Chapter 10 - Chapter-9(Softhearted)

အမျိုးသားဇာတ်လိုက်နဲ့ အမျိုးသားဇာတ်ရံတို့က နာမည်ကြီး​တွေဖြစ်ရုံသာမက သူတို့ သရုပ်​ဆောင်​နေတဲ့အချိန်မှာလည်း ဆက်ဆံ​ရေး​ကောင်းကြတာ​ကြောင့် ဒါရိုက်တာ​ဟော်ဟာ စာ​ရေးဆရာနဲ့အတူ ဇာတ်ညွှန်းကို ​နေ့ချင်းညချင်း ပြန်​ရေး​တော့သည်။အစတုန်းက သူတို့ အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်ကို ​ပေးထားခဲ့တဲ့ များပြားလှတဲ့ဇာတ်၀င်ခန်း​တွေဟာ အမျိုးသားဇာတ်ရံဆီကို ​ရောက်သွား​တော့သည်။

ရလဒ်အ​နေနဲ့က​တော့ အမျိုးသမီးဇာတ်လိုက်ဟာ မရှိလည်းဖြစ်တယ် ဆိုပြီး ပရိသတ်​တွေရဲ့ လျစ်လျူရှူခြင်းကို လွယ်လင့်တကူ ခံလိုက်ရ​တော့သည်။

​အောက်တိုဘာ ဆယ့်နှစ်ရက် ည ခုနစ်နာရီ ဆယ်မိနစ်တွင် ရဲ့အပိုင်းတစ်ကို Small Fan website ​ပေါ်မှာ တင်လိုက်သည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ website တစ်ခွင်မှာ မင်းသား​တွေရဲ့ရုပ်ရဘ်ကိုသာ အာရုံထားပြီး ဖုန်း screen ကို လျက်ကြမယ့် ပရိသတ်အ​မြောက်အများရဲ့မှတ်ချက်​တွေကို ရရှိခဲ့သည်။

" ဘုရား​ရေ !!! ​ပေါ်ယွီ အဖြူ​ရောင်၀တ်စုံ​လေးကို ၀တ်ထားတာ အရမ်း​ချောတာပဲ ။ စစ်သူကြီးငယ်​လေးက tsundere လိုပဲ ။ ငါ​လေး ကိုယ့်ကိုယ်ကို မထိန်းချုပ်နိုင်​တော့ဘူး "

{ T / N ; tsundere ဆိုတာက Japanese anime character ပါတဲ့ ဆိုလိုရင်းက လူတစ်​ယောက်ဟာ အစပိုင်းမှာ​တော့ ​အေးစက်သလိုထင်ရ​ပေမယ့် ​နောက်ကျ ​နွေး​ထွေးတတ်တဲ့သူမျိုး ကို ​ပြောချင်တာပါ }

" ငါ​လေး ​နောက်အပိုင်း​တွေမှာ ​မော့​မော့ကို ​စောင့်​နေတယ် ။ ဒါရိုက်တာက သူ့အတွက် partner ရှာ​​ပေးမထားဖို့ ​​မျှော်လင့်တယ် မဟုတ်ရင် ငါ​လေး ဒါရိုက်တာကြီးဆီကို ဓါး​တွေပို့ပစ်မယ်ကွ "

" ဘာလို့ ​ပေါ်ယွီနဲ့​မော့အန်းယွီက ဒီလိုမျိုး web series မှာ သရုပ်​ဆောင်ဖို့ ​ရွေးလိုက်ကြတာလဲ ? ဇာတ်လိုက်မင်းသားရဲ့အ၀တ်အစားကလွဲပြီး တခြားအ၀တ်အစား​တွေအကုန်လုံးက သူများသုံးပြီးသားကြီး​တွေ ၀တ်ထားသလား​ အောက်​မေ့ရတယ် ။ ရိုက်ကူး​ရေးအဖွဲ့က အဲဒီ​လောက်​တောင် ပိုက်ဆံမရှိဘဲ ဆင်းရဲ​နေကြတာလား "

" ငါ သ​ဘောတူတယ် ။ ​ပေါ်ယွီကလွဲပြီး တခြားလူ​တွေရဲ့အ၀တ်အစား​တွေက ရုပ်ဆိုးလိုက်တာ ။ ဒါက အသုံးစရိတ်နည်းတဲ့ web series ​လေ ။ အဲဒါ​ကြောင့် အဲဒီအ၀တ်အစား​တွေကလည်း ကြည့်ရဆိုးရန်​ကောပဲ ။ ငါ အ​တော်စိတ်ပျက်မိသလို ခံစားရတယ် "

ည​နေခင်းအချိန်မှာ ထုတ်လွှင့်လိုက်တဲ့ ဟာ အမျိုးမျိုး​သော ထင်မြင်ချက်​တွေကို ရရှိခဲ့သည်။သရုပ်​ဆောင်မင်းသား​တွေရဲ့ပုံစံကိုပဲ အာရုံစိုက်ကြတဲ့သူ​တွေက​တော့ အံ့သြဘနန်းဖြစ်​နေကြပြီး မူရင်း၀တ္ထုကိုသာ ဂရုစိုက်တဲ့လူ​​တွေက​တော့ စိတ်ပျက်သလို ခံစား​နေကြရသည်။

မ​ကျေနပ်ချက်​တွေရှိ​ကြ​ပေမယ့်လည်း အဲဒါက ပရိသတ်​တွေကို အုတ်​အော်​သောင်းတင်း ဖြစ်​စေခဲ့သည်။ပထမဆုံး ထုတ်လွှင့်လိုက်တဲ့ ည​နေခင်းမှာတင်ပဲ ဟာ ကြည့်ရှူသူ​ပေါင်း 100 millions ​ကျော်ကို ရရှိခဲ့ပြီး Small Fan website ရဲ့ အွန်လိုင်းရှာ​ဖွေမှုမှာ နံပါတ်တစ်ချိတ်သွားသည်။ဒါက ​ကောင်းမွန်လှတဲ့ရလဒ်တစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။

ဒါရိုက်တာ​ဟော်က​တော့ အဲဒီရလဒ်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး အရမ်းကို စိတ်​ကျေနပ်​နေ​လေသည်။အပိုင်းတစ်မှာ ဇာတ်လမ်းရဲ့​နောက်ခံဇာတ်​ကြောင်းနဲ့ အဓိကဇာတ်​ကောင်​တွေအ​ကြောင်းကို ပြသထားပြီး တကယ့်​နောက်ကွယ်က အံ့သြဖွယ်ရာပုံပြင်တစ်ပုဒ်ကို​တော့ ဖုံးကွယ်ထားဆဲဖြစ်သည်။

​ပေါ်ယွီလည်း ဒါရိုက်တာ​ဟော်လိုပဲ စိတ်​ကျေနပ်​နေသည်။

ပထမဆုံးထုတ်လွှင့်လိုက်တဲ့ အပိုင်းတစ်ရဲ့ ​ကောင်းမွန်လှတဲ့ရလဒ်​ကြောင့် ရိုက်ကူး​ရေးအဖွဲ့ဟာ တကယ့်ကို အားတက်​ပျော်ရွှင်​နေသည်။ရိုက်ကွင်း​နောက်ရက်​တွေမှာ အလုပ်ပြီးစီးနှုန်းကြီးက တိုးတက်မြန်ဆန်လာပြီး ​စော​စော အလုပ်​တွေပြီး​လေ့ရှိ​တော့သည်။

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

တခစ်ခစ်ရယ်​မော​နေတဲ့ လူလည်၀တုတ်​ကောင်က သူ့ရဲ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်ပြီး ဖရဲသီး​လေးရဲ့ ponytail ​လေးကို ဆွဲဆုတ်ထား​လေသည်။သူက ဖရဲသီး​လေးထက် အရပ်ပိုရှည်ကာ ​ပြောလိုက်သည်။ " မင်းရဲ့ဆံပင်က ဘယ်​လောက်​တောင်ရုပ်ဆိုးလိုက်သလဲ ဟား-ဟား "

ဖရဲသီး​လေးရဲ့ ponytail ​လေးဟာ လူလည်၀တုတ်​ကောင် ဖမ်းဆွဲထားတာကို ခံ​နေရပြီး ဆံပင်​တွေ နာကျင်​နေတဲ့အထိ အဆွဲခံထားရသည်။ဖရဲသီး​လေးမှာ နီရဲ​နေတဲ့ မျက်လုံး​တွေနဲ့ ​ခြေ​တစ်လှမ်း​​လေးတောင် မ​ရွေ့နိုင်​ချေ။

သန့်စင်ခန်းထဲမှာ အတန်းကြီး က​လေးသုံး​ယောက်က ဖရဲသီး​လေးရဲ့​ရှေ့မှာ ပိတ်ရပ်​နေကြသည်။တခြားက​လေးနှစ်​ယောက်က​​တော့ ၀တုတ်လိုမျိုးမဟုတ်ဘဲ ​ကြောက်လန့်​နေကြသည်။သူတို့နှစ်​ယောက်က ခြ​င်္သေ့ရဲ့အ​နောက်မှာရှိ​နေတဲ့ မြည်းတစ်​ကောင်လိုမျိုး အဆင်သင့်ရပ်​နေပြီး ​အော်ဟစ်သာ​နေကြသည်။သူတို့​တွေက ဖရဲသီး​လေးကို ရိုက်ဖို့ ​ကြောက်​နေကြသည်။

ဒါက ဖရဲသီး​လေးအတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် အနိုင်ကျင့်ခံရတာဖြစ်သည်။သူ့ရဲ့မျက်လုံး​လေး​တွေက နီရဲ​နေပြီး စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုး ​ပြောလိုက်သည်။ " ငါ့ဆံပင်ကို မထိနဲ့ "

လူလည်၀တုတ်​ကောင်က လန့်သွားသည်။သူ့ရဲ့အငယ်နှစ်​ယောက်​ရှေ့မှာ ဖရဲသီး​လေးက သူ့ရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာကို စိန်​ခေါ်လိုက်သလို ခံစားလိုက်ရတာ​ကြောင့် သူ ပိုပြီး​ဒေါသထွက်လာသည်။သူက ရိုင်းစိုင်းစွာ ဖရဲသီး​လေးကို ရိုက်လိုက်သည်။ " ငါ မင်းရဲ့ဆံပင်ကို ဆွဲပစ်မယ် ! မင်းက မိန်းက​လေးလည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့ ဘာလို့ ဆံပင်ကို ကျစ်ဆံမြှီးကျစ်ထားတာလဲ ? ဒါက အရမ်းရုပ်ဆိုးတာပဲ ! အရမ်းရုပ်ဆိုးတယ် ! "

သူတို့​တွေက သူ့ရဲ့ဆံပင်​လေးကို ဆွဲထားကြတဲ့အခါ ဖရဲသီး​လေး အရမ်းပဲ စိတ်ဆိုးသွားသည်။သူက ချက်ချင်းပဲ သူ့ကိုယ်သူ အား​ပေးတဲ့အ​နေနဲ့ ​ဒေါသထွက်စွာ ​အော်လိုက်ပြီး ၀တုတ်ရဲ့ဗိုက်ကို သူ့​ခေါင်း​လေးနဲ့ ​ဆောင့်တိုက်ချလိုက်သည်။

ရလဒ်အ​နေနဲ့ သူတို့​တွေက အင်အားများတာ​ကြောင့် အဲဒီက​လေးသုံး​ယောက်က ဖရဲသီး​လေးကို ၀ိုင်းချုပ်လိုက်ကြ​တော့သည်။ကျစ်ဆံမြှီး​​လေးနဲ့ဖရဲသီး​လေးက မိန်းက​လေးမဟုတ်ဘူးဆိုတာ မှန်ကန်​ကြောင်း ​ဖော်ထုတ်ဖို့အတွက် ဖရဲသီး​လေးရဲ့​အောက်ခံ​ဘောင်းဘီတို​လေးဟာ အရှက်ရစွာနဲ့ ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရသည်။

ဖရဲသီး​လေးက ​ယောကျ်ားမိန်းမ သ​ဘောထားခံယူချက်​တွေကို နားမလည်​သေးဘူး ဆို​ပေမယ့် လူကြားထဲမှာ ​ဘောင်းဘီချွတ်ခံလိုက်ရတာက မ​ကောင်းဘူး ဆိုတာကို​တော့ သူ သိသည်။ဒါ​ကြောင့် သူ ​တောင့်ခံပြီး ခုခံဖို့လုပ်လိုက်သည်။

ဒါ​ပေမယ့် အဆုံးမှာ​တော့ သူ့ရဲ့​ဘောင်းဘီတိုလေးက ဆွဲချွတ်ခံလိုက်ရပြီး သူ့ရဲ့ချစ်စရာ​သေး​သေး​လေးက ​ယောကျ်ားလေးဖြစ်​ကြောင်း သင်္ကေတအ​နေနဲ့ ထွက်​ပေါ်လာသည်။

ဖရဲသီး​လေးက သူ့ရဲ့​သေး​သေး​​လေးကို အုပ်ပြီး ၀မ်းနည်း​နေတဲ့ ခံစားချက်​တွေနဲ့အတူ အ​နောက်ဘက်ခြံ၀င်းထဲက သံလက်ရန်းရဲ့​ဘေး​လေးမှာ ​ဆောင့်​ကြောင့်​လေးထိုင်ချလိုက်သည်။သူ့ရဲ့၀မ်းနည်းမျက်ရည်တွေဟာ ​​မြေပြင်ပေါ်ကို​တောင် ပိုးပိုး​ပေါက်​ပေါက် ကျ​နေ​လေသည်။ဖရဲသီး​လေးဟာ သူ့ပါးပါးက အခုချိန်မှာ Superman ကြီးလိုမျိုး ​ရောက်လာဖို့ ​မျှော်လင့်​နေမိသည်။

ဒါ​​ပေမယ့် ​ပေါ်ယွီက​တော့ Superman လိုမျိုး ဖရဲသီး​လေး​ရှေ့မှာ ​​ပေါ်မလာ​ပေ။အဲဒီအစား စုန့်ရှီလင်က အဲဒီ​နေရာနား​လေးမှာ ရပ်သွားသည်။

စုန့်ရီီလင်ဟာ အဲဒီနားက​နေ ဖြတ်သွားရုံ​လေးတင်​ဖြစ်သည်။

သူက စီးပွား​ရေးကိစ္စတစ်ခုလုပ်ပြီး ပြန်လာခဲ့တာဖြစ်သည်။သူ ကားပြတင်း​ပေါက်က​နေ အပြင်ကို ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ၀မ်းနည်း​နေတဲ့ ​ပေါ်ယွီအ​သေးစား​လေးဟာ သံလက်ရန်း​ဘေးနား​လေးမှာ ​ဆောင့်​ကြောင့်ထိုင်​နေပြီး လမ်းဘက်ဆီ ​ငေး​မောကြည့်​နေတာကို မြင်လိုက်ရသည်။သူ့ရဲ့နှလုံးသားဟာ ရုတ်တရက် သိမ့်ခနဲ လှုပ်ရှားသွားသည်။

" ရပ်လိုက် ! " စုန့်ရှီလင် ​အေးစက်စွာ ​ပြောလိုက်သည်။

စုန့်ရှီလင်က သူ ရူး​နေတာများဖြစ်နိုင်လားဆိုပြီး​တော့​တောင် စဉ်းစား​နေမိသည်။မဟုတ်ရင် သူက ​ထောင့်​လေးမှာ ငို​နေတဲ့ ​ပေါ်ယွီအ​သေးစား​လေးကို ​တွေ့လိုက်တဲ့အခါ သူ ဘာ​ကြောင့် နူးညံ့သွားရသလဲဆိုတာ နားမလည်​ပေ။

ဖရဲသီး​လေးက သူ့မျက်နှာ​လေးကို လက်ခုံ​လေးနဲ့ သုတ်လိုက်ပြီး ရဲတွတ်ကာဖူး​ရောင်​နေတဲ့ မျက်လုံး​တွေနဲ့ ရှိုက်ကြီးတငင်ငို​နေတဲ့ပုံစံ​လေးဟာ အရမ်းပဲ သနားစရာ​ကောင်း​နေ​လေသည်။

အ​မှောင်ရိပ်တစ်ခုက သူ့မျက်လုံး​လေး​တွေအ​ရှေ့ကို ကျ​ရောက်လာသည်။ဖရဲသီး​လေးက အရိပ်လာရာကို ​မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ မတ်တပ်ရပ်​နေတဲ့ စုန့်ရှီလင်ကို ​တွေ့သွား​တော့သည်။သူက ဒီဦး​လေးကြီးဟာ သူ့ကို Supermarket တုန်းက တစ်ခါချီခဲ့ဖူးတဲ့ ဦး​လေးကြီး ဆိုတာကို မှတ်မိသွားပြီး ​ပြောလိုက်သည်။ " မင်္ဂလာပါ , ဦးဦး "

စုန့်ရှီလင် သူ့နှုတ်ခမ်း​တွေကို တင်းတင်း​စေ့လိုက်သည်။အရင်တုန်းက သူဟာ က​လေး​တွေနဲ့ တစ်ခါမှ စကားမ​ပြောဘူးတာ​ကြောင့် ဖရဲသီး​လေးကို သက်​တောင့်သက်သာဖြစ်​အောင် ဘယ်လိုပြုမူရမယ်မှန်း သူ မသိ​ချေ။

" ဦးဦး ? "

စုန့်ရှီလင် ​ပြောလိုက်သည်။ " မင်းက ဘာလို့ ဒီ​နေရာမှာ ရှိ​​နေတာလဲ ? ​ပေါ်ယွီက​ရော ဘယ်မှာလဲ ? "

" ပါးပါးက အလုပ်သွားတယ် ပြီး​တော့ သားက ဒီမှာ စာသင်​နေတာပါ " ဖရဲသီး​လေးက သူ့​ခေါင်း​လေးကို ငုံ့ကာ သူ့လက်​ချောင်း​လေး​တွေကို မရည်ရွယ်ပါဘဲ အလိုလို ​ခြေမွ​နေသည်။

စုန့်ရှီလင်က ဖရဲသီး​လေးကို မျက်​တောင်မခတ် စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဘာစကားမှမ​ပြောဘဲ ထွက်သွားသည်။

ဖရဲသီး​လေးက စုန့်ရှီလင် ထွက်သွားတာကို ​တွေ့တဲ့အခါ သူ မချင့်မရဲဖြစ်သွားပြီး သံလက်ရန်း​လေးကို ပြန်မှီကာ ပတ်ပတ်လည်ကို ကြည့်​နေသည်။

ဦးဦးက ဘယ်​ရောက်သွားတာလဲ ?

ဒါ​ပေမယ့် ​နောက်စက္ကန့်မှာပဲ ဖရဲသီး​လေး ​​ကြောက်လန့်​နေ​တော့သည်။သူ အကျယ်ကြီး ​အော်မငိုရ​သေးခင်မှာပဲ သူ့အ​နောက်က​နေ ရင်းနှီးကျွမ်း၀င်​နေတဲ့ ​ယောကျ်ားသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ " မင်း ဘာလို့ ငို​နေတာလဲ ? "

ဖရဲသီး​လေးဟာ အ​နောက်ကို လှည့်​ပြေးသွားပြီး သူ့လက်​လေး​တွေနဲ့ စုန့်ရှီလင်ရဲ့လည်ပင်းကို ဖက်တွယ်ကာ ဘာစကားမှမ​ပြောဘဲ ​ခေါင်း​လေးကို ယမ်းပြလိုက်သည်။

က​လေး​တွေနဲ့ ဘယ်တုန်းကမှ နီးနီးကပ်ကပ် မ​နေဘူးတဲ့ စုန့်ရှီလင်က​တော့ ရုတ်တရက် မှင်တက်​နေမိသည်။

ခဏ​လောက်ကြာတဲ့အခါ စုန့်ရှီလင်က လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖရဲသီး​လေးရဲ့​​ကျောပြင်​လေးကို ပုတ်​ပေးရင်း ​ပြောလိုက်သည်။ " မင်း အရင်ဆုံး တစ်ခုခု စားလိုက်မလား ပြီးရင် ငါ မင်းကို ​ပေါ်ယွီကို ရှာဖို့ ​ခေါ်သွား​ပေးမယ်​လေ "

ဖရဲသီး​လေးက စုန့်ရှီလင်ရဲ့လက်​မောင်း​တွေကြားမှာ သူ့ရဲ့​ခေါင်း​လေးကို ထားပြီး ရှက်​နေကာ ဘာတစ်ခွန်းမှ မ​ပြော​ပေ။

စုန့်ရှီလင်က ဖရဲသီး​လေး တိတ်ဆိတ်​နေတာကို သ​ဘောတူတယ်လို့ ယူဆပြီး ဖရဲသီး​လေးကို ​​ခေါ်ကာ မူကြို​ကျောင်းထဲက​နေ ထွက်သွားသည်။

ဒါ​ပေမယ့် သူတို့ တခြားအတန်း​တွေ​ရှေ့က​နေ ဖြတ်သွားတဲ့အခါမှာ ၀တုတ်အပါအ၀င် ဟိုက​လေးသုံး​ယောက်ဟာ သူတို့ကို ​ကြောက်​နေတဲ့ပုံစံနဲ့ ကြည့်​နေကြတာကို မြင်လိုက်ရသည်။သူတို့​တွေက ​ကြောက်ရွံ့​နေတဲ့ အမူအရာ​တွေနဲ့ သူတို့ရဲ့ အတွင်းခံ​ဘောင်းဘီတို​လေး​တွေကို ​မြှောက်ထားကြသည်။

စုန့်ရှီလင် ; " ....... "

သူက က​လေးတွေအတွက် သ​ဘောကျချင်စရာလူမဟုတ်တာကို စုန့်ရှီလင် သိသည်။ဒါ​ပေမယ့် က​လေးတစ်​ယောက်က သူ့ကို ဒီလိုမျိုး ​ကြောက်​နေတာက​တော့ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်ပြီး ကြုံ​တောင့်ကြုံခဲပင်ဖြစ်သည်။

ဖရဲသီး​လေးက သူ့လက်​မောင်း​တွေထဲမှာ ငြိမ်ငြိမ်​လေး ​နေ,​နေပြီး အဲဒီ​နေရာက က​လေးသုံး​ယောက်ကို ကြည့်​နေ​လေသည်။ဖရဲသီး​လေးက မျက်​မှောင်ကြုတ်​နေတဲ့အခါ စုန့်ရှီလင် အ​ကြောင်းအရင်းကို နားလည်သ​လောက်ရှိသွားသည်။

မူကြို​ကျောင်းက ကိုယ်ပိုင်မူကြို​ကျောင်းဖြစ်သည်။၀န်ထမ်း​တွေက သာမာန်ဆိုရင် က​လေး​တွေကို ​ခေါ်ဖို့ သူတို့ရဲ့မိဘ​တွေကလွဲပြီး သူစိမ်း​တွေကို ခွင့်မပြု​ချေ။အဆုံးမှာ​တော့ က​လေးတိုင်းက မိသားစုတိုင်းအတွက် အဖိုးတန်​လေသည်။အကယ်၍ က​လေး​တွေ မ​တော်တဆဖြစ်မှာကို သူတို့ လက်မခံနိုင်​ပေ။

ဒါ​ပေမယ့် စုန့်ရှီလင်က ဖရဲသီး​လေးနဲ့အတူ မူကြို​ကျောင်းက​နေ ထွက်သွားတဲ့အချိန်မှာ ဘယ်သူကမှ သူ့ကို မတား​ပေ။

ဆရာမချန်ကလည်း အစက​နေအဆုံးထိ လုံး၀ မမြင်လိုက်​ချေ။

စုန့်ရှီလင်က လူ့လက်​မောင်းထဲမှာရှိတဲ့ ဖရဲသီး​လေးနဲ့အတူ ​နောက်ခုံမှာ ၀င်ထိုင်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်။ " စုန့်​ဟော်တယ်ကို ​မောင်း​တော့ "

ထိပ်​ပြောင်​နေတဲ့ driver က စိတ်အ​နှောင့်အယှက်မဖြစ်ဘဲ ကား​မောင်းလိုက်သည်။သူက စုန့်ရှီလင်ရဲ့လက်​မောင်းထဲမှာ ချီထားတဲ့က​လေး​လေးနဲ့ပတ်သတ်ပြီး မစပ်စု​ပေ။သူက ဘာ​မေးခွန်းမှမ​မေးဘဲ ကားကို အရှိန်မြှင့်​မောင်းလိုက်ပြီး ဒီ​နေရာက​နေ လျင်မြန်စွာ ထွက်ခွာသွား​တော့သည်။

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

ဇာတ်လမ်းရိုက်​နေတဲ့ ​ပေါ်ယွီက ရုတ်တရက် နှာ​ချေလိုက်မိပြီး သူ့ရဲ့ညာဘက် မျက်ခုံးကပါ လှုပ်လာ​လေသည်။သူ မ​ကောင်းတဲ့ကိစ္စ​တွေရဲ့နိမိတ်ကို ရလိုက်သည်။

" ဘာဖြစ်လို့လဲ ? " ​မော့အန်းယွီက သူ့ကို ​မေးလိုက်သည်။

​ပေါ်ယွီ သတိပြန်၀င်လာကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။ " ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အလုပ်ဆက်လုပ်ရ​အောင် "

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

သူတို့သွားမယ့်​နေရာကို ​ရောက်တဲ့အခါ စုန့်ရှီလင်က သူ့လက်​မောင်း​တွေထဲက​နေ မဆင်းချင်​​တော့တဲ့ က​လေး​လေးကို ​ခေါ်ပြီး သူ သွား​နေကျ Private Room ဆီ သွားလိုက်သည်။အဲဒီ​နောက် သူ ဖရဲသီး​​လေးကို ​မေးလိုက်သည်။ " မင်း ဘာစားချင်လဲ ? "

စာပွဲထိုး​လေးက အလိုက်သိစွာနဲ့ menu ကို့ ဖွင့်​ပြီး သူ့တို့ကို ​ပေးလာသည်။

ဖရဲသီး​လေးက စုန့်ရှီလင်ရဲ့လက်​မောင်း​တွေထဲက​နေပြီး သိချက်စိတ်အပြည့်နဲ့ menu ကို ကြည့်လိုက်သည်။

ဖရဲသီး​လေးဟာ တရုတ်စာလုံး​တွေကို မသိ​ဘူးဆိုပေမယ့် ရုပ်ပုံ​တွေကို​တော့ နားလည်သည်။သူက ဟင်းပွဲတချို့ပါတဲ့ရုပ်ပုံ​ပေါ်ကို လက်​ထောက်လိုက်ပြီး စုန့်ရှီလင်ရဲ့လက်​မောင်းထဲမှာ ​နေ,​နေ​လေသည်။

" ဦးဦး , သားတို့ ပါးပါးကို ရှာဖို့ သွားကြမှာလား ? " ဖရဲသီး​လေးက မျက်ရည်​တွေ ကျလုနီးပါးဖြစ်ကာ ​မေးလိုက်သည်။

စုန့်ရှီလင် သူ့လည်ပင်း​ပေါ်က စိုစွတ်မှုကို လျစ်လျူရှုရင်း တည်ငြိမ်စွာ ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

ဖရဲသီး​လေးဟာ သူ့မျက်ရည်​တွေကို သုတ်ဖို့​မေ့သွားတဲ့အထိ အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားသွားကာ ​မေးလိုက်သည်။ " ဦးဦး သားကို ကျစ်ဆံမြှီးကျစ်​ပေးလို့ရမလား ? "

ဖရဲသီး​လေးရဲ့ ponytail ​လေးက ၀တုတ် တမင်သက်သက် လုပ်လိုက်တာ​ကြောင့် ​ပြေသွားပြီဖြစ်သည်။သူ ​နောင်ကျ ​ပေါ်ယွီနဲ့ ​တွေ့ရင်လည်း သူ့ဆံပင်​လေးကို ကျစ်​ပေးဖို့ ​ပေါ်ယွီကို ​ပြောမှာပဲဖြစ်သည်။

စုန့်ရှီလင်ဟာ အရင်က တစ်ခါမှ ကျစ်ဆံမြှီးကျစ်မ​ပေးဘူးတာ​ကြောင့် သူ ငြင်းပစ်လိုက်ချင်သည်။ဒါ​ပေမယ့် မျက်လုံးရဲရဲ​လေး​တွေနဲ့ ​​ပြော​နေတဲ့ ဖရဲသီး​လေးကို မြင်တဲ့အခါ သူ သူ့ခံစားချက်​တွေကို ဘယ်လို​ဖော်ပြရမယ်မှန်း မသိ​တော့​ချေ။

" မင်း နာမည်ကဘာတဲ့လဲ ? " စုန့်ရှီလင် အ​ကြောင်းအရာ ​ပြောင်းလိုက်သည်။

" ​ပေါ်ရန်တင်း ပါ,ဦးဦး သားကို ဖရဲသီး​လေးလို့ ​ခေါ်လို့ရပါတယ် " ဖရဲသီး​လေးက တဖြည်းဖြည်း စိတ်အ​ခြေအ​နေ တည်ငြိမ်လာသည်။Supermarket က​နေ အိမ်ပြန်လာပြီး​နောက် သူ့ပါးပါးက ဒီဦး​လေးကြီးကို ​ကြောက်​နေခဲ့တာကို သူ ပြန်မှတ်မိသွားတဲ့ အချိန်မှာ ဖရဲသီး​လေးက စုန့်ရှီလင်ရဲ့အ​ဝေးကို ​ရွေ့သွားလိုက်သည်။

သူ မှတ်မိတာက​တော့ ​ပေါ်ယွီက သူ့ကို ပါးပါးရဲ့သူငယ်ချင်းဆိုပြီး အခိုင်အမာ ​​ပြော​နေတဲ့သူ​စိမ်းတွေနဲ့ လိုက်မသွားရဘူးလို့ ​ပြောခဲ့ဖူးသည်။

ဒါ​ပေမယ့် ဖရဲသီး​လေးဟာ အလွန်အမင်း၀မ်းနည်းမှု​တွေ​ကြောင့် စိတ်သက်သာရာရဖို့အတွက် ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့ ​ပွေ့ဖက်မှု​လေးတစ်ခုကို လိုအပ်​နေခဲ့တာဖြစ်သည်။

စုန့်ရှီလင်က ဖရဲသီး​လေးကို လုံခြုံတဲ့ခံစားချက်တစ်ခုကို ​ပေးစွမ်းနိုင်ရုံသာမက သူနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဖရဲသီး​လေးရဲ့ခံစားချက်ကို ပိုပြီး​ကောင်းမွန်​အောင်လုပ်​ပေးနိုင်သည်။ဒါ​ကြောင့် ဖရဲသီး​လေး သူ မသိလိုက်မိဘဲ အလိုလို ​ကျောင်းက​နေ လိုက်သွားလိုက်မိသည်။

စုန့်ရှီလင်က သူ့မျက်လုံး​တွေကို ​အောက်ငုံ့ပြီး ​​ခေါင်း​လေးတစ်၀က်ကိုသာ ​ဖော်ရုံမျှ​ဖော်ထားကာ နှုတ်ခမ်း​လေး​တွေကို မျဉ်း​ဖြောင့်တစ်​ကြောင်းလိုမျိုး တင်းတင်း​​စေ့ ထိုင်​နေတဲ့ ဖရဲသီးလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။

သူ သတိပြန်၀င်လာတဲ့အခါ သူလည်း ဖရဲသီး​လေးလိုမျိုး စိုးရိမ်သွားသည်။သူ ဖရဲသီး​လေးကို ​ခေါ်ပြီး ​ပေါ်ယွီ့ကို ​တွေ့ရမှာ ​နေရခက်သလို ခံစားရသည်။

ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်မှာ စုန့်ရှီလင်နဲ့​ပေါ်ယွီတို့ဟာ တစ်​ယောက်ကိုတစ်​ယောက် မ​တွေ့ဖြစ်ကြ​ပေ။စုန့်ရှီလင်က ​ပေါ်ယွီကို ပြန်​တွေ့တဲ့အချိန်မှာလည်း ​ပေါ်ယွီမှာ က​လေး​လေးတစ်​ယောက်ရှိ​နေပြီး အဲဒါက စုန့်ရှီလင်ကို ​ဒေါသထွက်ပြီး စိတ်အ​နှောင့်အယှက်ဖြစ်​အောင် လုပ်​နေသည်။

ဒါ​ပေမယ့် စုန့်ရှီလင်က တည်ငြိမ်ပြီး သီးသန့်​နေထိုင်တတ်တာ​ကြောင့် ဘယ်သူကမှ သူ့ရဲ့စိတ်ခံစားချက်​တွေကို သတိမပြုမိ​ချေ။

စုန့်ရှီလင်နဲ့ဖရဲသီး​လေးတို့ဟာ ဘာစကားမှဆက်မပြောကြဘဲ သူတို့ရဲ့နှလုံးသားထဲမှာ လျို့ဝှက်ချက်ကိုယ်စီနဲ့ ထိုင်​နေကြသည်။စားပွဲထိုး​လေးက dinning cart ကို တွန်းလာတဲ့အခါမှသာ ကို့ရိုးကားရားအ​ခြေအ​နေကြီးက ​ပျောက်ကွယ်သွား​တော့သည်။

{ T / N ; Dinning cart photo }



စုန့်ရှီလင် ​မေးလိုက်သည်။ " ဒီမှာ က​လေးထိုင်ခုံရှိလား ? "

မတ်တပ်ရပ်ပြီး သူ့လက်​လေး​တွေကို စားပွဲ​ပေါ် လှမ်း​နေတာ​တောက်မှ စားစရာ​တွေကို မမြင်နိုင်တာ​ကြောင့် ဖရဲသီး​လေး စိတ်ညစ်သွားသည်။သူက စုန့်ရှီလင်​မေးတာကို ကြားလိုက်တဲ့အခါ ​သူ ကျေးဇူးတင်​နေတဲ့ပုံစံ​​လေးနဲ့ စုန့်ရှီလင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။

စားပွဲထိုး​လေးက အကြပ်ရိုက်စွာနဲ့ ​ခေါင်းခါလိုက်သည်။ " လူတစ်​ယောက်က တတိယထပ်တစ်ခုလုံးကို booking လုပ်ထားတာမို့လို့ လူတော်​တော်များများက သူတို့ရဲ့က​လေး​တွေကို ​ခေါ်လာကြပါတယ် အဲဒါ​ကြောင့် က​လေးထိုင်ခုံ​တွေအားလုံး ကုန်သွားပါပြီ "

စုန့်ရှီလင် မျက်​မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး အစားအစာ​တွေ လာပြင်ဆင်​ပေးတဲ့ စားပွဲထိုး​လေးကို ထွက်သွားဖို့ လက်ဟန်ပြလိုက်သည်။

စားပွဲထိုး​လေးက စိတ်သက်သာရာရသွားသလို သက်ပြင်းချကာ Private Room ထဲက​နေ လျင်မြန်စွာ ထွက်သွား​တော့သည်။

Private Room ရဲ့တံခါးက​နေ ထွက်လာပြီး​နောက် စားပွဲထိုး​လေး ​နောင်တရသွားသည်။မစ္စတာစုန့်နဲ့ ​တွေ့ခွင့်ရဖို့က ခက်ခဲတာကို သူ big boss ကြီးရဲ့ အ​ရှေ့မှာမှ မ​ကောင်းထဲ့ထင်မြင်ချက်ရ​အောင် လုပ်မိသွားတယ် !!!

စုန့်ရှီလင်က​တော့ ဘာမှသိပ်ပြီး များများစားစား စဉ်းစားမ​နေ​ပေ။ဖရဲသီး​လေးက ထိုင်ခုံ​ပေါ်မှာ မတ်တပ်ရပ် စား​နေရတာကို မြင်တဲ့အခါ သူ မျက်​မှောင်ကြုတ်သွားပြီး ဖရဲသီး​လေးကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။အဲဒီ​နောက် သူ ဟင်း​တွေကို ပန်းကန်း​လေးထဲထည့်ပြီး ဖရဲသီး​လေးကို ကိုယ်တိုင်ခွံ့​ကျွေးလိုက်​တော့သည်။

ဖရဲသီး​လေးက မျက်လုံး​တောက်​တောက်​လေး​တွေနဲ့ ​ပျော်ရွှင်စွာ သူ့ပါးစပ်​လေးကို ဟလိုက်သည်။သူက အစားအစာ​တွေကို ဝါး​နေတာ​ကြောင့် သူ့ပါးစပ်​လေးထဲမှာ ပြည့်​နေသည်။

ဘယ်ကိစ္စကိုမဆို ​လေး​လေးနက်နက်နဲ့ ​သေချာလုပ်​လေ့ရှိတဲ့ စုန့်ရှီလင်ဟာ ​ပေါ်ယွီအ​သေးစား​လေးကို ခွံ့​ကျွေး​​နေရတဲ့ ခံစားချက်မှာ အရမ်း​ပျော်ရွှင်​နေသည်။အထူးသဖြင့် ဖရဲသီး​လေးက သူ့ကို ​ပျော်ရွှင်​နေတဲ့အမူအရာ​​လေးနဲ့ ကြည့်လာတဲ့အခါမှာ တင်းတင်း​စေ့ပိတ်ထားတဲ့ စုန့်ရှီလင်ရဲ့နှုတ်ခမ်း​တွေဟာ ရှားရှားပါးပါး ​ကွေးတက်သွားခဲ့သည်။

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.