Matapos humupa sa nangyari kay Shaina, naging maayos na ang lahat. Kasalukuyang kumukuha ng pagkain si Shaina dahil lunch break niya nang makita siya ni Steven, di niya namalayang nasa likuran na niya ito kaya pagharap. Nagulat siya bigla lapit ng mga mukha nila, muntikang maglapat ang kanilang mga labi at parang maduduling siya sa kakalaking mata niya.
"Uhm! Sir Steven" wika niya at pilit na ngiti saka umatras ng kaunti sa kaniya. Ngumiti nang bahagya si Steven na nakakaloko na nagpataassa kilay niya.
"Bakit po?"
""Can you please don't call sir at gusto ko walang po okay! Steven na lang" natawa ng pagak, di niya pinansin ang kinang sa mga mata nito saka umalis ngunit pinigilan siya nito.
"Can we talk? For a few minutes?"
"S-sige!" saka nilagay sa lamesa
Pumwesto sila sa lugar na mahangin, ramdam ang simoy na tumatama sa kaniya. Maganda at fresh air sa lugar na yun, napalingon siya rito medyo pagkakataka kung bakit ganun sa lahat ng magkakapatid siya ang pinakatahimik bagamat bolero si Steven.
"Si- I mean, Steven? Bakit gusto mo ako makausap?" kaba ayaw tumingin rito.
"Nakikita ko na maraming pagbabago magmula nung dumating ka sa amin, ang dating away niyo ni Orlando di na gaano. Mas lalong napapalapit sina Alejandro at Tom sa'yo, marami na ding mabubuting nangyari and I think your the luck charm for us at syempre sa business namin Shai."
Nagulat siya sa pagtawag nito saka napangiti di malaman. Nagkatinginan sila ng matagal, di niya mabatid ang sinasabi ng mga mata nito pero alam niya may saya sa mga mata nito kapag lagi sila nagkikita kahit minsan di niya pinapansin yun.
"Why am I have this feeling na parang?" putol niya sa sinabi "Do you have a feelings for me?"
Medyo na-blangko ito sa sinabi niya saglit natulala, ngunit makabawi. Pinagpapawisang turan nito at nagiwas ng tingin.
"Steven joke lang!" kinatawa niya pero napansin niyang di agad nag-react si Steven sa biro niya at nawala ang ngiti niya.
Kumuha siya ng panyo para ipahid sa bandang noo at pisngi ang mga pawis, si Steven naman may hindi maipaliwanag ang nararamdaman. Napalunok habang tinignan si Shaina sa mga mata ilong at napadako mga mata niya labi nito pulang lipstick. Kay sarap hagkan 'kung halikan ko kaya ang mga labi mong kay tamis, ano kaya ang lasa kapag natikman?" kinabahang napaatras siya, 'ano ba tong ginagawa ko lagi akong wala sa katinuan kapag nandiyan ka, tigilan mo ito Steven' saway niya at natauhang bigla umalis si Steven.
Nagtaka siya sa mga ikinikilos ni Steven nito, mga ilang araw ay iniwasan siya nito. Pupuntahan dapat niya si Steven sa may sariling locker room nito nang mabangga niya isang magandang babae. Makinis, sexy, at matangkad, yun nga lang di maganda ang tingin niya rito.
"Excuse me! ikaw pala ang kinololokohan ni Steven " taas ang kilay nito nakapamewang pa, alam niya kapag bully umiiwas siya kaya yun ang ginawa niya ngunit pinigilan siya nito at dinakma ng kamay nito ang braso. Masakit dahil sa pagkakabaon ng kuko sa braso niya, sinubukan magpumiglas pero mas lalong lumalim yun.
"Ma'am boss lang po ang turing ko kay sir Steven."
""Bakit naman ako maniniwala sa'yo?" binitawan siya nito ngunit patulak, nagiinit at nagbabaga ang gusto niya, puwest ilalabas ko naman ang sungay ko kung kinakailangan.
"Ma'am kung ano man po ang sinasabi niyo, di ko na po problema yun." pagkaraa'y tumalikod ulit siya ngunit buhok naman dinaklot nito "abat bastos ka ha!"
"Awg!"
"Mang-aagaw ka! Inagaw mo sa akin si Steven!" patuloy pa rin sa kakapanakit kaya tinulak niya ito at siya naman kumumbabaw rito nang sumulpot si Steven sa pinto.
"Anong nangyayari rito, bakit mo sinaktan si Rebecca?" parang siya pa yata ang napasama. Siya na nga ang nasaktan pero siya pa nakikitang masama, nagkuwaring nasaktan ang huli.
"Are you okay!?" nagaalalang tanong ni Steven habang tunutulungang patayo si Rebecca. Nakita niya ang nakangisi sagot ni Rebecca, "Shaina! In my office!" sabay balyang alis.
"If we're you? Iiwasan ko lang si Steven upang di magkaroon ng tensyon" pagkuway umalis din.
Kinakabahang tumungo siya sa office ni Steven, may kaniya-kaniyang office kasi ang mga amo.
"Sir!" tawag niya nang kumatok.
"Come in!"
Pumasok na siya sa loob nang mapansin ang kulimlim at lukot ng mukha ni Steven. "Sa susunod ayoko makita ang nanyari kanina, naiintinhan mo ba ako?"
"Opo!"
"You leave now!" ma-otoridad na sabi nito, nasaktan na siya sa mga tinuran nito kaya pinigilan niya ang mga luhang maglaglagan.
"Sige po! Mauna na po ako" sabay alis. Pinakawalan niya ang luha gusto pumatak, nakasalubong naman niya si Tom na nagtataka kung bakit siya umiiyak.