Mula sa labas ay nakakabahala ang pagyugyog ng isang kotse. Kung hindi lang iyon naka-park sa isang tahimik na lugar ay siguradong pagkakaguluhan na ng mga tao.
"Van..."
Sa loob ay dalawang taong hindi alintana kung ano ang kaganapan sa labas. Nakapokus lang ang pansin sa mapusok na pag-iisa ng katawan.
"Phoebe, your ecstatic..."
Tanging ungol ng boses ng lalaki at babae ang maririnig sa apat na sulok ng kotse. Ang babae ay hubot hubad, tanging ang mahabang buhok nito ang tumatabon sa nakahantad na makinis at makurba nitong likod. Ang mga kamay ay nakakapit nang mahigpit sa balikat ng lalaki. Nakapikit na umiigtad.
Ang lalaki naman ay prenteng nakaupo sa passenger's seat. Sa itaas ay ang nakakandong na babae. Ang mga kamay ay pumipiga sa malulusog na dibdib ng kapareha habang ang mga labi ay nasa leeg nito.
"Faster, sweetheart..." Itinukod ng lalaki ang isang kamay sa malambot na upuan ng kotse at itinaas ang balakang, pinagalaw iyon ng mabilis.
He groaned hard as the ray of satisfaction was coming close. Gayundin ang babae.
Mas lalong umuga ang kabuoan ng kanilang kinaroroonan pati ang katawan ng babae.
"Im coming...Siovhan, faster!"
Lumukob ang iyak ng babae sa loob ng kotse nang matapos ang kanilang pagniniig.
Niyuko ng babae ang pagkalalaki ng lalaki saka tinanggal ang nakabalot.
"It's still too much! Hindi ka ba nauubusan? Naka-two rounds tayo kahapon."
"Two isn't even a number, sweetheart. If I wasn't awake the entire evening in the hospital then you wouldn't be able to move your sexy butt."
"Hmmn, ewan ko lang," saad niya na kinurot ang pisngi ng lalaki bago sinimulang bihisan ang sarili.
Ngumiti lang ang lalaki saka nag-ayos din.
Kahapon ng hapon, matapos makatulog ng ilang oras ay bumalik sila sa hospital. Ang sabi ng nurse ay maaari na raw i-discharge si Chinchin kinabukasan kaya humingi na siya ng bill statement. She was once more bathe with disbelief nang malaman na binayaran na ni Siovhan ang hospital bill. Ang naiwan na lang ay ang charges ng sumunod na araw. Noon pa lang mahimbing siyang natutulog ay nagpunta ito sa cashier and inayos ang bayarin.
They had a little argument pero natapos ang araw na ito pa rin ang nagwagi.
"Siovhan, stop showering me with your wealth. Hindi iyon ang habol ko sayo. Kung ayaw ko sa iyo, ayaw ko talaga," saad niya habang nasa kotse at pabalik ng Maynila.
"It's for my satisfaction, sweetheart. Ayokong makita kang nahihirapan, lalo na ngayong alam ko na ikaw ang bumubuhay sa pamilya mo. Let me take care of the financials."
"No!" Phoebe stomped her feet on the car's floor. "Bakit ayaw mong intindihin na ayoko ng ganitong arrangement. Pinaparamdam mo lang sa akin na isa akong kabit."
"Stop that nonesense!"
"Para mo na akong binibili, e."
"Let's just cut this conversation, Phoebe. My heads throbbing."
Sa ganoong paraan nagtapos ang usapan. Sa huli, ano pa ba? Ito pa rin ang nasunod. Kung susumahin, patung-patong na ang utang niya rito. Mahihirapan na siyang bawiin iyon.
Ngunit bakit ba niya babawiin? She decided to face the consequences, kung iyon ay ang patago nilang pagkikita. She can do that at least, avoid Violet's eyes and ears.
Right now, she owns a Porsche Panamera--na ni sa imagination ay hindi sumagi sa kanya, and she's with a sizzling, company director na nag-e-evolve sa pagiging halimaw pagdating sa kama.
Now that she's officially into him, mas naging discreet ang pagkikita nila. Mas napapadalas na rin na makaramdam siya ng anxiety na baka isang araw ay itapon na lamang siya ni Violet sa bukid.
But then again, pumasok sa isip niya ang sinabi ni Mia. Seven days, seven days of luxurious life with Siovhan. Then after that is the misery. Gaano ba katotoo iyon? Of course she wouldn't want that. She loves Siovhan and she wants to be by his side for the longest time, kagaya ng sinabi nito sa kanya.
"I have a villa, in Parañaque. I want you to move there," saad nito isang araw habang nasa loob sila ng kanyang apartment. She was above him, playing with his well trimmed hair. Ito naman ay pinaglalaruan ang kanyang hubad na dibdib.
"Siovhan, okay na ako rito."
"That won't do, Phoebe," iling nito.
Napabuntong-hininga na lamang siya dahil ayaw niyang makipagtalo na naman dito. It was just their fourth day. Ayaw niyang sirain iyon.
"Pag-iisipan ko, okay? Huwag mo lang akong madaliin."
Siovhan remained silent so Phoebe changed the topic. Nagkuwento na lamang siya tungkol sa nangyari sa trabaho.
***
"Sissy! Ang tagal na kitang hindi nakita rito." Kagaya ng kadalasang bungad nito sa kanya, masaya itong napangiti nang makita siya. Nadatnan niya ito sa loob ng dressing room isang araw. "Masyado ka yatang naging busy. May raket ka ba? Sali mo naman ako."
"Wala," sabi niya na inilapag ang mga gamit sa lamesa.
"Ako meron, wanna join?"
"Ano'ng raket 'yan?" Hindi siya interesado pero para palawigin pa ang pag-uusap nila, nagtanong na siya.
"Uhm...escorting. Bigatin ang mga clients. May government officials, may-ari ng kompanya, foreigners and other big fishes. Malalaki kasi ang offer kaya um-oo ako." Kinuha nito ang cellphone at may ipinakita na picture.
"That was my client last night. Guwapo noh? German, kaso may pamilya sa Germany. Mabuti na lang talaga at escort-client lang ang relationship na after niya."
"A, I don't think I still have the energy to do that."
"Iyong isa kong kasama, she's been escorting for five years! Ngayon, nakapagpatayo na siya ng mansion. All because of that job."
Ngumiti siya. "That's good for her."
"Mabenta talaga sa mga mayayaman 'yong ganyan, kasi instead of kukuha sila ng certified pokpok, doon na lang sila sa escort. May standards, e, hindi basta nagpapa-chukchak sa kung sino lang. Even Siovhan got hooked."
Mula sa narinig ay nahinto ni Phoebe ang pagkalkal sa loob ng kanyang shoulder bag. Bahagyang kumunot ang noo na tumingin sa kasama.
"Ang director?"
"Yes, ang sabi noong isang nakasabay ko. Siovhan used to go there, like—three years ago? Bago pa raw siya noon, matunog ang name ni Van kasi, uhm... nagkaroon yata ng ruckus."
"What ruckus?"
"Sabi nila, he had this obsession sa isang escort. Halos in-araw-araw raw, then when this woman started to avoid him--kasi nga naki-creepy-han na--he stalked her. Hoy, shhh! Huwag kang magsabi kahit na kanino, ha? Mukhang tinago nila ang issue na iyan, e."
Obsession? Stalking? Si Siovhan?
"Bigla na lang daw kasing tumahimik. Nawala si Van, pati 'yong girl."
"Sure ka ba na si director 'yan? Hindi kaya ibang Siovhan?"
"Phoebe, I haven't known any other 'Siovhan' in my entire bumpy life. Kaya medyo sure ako na siya 'yon. Tumugma rin ang description, e. Tall, yummy, gwapo and oh... she mentioned about a certain tattoo? Hindi ko lang alam kung saan banda o ano'ng tattoo so, I dunno kung totoo iyon. Baka hindi."
A tattoo. Like a boar tattoo? No, siyempre imposibleng si Siovhan ang tinutukoy ni Mia. Base sa pagpapakilala dito, kararating lang nito from New York. Paano nanagyaring nandito siya three years ago? Doppelgänger? O baka naman kahawig lang talaga ng lalaki, kaya napagkamalang ito iyon.
Tumalikod si Phoebe at hinarap ang iniwang gawain.
"Mahirap patunayan kapag kuwentu-kuwento lang."
"Well, yeah... Nakakaintriga lang. Paano kaya kapag too. So creepy," saad nito na nagkalkal na rin ng gamit sa dalang paper bags.
Should she ask Siovhan about it? Hindi kaya magalit iyon? Binura niya ang ideya sa isip. That's just a rumor, a hearsay. Walang batayan.