ATHENA
Nakatulala lang akong nakatingin sa kisame ng room namin. Hanggang ngayon kasi hindi parin bumabalik si Cyril. Tinatamad din naman akong tumayo para magbihis. Mamaya na lang pagbalik niya.
Parang sirang plaka na nagpla-play sa utak ko yung nangyari kanina. Hindi ko alam na kaya ko palang gawin ang bagay na yun. Yes, I may be a bitch but I'm not a slut. Bago lang sakin ang pinaggagawa namin.
I sighed and firmly close my eyes. Hindi ko alam kung anong mukha ang ihaharap ko kay Cyril ngayon. Nakakahiya talaga! Sobra! Aishh!
"What are you going to do now?" mahinang bulong ko sa sarili habang nakapikit parin. Hinawakan ko ng mahigpit ang kumot ng marinig kung bumukas ang pinto. Hinila ko yun at itinukbong sa sarili. Magpapanggap na lang siguro akong tulog.
"Athena?"
Boses ni Cyril yun! Geez, paano ko siya haharapin ngayon?! Hindi ko alam!
Naramdaman ko ang paglubog ng gilid ng kamang kinahihigaan ko. "Athena, are you asleep?"
Wag kang sasagot, Jade! Tulog ka diba, ibig sabihin hindi mo siya narinig!
I heard him sighed. "I know you're awake. I'll just have something to do, okay? If you want to stay then just rest here. I'm just outside if you need me."
I felt a soft kiss on my forehead at the top of the blanket bago ko siya naramdamang tumayo. Hindi ako gumalaw hanggang sa marinig kung muli ang pagbukas at pagsara ng pinto.
Doon ko tinanggal ang kumot na nakatalukbong sa akin. Mali bang hindi ko siya kinausap? Ehhh! Kasi naman nahihiya ako!
Napabuntong hininga na lang ako at tumayo upang magbihis. Bahala na nga, gusto ko ng kumain. Hindi pa ako nag aalmusal.
Ng tuluyan akong nakapagbihis, lumabas ako ng room at ng hotel. Asan na kaya sila? Sabi niya, he's just outside, eh bat wala siya?
Naglakad lakad ako. Baka sakaling makita ko siya or sila. Hanggang sa may nahagip ang mata kung restaurant. It's a seafood restaurant at nandoon nga sila, nakaupo sa may labas na may malaking umbrella, pananggang init. May mga order na sila at halos lahat ay seafood.
Lumapit ako ng mahagip ng paningin ko si Cyril. Nakasandal siya, magkahawak ang kamay at nakapikit. Dahan dahan akong lumapit sa kanila at ng mapansin ako nila Lenia, senenyasan ko siyang wag mag iingay para hindi malaman ni Cyril na dumating na ako.
Kumuha ako ng upuan at itinabi yun kay Cyril. Tulog ba siya? Bat hindi niya yata ako naramdaman? Kadalasan kasi, ang lakas ng pakiramdam niya.
I sitted and took his hands that was intertwined. Napamulat naman siya at plano na sanang hilahin yun ng makilala niya ako. He looks relieved.
"Love?" ngumiti ako sa kaniya. "Are you tired?" tanong ko. Umayos siya ng upo at humarap sa akin tsaka siya umiling. "I'm not. Nagugutom ka na ba? What do you want to eat?"
"I'm fine. Ikaw, kumain ka na ba?"
He shakes his head. "Not yet. I'm waiting for you." ani niya. Nagulat naman ako. Ibig sabihin kung hindi ako lumabas, hindi rin siya kakain?
I tsked. "Kumain ka na dapat kahit wala pa ako."
"I can't."
Kumunot naman ang noo ko. "Bakit naman? Wala naman sakin ang sakin ang kamay mo ah."
"But my mind and my heart are with you." seryosong saad niya. Nanlaki ang mata ko sa gulat. W-What?
Nalipat ang tingin ko kila Brent at Christian ng ubuhin sila. "Shit! Tubig! Tubig!" sabay pa nilang sabi habang nakahawak sa kanilang leeg.
Dali dali naman silang inabutan ng tubig nila Lenia at Gary. "Pati ba naman sa pagkain, hindi kayo nag iingat!"
Ng maubos ni Christian ang tubig, nakangisi siyang tumingin kay Gary. Nasa leeg parin nito ang kamay niya at parang kumakamot doon. "Nakagat yata ako ng langgam, babe. Grabe, san kaya galing yun?" sabi niya sabay sulyap kay Cyril.
Nalipat naman ang tingin ko kay Brent. Ubos na rin niya ang tubig at hinahaplos ang kaniyang leeg. "May nalunok ata akong buto. Sweet bones yata?" nakangisi rin sabi niya at sumulyap kay Cyril.
Kunot noo akong lumingon kay Cyril. Nakayuko ito at nakatakip ang mukha. Yumuko ako ng unti para silipin kung ano ng nangyari sa kaniya. Tsaka nalipat ang tingin ko sa tainga niyang pulang pula. As in pula! Anong nangyari sa lala-
Oh my gosh! Don't tell me...
I hold his shoulder and looked at him in disbelief. "Are you shy?" maikling saad ko. Mas namula ang tainga niya at lumayo siya sa akin.
Narinig ko namang tumawa sila Christian pero hindi ko sila tinignan. Kay Cyril lang ko nakatingin.
Nagulat na lang ako ng bigla siyang tumayo. "Damn it!" mahina pero rinig ko paring sabi niya. Nakaiwas siya ng tingin sa amin. Sinisilip ko pa siya ng hawakan niya ako sa kamay at hinila patayo. "Let's go somewhere else. Somewhere far from weirdos!" tsaka niya ko hinila palayo kila Christian. Hindi ko na sila nagawang lingunin dahil sa mabilis na pagkakahila sa akin ni Cyril pero naririnig ko parin ang tawanan nila.
CYRIL
Damn it! Damn it! Damn it!
Patuloy kung hinihila si Athena palayo sa mga walanghiyang yun! Fuck! That was so embarrassing! Damn it, Cyril! Turning red like that?! What are you, gay?!
Tumigil lang ako sa pagkakahila sa kaniya ng medyo nakalayo layo na kami. Hinihingal akong napaupo sa buhangin. I felt her sitted next to me.
"Are you okay? Bat ba kasi tayo umalis doon?"
Hindi ko siya sinagot. I just can't digest that something so embarrassing like that happened to me!
"Hey!" muling sabi niya. Mariin kung pinikit ang mata at binuksan itong muli bago ko siya tinignan. She's looking at me softly, making me calm down.
Nginitian ko siya. "I'm fine. Let's just stay here. I want to spend some time with you..." I deeply looked in her eyes. "Alone."
A gorgeous smile crept in her lips. Mas napangiti ako ng makita ko siyang ngumiti. So beautiful. "Arte mo!" natatawang sabi niya at pinalo ako sa braso bago tumingin sa may dagat.
I chuckled as I stared at her. She close her eyes. Kitang kita ko ang mahahaba niyang pilik mata, matangos niyang ilong and the sunlight that was kissing her skin, it's making her face glow. She's so stunning.
Tumayo ako at pwemesto sa kaniyang likuran. I sat there, crossed legs and wrapped my arms around her neck. Hinila ko siya pasandal sa akin at niyakap ng mahigit. I felt her stopped pero hindi siya umangal. Ginilid ko ang ulo ko para tignan siya. Nakamulat na siya at halata sa mata niya ang gulat.
I smiled and whispered at her. "I love you, my wife."
Naramdaman kung nabigla siya kay mas niyakap ko pa siya ng mahigpit. I don't know how to be sweet but I'll do everything to make her feel loved. To make her feel how much I love her and how important she is to me. I'll do everything.
Ibinaba ko sa beywang niya ang braso ko at doon siya niyakap, tsaka ko ipinatong sa balikat niya ang baba ko. I gently drop three kisses in her shoulder. "My wife. That sounds so good. I can't wait to really make you my wife."
And finally, I saw her smile. "Bolero." she whispered. Napatawa naman ako ng mahina. "I'm not. I'm really excited to make you my wife."
Lumingon siya sa akin dahalian para magkalapit ang mukha namin. At first, she looked shocked pero nawala rin yun agad dahil ngumiti rin siya. "And I want you to be my husband too. Only you."
Bakla na ba ako pag sasabihin kung kinilig ako sa sinabi niya? I just can't. I always becomes a softie teddy bear when it comes to her. Napakalambot ko. Nawawala ang nakakatakot at gangster na si Black pag siya ang kasama ko. Nakakalimutan ko ang mga nagawa kung masama.
And now it hits me. Paano ko sasabihin sa kaniyang hindi ako basta basta lang? That I'm a gangster and I killed a hundred of people. Paano ko ipapaliwanag sa kaniya ng hindi ko siya mabibigla? When and how?
How can I properly explain to her that I'm not going to hurt her, instead, protect her? At once, I want to be a good person for her.
It's been 30 minutes simula ng umupo kami dito. Nakasandal lang siya sa akin habang nakayakap ako sa kaniya. We stayed silenced but we didn't felt awkward. I feel so comfortable by her side and hopefully she feels the same.
"Let's go? Umiinit na rin eh." mahinang sabi niya. "Okay." tumayo ako at inalalayan siyang tumayo. Pinagpagan namin ang damit namin bago kami nagsimulang maglakad.
We walked slowly. Tahimik kami at magkatabi lang. I want to hold her hand or wrap my arm around her shoulder. I want to-
I froze when I felt a soft and small hand intertwined with mine. Slowly, I looked at her. She's smiling sweetly as she giggles.
My heart wants to get out of my body because of its fast beating. Hindi ko mapigilang mapangiti dahil sa mabilis na pagtibok ng puso ko. No wonder that I want to marry her because she can obviously make my heart beats erratically fast just by holding my hand and smiling sweetly at me.
This woman really made me fell hard.
Hinigpitan ko ang kapit sa kamay niya habang naglalakad kami. And then I remember, "Aren't you hungry? Hindi ka pa nag aalmusal?"
As on the cue, her tummy crumbles. Natatawa akong tumingin sa kaniya. She smiled at me awkwardly, "It looks like I am." she said then chuckles.
"Let's eat first."
Tumango lang siya. I gazed around to look for a place to eat. May nakita naman akong pancake house. Really? Is this just a resort?!
"There." I said and pointed at the restaurant. Nakita ko naman kong paano nagningning ang mata niya. "Let's go! Let's go!"
She excitedly pulled me to the pancake house. Agad kaming pumasok at hindi naman ganon kadami ang tao. "You sit. Ako ng oorder."
Tumango siya at bumitaw sa akin. She look for a vacant as I fall in line.
.........
"How was our vacation?" I asked her but it looks like she's busy eating. Hindi niya ako sinagot eh, nagthumbs up lang siya. I shakes my head. Nagutom ko ba ng sobra ang mahal ko?
"Eat slowly, love. Baka mabulunan ka." bilin ko. Nakinig naman siya at dahan dahang kumain. Napangiti ako ng makita ko ang honey na nakakalat sa may labi niya. She looks like an innocent child.
Kumuha ako ng tissue at lumapit sa kaniya. My free hand holds her right hand that's holding a fork and my right hand wipes her mouth. Nalipat ang tingin ko sa kaniya ng maramdaman ko ang titig niya. She's looking at me deeply.
"Why?"
She slowly shakes her head. "Nothing."
I smile. "You looks like a child. Eat slowly and cleanly, okay?" ani ko. Bumalik ako sa pagkakaupo ng malinis na ang labi niya. I saw how her lips form into a frown. "I'm not a child, I'm just too hungry."
I laughed. "Yeah, yeah." nag aasar kung sagot. She rolled her eyes. "Bahala ka nga diyan." simpleng sagot niya at kumain na ulit.
Hays, my childish wife!