Chapter 13:Lixer Day (Day 1)
Lie's POV
Eeehhhhhhhh!!!!!!
Do you know the day, today? It's Lixer Day!!! Yeeeeeyyyy!!!
Je suis vraiment enthousiaste!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ｏ(≧▽≦)Ｏ
Ahihihihi.
"You look stupid." napatingin ako sa nagsalita. Si Luke pala na kasama si Sebby na pasimpleng tumatawa.
Pinaningkitan ko sila ng mata at di na pinansin. Nagpatuloy ako sa paglalakad at paminsan minsan ay tumatalon pa ako at bumubungisngis.
"Hoy Lie!! Nagmumukha kang tanga diyan." tiningnan ko ng masama si Sebby.
Destructeur de moment! ∑(￣□￣;)
"Pouvez-vous me laisser profiter de cette fois?"I said. Nakatulala sila sa sinabi ko kaya tumawa ako ng malakas at iniwan na sila.
Ibig sabihin ng sinabi ko ay "Can you just let me enjoy this time?"
Pumasok na ako sa room at nakita kong nagsisimula na silang mag ayos ng gagawin naming booth.
"BONJOUR LES GARS!!" sigaw ko habang nakataas ang dalawa kong kamay.
Sabay sabay silang napa "HUH?" except kay Maël na alam kong alam niya sinabi ko dahil French din siya at kay Kayden na wala pa dito.
"Hoy *hingal* Lie!! Bakit *hingal* mo kami iniwan?" binigyan ko ng tubig si Sebby na hinihingal.
"Nakatulala lang kayo eh. Kaya nauna na ako dito."
"Panong hindi kami matutulala, kung ano ano kasing sinasabi mo. Alam mo namang di kami marunong mag french eh." sabi ni Luke.
Nagpeace sign na lang ako.
"Teka! Ano nga palang sinabi mo kanina samin?" tanong ni Sebby.
"Sabi ko," Can you just let me enjoy this time?"Yun ang sinabi ko."
Nag nod na lang sila at tumulong na sa pag aayos ng booth namin.
Habang nag aayos kami ay nilapitan ko si Stephane."Yow Stephane este Maël pala hehehe."
"What now?" he asked without looking at me.
"Sungit mo talaga. Magtatanong lang ako kung ano gagawin mo sa talent portion?"
"Sa Friday pa yon ah. Bakit nagtatanong ka na agad? "he said habang nakataas ang kilay then bigla na lang siyang ngumisi."Gumagawa ka ba ng paraan para makausap ako?" habang sinasabi niya yon ay lumalapit siya sakin at ako naman ay lumalayo.
Tumama ang likuran ko sa pader."W...what are y...you talking a...about?"
"Why are you stuttering?"he asked and nilapit niya pa lalo ang mukha niya sa mukha ko. Konting galaw ko lang ay magdidikit na ang mga labi namin.
Buti na lang at busy yung iba, hindi nila kami napapansin.
Tinulak ko siya kaya napalayo siya sakin. "W...wala ka na don."
Feeling ko namumula ang pisngi ko. Pumunta na lang ako sa pwesto nila Luke at tumulong.
*KRIIIIIIINNNNNGGGG*
The bell rings, hudyat na lunch na kaya dali dali akong lumabas at dumiretso ng cafeteria.
Pagkarating ko don ay konti pa lang ang nakapila kaya nakipila na din ako.
"Lie bakit di mo na naman kami hinintay?" sabi ni Sebby na nakatingin sakin ng masama.
"Sorry naman."
Nang makabili kami ng pagkain at agad na kaming umupo sa usual na pwesto namin.
Dumating na nga pala si Kayden bago maglunch.
Tahimik lang ako habang kumakain at sila naman ay nagkwekwentuhan.
"MON BÉBÉ!!!" rinig kong sigaw ng kung sino pero hindi ko ito pinansin.
"KYAAAAHHHH AMPOPOGI NILAAAAA!!!!"
"Owenjiii!! Besh maganda na ba ako?"
" Besh kahit kailan di ka na gaganda."
" Ang sama mo besh"
Pfffttt. Hahahahaha. Laptriiipppp.
Napatigil ako sa pagsubo nang biglang may yumakap sakin kaya nabigla ako at pagtingin ko ay....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
O_O
Je suis vraiment enthousiaste means I'm so excited