Chapter 18:Lixer Day (Day 3.5)
Luke's POV
Pagkatapos kong kumanta ay pumunta ako ng garden.
I looked at the sky,then suddenly my tears flowed which I had been holding back.
I missed you My Avy.
Flashback
"Mavy I missed you." she said then hugged me tight.
I hugged her back and kissed her forehead.
"I missed you too My Avy." I said.
She's Aviana Mandy Cox,my life,my world,my heart,and my love. She's my everything.
"Bakit ang tagal mo? Pinaghintay mo pa ako Mavy."she pouted.
Oh,my girlfriend is so cute.
I kissed her lips."I love you,My Avy. And happy anniversary."
"I love you too,Mavy. Happy anniversary too."
"Come with me,My Avy. I have a surprise to you." I guide her to my car.
When we reached our destination,I opened the car door for her.
"Thank you." malambing niyang sambit.
Nilagyan ko muna siya ng blind fold.
"Hey Mavy,para saan to?" natatawa niyang sabi.
"I told you it's a surprise, My Avy. "
We're here at a restaurant. I pay a VIP room here. When we reached the VIP room,tinanggal ko na ang blind fold ni Avy.
"Gosh. Mavy it's...so beautiful. Seriously?"I laughed softly.
I hugged her from behind."Did you like it,My Avy?"
"I don't like it...I love it. Mavy I love you so much."
"I love you too My Avy."
Nang matapos kami kumain ay dumiretso kami sa condo ko and we spent our night there, cuddling.
*After one year*
It's our second anniversary and today I'll propose to her. I can't wait to to be her fiance.
I'm on my way to their house when my phone rings.
"Hello?" I answered.
"Iho, *sob* si Mandy naaksidente. Nandito kami sa SKZ Hospital." Tita Anya said while sobbing.
Nabitawan ko ang phone ko ng marinig ko ang balitang yon. Pinaharurot ko ang sasakyan ko papuntang SKZ Hospital.
Nang makarating ako dun ay tinanong ko agad ang nurse kung nasaan si Avy.
"Sa emergency room po sir."
Dali dali akong dumiretso sa ER at naabutan kong umiiyak si tita.
"Tita, how is she?"
"Hindi pa din lumalabas ang doctor,but I hope she'll be okay."
Makalipas ang ilang oras ay lumabas na ang doctor.
"Doc how's my daughter?" Umiiyak na tanong ni tita.
"I'm sorry Mrs Cox, but her body gave up. Masyadong kritikal ang naging lagay niya hanggang sa bumigay nalang ang katawan niya. I'm so sor..."
Hindi ko na pinatapos ang sasabihin ng doctor at pumasok nalang ako sa ER.
Nanlumo ako nung makita ko ang wala nang buhay na katawan ng girlfriend ko.
"My Avy *sob* w...why did you l...leave me? *sob* Diba nangako kang walang *sob* iwanan? Bakit *sob* ka n...nang iwan agad? *sob* H...hindi ko kayang mawala ka *sob* My Avy. M...magpopropose p...pa ako sayo. How c...can I live?*sob* I can't live without you. I k...know I'm s...selfish but *sob* p...please come back to me. C...come back please. I'm s...sorry My Avy. I love you. A...always. *sob* I'm h...hurting M...my Avy but I k...know you don't w...want me to cry but I can't help it. *sob* I p...promise, I'll try to be h...happy even t...though you're not with me. I l...love you My Avy. G...goodbye even if it hurts."I kissed her forehead while crying.
Lumabas na ako ng ER na wala sa sarili.
Ang sakit. My Avy is gone. My life is gone.
Pumunta ako ng bar at nagpakalunod sa alak.
Isang taon din ako naging miserable at hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang sakit.
End of flashback
"Nandito ka lang pala Lukie. Kanina pa kita hinahanap." napatingin ako kay Lie.
Nagulat siya ng makita akong lumuluha.
"Luh,Lukie anong nangyari sayo?"nag aalala niyang tanong.
She hugged me."Shh. Okay lang yan. Kung nasaan man siya,sure akong masaya na yon."
I looked at her." H...how?"
"Nalaman ko kay Sebby."nakangiti niyang sabi.
I hugged her again." I...I missed My Avy. *sob* I missed m...my l...life. I missed her so much."
"Shh. Sige lang ilabas mo na. Alam kong sa mga susunod na araw makakalimutan mo din yung sakit. Mga masasayang alaala na lang ang maaalala mo sakaniya. I know,she doesn't want you to suffer like this. Even though she's gone, she's in your heart always. Move on Lukie. Ibaon mo na sa limot ang masasakit na alaala niya. She loves you, I can feel it, and I know you love her too. Pinagtagpo lang kayo, pero di kayo tinadhana. May babae pang darating sa buhay mo, na mamahalin mo ng sobra at mamahalin ka din ng sobra. You need to let go the past and start a new one."after she said that word, I can feel My Avy comfort me and said, Lie is right. I need to let her go.
"Thank you Lie. Thank you." I muttered.
Someone's POV
Be ready for your death, say goodbye to your friend, 'coz it's your end.
No one will know, that I'm your foe, one of these days you'll die.
Even your friends,your family,your relatives.
I'm your grim reaper, you'll be my last mission.
I can see in your eyes that you're happy, and I want to erase that happiness.
I'll give you time, to say goodbye.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Blanche Ophélie Lyon.
Lie's POV
Pabalik na kami ni Luke sa room ng makaramdam ako ng takot.
"Lie,you okay?" napatingin ako kay Luke.
"Y...yeah." wala namang masamang mangyayari diba?
"Congrats nga pala Lukie,ang ganda ng boses mo." I said and smile at him.
"Thanks. I told you maganda ang boses ko *smirk*"napangiwi ako.
"Yabang ah." He just laughed.
Nang makarating kami sa room ay agad akong nakita ni Sebby.
"Oy Lie!! Saan ka ba nagpupupunta? Kanina ka pa namin hinahanap." sermon niya sakin.
"Sinundan ko si Lukie eh."nagkibit balikat ako.
"Where did you go woman?" galit na tanong ni Kayden.
Naiinis ko itong tiningnan."Sinundan ko nga si Lukie,di ka ba makaintindi?!"
"Why did you followed him?!"he glared at me.
"Pake mo?!"then I glared at him back.
"WHAT THE HECK IS YOUR PROBLEM?!!" sigaw niya.
"BAKI...!!" naputol ang sasabihin ko nung sumabat si Stephane.
"STOP SHOUTING,WILL YOU??!!" magkasalubong ang kilay na sigaw nito.
"YOU'RE SHOUTING TOO, STUPID!!!" sabay na sigaw namin ni Kayden.
"WHAT?! ME?! STUPID?! THE F*CK!!" uh...oh.
"Ruuuuuuuunnnnn!!!" pagkasigaw ng mga kaklase ko non ay agad na tumakbo si Kayden.
Wait! What?
Nakita kong papalapit na sakin si Stephane kaya agad akong tumakbo palabas.
Waaaahhhh saan ako pupunta?!
Uggghhhh!!! Nasa likod ko na si Stephane!!
Paliko liko lang ako sa corridor kahit na may nababangga akong tao ay di ko ito pinapansin.
Medyo nakakalayo na ako kay Stephane. Nasa isang abandoned building na ako.
May biglang humila sakin pero bago pa ako makasigaw ay tinakpan na niya ang bibig ko.
"Hmm. Hmmmmmmm"
"Stop it woman. Promise me that you're not going to scream." bulong ng kung sino. Tumango ako.
Binitawan na niya ang bibig ko kaya nakahinga ako ng maluwag.
Humarap ako sakaniya."Sino ka b...Kayden?"
He just looked at me with bored look.
Nasa isang bakanteng room kami. Sumilip ako sa labas at tiningnan kung nasa labas ba si Stephane.
"Is he there?"tanong ni Kayden.
"Wala. Clear ang paligid."
Naghintay lang kami ng ilang minuto bago lumabas.
Hinawakan ni Kayden ang wrist ko at hinila palabas.
"Let's get outta here."
Nang makalabas kami ay nakahinga din ako ng maluwag dahil wala si Stephane.
"And where do you think your going,huh?" nanigas ang katawan namin dahil sa nagsalita. Dahan dahan kaming lumingon sa likod namin at nakita namin si Stephane.
Palapit na siya samin pero bago kami makatakbo ay nahila na niya ang collar ng uniform namin.
"Let go off me." nagpupumiglas ako sa hawak niya.
"Oh c'mon dude, I'm your best friend. So let me go."edi wow.
"Okay,I'll let go the two of you but let me do this to you first."pagkatapos niyang sabihin yon ay agad niya kaming binatukan ng pagkalakas lakas.
"Aww my head!!/ WTF dude!!" sabay na sabi namin ni Kayden.
Stephane just shrugged his shoulder. Naglakad na siya palayo kaya sumunod kami pero hawak pa din namin ang ulo naming binatukan niya.
Nag aaway kami ni Kayden sa daan at sinisisi ang isa't isa.
"It's your fault,assh*le."
"What? It's not my fault,woman. It's yours."
"No it's not."
"It's you."
"No."
"Kapag hindi kayo tumigil diyan. Babatukan ko ulit kayo."
Tumigil kami pero nakatingin pa rin kami ng masama sa isa't isa.
Nakakabwiset si Kayden at Stephane. Hmff. Magbestfriend talaga. Parehong kalog. Charr.