Chereads / The Story of Us.. / Chapter 32 - Chapter 32

Chapter 32 - Chapter 32

Kinagabihan, nakapaghanda na ng dinner si Jake para sa kanilang dalawa ni Tom. Nagluto siya ng pesto spaghetti. Nang dumating naman si Tom, may dala itong bulaklak at wine.

"Hola. Guapo" ani ni Tom

"Hola macho" tugon naman ni Jake

Iba ang awra ni Jake ng gabing iyon. Kaakit akit siya sa kanyang suot na black and white. Gayon din naman si Tom sa kanyang semi formal na porma. Tila mag dedate nga sila sa labas.

Pinaupo na ni Jake si Tom, at saka sila kumain. Masayang natapos ang dinner ng dalawa, maya maya ay nag aya si Tom sa balcony para doon sila uminom ng wine.

"Let's go at the balcony i think its good to have a drink there" ani ni Tom

"If you wish.. then let's go" sagot ni Jake

Habang sila ay nasa labas nag kakwentuhan sila tungkol sa mga nakaraan nila sa buhay..hanggang sa naistorya na ni Jake ang buong kwento nila ni Mark.

Naging emosyon naman si Jake matapos ang pagbabahagi niya. Nang gabi ding iyon naalala ni Jake na hindi pa pala niya nabubuksan ang regalo.

"Tom.. i forgot to open the gift.." ani ni Jake

"Why? You should've open that.. Go get it.." tugon ni Tom

Pumasok sa loob si Jake at hinanap ang regalo.. makailang sandali ay kaagad siyang bumalik dala dala ito. Umupo sa tabi ni Tom, at saka binuksan ang regalo.

"It's Mark watch!!" Ani ni Jake

"What??"tugon ni Tom

"'And there is a letter here..." ani ni Jake

"I have no idea about that... My mom told me that she just found that with your name outside." Tugon ni Tom

"Do you know where she found it??"tanong ni Jake

"Mom said it was on my brothers box" ani ni Tom

Natigilan si Jake.. hindi nagtagal kinuha niya ang sulat, at sinimulang basahin ito

"Dearest Jake

Ngayon siguro hawak mo na ang regalo ko.. isang relo.. siguro rin nag tataka ka kung bakit ito.. ito na siguro ang tamang oras para magpasalamat sa lahat ng oras at pagmamahal mo na binigay mo sa akin.. hindi lang dahil  minahal mo ako kundi dahil kahit sa huling sandali ng buhay ko hindi mo ako iniwan..

Isang orasan ang napili ko.. para ipaalala sa iyo na kapag ako ay nawala.. oras na rin para ako ay iyong pakawalan.. kahit na ang ating mga masasayang ala-ala. Gusto ko kasi ngayong wala na ako..

Oras mo naman mismo ang pahalagahan mo.. oras mo na para magmahal ka na ng malaya.. oras mo na din para ikaw naman ay maging masaya.. at oras na din para piliin ang taong magpapasaya sayo..

Basta lagi mong tandaan.. kahit gaano pa man kabilis ang ikot ng orasan.. pag tayong dalawa'y magkatagpong muli sa kabilang buhay babagal ang lahat na tila unti unting humihinto para tayo ay muling magkita..

pangako kagaya ng orasan hinding hindi ako mapapagod sa pag ikot dahil naniniwala ako na sa bandang huli ikaw at ako ay magsasama sa kabilang buhay ng walang hanggan...

Mahal na mahal kita..

-mark

Pumatak ang mga luha ni Jake.. kaagad siyang nakita ni Tom kung kayat umakbay siya at saka niya ito inakap...Hindi na siya nagtanong kung ano ang dahilan ng pagluha ni Jake,

Hindi nila namalayan na late na pala.. mag aalas dose na ng gabi.. hindi na pinauwi ni Jake si Tom,

"Its almost 12 midnight" ani ni Tom

"Im sorry... we didn't notice the time.." tugon ni Jake

"Its ok Jake it's not your fault. Maybe I should go..." ani ni Tom

"No.. stay here.." ani ni Jake

"Are you sure??" Tugon ni Tom

"Yes we can share in a bed. Its not a problem" ani ni Jake

Nagpahinga na ang dalawa... habang naka higa si Jake hawak hawak niya ang relo na galing kay Mark. Kaagad namang pumasok sa isipan niya si James. Hindi siya makatulog, ganon na din si Tom.

Kung kaya kinausap niya ito..

"Tom, do you have an appointment on this coming Saturday??"

Ani ni Jake

"No ..I don't have why?" Tugon ni Tom

"River asked me to go with him at the party of his friend and then he wanted also to invite you.." ani ni Jake

Napabangon.. sumandal sa headboard at binuhay ang lamp shade.

"Sure thing.. no problem with me" tugon ni Tom

Napatgin si Jake kay Tom.. ngumiti at nagtanong

"Why are you doing all of this?" Ani ni Jake

"Because  you are important to me.. actually i think its to time to confess" tugon ni Tom

"To confess what??" Ani ni Jake

"That... i like you Jake... and I'm willing to wait and to wait until the right time. But if not... its fine too, but just let me stay by your side.." tugon ni Tom

Nagblush si Jake.. hindi siya nakapag salita sa nasabi ni Tom..

"I know you still love James.. i can feel it you don't need to denied it to me." Dagdag pa ni Tom

"Thank you Tom for understanding" sagot ni Jake

Matapos ang usapan, Humiga na muli ang dalawa.. at doon sila ay nakatulog.

Pag karating ni Nathalie sa bahay, napansin niyang iba ang saya ni James.

"Ooh mukhang sobrang saya mo ngaun ah!" Ani ni Nathalie

"Ah wala to.. lahat naman tayo pwedeng maging masaya diba" tugon ni James

Tumaas ang kilay ni Nathalie, at nag isip-isip ng dahilan, ramdam niyang nag iba si James kumpara noong mga nakaraang linggo na magkasama sila. Kahit tumatawa si James, hindi niya naramdaman na buo ang saya nito, subalit biglang pumasok sa isipan niya na si Jake lamang ang tanging nakakapagpasaya kay James.

Naparanoid na naman si Nathalie kung kaya bigla niyang na isip na baka nag kikita ng muli ang dalawa, na baka tinatago lamang ni James ang katotohanan na nagkabalikan na ang dalawa.