Chapter 10: HCH
Kayden's POV
It's still early when I arrived at school. I parked my car in the parking lot when I saw that girl named Lie. I step out from my car.
I followed her,not exactly 'coz we're just going to the same place,when she noticed me.
"Oh ikaw pala Kayden, good morning. Bakit ang aga mo ata?"she asked.
I just stared at her then nauna na akong lumakad sakaniya.
"Hoy Kayden!! Antayin mo naman ako!!"as I look at her at my back, she's running to me. Seriously?
"Grabe ka naman,bakit nang-iiwan ka bigla." then she punched me on my shoulder.
"What the hell?! What's wrong with you woman?!"
" May pangalan ako ano ba!!"
"What? I don't care!"after that ay naglakad naulit ako pero naramdaman ko na nakasunod pa rin siya sakin."Can you stop following me?"
"Oy hindi kita sinusundan noh? FYI,pareho lang po tayo ng pupuntahan."
Namula ako.
"Uy namumula siya oh. Hahahah!"she laughed then pinched my left cheek.
"What the!! Stop pinching me woman!!" then I glared at her.
When she noticed that I'm glaring at her,she run away from me.
*DUG DUG**DUG DUG*
What the hell is that?
I touch my chest where my heart is located. It's beating damn fast.
D*mn it!!! What's happening to me? Am I starting to like that girl? Nah. I'll never like nor fall for that girl. Never.
Lie's POV
Pfffttt. Sungit.
Magkamag-anak siguro sila ni Maël. Parehas masungit.HAHAHA!!!
Nandito ako ngayon sa soccer field at obvious naman na nanonood ako. Just kidding,nagpapahangin lang ako dito dahil maaga pa naman at wala pa sila Luke.
Naglabas ako ng libro at nagbabasa ng biglang.....
"MISS!!" sigaw nung lalaki pero di ko ito pinansin at pinagtuunan na lang pansin ang ulo kong tinamaan ng bola.
AAAGGGHHHH!!!!SAKIIIIITTTTTT!!!!
"Miss, okay ka lang?" nung napansin niyang hindi ako makapagsalita ay binuhat na niya ako ng pabridal style at dinala sa clinic.
Pagdating namin sa clinic ay agad akong ginamot ng nurse.
"Oh eto inumin mo para hindi na sumakit ang ulo mo." binigyan niya ako ng gamot kaya kinuha ko ito at ininom.
Napansin ko naman ang isang lalaking matiim na nakatitig sakin. Lumapit siya sakin.
"Miss sorry talaga hindi ko sinasadya. Hindi kasi kita napansin at medyo napalakas ang sipa ko sa bola. Sorry talaga."he sincerely said kaya pinatawad ko na siya.
"Ako nga pala si Hunter Cameron Henderson. Ikaw?"
"Blanche Ophélie Lyon." I said.
"Uhh sorry talaga ha? Hatid na kita sa room niyo?"tanong niya.
"Sige."tumayo na ako.
Habang papunta kaming room ay nagkwentuhan kami.
"Pano ka nga pala napunta sa section 5?" Yup! Alam niyang sa section 5 ako.
Sinabi ko naman sakaniya lahat kung bakit nasa section 5 ako. Tumango naman siya.
"I heard pinahiya ka nila sa cafeteria,last month?"
"Hehehe yun ba? Don't worry nakaganti na naman ako sakanila."
Nagpatuloy lang kami sa pagkwkwentuhan hanggang sa makarating kami sa room at saktong nagbell kaya nagpaalam na ako sakaniya.
Pagkapasok ko sa room ay napansin kong lahat sila ay nakatingin sakin.
Uhm,anong ginawa ko?
Lumapit sakin si Maël na masama na naman ang tingin sakin,as usual,at hinala ako at pilit na pinaupo sa upuan sa unahan.
"Why are you with Henderson?" he asked in a serious tone.
"Hinatid niya ako dito?" I said or mas sabihin nating patanong kong sabi.
"I repeat my question. Why.Are.You.With.Henderson?" sabi niya.
"Hinatid nga niya ako."sabi ko at tiningnan siya ng masama.
Ang kulit naman nito,sinabing hinatid ako nung tao eh.
"D*mn it!!" mura niya sabay gulo ng buhok at bumalik na siya sa upuan niya.
Bumalik na rin ako sa pwesto ko at saktong dumating si Sir Clyde.
Naramdaman kong may tumitingin sakin ng masama kaya pasimple akong tumingin sa likod ko at nakita kong masama ang tingin sakin ni Maël.
Sungit talaga hmff.