Jax Blaine's POV
'Is she having a mood swings or just an idiot?'
She heaved a sigh again then I felt her hand touching and combing my hair. Didn't she thought that it will make me awake because what she's doing?
"Hindi naman kita masisisi kung lalayuan mo ako. Kasalanan ko naman lahat kung ba't ka nasangkot sa gulo ko. Sorry... Kung 'di sana kita tinawag at humingi ng tulong sa 'yo, hindi ka sana nila mapapansin. Hindi ka sana nila papahirapan. Pati na ang engot na 'yan nadamay din. Kasalanan ko lahat... Dinamay ko kayo sa problema ko."
Even though I wasn't looking at her, I can feel that her words are full of sincerity.
"Jax... gagawin ko ang lahat tigilan ka lang nila. Mas kilala ko sila. Mas kilala ko si Clark kaya ako lang pwedeng kumausap sa kanya. Ayokong pati kayo... pati ikaw... Takot akong may mangyari na namang masama sa 'yo dahil sa 'kin..."
Then she sobs softly again.
I felt something inside me that is hard to explain because of her words. She's weak and she doesn't have any power but her words isn't empty. It has an impact to me that made me realize it's the first time someone is feeling this way towards me.
People around me always betrayed me, and that leads me betraying and deceiving myself too. They always got scared of me. All of them are just following and respecting me because of my power and authority. Well, except that bastard who's still missing in action!
But she...
She made me feel like I was important to someone... Like I was important to her.
"Sa totoo lang natatakot naman talaga ako na baka balang araw itataboy mo talaga ako. Pero nakasanayan ko na ugali mo kaya medyo natatanggap kong pinapalayo mo ako. 'Di ko lang inasahang gan'to ka aga..."
"Iniisip ko din ang mga nagawa mo sa 'kin. Ilang beses mo na din akong tinulungan kahit 'di halata. Natuwa din akong ginawa mong pendant 'yong paperclip na binigay ko. 'Di ko na lang binawi kasi feeling ko pinahahalagahan mo ang mga pakiusap ko. Akala ko kasi binabalewala mo lang. Alam ko mabait ka Jax at sweet din..."
"May mga past relationship ka kaya? Cold hearted ka ba talaga or sweet ka? Curious talaga ako sa pagkatao mo. Sobrang mysteryoso mo kasi. Gusto sana kita tanungin kung may mga kaibigan ka rin or kung anong rason bakit ka dito nag-aral eh halata namang mayaman ka. Kaso natatakot akong tanongin ka. Feel ko kasi ayaw mo i-share ang personal information mo. Nai-imagine ko na 'yong mukha mong masungit."
She talk too much! I don't want her to be curious about me.
"Pero Jax, tatanggapin pa rin kita kung anong klase kang tao. Alam ko kasi mabait ka, mahiyain ka lang. Masungit na mahiyain."
She's saying nonsense because she knows nothing. I don't think she will be able to say that the moment she will really know the real me.
She easily trust someone even before knowing the real them that's why she's always hurting.
"Hay! Medyo gumaan loob ko. Pero 'di ko alam kung paano kita papansin bukas mahal ko. Natatakot kasi ako...baka papalayuin mo na naman ako. Papansinin mo pa din ba kaya ako? Baka bumalik ka na naman sa dati eh. 'Di namamansin."
I felt her leaning in my bed beside me and still can feel her intense gaze.
"Pero Jax, alam ko namang walang meaning lang sa 'yo 'yong mga halik mo sa 'kin. Alam ko naman iyon kasi imposibleng magkakagusto ka sa 'kin. Natutuwa man ako at kinikilig n'ong hinalikan mo 'ko, pero sana hindi mo na ako hahalikan dahil sa trip mo lang. Umaasa kasi ako."
I thought she has something else to say after that but 10 minutes had passed yet she didn't utter a word.
I tried opening my eyes and I just saw her sleeping next to me, the look on her face is still troubled and worried.
I'm just staring at her. I don't have anything else to say. I just wanted to see her face up this close.
I sighed!
'Still an idiot! She dared sleeping next to me even I'm a man and she's just that tiny woman! Isn't she afraid I might do something to her? Tsk! That's why trouble always follow her wherever she goes!'
Thirty minutes had passed that she fell asleep, I decided to bring her to the other bed. Putting the blanket to her body and I just found myself patting her head. As I was staring at her sleeping face, it made me realize how I hate this feeling. It made me scared by just thinking about it.
Seconds of staring, I can't help myself so I lean closer to her to plant a kiss on her lips. This is what she wants. She will never know anyway.
'I don't mind the consequence if she will know what I did in the court... But I hope she won't find out.'
...
Third Person's POV
Nakaramdam nang matinding sakit sa katawan si Alfonso nang magkaroon siya ng malay. Pero nang idinilat niya ang kanyang mga mata, may nakatutok ng baril sa mukha niya.
"Move or I will pull this trigger!" banta ni Jax sa kanya na ikinalaki ng mata niya.
"B-bakit! A-anong kasalanan ko?" kinakabahan niyang tanong. Litong-lito pa siya kung bakit may nakatutok ng baril sa kanya eh kakagising palang niya. Hindi pa nga siya nakagalaw!
"Why the hell did you tell your fucking boss about the fucking gun and about Kitkat?" mahinahon nitong sabi pero damang-dama ni Alfonso ang malamig na aura na pumapalibot kay Jax.
Mas inilapit pa ni Jax ang baril kaya napapikit siya ng mata.
"W-wala akong choice! 'Di niya makukuha ang tiwala ko kung 'di ko 'yon sasabihin! I-ilayo mo nga 'yang baril... hehe... Please naman!" natataranta niyang paliwanag.
"Did you tell him about the guy who fought you?" tanong pa ni Jax nang hindi pa inaalis ang pagkatutok nito ng baril sa noo niya.
"Hindi! W-wala akong oras na makipagchikahan kay F-Franz! Pakilayo naman niyang hawak mo please!" Pagpa-panick niya nang idinikit na ni Jax ang dulo ng baril sa noo niya.
Ilang segundo pa siya nitong sinuri kung nagsasabi ba ito ng totoo bago inilayo ang baril. Nakahinga naman nang malalim si Alfonso tsaka sinamaan ng tingin si Jax.
"Grabe! Kitang nagkagan'to na nga ako dahil sa 'yo! 'Yan agad greetings mo?" pagrereklamo niya tsaka tiningnan ang mga bandage sa katawan.
"Teka! Ikaw gumamot nito? Anong oras na ba? Nasa'n na 'yong engot na 'yon? Kailan ka dumating dito?" sunod-sunod niyang tanong habang tumatayo sa sofa at pumunta sa may mesa.
"We'll get out of here at exactly 4:30 am! Stuff yourself first 'cause we're gonna run the moment we get out of here!" sabi nito nang makaupo ito sa sofa tsaka pinikit ang mga mata.
"Tatakbo na naman?"
"You know what they're capable of. We're being surrounded here," simple lang nitong sabi.
"Pucha! Eh anong gagawin natin sa engot na 'yan?"
Jax opened his eyes to stare at her. "I already did something about it!" paliwanag niya na mas lalong 'di naintindihan ni Alfonso.
Gusto pa sana niyang tanungin kung anong something iyon pero hindi na niya tinuloy kasi alam niyang 'di naman sasabihin ni Jax.
Pagkatapos niyang kagatin ang fried chicken na nasa mesa, muli siyang tumitig kay Jax. Nagdadalawang-isip siya kung tatanungin niya ba ito o hindi.
"What?"
Medyo nagulat pa siya nang tinanong siya nito.
'Alam niyang nakatingin ako?'
"Haha! So anong nangyari sa recruitment?" Agad siyang napainom ng tubig nang muling tiningnan siya ni Jax. Pero parang naiilang siya sa klase ng tingin nito. Parang sobrang cold o ano. 'Di niya ma-explain.
"Those assholes who followed you yesterday, one of them infiltrated in the 3rd rank gang, pretending to be a new recruit..." tumayo naman si Jax at may kinuhang litrato sa kanyang bulsa tsaka inabot kay Alfonso.
Kumunot naman agad ang noo niya nang makita ang picture nila ni Kitkat na magkasama sa loob ng campus.
"Ano? So ibig sabihin matagal ka na nilang pinagmamasdan?"
"Very sharp!" pagpuri ni Jax. "And he's using you two to capture me. He won't tell me his identity but I knew they're part of underground organization. He won't speak up so I had no choice but to kill him!"
Napanganga naman si Alfonso sa kanyang narinig. Napaka-casual lang sabihin ni Jax ang mga katagang iyon na parang nag-story telling lang.
"Sa harap ng karamihan?" 'di makapaniwalang tanong ng binata.
"I told you I had no choice! That is also to show those low-class gangsters to leave me alone! Here!" may inabot din siyang isang papel na nakalukot at agad naman itong binasa ni Alfonso.
"See you soon, Mr. Wilder?" pagbasa nito sa papel na bigay ni Jax. Pinagmamasdan naman nang maigi ni Jax si Alfonso kung ano ang magiging reaction nito.
"That was from your hoodie. They put it inside the pocket. A straight message for Wilder..." paliwanag niya habang hindi inaalis ang tingin kay Alfonso.
"Ako si Wilder? Hindi naman ako si Wilder..." pagtatakang tanong ng binata.
"Is Wilder ring a bell to you?"
"Ha?"
"Are you familiar with the name Mr. Wilder?"
Napaisip naman ang binata habang kinakagat-kagat ang buto ng fried chicken.
"Hmm.. Mr. Wilder... Wilder..."
"Nevermi..."
"Ah! Mr. Wilder! Narinig ko na ang pangalang 'yan!"
Jax stare at him while anticipating his next words. Agad namang tumayo si Alfonso tsaka lumapit kay Jax lalo.
"Narinig mo na ba ang tungkol sa Yumi Mafia? Kahit sino sa underground ay kilala ang mafia na iyan at ang rival nito. Pero wala talagang nakakaalam sa lahat ng detalye nila kasi mahirap silang salihan... maliban sa 'kin."
'As I expected...' sa isip ni Jax the moment na binanggit iyon ng binata.
"Isa ako sa naging trainee nila for 1 year. At ang alam ko na ang tawag ng leader ng rank 1 group ng Yumi mafia ay si Mr. Wilder!" mahinang sabi nito tsaka lumayo na kay Jax.
"Tama! Naalala ko na. 'Yan ang tawag sa leader nila!"
'So he's a trainee! That's the reason of his skills... and the reason of that diamond tattoo with Y.M. initial that I saw under his chest when I was treating him a while ago!'
"Didn't you meet him?"
Mapait namang natawa si Alfonso.
"Kaming mga trainee ay walang karapatang makakita ng mga high ranks sa mafia na iyon. Kahit anong detalye ng high ranks ay wala kaming idea. Alam lang namin, grabe ka-brutal ng Wilder na 'yan! Naging idolo pa namin lahat 'yon. Kaso nga lang... namatay na silang lahat. Nawala ang Yumi. Simula n'on hindi na ako sumali sa mga gangsters na iyan. "
Bumalik naman si Jax sa sofa at umupo nang walang reaction.
'So that was the news that spread throughout the underground. Aeon is impressive that they're able to made it look like we are all dead! Tsk! Still, I won't thank them!'
"Isa sa rason kung ba't malaki ang utang na loob ko kay Franz..." seryosong pagsabi ni Alfonso na ikinatingin ni Jax. "Niligtas niya ako nang muntik na akong mamamatay sa kamay ng taga-kabilang grupo. Tinulungan din niya akong tumakas sa malaking gulo na 'yon dalawang taon at kalahati na ang lumipas."
Muli na namang kumunot ang noo ni Jax.
"Franz was a member of Yumi too?"
Tumango naman si Alfonso. "Oo pero hindi siya kasali sa high ranks. Mas mataas lang siya ng rank kesa sa 'ming mga trainee. Sila 'yong mga nagre-recruit ng mga baguhan."
"Oh... Didn't expect that," kumento ni Jax tsaka nag-smirk.
"Kaya nga mas maraming takot sa kanya kasi alam ng lahat, ng nasa undergound at sa campus, na kabilang siya sa isang pinakamalaking grupo ng mafia."
Jax didn't comment but he just scoffed of how ridiculous it is.
"Pero... sino kayang Mr. Wilder ang tinutukoy sa sulat na 'yan? At ba't sa 'kin binigay 'yan? Tangnang mga 'yon lakas pa manaksak!"
"What if that Mr. Wilder isn't dead?"
'Didn't he suspect me that the letter was addressed to me? I'm the one whom they're after. They followed them here because of me. By that simple analyzation, he must've known it's me. It's still good that he's not smart.'
Natawa naman si Alfonso sa tanong ni Jax. "Kung hindi siya patay eh nasa'n siya ngayon? Isa pa gusto ko 'yong makita. Curious lang ako sa pagmumukha no'n! At sige kunwari buhay nga siya. Hindi 'yon magtatago kasi maghahasik 'yon ng lagim. Ikaw ba naman mawalan ng members!"
Jax didn't react or comment. He wanted to deny it but he's hurting because of what Alfonso said. He's still feeling guilty. He doesn't usually thought about the other members. He only thought about Reid who never leave his side even if everyone was turning their backs on him. But now he's gone.
Aside from that, he wasn't also aware about Reid's health condition back then. The conscience still strike him inside whenever he thought of Reid's letter.
Jax get a cigarette and lit it even though they're inside the room. He also get his phone and dial Kernel's number.
Sinamaan naman ng tingin ni Alfonso ang binata nang hindi na ito nagsalita. Kinuha na lang niya ang softdrinks na kasama sa binili niyang fast food tsaka ininum kahit 'di na malamig.
"We're being surrounded. Let's meet up!" rinig ni Alfonso na sabi ni Jax sa katawag nito.
Nang pinatay na ni Jax ang tawag, muli naman siyang tiningnan ni Alfonso tsaka tinanong.
"Kilala ko sina Clark at Franz at alam ko kung paano sila kumilos. Hinding-hindi ka nila titigilan hanggat 'di ka napapaalis sa campus o napapatay... Ano namang gagawin mo sa engot na 'yan? Kung mananatili siya sa 'yo, madadamay lang siya." seryosong tanong niya kay Jax.
Hindi naman sumagot si Jax at nakatitig lang sa walang malay na dalaga. Ginamitan niya kasi ito ng spray na nagpapawalan ng malay kasi ayaw niyang malaman ng dalaga kung ano talaga ang nangyayari. Ayaw niyang takutin pa ito.
Nilagay naman ni Jax ang yosi sa ashtray sa may mesa tsaka nilapitan ang dalaga. Inayos niya ang kumot nito at inayos din ang buhok nitong tumatakip sa mukha nito.
'I don't have a choice but to abandon her. That way, she'll be safer,' sa isip ng binata.
"At isa pa..." muling sabi ni Alfonso nang hindi umimik si Jax. "...Mas gusto kong makatrabaho ka kesa kay Franz. Kilala niya ang kapatid ko at lagi niyang tinatakot sa 'kin na papatayin niya ang kapatid ko kung hindi ko magawa ang gusto niyang ipagawa. Isa sa rason kung ba't ko siya sinusunod maliban sa malaking halaga na binibigay niya... Kung malalaman niyang tinatraydor ko siya, mapapahamak ang kapatid ko."
Umayos ng tayo si Jax tsaka sinalubong niya ang tingin ni Alfonso. Nakikita niya sa mga mata nito ang pagiging sincere nito.
"Kaya kung wala akong choice balang araw... tatraydurin din kita," pagpapatuloy ng binata.
Jax smirk to suppress his laugh. He crossed his arms.
"Why are you choosing me when it will only lead you to danger?"
"Dahil kilala ko na siya at ikaw hindi. Mas mabuting magtiwala sa 'di ko kilala kaysa naman traydorin ng taong kilala ko na."
Jax again smile then later on he scoffed because he's impressed.
"It's fine if you betray me. I expect nothing from you anyway... Especially your loyalty to me. I even planned to kill you earlier."
Sumimangot naman ang mukha ni Alfonso tsaka niya sinamaan ng tingin si Jax dahil sa sinabi nito.
"Pareho lang tayo no!"
'People that I met in my whole life, these two are the most idiotic ones... yet they're the most honest.'
...
Itutuloy...
A/N : Please don't forget to correct my typos or any grammatical error. Please vote and comment din po. Salamat sa pagbabasa!
ps. : Pasensya na sa sobrang lame ng update.