ATHENA
"Shot! Shot! Shot!" nag aalala akong nakatingin kay Cyril habang hawak niya ang bote ng wine na kalahati na lang ang laman. The heck!
Chinallenge kasi nila si Cyril na magpa impress daw. Inumin niya yung sobrang nakakalasing na wine na yan. Of course, I said that he should not do it pero tinakot kasi nila siya na saakin daw nila papainom pag hindi niya ininom so ito ngayon.
He said he would do it.
Hinawakan ko ang braso niya kaya napatingin siya sa akin. "Hati na lang tayo" he shook his head.
"No. I would do it alone. Kaya ko to, love. I have a very high alcohol tolerance, you know!"
Teka nga lang, kaya niya ba talaga yan? Ngayon pa nga lang na hindi pa siya umiinom doon parang lasing na siya, ano pa kaya pag uminom talaga siya. Tsk! Pasikat naman kasi minsan tong mahal ko.
Kinurot ko ang tagiliran niya. Napangiwi naman siya. "What was that for?"
Tinignan ko siya ng masama. "Wag kang makulit! Maghahati tayo sa wi-"
He stopped my words by kissing me. It was just a smack. Plano niya lang talaga akong patahimikin. "Just watch and see, baby." sabi pa nito sabay kindat.
Eh kung batukan ko kaya tong lalaking to? Nag iinit ang dugo ko sa kaniya.
Magsasalita pa sana ako ng tuluyan niya ng ininom ang wine. Nanlalaki ang matang nakatingin ako sa kaniya. He didn't stop! Dire diretso niya iyong ininom!
What the...
He drink even the last sip of it. Tsaka niya malakas na binitawan ang bote ng wine dahilan para mabasag yun.
Nagulat kaming lahat sa ginawa niya. He is drunk. Yan kasi! Ang yabang! Ano ka ngayon?!
Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at pinaharap siya sa akin. "Are you okay?"
He smirk. "Hi, love. You're so beautiful tonight! Like the stars and the moon and the ocean and whole universe!"
Hindi ko alam kung matatawa ako o matatakot sa itsura niya. "Lasing ka na nga." tumawa lang siya at ibinagsak ang ulo sa balikat ko. "Let me lean on you for a sec."
Hinaplos ko ang buhok niya bago tumingin kila Lenia. Nakatingin silang lahat kay Cyril at iisa lang ang emosyon sa kanilang mukha.
Natatawa sila.
Kahit nga si Michael nakangisi rin. "Mauna na kami. He's really drunk! Kayo naman kasi, pinilit niyo pa. Yan tuloy." I said. Tinuro ko si Christian, "You." tsaka ko tinuro si Brent, "And you." hinawakan ko ang ulo ni Cyril para hindi mahulog. "Help me."
Tumatawang tumayo sila Christian at Brent. Lumapit silang dalawa sa amin ni Cyril at tinulungan nila akong patayuin ang lasing na lasing na si Cyril. Nakapikit na siya at nakalaylay ang dalawa niyang kamay. Tsk, pasaway kasi!
Silang dalawa ang umakay kay Cyril habang nakasunod ako sa likod. Halos matumba tumba sila sa paglalakad at ilang beses pa akong umalalay. Pati naman yata tong mga hiningan ko ng tulong eh lasing rin. Ano ba yan!
Agad kong binuksan ang pintuan ng room namin ng makarating kami. Umupo ako sa couch tsaka ko tinapik ang space sa gilid ko. "Dito na lang." Inilapag nila doon si Cyril at isinandal ko siya sa akin.
"Thanks. Sige na, bumalik na kayo doon. Baka hinahanap na kayo nila Lenia." tumango lang sila sa akin tsaka magka akbay na lumabas.
Humarap ako kay Cyril. Hinawakan ko ang baba niya at initaas ko ang ulo niya. Nakapikit siya kaya malaya kung natitigan ang kaniyang mukha.
He has a flawless skin. Mahaba ang pilik mata niya, matangos ang ilong at ang pula ng labi. He looks like a model! Ang pogi ng fiancé ko.
Napangiti ako. Sinong mag aakala na ang lalaking halos kamuhian ko ay siya rin palang mamahalin ko. Ang cliche! Parang teleserye lang but unlike in dramas, hindi ako sure kung happy ending ba talaga kami. That's the disadvantage in real life. Hindi mo alam ang kahahantungan mo hindi tulad ng mga drama na madaling isulat ang ending. Nakasalalay sa writer kung gusto niyang masaya o malungkot ang kahahantungan ng kwento ng mga karakter niya.
I wish my life was also that easy.
Yung kaya kung controlin ang mga pangyayari sa buhay ko. If I just can then probably, there would be no heartbreaks, pains and sadness.
But life doesn't works that way.
Sabi nga nila, paano mo malalamang masaya ang isang bagay kong hindi mo alam ang pakiramdam ng lungkot. So sadness is a part of our life. Normal na makaranas at makaramdam tayo ng lungkot.
It's just a way of Him to tell us that we can overcome everything. It's just a challenge. A challenge that we can win over.
And I believe that every challenges has a corresponding reward.
Marahan kung hinaplos ang pisngi niya. "And you're the reward that God gave to me."
I thank God for that.
"I'm so lucky to have you." I whispered and then I close my eyes.
"No. It's me who's lucky to have a such amazing woman by my side."
My heart pound when I heard his voice. I open my eyes and he's now staring at me. Parang biglang nawala yung lasing na Cyril. He looks so sincere.
Mabilis ang tibok ng puso ko habang nakatitig sa kaniya. May kislap ng tuwa ang mga mata niya at kahit hindi nakangiti ang kaniyang mga labi, alam ko, alam kong masaya siya.
"You are my everything. My world, my queen, my life, my universe. And I'm so lucky that someone like you loves me too. So I won't let anyone take you away from me. You're mine and mine alone." he raised his head, hold my both cheek and kiss my forehead. Dahan dahan akong napapikit habang nakalapat ang labi niya sa noo ko.
"My heart, my soul, my body, and my mind. I'm giving it all to you and please, please take care of it. Because I know that very inch of me will break if you hurt me. I love you. I will always do. From the moment I saw you in our class, my first talk with you and my first fight because of you. I know from then and then that I will love you. That this woman I was protecting will play a big part of my life."
I was so touched because of what he said. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko to the point that I think he can hear it.
Hinila niya ako ng marahan upang yakapin. I lean on his chest, right above his heart.
Nanatili akong nakapikit at nanahimik naman siya. We stay silent for a minute. Walang nagsasalita sa amin at mga malalalim na hininga lang namin ang naririnig.
This is the first time that I like the calmness. We can feel the beating of each other's heart. His heart is beating so fast and I know that my heart is also beating the same way as him. We might not talk but our hearts understand each other.
Iniyakap ko rin ang kamay ko sa beywang niya. He place his head on the top of mine and hug me tighter.
I can stay in this position for a lifetime. I feel so safe in his arms. But he needs to rest.
"Can you walk?" pagbabasag ko sa katahimikan. "Yes, I think?"
Mahina akong natawa. Humiwalay ako sa kaniya. Binaba niya sa beywang ko ang kaniyang kamay at nanatiling nakapulupot yun. I tapped the top of his nose. "That's what you've got for being so stubborn."
He frown. "When did I become stubborn?"
Umirap ako sa kaniya. "A while ago. Nung ayaw mong makinig sa akin. I told you that we should share the wine pero nagpasikat ka, anong napala mo?"
Nagdilim ang mukha niya. Did I say something wrong? "About that? Tsk! Mas mabuti ng ako yung malasing kaysa ikaw. I told you, I have a high alcohol tolerance. Nabigla lang ako kanina but I'm fine." Naramdaman kong kumuyom ang kamay niya. "I can't afford to make you drunk. Baka kung ano ano pang gawin mo. You're too beautiful and so damn sexy. Maraming lalaki doon kanina and we're playing. What if the dare is connected to some male species? I swear, Athena, makakapatay ako."
Nabigla ako sa sinabi niya. Hindi ko alam na may iniisip pala siyang ganon. Gosh, this man!
"Kaya mas mabuti ng ikaw ang malasing?" pasdaskol kung tanong. He nod. "Eh kung sipain kaya kita palabas ng room natin ngayon?! Iniisip mo ko pero hindi mo iniisip yang sarili mo! Paano kung may ginawa ka ring kung ano ano habang lasing ka. What if you did something sexual?! I'm sure I can't control yo-"
"Of course you can! You can stop me anytime you want. Tsaka alam ko namang kung may gagawin akong kung ano ano, sayo ko lang gagawin. And if I've done something sexual, I know I'll done it only with you!"
Namula ang pisngi ko sa sinabi niya. Pakiramdam ko tuloy ang init init ng pisngi ko. Damn it! Nakakahiya. "A-Ano bang s-sinasabi mo?" I stammered.
Mas lalo lang akong nahiya when I saw him smirked. "Why?" tsaka siya mahinang natawa.
I slightly punched his shoulder. "And how can you be so sure that you would do it only with me and not with other girls?!"
Mas lumawak ang ngisi niya. He reach for my cheeks and touch it tenderly.
"Kasi ikaw lang naman ang nakakapag painit ng katawan ko."