หู่ผานจื่อเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมา แล้วหยิบแผ่นดิสก์สุดหวงแหนที่เขาคุยโวไว้ออกมาจากลิ้นชักลึกสุด
"ชิงจื่อ ฉันบอกแกนะ ของแบบนี้หายากมากแล้วตอนนี้" หู่ผานจื่อใส่แผ่นดิสก์เข้าไปในเครื่องอ่าน พลางถูมือด้วยความตื่นเต้น "เชี่ยเอ๊ย คอมพิวเตอร์เดี๋ยวนี้ไม่มีที่ใส่แผ่นแล้ว ต้องซื้อเครื่องอ่านแผ่นมาต่างหาก"
หลี่ชิงชีวิตช่วงหลายปีมานี้ค่อนข้างห่วย เลยไม่ค่อยทันสมัยเท่าไหร่
แต่เขาก็รู้ว่าพวกนี้มันเปลี่ยนแปลงไปยังไง
ตัวหนังสือคุ้นตาปรากฏขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ หู่ผานจื่อพูดอย่างตื่นเต้น "เห็นไหม? คมชัดระดับ HD ไม่มีการเซ็นเซอร์ด้วย!"
หลี่ชิงก็อดไม่ได้ที่จะจดจ่อขึ้นมา
ถ้าพูดแบบนี้ก็ต้องเป็นของสะสมจริงๆ แม้แต่ในเน็ตก็อาจจะหาไม่เจอ
แต่พอผ่านไตเติ้ลไป ตอนที่กำลังฉายฉากไฮไลท์ จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นจากด้านนอก
ทั้งสองคนสะดุ้งตกใจ
หู่ผานจื่อรีบปิดคอมพิวเตอร์อย่างลนลาน พลางส่งสายตาให้หลี่ชิงช่วยบังไว้ก่อน
หลี่ชิงจำใจลุกขึ้น เดินไปที่ประตู เห็นหู่ผานจื่อถอดปลั๊กคอมพิวเตอร์อย่างรุนแรง จึงค่อยเปิดประตู
"ป้าหย่วนหลาน"
คนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือยู่หลาน
