SAM'S POV
NUNG UMAGA DING YUN.... pumasok ako sa kusina.
"Ma, ang sarap niyo po talagang magluto" lambing ni Kaycee kay mama.
Nakita niya ko, "Oh nak buti bumangon ka na pala. Heto kumain ka na dito.. baka malate ka pa sa school"
"Kaycee, ilagay mo muna yung mga damit niyo sa taas" at umalis na nga si Kaycee at nagsimula na rin akong kumain.
AFTER A FEW MINUTES..
"Nak, pasenya ka na kung hindi ko sinabi agad ang about sa papa mo".
Oh .Yeah. Yun pala ang dahilan ba't hindi ako nakapasok kahapon.
It brought me back to the scene yesterday.
"Sana kahit naging ganun ang ginawa ng papa mo sa atin ay huwag na huwag mo siyang kamuhian..alam kung nasaktan niya tayo physically, emotionally pero hindi sapat yun para magtanim ka ng sama ng loob sa kanya"
Lumapit siya sa akin at sinuklay ang buhok ko gamit ang kamay niya..
"Ayaw kung maging masamang tao ka o tayo dahil sa kanya. Hayaan na natin ang papa mong lumigaya sa iba...ang dapat nating gawin ngayon ay magdasal...magdasal para sa kanya at para sa atin"
Ba't parang ang unfair naman ata nun.
"Ma, kaya ba nating mabuhay na tayo lang?" naluluhang tanong ko.
"Siyempre naman..papa lang ang nawala sa inyo andito pa naman ako..baka nakakalimutan mo matagal na akong naging mama at papa sa inyo.." at tumawa namin kami dalawa.
I hug her tight, "I love you ma" then she kisses me on the forehead and hugs me back even tighter.
It's easy to hate someone especially if he did something wrong but my mom is different. Even if my dad cheats on her, she never said anything bad that would make us hate our father.
It's so sad that my dad didn't see how beautiful my mom inside and out but still I thank the Lord for giving me a mom like her who fought for us, who didn't leave our side and who sacrifices everything just to raise us alone.
.
.
.
MEANWHILE....may naalala ako.
.
.
"Ma, paano ako napunta sa kwarto?eh ang last kung naalala nasa playground ako"
Medyo halo-halo kasi emotions ko yung gabing yon kaya hindi ko na rin maalala kung anong pinagsasabi ko nun.
"Ay oo nga pala buti na lang nakita ka ni Arthur kagabi. Ang bait nung batang yun. Naku sobrang pag-aalala ko sayo kahapon kaya pumunta ko sa bahay nila para magpatulong. Ito namang si Arthur eh concerned din sayo kaya hinanap ka niya. Kinarga ka nga niya habang pauwi kayo hanggang sa kawrto mo kasi nakatulog habang umiiyak"
Lumingon siya, "Naku nak magpasal--------nak?Asan na yun?"
.
.
Pagkarinig ko sa sinabi ni mama dali-dali akong umakyat sa kwarto at nagdive sa kama.
"What?So siya yung kasama ko kagabi?"
.
.
Biglang tumayo, "Nakakahiya! Ano kaya pinagsasabi ko.? Ba't wala akong maalala?"
So.
So
So
Hindi yun panaginip ang kiss??
I slap my face REALLY HARD, "Ahhhh"
ArRRAayYY!!! ang sakit nun ah.
Baliw ka ba?? ba't ka naman hahalikan nun?Umayos ka nga Samantha. Naku anong pinaggagawa mo sa buhay mo.Gumising ka sa katotohanan.
ARTHUR'S POV
SAME DAY....
Habang kumakain ako may nilapag na plastic bag si mama.
"Nak, wag mong kalimutang dalhin to ha"
"Ma, bibili na lang po ako ng pagkain doon sa cafeteria hindi niyo na ako kailangang ipaghanda niyan"..Ma naman eh hindi na ako high school para magdala ng lunchbox.
Lumapit siya sa akin, "Eh hindi naman para sayo to para kay Sammie to"
Huh?para sa kanya?
"Eh ba't kailangang dalhin ko to?" kung para naman pala sa kanya.
"Hindi ko na kasi siya nahabol kaninang umaga kaya pakidala na lang sa kanya to mamaya. Tinanong ko pa si Maring Miranda kung anong paborito niya...kaya sana magustuhan niyo to..masarap ba ha?"..tanong niya sa'kin
Kaya pala nagbake siya ng cake ngayon.Tsss.
"Eh kayo na lang magdala...baka iba pa isipin non" tska baka may makakitang ibang tao lagot ako..
"Ah so gusto mo dumalaw ako sa school niyo?"..hmm pwede naman ako magdala tapos sabay tayong tatlo kumain nito..naku tiyak ko masaya yun"...haish my mom is teasing me again. She's really into something.
"Ma!" saway ko sa kanya.
"Nak, alam mo namang love ko si Sammie di ba and I'm doing this to make her feel better..."
Yes, I know after what she had been through yesterday. I'm just glad nothing happened to her.
Pinapakonsenya niya talaga ako.
"Oo na ako nang magdadala..." baka ano pang gawin niyo don baka gumawa pa ng eksina yun doon.
Then I left and she called me again and smile widely, "Goodluck!"
Mom, I'm just giving her the cake it's not as if I wanted to do something to her.
Hmmmp. I just turned around and started walking and forget what she said.
Nung hapon ding yun after ng class ko inutusan ko si Sam para makapunta kami sa faculty at maibigay na rin yung cake.
"That's it for today's class. Be sure to do your homework"
"Yes, sir!"
Casually talk, "Corpuz, can you bring these papers to the faculty please"..sinunod naman niya ito.
While we are on our way to the faculty she seemed to be nervous and troubled so naisipan kung kumustahin ang lagay niya dahil sa nangyari kahapon.
Poker face na kinakabahan, "Are you(clears throat)...Do you... feel much better now?" She almost drops the papers when I suddenly talk baka nagulat ko siya.
She bows her head, "Opo..S-s-Salamat pala kagabi."
"Mag-ingat ka na sa sausunod" Striktong sabi ko.
Inside the faculty, buti wala masyadong tao dahil may klase din yung ibang teachers.
She was about to leave but I place a bag in front of her and said..
"Bigay ni mama" then turned around to face me and I keep myself busy kasi nahihiya din ako.
"Po?Para sa akin po ito? Ba-Bakit?" hindi siya makapaniwalang pinabibigay yan ni mama as in dito pa sa school.
"Mom was just worried about you last night and decided to bake you a cake....hope you like it" I hope it can make you happy by just eating it.
Although hesitant at first but slowly grab the plastic bag, "Sa-Salamat .....pakisabi kay Tita...." then run away.