Ara's Point Of View
And now, nandito na ako sa HIU, naglalakad ako ngayon dito sa hallway, papunta ako'ng library para mag-basa ng libro nang may bigla'ng sumigaw.
"Ara, where the hell are you!" Napa-lingon ako kay Amanda na nasa likod ko na galit.
"Hayop ka Ara, pati ba naman si Prince sasaktan mo!" Sabi niya sa akin at hinablot ang buhok ko.
"Ano ba'ng pinagsasasabi mo, wala ako'ng ginagawa sa kapatid mo, at saka hindi ko na nga siya nakikita!" Sabi ko ditp habang tinitiis ang sakit dulod ng pagsabunot niya, hinahampas hampas ko siya para bumitaw siya.
"Wag ka na'ng mag maang-maangan, alam ko'ng sinaktan at ginamit mo lang siya para bumawi sa akin!" Sabi niya sa akin.
"Ang kapal din ng mukha mo, itigil mo na ito!" Sigaw ko dito.
"Hindi ako titigil hanggat hindi kita napapatay!" Sabi niya pa.
"Tumigil ka na ate!" May lalaki'ng sumigaw at nagpatigil kay Amanda.
"And why would I stop, she hurt you and she use you to have an revenge!" Sabi ni Amanda kay Prince.
"No, she's not, actually we use each other, I just use her to stop Allexa to stay away from me and she use me to get move on from Sam!" Explain ni Prince.
"Aaaarg!" Inis na sigaw at tili ni Amanda at nag-walk out.
"Are you okay?" Tanong ni Prince at hinawakan ako sa braso.
"Ayos lang ako, at saka puwede ba'ng layuan mo na ako, hindi na natin kailangan ang isa't isa. So please stop this f*cking things!" I said and walked out.
Umuwi na ako matapos ang pangyayari'ng iyon kanina, nang dahil sa revenge na yan, marami inosente'ng nasasaktan at nadadamay.
Napaka-selfish ko kasi, hindi ko inisip kung ano ang kahahantungan ng pagiging maldita ko at pagiging brutal ko sa kanila.
Naka-harap ako ngayon sa salamin, hawak hawak ko ang salami'ng nag-tago sa katauhan ko, sa totoo'ng ako pero, tama na, siguro ay kailangan ko na'ng isuot ang salamin na ito upang hindi na lumala.
Hara's Point Of View
"Ano ka ba, bakit bigla ka na lang tumatawag sa akin, alam mo nama'ng mahirap na kapag malaman ni Samara!" Sabi ko sa kaniya sa telepono.
"Sorry kasi importante lang, kailangan ko ng isa'ng milyon!" Sabi niya.
"Ogh sige, isesend ko na lang sa email mo at ipapadala ko na lang sa iyo!" Sabi ko sabay patay ng telepono kasi narinig ko'ng pababa si Samara mula sa taas.
Pero bigla na lang ako nagulat nang makita ko ang Samara, ang tunay na Samara, yung Nerd na Samara'ng kilala ng lahat, she turn back.
Lumapit ako sa kaniya ng naka-ngiti at niyakap siya, I missed her, so much, I love the way she's innocent, kind, friendly and simple.
"Ano ka ba Hara, sinuot ko lang yung salamin at tinanggal yung makeup ko" Natatawa niya'ng sabi.
"Ganyan ka na lang, sana di ka na mag-bago ulit!" Sabi ko dito.
"Oo na, at saka dun ko lang naisip na, kailangan ko rin siguro'ng maging mapag-patawad, dun ko rin lang na-realize na marami nang nasasaktan ng dahil sa pagbabago ko" Sabi niya.
"Oh, siya, haha, para tayo'ng bata, tara na!" Sabi ko dito, tumango siya sa akin at nag-lakad na ako.
"And wait, where are we going?" Tanong niya.
"Oh, I forget, we will going to celebrate your comeback, and siyempre kailangan ng party, dun tayo sa korean restaurant!" Sabi ko dito at sumakay na kami sa kotse ko.
Dinala ko siya sa isa'ng sikat na korean restaurant malapit sa bahay namin, sikat ito kasi marami siya'ng branches na nag-kalat sa halos buong mundo.
"Annyeonghaseyo!" Sabi nung babae'ng nagbabantay sa harap ng entrance and exit.
"Annyeonghaseyo!" Sabi ko din dito at pumasok na, nasa-likod ko si Samara ar sabay kami'ng naupo sa isa'ng table for four persons.
"I want to try that soju and kibimbap!" Sabi ni Samara.
"Okay, waiter!" Sabi ko at lumapit yung waiter sa akin at binigyan ako ng menu.
"Two kibimbap, four soju and this fried noodles, dalawa rin!" Sabi ko dito.
Nag-hintay kami hanggang sa dumating na yung order namin ni Samara, kumain na kami at uminom.
"Soju is the best, haha!" She said, Samara.
"Haha, siyempre, oh siya bilisan mo na diyan kasi may pupuntahan pa tayo'ng lugar!" Sabi ko pa.