"TOTOO? " naitakip ko ang dalawang kamay sa aking magkabilaang tenga dahil sa sigaw ni Blessy.
"Sakit sa tenga nang sigaw mo." ani ko habang tinatakpan ko ang tenga.
"Ay sorry! Ikaw naman kasi nakakagulat ang bungad mo sakin!" sabi niya. Gumalaw ang gamit niyang camera kaya medyo nag blurd. Umiba siya ng posisyon, nakadapa ito sa kama niya.
Araw ng sabado ngayon kaya half day ang pasok namin sa trabaho. Kakatapos ko lang maligo. Nagsusuklay ako ng buhok nang maisipan kong mag-skype. Mabuti nalang din at open si blessy kaya nacontact ko siya agad.
Sinabi ko sa kanyang sinagot ko na si Simon. Ng yayain niya ako maging girlfriend niya. Magpapakipot pa ba ako? Syempre hindi na. Kung papatagalin ko pa baka may umagaw pa sakanya. Naninigurado lang.
"Hindi mo man lang pinatagal? Dapat nagpaligaw ka muna, paabutin mo nang isang taon. Haha! " napanguso naman ako sa sinabi niya.
"Baliw baka magsawa yun kakapanligaw saakin kong aabutin pa ng taon" sumakay sa biro niya.
"Asus. Kung magsasawa siya, ibig sabihin lang nu'n hindi talaga siya seryoso sayo. Ganun lang yun! "
"Ganun? " ani ko. Wala akong alam sa mga ganito lalo na ngayon lang ako nakaranas magkaboyfriend at sinagot ko agad. Hindi ko naman alam na kailangan pa palang magpaligaw at paabutin ng isang taon. Panu yun? Baka magsawa siya saakin.
"Oy Ran! Joke lang. Wag mong seryosohin 'yung sinabi ko. " pinandilatan ko naman siya. Mahilig talaga ito mambiro.
Matapos ang pag-uusap namin ni Blessy through skype. Inayos ko na ang mga dadalhin ko. Tinignan ko pa ang sarili ko sa salamin ng magawi ako doon. Okay naman ang suot ko. Black high-waist maong pants na pinarisan ng black na sapatos na ang tatak ay vans. Pang itaas ko naman ay black crop-top na pinatungan ng chekered long-sleeves polo na kulay pula. Not bad at all. Bumagay naman siya. Naka tirintas ang mahabang kong buhok.
Ditumagal lumabas din ako sa unit at tinahak ang elevator para makasakay. Naalala kong hindi pala ako maihahatid ni Simon dahil may aasikasuhin niya. Ayon sa sinabi niya. Hindi narin naman ako nagtanong pa.
------------
HABANG NASA loob nang kotse nagpatugtog ako. Nakakabagot kasi sa loob lalo na at medyo traffic. Pumili ako ng maganda-gandang tugtog. Napapaindak ako kahit nakaupo. Ang nasa play list kasi ay 'Love On Top' by Beyonce, tama namang kabisado ko ang chorus ng kanta kaya kapag nasa chorus na sinasabayan ko ito.
'Baby it's you.
You're the one I love.
You're the one I need.
You're the only one I see.
Come on baby it's you.
You're the one that gives your all.
You're the one I can always call.
When I need you Baby everything stops.
Finally you put my love on top'
Damang dama ko ang kinakanta. Napapapikit pa ako habang ang katawan ay kumikembot.
"Baby it's you! " turo sa labas. "You're the one I love~" kanta ko at kunwari yakap sa sarili, turo ulit sa labas "You're the one I need! You're the only one i see~" tikom ang isang kamay at ginamit na microphone pagkatapos inilapit sa bibig "Come on baby it's you~ AY PALAKA! " napahawak ako sa dibdib ko. Napatingin sa kalapit na kotse, nasa kanan ko siya.
Malakas na busina ng kotseng katapat ko ang umagaw ng attention ko. Tinignan ko ang nasa harap. Hindi naman umuusad bakit nagbubusina ito? Sinamaan ko ng tingin ang kung sino mang nasa loob ng kotseng iyon. Ibinaba ko ang bintana ng kotse.
"Hoy!" tawag pansin ko sa may-ari ng kotse. Hindi ko makita ang nasa loob dahil kulay itim ang bintana ng kotse niya. Isa iyong red jaguar xf at panigurado mayaman ang may-ari. "Excuse me! " sigaw ko.
Nakita ko naman ang dahan-dahang pagbaba nang bintahan ng kotse. Umawang ang labi ko ng tumambad saakin ang may-ari ng kotse.
"Why? " ani nito na parang walang nangyari.
"Nagpapapansin kaba? " mataray kong saad sa kanya. Kitang kita kasi ako mula sa loob ng kotse ko.
Natawa siya "Ako?" turo niya sa sarili.
"Hindi, sila sila!" pilosopo kong sabi. Kinunutan naman niya ako ng noo.
"Sorry miss, but you're the one na nagpapapansin." suplado niyang saad. Pagkatapos ay minaniubra ang sasakyan. Tumingin ulit saakin "...but you look sexy by the way." isang malokong ngiti ang ibinigay nito saakin pagkatapos ay humarurot na.
"Antipatiko! " pahabol kong bulyaw kahit alam kong hindi na niya naririnig dahil malayo na ang takbo ng kotse niya. "Oo na! Wait lang! " sigaw ko sa mga nagbubusina sa likod ko.
Ang aga-aga nababadtrip ako. Ako pa ang sinabihan na papansin? Wow lang! Siya nga itong malakas na bumusina tapos ako pa ang papansin sa aming dalawa? Antipatiko talaga! At nakakainit pa ng ulo ang sinabi niyang sexy ako? Pinasadahan ko ang suot ko. Saang parte naman ang sexy doon? E, balot nga ako ng damit. Anong mata meron ang lalaking yun. Gwapo nga oo! Antipatiko nga lang! Ngunit mas higit gwapo naman ng tatlong paligo si Simon doon. Kakainis!
"Hi bakla! " si Argen. Hindi ko siya pinansin dahil badtrip ako. "Ay snabera si bakla!" alam kong nakasunod siya saakin.
Padabog kung inilapag ang dalang gamit.
"GAGA BAKLA BALAK MO BANG SIRAIN ANG LAPTOP MO?!" impit niyang tanong. Tinignan ko naman siya nang masama bago ibinalik ang tingin sa lamesa. Naka cross arm ako.
Tass baba ang dibdib ko sa sobrang inis.
"Anong nangyari diyan? Parang mamamatay tao ang tingin niyan a. May ginawa ka nanaman Argen no?" dinig kong paratang ni Rein.
"Hoy tumigil ka bakla. Wag mo akong paratangan dahil wala akong ginawang masama. Over my dead, gorgeous and sexy body! Tse! "
"Ewan ko sayo!" kinalabit ako ni Rein "ano bang nangyari? " tiningala ko siya. Sila. Nakapatong ang dalawang kamay ni Argen sa hambal ng cubicle, si Rein naman ay nakasandal sa lamesa habang naka pamaywang ang isang kamay.
Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga. "Nabadtrip ako... "
"Kanino ka naman nabadtrip? Kay Simon? " ani Rein.
Umiling ako "hindi...hindi kay Simon."
"E, kanino? " sabay nilang sabi.
Tinignan ko naman sila "...hindi ko kilala yung antipatikong yun. Basta na encounter ko siya habang nasa daan. Traffic kasi kanina kaya nagpapatugtog ako sa loob ng sasakyan. Bigla ba namang bumusina ng napakalakas. E, ako naman itong nagulat , akala ko uusad na hindi pala" nahihingal ko pang saad.
"O, tapos? Anong ginawa mo? " ani Rein.
"Sinigawan ko! Syempre ikaw ba naman businahan hindi ka magugulat? Tinanong ko kung nagpapapansin ba siya. At alam nyo kung anong sinabi niya? " pause ko.
Kunot noo sila "anong sabi? " si Argen
"Ako?" kunwari turo sa sarili ko sabay tawa. "Sorry miss, but you're the one na nagpapapansin." panggagaya ko sa sinabi nung antipatiko na iyon "...but you look sexy by the way."
"Hahaha" tawanan ng dalawa. Sinamaan ko naman sila ng tingin. Tinatawanan lang ba naman ako.
"Hindi nakakatawa!" seryoso kong sabi.
Tinapik-tapik ako ni rein sa balikat "Ran... Gwapo ba?"
"Really? Itatanong nyo talaga yan saakin?" nakataas ang isang kilay ko habang naka cross arms.
"Okay wag munang sagutin." pigil parin ang tawa nito "umayos ka na. Dahil mamaya may meeting tayo." pag-iiba niya ng topic. "Dumating iyong mga ka-partner ship ng Project.R."ani niya saakin. Tinanguan ko naman.
"Dito na muna kami." tinapik ulit ni rein ang balikat ko bago sila nagtungo sa sariling cubicle nila.
Ang Project.R. ay pangalan ng company na pinapasukan naming at sa pagkakaalam ko, nakipag partner ship ito sa iba pang company. Limang kompanya sa pagkakaalam ko. This year lamang din nakipag partner ship ang company. Hindi pa namin nakikilala ang mga ito. Kaya pala panay ang labas ni Laz sa company dahil doon. Hindi na rin kami nagkakausap simula nong bumalik kami galing Paris. Understandable naman din dahil talagang ito ang buwan na sobrang busy.
Hindi naman din nagtagal tinawag kami sa conference room for a short meeting. In-introduce ni Laz (boss) sa amin ang apat na kompanyang nakipag partner ship sa Project. R. maliban sa isa. Hindi pa daw kasi dumadating ang ipinadalang representative nung isang company. Sinimulan na ang meeting kahit na hindi kompleto.
Pinag-uusapan din ang pag-sign ng kontrata sa isang entertainment company. Which is yung representative ng kompanya na iyon ay wala pa hanggang ngayon. Kung sino pa iyong kailangan na kailangan siya iyong wala dito. 'Anong klaseng representative ba ang ipinadala ng company nu'n at hanggang ngayon wala pa?' Tsk!
Pinauna na ang mga files na dapat pirmahan ngayon. Pero bago iyon my mga dumating na media man at photographer sa loob ng conference room.
Nagtinginan naman kaming tatlo. Kumibot ang aming mga kilay nag papakiramdaman na at sa pamamagitan nun parang iisa ang aming iniisip.
"May dadating din kayang mga artista? " dinig namin sa usapan ng ibang kasama namin sa loob ng conference room.
Narinig palang ang salitang artista' kinilig na ang ibang kasama namin. "E! Sana meron! Tapos magpa-picture tayo!" dinig na impit sa kasamahan namin. Nag-aapiran pa ang mga ito.
Napairap si Argen "Hoy mga haliparot! Magtigil kayo. Walang artista na dadating. Susmaryosep!" inismiran siya ng mga kasama namin.
Natawa naman kaming dalawa ni Rein sa gilid. Malapit kami sa hamba ng pintuan ng conference room, which is, ako ang nasa pinakadulo. Nabubunggo pa nga ako minsan ng mga lumalabas at pumapasok na mga staff.
"AY PALAKA!" napasubsob ako sa balikat ni rein ng may walang modong bigla nalang pumasok, napatingin agad ako. Bumatay sa mukha ko ang gulat.
"I'm sorry Miss but you're blocking the door." suplado nitong pagkakasabi.
"Hanggang dito nagpapapansin ka?!" iyon ang unang lumabas sa bibig ko. Umusbong ang inis at galit ko dahil siya nanaman. Iyong antipatikong lalaki kanina.
Natawa siya "Ako? " turo niya ulit sa sarili. Kung paano niya iyon sinabi kanina. Sinabi niya rin ngayon. At alam ko na ang susunod niyang sasabihin.
"Sorry miss, but you're the one na nagpapapansin." sabay ko sa sinabi niya. Bumalatay ang gulat sa kanyang mukha ng sabayan ko siya sa sinabi niya.
I smirked. "Gasgas na yang linya mo!" asik ko.
Siniringan ko siya ng masamang tingin. Sinamaan niya rin ako ng tingin. Kung nakakamatay lang ang masamang tingin. Baka kanina pa siya nalagutan. Sana nga nalagutan nalang siya! saisip ko.
Naputol lang ang nakakamatay naming titigan ng tawagin siya.
"Mr. Montanari?" ani ng secretary ni Laz, si Peter.
"Yes?" magiliw na ani niya. 'Tsk! Ambilis naman magbago ng mood! '
Tumikhim si peter "They're waiting for you." iginiya ang dalawang kamay at itinuro ang kinaroroonan nila Laz.
"O... Okay, okay! Thank you." yuko pa ito ng sabihin iyon bago nagsimulang maglakad. Pero bago paman siya makalayo binalingan niya ako at binigyan ng nanlilisik na tingin sabay lagay ng dalawang daliri sa mata at ituro saakin. Pinapahiwag na 'di pa ako tapos sayo! '
Sa kamalas malasan dito pa talaga kami magkikita ulit. Dito pa mismo at isa siya sa mga ka-partner ship ng company.
"Bakla! " impit na tawag ni Argen sabay kalabit saakin. Hindi naaalis ang masama kong tingin sa lalaking kasalukuyang nakaupo sa harapan kasama sila boss.
"Ano?! " asik ko ng hindi tinitignan si Argen.
Dumaan si Argen sa harapan ko at tumabi saakin. Napapagitnaan ako nilang dalawa ni Rein. "Hindi mo sinabi si Mr. Montanari pala iyong na encounter mo kanina! " niyugyog pa ako sa balikat.
"Paki hanap ang pake ko? Hindi ko siya kilala" hindi man lang natanggal ang titig ko sa harap.
"Kaloka bakla!" nakakarindi ang boses ni Argen "Really? You didn't even know Mr. Samuel Montanari of StarShine Entertainment?" tinitigan ko siya "The one that every women's dream guy? Really? You didn't know him? Sa murang edad nakapag patayo siya ng sariling company. At sumusunod yan sa mga Young tycoons dito bakla!" yugyog niya ulit saakin.
"Argen ano ba!" inis kong saway sa kanya. Dahil nalaglag na ang chekered long-sleeves polo na suot ko. Ibinalik ko pa ito sa ayos.
"Talaga bakla hindi mo siya kilala?" mataman niyang tanong sabay baling kay Rein " ikaw baklang walang hinaharap di mo rin kilala? "
Bumaling ako kay rein. Umiling siya. "Hindi rin e" nag peace sign pa ito sa kanya.
'Tsk! Hindi lang pala ako ang nag-iisa. ' Maging si Rein di niya rin kilala iyong Montanari na iyon. '
"Susko po! Itapon niyo na 'yang mga gamit n'yong cellphone at TV sa bahay nyo. Mga walang kwenta 'yan." nasapo nito ang noo, na stress sa aming dalawa. "Sa gwapo niya hindi nyo man siya nakilala! "
"Pake ko? Kung ikaw kaya ang itapon namin?" pa balang kong tanong. "Puru ka guwapo! Maghanap ka ng seseryoso sayo. "
"Tse! Ikaw naman bakla puru ka Simon! Nakahanap kalang ng Simon mo . Di kana makatingin sa iba." kunot noo ko siyang tinitigan.
"Loyal ako at bakit naman napasama si Simon dito? " mataray kong tanong. Nagkibit balikat lang si Argen bilang sagot.
Kala tuloy ang laking problema ng hindi namin pagkakakilala sa lalaking iyon. Paki hanap ng pake ko? Please!
-------------
MATAPOS ANG short meeting slash signing of contract pinabalik na kami sa sarili naming mga cubicle. Ginawa lang pala kaming witness doon. Though my mga media naman at photographer doon.
Mamaya maya lang din ay mag-liligpit na ako ng mga gamit dahil half day lang naman ngayon.
"Maldecir!" untag saakin ni Peter secretary ni Laz.
"Yes po?" nahinto ako sa pagtipa sa laptop ng tignan ko si Peter.
"Pinapatawag ka sa office ni Boss."
"Ngayon na po?" dahan-dahan akong napatayo at ini-sleep mode muna ang laptop. "Bakit daw po?"
"Kakausapin ka. Pumunta ka nalang doon ha? May inuutos pa kasi siya. I need to go na! " tapik niya sa balikat ko pagkatapos ay umalis.
Tinungo ko naman ang office. Kumatok ako bago dahan-dahan na pumasok. Hindi lang pala siya nag-iisa sa office may kausap siya. Nakatalikod silang dalawa saakin.
"Boss, pinapatawag nyo daw ako? " marahan kong tanong. At dahil may kasama siya ngayon. Boss muna ang tawag ko. Iyon naman ang napag-usapan namin.
Sabay silang napatingin saakin and for the third time. Uminit nanaman ang dugo ko sa nakita. Bakit nanaman siya?
Pinigilan ko ang sariling wag magpakita ng pagkainis sa kaharap. Bagkus ay pinilit kong ngumiti. Para lang wag ipahiya si Laz sa kaharap lalo na boss ko siya. Nakita ko ang pagtaas ng dulo ng labi nang lalaking nakatingin saakin ngayon. Wari ipinapakita kung gaano niya gustong asarin ako. Iyon ang nasa isip ko. He smirked at me.
"Come Ms. Maldecir, please be seated." lumapit ako "Gusto kong ipakilala sayo si Mr. Montanari" kilala ko na siya! Gusto kong sabihin iyon. "He's the CEO of the StarShine Entertainment. Maupo ka." paulit ni Laz ng hindi parin ako umupo.
Nang makaupo ako sa sofa kaharap ko siya. May inilapag na mga files na soft copies sa glass table si Laz kaya doon nabaling ang tingin ko. Inabot ko ito at binuklat.
"That's the manuscript of your story and of course we need your approval for this matter. Dahil likha mo iyan, you're going with us on Monday for an audition. Doon gaganapin sa StarShine ang pagpapa-audition natin." sabi nito. "Ipapakilala rin kita kay Direk Nikki dahil siya ang hahalili sa mga artista para sa project na ito."
Tumango naman ako. "Okay po Boss." sabay lapag ko ng soft copy sa table.
Tiningnan ko si Laz, siya naman tumingin kay Montanari na nakatingin saakin.
Awkward!
Tumikhim si Laz "Mr. Montanari do you have something to say? "
"Baby it's you~" pareho kaming napakurap ni Laz sa kanya, tumikhim siya. Napamura naman ako sa isip ko "Oh, Sorry may naalala lang. Do you know the song 'Love on Top?" mataman niya akong tinignan.
Namutla naman ako sa kinakaupuan ko. Dont tell me! Shit!
"What?! Really Samuel? Iyan ang itatanong mo sa kanya?" mapanuyang tanong ni Laz. Animo'y nang tawagin niya ito sa unang pangalan ay parang magkakilala na sila. O magkakilala nga talaga? Maybe.
Natawa ito. 'Yung tawang nakakaloko sabayan pa ng tingin niyang para akong tutuklawin anu mang oras.
"May nakasabayan lang kasi ako kanina. On my way. You know..." tumingin siya kay Laz "Narinig ko siyang nag papatugtog ng Love on Top na 'yun habang sinasabayan at sumasayaw pa..." napalunok ako ng saakin naman ang tingin niya "...after that damn! She's-"
Napatayo ako I can't take this anymore. "I have to go!" ani ko sabay tingin sa relong nasa kamay ko. Saka pinukulan siya ng tingin "Pasensya na po sa pag-intirap ng sasabihin mo po Mr. Montanari... " pagdiin ko sa apelyido niya "Kailangan ko na kasing umuwi half day lang ako ngayon" nakay Laz na ang tingin ko.
Na halata siguro ni Laz na hindi ako komportable kaya pumayag na siyang mauna akong umalis. Bakas ang kaba ko ng tumalikod sa kanila at diretsong tinungo ang pintuan ng office para buksan at kumaripas ng alis doon.
Taga namang napaka antipatiko ng lalaking iyon. Balak pa atang mag story telling doon about kanina. Nakakapang tataas ng high blood!
---------------
NANG MAKALABAS AKO sa office walang pakundangan akong nagligpit at nagmadaling umalis doon. Hindi na rin ako nakapag paalam sa dalawa. Nakaka suffocate kasi sa loob kaya feeling ko hindi ako makahinga. I need feesh air. Nakaka suffocate yung mukha nung antipatikong iyon.
Mabuti nalang talaga ang half day lang ako ngayon. Sayang at hindi ko kasabay sila rein at argen. Paniguradong magko-commute ang mga iyon. Na guilty tuloy akong hindi nakapag paalam.
Hawak ko ang cellphone ng mag vibrate ito. I saw the registered caller. It was Simon. I answered his call.
"Baby... " ani niya. Para naman akong kiniliti.
"Hmm? " sagot ko naman.
"You're done? "
"Yes. Naglalakad na ako papunta sa parking area. Bakit? "
"I missed you." in a husky way he said that. I bit my lower lips. "Anywy. Nasa parking area ako katulad kahapon. Susunduin kita. "
"Ha? E, may dala akong sasakyan."
"Ewan mo nalang."
"Hindi pwede! Sunday bukas..." tutol ko. "Pero pwede ko namang ipahatid kela argen mamaya sa condo. Tatawagan ko nalang din sila ngayon para masabihan ko sila..." suhestyon ko.
"That's good! See you!" he ended the call after that.
Pagkatapos nang tawag ni Simon. Saka ko naman dinial ang number ni Argen. Siguro ay paalis na rin iyon ngayon. Ipapaiwan ko nalang sa guard at iinform sila na ibigay ang susi sa dalawa kong kaibigan. Trusted employee naman sila dito kaya malaki ang tiwala ko.
Nakita ko agad si Simon sa dating pinagparkingan niya ng kotse niya. Kung ano ang pagkakaupo niya kahapon ganun parin hanggang ngayon. Hindi ko nga lubos maisip kong bakit hindi siya nagmomodelo e. Bagay naman sa kanya... Pero mas bagay siya maging CAPTAIN ng eroplano.
Bagay rin siyang maging CAPTAIN NG BUHAY KO! impit na sigaw ng isip ko. Nagiging korni na talaga ako. Kakainis!
"Baby... I missed you" he said and kissed me on my lips, dampi lang.
Tinampal ko naman siya. Namumuro na to! Parang kagabi lang magkasama kami tapos sasabihin niya ngayon na 'miss' niya na ako.
Para naman akong nakalanghap ng fresh air sa ginawa niya. Eee!
"Let's go to the mall. Bili muna tayo ng lulutuin pagkatapos doon tayo sa unit ko. Magluluto ako! " masaya kong sabi sa kanya.
"Really? So my baby...will cook for me...hm? " kinagat niya ang kaliwang balikat ko. Mahina lang, nagbigay iyon nang kakaibang pakiramdam saakin.
"T-tara na nga!" kunyari' tulak ko sa kanya.
Kinausap ko ang guard at ibinigay ang susi ng kotse bago kami umalis. Pinagbilinan kong ibigay sa dalawang kaibigan ko.
Pagkatapos naming makapamili ay umuwi na rin kami. Gusto kong ipag luto siya ng tinulang manok. Bukod sa adobong manok na lagi kong niluluto. At halos iyon na nga ata nakasanayan kong lutuin. Iibahin ko naman. Nakakasawa na din. Hindi ko nga alam kung nakatikim na ba siya nu'n o hindi pa. Basta maglulito ako.
Tinulungan naman niya ako sa paghihiwa ng mga rekados. Masaya kaming dalawa habang nagluluto. Panay din ang tsansing akala naman niya hindi ko nararamdaman. Padaan-daan sa likod ko at kunwari'y may nahulog at pupulutin niya sabay hagod sa binti ko at sasabihing hindi niya sinasad niya.
"It slipped into my hand, you know baby I didn't mean it. Nahulog lang talaga..." iniirapan ko siya sa mga excuse niya.
"Tsk. Tsansing iyon Simon. Tsansing!"
Dahil pinapakuluan pa namin ang tinula. Hininaan ko ang apoy nito bago kami tumulak papunta sa labas ng kusina.
Napag desisyonan muna namin na umupo sa sofa. Pinagsalikop niya ang dalawa kong kamay sa mga kamay niya habang yakap niya ako patalikod. Nakaupo ako sa kandungan niya. Ang kanyang mukha ay nasa leeg ko.
Bagamat nakakakiliti ang hatid ng kanyang paghinga, tiniis ko. Naibsan ang pagod ko sa ginagawa niya. Minsan niya ring pinapatakan ng halik ang leeg ko. At kapag dumadampi ang mga labi niya sa aking leeg, nagtatayuan ang mga balahibo ko sa kamay.
Humiwalay ang isa niyang kamay at hinawakan ang pisngi ko. Bahagyang pinaharap sa kanya. Ang posisyon namin ay ganun parin. Sa una dampi lang ang halik na iginagawad niya hangang sa lalim ng lumalim.
"Simon...yung niluluto natin." bulong ko sa pagitan ng halik.
Parang wala siyang naririnig, tutok siya sa mga labi ko. Labing kanyang nilalamutak. Labing kanyang inaangkin. Naglalakbay na naman ang malilikot niyang kamay sa katawan ko. Ipinasok sa loob ng suot ko pagkatapos ay gumuhit ng bilog malapit sa puson ko.
"Ah!" I suddenly moan because of that feeling. Bakit ganun nalang kadaling maramdaman ito sa kanya. Para na naman niya akong binabaliw.
In one swipe, nasa ilalim na ang kanyang kamay "Ah! Simon! " he caress my soft spot down there with his experts hand. Ang galing niya sa paraan ng paghagod sa sensitibo kong parte. Pilit kong idinidikit ang mga binti. Pilit naman niya itong pinaghihiwalay gamit ng matitipunong mga binti.
Mas lalo pang nagbigay daan ito para sa malayang kamay niyang taas baba ang ginagawa sa sensitibong parte ko.
"Hm. Your wet baby..." sabi niya ng putulin niya ang halikan namin at tignan ako sa nakakapang-mungay na mata.
He caresses it and slowly he slides two of his finger inside me. My mouth shaped 'O' because of that. Ramdam ko rin ang unti-unting pagtigas ng alaga niya sa likod ko. He's turn on too.
"I want you-"
"MOMA! ANG BAGAL MO NAMANG MAGLAKAD! BILISAN MO! SURPRESAHIN NATIN SI ATE EMAN!!"
Pareho kaming nanlalaki ang mga mata sa narinig mula sa labas hanggang sa pag-impit ng bukas na pinto ng unit ko.
"SHIT!"