Maagang nagising ang dalagang si Jen sa paghahanda niya sa pagtatapos nito.
Hindi mapigilang kabahan at ma excite para kaniyang pagtatapos.
" papa, bangon kana diyan dahil magbibihis ka pa! " tapik niya sa papa Jeno niyang humihilik pa. Mapapakumot na lamang ito na tila antok na antok pa.
" anak naman, patulugin mo muna ako kasi maaga pa naman eh. " tago ng papa niya sa unan at sabay tulog uli.
Babangon siya uli ng dalaga at gigisingin, " papa, bangon na kayo diyan kasi alam kong magpapa late na naman kayo eh. " gulo pa niya rito. Maiinis naman ang ginoo at sandaling mang aasar. " jen, pangit ka kaya saka wag ka nang mag ayos hindi ka naman kasi gaganda eh. " inis na pang asar niya sa dalaga.
Aalis na lamang ang dalaga at sabay na magtatampo ito.
Sisimangot ang kaniyang mukha habang naghahain sa kusina.
" si papa talaga laging nang iinis, " inis niyang sabi habang naghahain sa hapag.
" masung gud ka pa gid? " bisayang sabat ng papa niya habang papaupo sa silya.
( masung gud ka pa gid? - magtatampo ka pa?)
" ikaw man papa ay perme mo ako gina pa sung gud. Bukon na ako lasdak na perme mo gina sun lug! " bisayang tugon ng dalaga habang nakasimangot ito.
( ikaw man papa ay perme mo ako gina pa sung gud! - ikaw kasi papa lagi mo akong pinatatampo!)
( Bukon na ako lasdak na perme mo gina sun lug! - hindi na ako bata na lagi mong inaasar!)
Matatawa na lamang si ginoong Jeno sa kaniya na tila gusto niya laging inaasar ang solo nilang anak na ngayo'y magtatapos na sa kolehiyo.
" anak, hindi ako titigil sa pang aasar sayo hangga't wala pang nobyo. " tugon niya sa anak nito.
Tuluyan ng sisimangot si Jen habang hinahain ang umagahan nilang mag ama.
" wow, paborito yan ng mama mo saka na mis ko yong adobo niya. " takam ng ginoo sa hinaing ulam ng anak niya.
" pa, may sasabihin ho ako tungkol sa amin ni sir Carllex! " pagtatapat ng dalaga na tila ayaw na niyang maglihim pa sa papa niya.
" ano ba iyon anak? Bat ganiyan ang mukha mo? Hindi ka ba masaya na magtatapos kana? " usisa ng papa niya habang pilit na tinitingnan ang mga mata ng anak niya.
" pa, hindi ho iyon. Ang totoo ay isinuko ko na ang pagkababae ko sa kaniya. Im so sorry pa pero hindi ko natupad ang bilin ni mama sa akin. Nagsisisi ako na ibinigay ko iyon sa kaniya. Im so sorry papa pero hindi ko po napigilan ang sarili ko. Pa, " sambit ng dalaga kasabay ng pagtulo ng kaniyang mga luha sa harap ng hapagkainan.
Hindi na lamang maipinta ang larawan ng papa Jeno niya sa nalaman nito mula sa dalaga niyang anak. Hindi niya nais na may gumalaw sa prinsesa niya hanggat hindi pa ito kasal.
" anak, bat mo tinanggihan ang alok niyang pakasalan ka niya? " usisa ng ginoo sa anak niyang hindi makatingin ng diretso.
Gulat na gulat na lamang ang dalaga sa sinabi ng papa niya. Magtataka na lamang ito at mag uusisa sa, " pa, sinabi niya iyon sa inyo? " pagtataka niyang tanong sa papa niyang nasa likuran niya habang nakahawak sa balikat niya ang mga kamay nito.
" alam mo anak, si sir Carllex ay totoong lalaki at wala siyang inilihim ni kahit isa. Noong nasa eroplano kami ay panay ang kwento niya tungkol sayo. Nakangiti pa siya habang nagkukuwento at wala siyang nakalimutan ni kahit isa. Bihira lang ang ganung lalaki anak kaya pag isipan mo ang sinabi niya. " payo niya sa dalaga habang naka abang ito sa likod niya.
Tatangis na lamang ang dalaga na tila nagsisisi sa ginawa niya sa binata. Yayakap na lamang ito sa papa niya. " pa, ayoko po talagang magpakasal sa kaniya at hindi pa ako handa kaya nagawa ko ang tanggihan siya. " pagtatapat ni Jen rito.
Hahawiin na lamang ni Jeno ang mga luha sa pisngi ng anak niya at magpapayo uli.
" basta andito lang si papa at handa kang sagipin basta wag mo lang akong iiwan. " wika niya sa anak nito. Tatango na lamang ang dalaga at muling yayakap rito.
Mga luha'y may pumatak dahil sa pagsisisi niya pero hindi iyon ang dahilan para tuluyan siyang makungkot.
Ang araw na iyon ay kaniyang pagtatapos kaya dapat siyang ngumiti at magdaos dahil makukuha na niya ang diploma ng pagtatapos.
" ikaw talagang bata ka wag ka ngang umiyak. Ang pangit pangit mo kaya. " sabay asar pa nito.
" pa, " angal nito.
" kain na nga tayo para sabay na tayong pumunta sa school mo. Baka sabihin mo na naman na ampon ka. " inis pa nito sa anak niya.
Matapos mag agahan ay sabay na nag ayos ang mag ama na tila sabik na sa pagtatapos ng dalaga.
After 30 minutes
Makikitang nasa sala na ang dalaga habang nakasuot ng dress na itim na binagayan ng pares nitong black pointed shoes na iniregalo sa kaniya ng sir Carllex niya.
Her Pov's
Im so excited sa pagmarcha mamaya at hindi ko na mapigilan ang kaba.
Jen, magtatapos kana at natupad din ang hiling mo.
Tinupad niya ang huling kahilingan mo kahit na tinanggihan mo ang offer niya.
Sana mapatawad niya ako sa ginawa ko.
" Im so sorry sir sana magkita tayo muling sa dulo. " sambit ko habang napapikit ang mga mata. Nang bigla nalang humangin ng malakas na tila dadalhin ang bulong ko patungo sa kaniya.
Teka, saan na si papa? Naka bihis na kaya ako saka ready na rin ang toga ko.
" pa, bilisan niyo na ho diyan! " tawag ko sa kwarto kung saan ko iniwan si papa nagbibihis.
" anak, nagpapapogi pa ako! " loko niyang tugon sa akin. Si papa talaga parang ano.
Lagi nalang siyang nagpapatawa eh wala namang magkakagusto sa kaniya.
Sumbong ko talaga siya kay mama pag dalaw ko sa puntod nito.
Nagpapapogi na naman siya, " oh Jen, bat hindi mo pa sinusuot ang toga mo? " usisa ni papa habang suot ang polong puti at itim na slacks. Wow, ang cool ni papa sa porma niya ngayon.
" pa, ang pogi niyo! " sabay ikot ko pa sa kaniya para tingnan ang bawat anggulo.
Ngingisi na lamang si papa sa akin na parang si sir Carllex.
Ay naku Jen, bat siya lagi ang nasa isip mo.
" oh, ayos na ba ang porma ko? Tara na anak at excited na akong sabitan ka ng medalya. " yaya ni papa na mukhang excited pa sa akin.
" tara na pa baka malate pa tayo. " sabi ko at kinuha ang bag ko saka yong toga ko.
" ako na ang magdadala yan, Jen. " sabi ni papa sa akin at dahan dahan niyang hinahawakan ito kasabay ng pagtupi rito.
Papalabas na kami ng pintuan at nilock ko na ito ng maayos. Si papa naman ay nauna na sa baba ng hagdan. Ayan siya may tinitingnan sa phone niya na bigay daw ni sir Carllex sa kaniya.
Lalapitan ko si papa, " tara na, papa! " sabi ko sabay yakap sa braso ni papa at lumakad na. Nakaakbay naman si papa sa akin habang papalabas kami ng kabahayan.
Paglabas na paglabas namin sa iskinita ay agad na napahinto si papa kasabay ng pagdungaw ng isang ginoo. " Mr. Jeno Santos, kanina pa kayo hinihintay ni boss. " sabi nong ginoong naka black suit. Teka, sinong boss ang tinutukoy niya.
Hindi na lamang iimik si papa na tila susundan niya ang ginoo.
Pagdating namin sa unahan ng palikong kanto ay mayroong malaking itim na sasakyan ang naghihintay roon. " Mr. Santos, " yukong tawag niya kay papa at saka binuksan ang sasakyan.
" pa, anong gagawin natin? Sinong boss ang sinasabi nila? " usisa ko kay papa.
" mamaya kana magtanong anak at pumasok kana. " tugon ni papa.
Napa pasok na lamang ako sa loob na hindi ko alam kung anong at sinong nandoon.
Pag upo na pag upo ko ay bigla nalang akong naamoy na scent na parang pamilyar.
Paglingon ko sa kabila ay bigla nalang akong binagsakan ng malamig na yelo.
" good morning, Ms. Santos. " malamig niyang boses na bati sa akin.
Oh my god, lumabas kana Jen dahil nakakahiya ka!
Bigla nalang akong umusog ng harangan ako ni papa.
" anak, hindi ka naman kakainin ni sir Carllex. " sabi ni papa sa akin na tila binalak niya talaga ito eh. Nakakainis na talaga, gusto kong magwala sa loob ng sasakyan.
Eh, nakakahiya ka Jen.
Bat ba kasi panay ang titig niya sa akin.
Porket naka pormal suit siya may karapatan na siyang mangilatis.
Arghh, " so, Ms. Santos babalik kana ba sa probinsya tomorrow? " ask niya sa akin na parang titig niya palang ay nakakatakot na.
Paano ba naman kasi nasa gilid ko pala siya habang naka patong ang mga paa niya sa mesa habang naka cross arm. Ano ba Jen, umayos ka!
" anak, tinatanong ka ni sir Carllex. " siko naman ni papa sa akin. Mukhang pinagkakaisahan ako ng dalawang ito.
" hayaan niyo na ho siya mukhang galit sa akin si Ms. Santos. " sabi niya habang ibinaling ang mga titig sa paa ko.
Ito talagang lalaking ito kung saan saan nalang napupunta ang mga mata niya.
Ayan oh, ngingisi nalang siya na tila tawang tawa sa binigay niyang pointed shoes sa akin.
" hayyts, gusto ko nang umuwi kung hindi lang sana ako naging guest speaker sa graduation day na ito. Kainis si mama, " saad niyang dabog sa kinauupuan niya. Mukha ngang pagod na siya kaya naiinis na siya pero wala akong magawa para irelieve ang stress niya.
Napa usog na lamang ako ng kunti sa kinauupuan ko dati na ikinagulat niya.
Ramdam ko na napangiti siya sa ginawa ko pero hindi ako nakatitig sa kaniya.
" Mang Jeno, alam niyo ang swerte niyo sa anak niyo. Hindi lang mabait at matapang pa sa hamon ng buhay. Sana lahat ng babae kagaya niya. " puri ni sir sa akin na tila may ibig siyang sabihin ngunit iyon ang sinabi niya.
Maswerte ka din naman sir kasi sayo ko ibinigay ang pagkababae ko. Sana nga bigyan ako ng dahilan para tanggapin kita. " hayyst, gusto ko na talagang umuwi. " sabi pa niya na tila hindi na niya kayang umatend sa graduation namin bilang guest speaker.
Napasalita na lamang ako bigla, " sir, pwede pa naman kayong umurong kung hindi niyo kaya ang pagod. Baka mag collapse pa kayo mamaya. " payo ko sa kaniya habang matapang na nakipag eyes to eyes sa kaniya.
Walang ano ano'y bigla nalang siyang ngumiti sabay kumindat sa akin. Hala, nahihibang na talaga ang lalakeng ito at trip niya pa ring ngumisi sa akin.
" alam mo Jen naghihintay pa rin ako na isuot mo yong singsing na binigay ko sayo. " sabay angat niya ng daliri niya nang makita kong suot niya ang kahawig na singsing nong binigay niya sa akin.
Is he crazy? Suot suot niya ang singsing na wala namang kwenta dahil wala naman talagang jowa even a fiance.
Nahihibang na nga si sir Carllex kaya dapat layuan ko na siya para hindi na lumalala ang kahibangan niya.
@YhunaSibuyana