအထန် ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ဒါပေမယ့် အခုတော့ သူက စုန့်ရှီလင်ကို အိပ်ရာပေါ်အတင်းဆွဲခေါ်ပြီး တစ်ညလုံးတောင် စုန့်ရှီလင်နဲ့အတူ အိပ်ရာပေါ်မှာ လူးလှိမ့်နေလိုက်ကြသေးသည်။
ပေါ်ယွီ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာရော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာပါ ၀မ်းနည်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
" ရှစ်နာရီကျော်ပြီ " စုန့်ရှီလင်က နာရီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး အိပ်ရာခင်းစကို တွန်းဖယ်ကာ အ၀တ်တစ်စမကပ်ဘဲ ရေချိုးခန်းထဲကို ၀င်သွားတော့သည်။
သူ့ရဲ့ကျစ်လစ်တောင့်တင်းတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ရယ် ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ခါးရယ်နဲ့ ဖြူဖွေးနေတဲ့ အသားအရည်ရယ်ကိုပါ ရိုးသားစွာ လှစ်ဟပြသနေသည်။သူ့ကိုမြင်လိုက်ရတဲ့ ဘယ်သူမဆို အသက်ရှူရပ်သွားနိုင်သည်။
မျက်လုံးကို ပွတ်ရင်း ပေါ်ယွီ တစ်စက္ကန့်စာလောက် သမ်းဝေလိုက်သည်။
ဖရဲသီးလေး !!!
ပေါ်ယွီမှာ ခန္ဓာကိုယ်က နာကျင်မှုတွေကို ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘဲ စောင်ကို တွန်းဖယ်ကာ အိပ်ရာပေါ်ကနေ ခုန်ဆင်းပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်တော့သည်။သူ ရေချိုးနေတဲ့ စုန့်ရှီလင်ရဲ့ မျက်လုံးထဲက ဒေါသတွေကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ အရှက်ကင်းမဲ့စွာနဲ့ပဲ စုန့်ရှီလင့်အနားကို သွားလိုက်သည်။
" အချိန်မရှိလို့ ငါ အရင်ရေချိုးလိုက်မယ် "
ပေါ်ယွီက မပြောမဆိုနဲ့ ရေပန်းအောက်မှာရှိတဲ့ စုန့်ရှီလင်ကို တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး အဲဒီနေရာမှာ မြန်မြန်၀င်ရပ်ကာ သူ့ကိုယ်သူ တိုက်ချွတ်ဆေးကြောနေသည်။
စုန့်ရှီလင် , " ....... "
ပေါ်ယွီ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး စိတ်ဆိုးနေတာကို ထိန်းချုပ်ထားရတဲ့အသံနဲ့ ခပ်ပြတ်ပြတ် ပြောလိုက်သည်။ " မနေ့ညက မင်း ဒီမှာ နေခဲ့တာလား ? "
စုန့်ရှီလင် , " ....... "
" မင်း ရေချိုးလို့မပြီးသေးဘူးလား ? " ပေါ်ယွီ နည်းနည်း ဒေါသထွက်လာသည်။
စုန့်ရှီလင်က ရေလဲပဝါကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး ခန့်မှန်းရခက်တဲ့မျက်နှာနဲ့ ပေါ်ယွီကို လျစ်လျူရှူကာ ရေချိုးခန်းထဲကနေ ထွက်သွားသည်။
ပေါ်ယွီမှာတော့ နှုတ်ခမ်းတွေကို တင်းတင်းစေ့ပိတ်ရင်း ရှက်ရွံ့မှုတွေကို ကြံ့ကြံ့ခံနေရသည်။ပေါ်ယွီ သူ့ကိုယ်သူ မြန်မြန်ဆန်ဆန် သန့်ရှင်းလိုက်ပြီး စုန့်ရှီလင်ရဲ့အ၀တ်အစားသစ်တွေကို ယူ၀တ်ကာ ရေချိုးခန်းအပြင်ဘက်ကို ထွက်လာလိုက်သည်။သူ စိုးရိမ်တကြီး ပြောလိုက်သည်။ " ငါ အရင်ပြန်နှင့်မယ် "
အဲဒါကို ကြားတဲ့အခါ ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်ပြီး ကော်ဖီသောက်နေတဲ့ စုန့်ရှီလင်က ပေါ်ယွီကို တည်ငြိမ်စွာ စိုက်ကြည့်လာပြီး ပြောလိုက်သည်။ " နောက်ကျ ငါတို့ စကားပြောရအောင် "
ပေါ်ယွီ ထွက်သွားဖို့ကို တစ်စက္ကန့်လောက် တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။အဲဒီနောက် သူ သဘောတူလိုက်ပြီး တံခါးဖွင့်ကာ ထွက်သွားတော့သည်။
သူ စုန့်ရှီလင်ကို ကောင်းကောင်းကြီး နားလည်သည်။
အရင် milk tea ဆိုင်မှာတုန်းက သူ့ရဲ့အေးစက်မှုနဲ့ နှလုံးသားမဲ့မှုတွေကြောင့် ပေါ်ယွီ မနေ့ညက စုန့်ရှီလင်နဲ့ တွေ့တဲ့အချိန်မှာ စုန့်ရှီလင်က သူ့ကို လျစ်လျူရှူထားခဲ့သည်။ဒါပေမယ့် မနေ့ညတုန်းက သူတို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကြောင့် စုန့်ရှီလင်က သူနဲ့စကားပြောချင်နေသည်။
စုန့်ရှီလင်က နောက်တစ်ကြိမ် သူနဲ့အတူတူ ပြန်နေချင်တာ မဟုတ်လောက်ဘဲ one night stand အနေနဲ့ပဲ ဒီပြသာသနာကို ဒီမှာထားခဲ့ချင်နေတာ ဖြစ်ရမည်။
ဟုတ်ပြီ , သူက စုန့်ရှီလင်အတွက် ပြသာနာကောင် ဖြစ်နေတာပဲ။
ဒါပေမယ့် အခုချိန်မှာတော့ ပေါ်ယွီ တကယ်ပဲ အဲဒီကိစ္စကို များများစားစား အာရုံမစိုက်နိုင်သေးပေ။ဖရဲသီးလေးက အိမ်မှာတစ်ယောက်တည်း ရှိနေတာဖြစ်ပြီး ဖရဲသီးလေး ငိုများနေမလား ဆိုတာကိုလည်း သူ မသိချေ။
သူ ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့ကိုလည်း ဖြေရှင်းချက် ကောင်းကောင်းတစ်ခု ပေးရဦးမည်။ဒီနေ့ သူ သရုပ်ဆောင်ရမယ့်အလုပ်က ဒါရိုက်တာဟော် သတ်မှတ်ပေးထားတဲ့ တချို့ဇာတ်၀င်ခန်းတွေကို ပြန်လည်ရိုက်ကူးဖို့ဖြစ်သည်။ဒါပေမယ့် ......
အဲဒါတွေကိုပါ စဉ်းစားမိသွားတဲ့အခါ ပေါ်ယွီ မဆင်မခြင်နဲ့ steering wheel ကို ပုတ်လိုက်မိသည်။သူ စိတ်အခြေအနေ မကောင်းတော့ပေ။
လမ်းပေါ်မှာတင်ပဲ ပေါ်ယွီ မီးစိမ့်မယ့်အချိန်ကိုစောင့်ရင်း ဒါရိုက်တာဟော်ဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။အပူချိန်ကတော့ အတော်အသင့်ဖြစ်ပြီး စိတ်အခြေအနေကတော့ အတော်လေး ဆိုးဝါးနေသည်။
ဒါက တကယ်တော့ ပေါ်ယွီရဲ့အမှားသာဖြစ်သည်။အနာဂတ်မှာ ကျန်ရစ်လာမယ့် စကားလုံးတွေကို ရှောင်ရှားဖို့အတွက် ပေါ်ယွီ ကိုယ့်ကိုကိုယ် နှိမ့်ချပြောဆိုလိုက်သည်။
ဒါရိုက်တာဟော်က မတ်တပ်ရပ်နေကာ မပျော်ရွှင်သလို ခံစားနေရသည်။ဒါပေမယ့် ပေါ်ယွီက စိတ်ရောကိုယ်ပါ နှိမ့်ချပြောဆိုနေတာကြောင့် တဖြည်းဖြည်းပဲ သူ့ဒေါသတွေက လွင့်စင်ပျောက်ကွယ်သွားသည်။
ဖုန်းချပြီးတဲ့နောက် ပေါ်ယွီ ကားကို အိမ်ဆီမောင်းသွားလိုက်ပြီး parking ထိုးကာ မြန်မြန် ထွက်သွားလိုက်သည်။
သူ လျင်မြန်စွာနဲ့ ခြေလှမ်းကျဲကျဲလျှောက်မိတဲ့အခါ ပေါ်ယွီ သတိမထားမိဘဲ သူ့ဒဏ်ရာကို ဆွဲဖြဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး ချက်ချင်းပဲ နာကျင်သွားတော့သည်။
နာလိုက်တာ , ဒီဒဏ်ရာကြီးက ငါ့ကို သတ်နေတာပဲ !!!
ပေါ်ယွီ တစ်လမ်းလုံး နာကျင်မှုကို တောင့်ခံပြီး နောက်ဆုံး သူ အိမ်တံခါးကို ဖွင့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ စိုးရိမ်ပူပန်မှုကြောင့် ချွေးစီးတွေတောင် ထွက်နေသည်။
.
.
.
.
.
.
{ T / N ; ကားစီးတာ မြန်လွန်းလို့ ကိုယ်တောင်အဲ့ဒီနားကို နှစ်ခေါက်လောက်ပြန်ဖတ်လိုက်ရတယ် ပြီးတော့ ပေါ်ယွီ ဘာလို့ လမ်းကောင်းကောင်းမလျှောက်နိုင်တာလဲ သိတယ်မလား ? ဟင်း...ဟင်း Bossစုန့်ရဲ့စနက်တွေလေ 😎 }