Kabanata 1
Game On.
Mae's POVHindi muna kami bumalik sa classroom, bagkus ay sinundan namin ni Trina kung saan pupunta si JK. Para kaming mga stalker na nagtatago sa likod ng mga poste at puno habang dahan-dahang sumusunod sa kanya.
Fast forward to that moment, nakita ko si JK na nakaupo mag-isa sa school garden. Ang liwanag ng araw ay unti-unting lumalambot, nilalagyan ng golden glow ang paligid. Nakayuko siya sa hawak na libro, seryosong-seryoso ang itsura. Nerd vibes? Maybe. Pero hindi bagay sa suot niyang black hoodie at sneakers na mukhang pang-cool kid.
"Huy, Mae," sabi ni Trina habang nakasilip kami mula sa likod ng isang puno. Bigla niya akong kinurot sa braso. "Ito na ang chance mo! Go na!" Napahinto ako, parang gusto kong umurong bigla. "Bakit ako kinakabahan bigla?" bulong ko, pero nagpa-poker face ako. Hindi pwedeng makita ni Trina na kinakain ako ng kaba ko. Kaya mo 'to, Mae. It's just JK. Nag-inhale ako nang malalim, itinuwid ang likod ko, at naglakad palapit sa kanya na parang hindi ko pinag-isipan ang bawat hakbang ng isang milyong beses. "Hi, JK!" sabi ko, pilit na naglalagay ng energy sa boses ko kahit feeling ko nanginginig na ako sa kaba. Tumingala siya mula sa libro, at nagtagpo ang mga mata namin. Holy crap. Those eyes. Parang gusto kang lamunin ng tingin niya. Pero imbes ngumiti o sumagot, tumango lang siya. Walang emosyon. "Uh, ikaw lang mag-isa dito?" tanong ko kahit obvious naman na wala siyang kasama. Hindi ko alam kung paano mag-start ng conversation. "Hmm." Tumango ulit siya, saka ibinalik ang tingin sa libro niya. Napapikit ako saglit at huminga nang malalim. Ang hirap niyang kausap! Pero hindi ako susuko. Determinado ako. "Ang ganda ng book mo ah. Ano 'yan?" "Science," sagot niya, short and simple. Walang dagdag, walang paliwanag. Nag-iisip ako ng next move. Okay, Mae. Time to change tactics. "Cool! Alam mo, mahilig din ako sa science—" "I doubt that." Parang pinatigil niya ang buong mundo sa sinabi niya. Blink, blink. "Excuse me?" "I doubt na mahilig ka sa science," sabi niya, deadpan ang boses. Walang pag-aalinlangan. Parang automatic na sure siyang sinungaling ako. Napanganga ako. Sino'ng nagbigay ng lisensya sa taong 'to para husgahan ako ng ganito?! Pero ngumiti na lang ako, kahit pilit, para hindi masira ang image ko. Wow, suplado ka na, judger ka pa ha. Congrats!
"Talaga lang ha?" sagot ko, tinaasan ko ng kilay pero pilit nagpapaka-lighthearted. "So ano, ikaw lang ba may karapatang mag-enjoy ng science?"
Hindi siya sumagot. Umiling lang siya nang bahagya at itinuon ulit ang atensyon sa libro niya. Pero sa gilid ng labi niya, nakita ko ang isang maliit—sobrang liit—na ngiti. At that moment, I knew one thing, JK wasn't going to make this easy. Pero hindi naman ako kilala sa pagbibigay sa madaling laban. Game on. Habang pabalik ako kay Trina, nakasunod ang mga mata niya sa akin na parang may ikukuwento siyang chismis pagkatapos ng eksena ko kay JK. "Ano? Ano'ng nangyari?!" tanong ni Trina na obvious na nagpipigil tumawa. "Alam mo, ang hirap niyang kausap! Para siyang pader," sabi ko, hinahabol ang hininga ko na parang galing ako sa marathon. "At ang kapal ng mukha niya! Sabi niya, hindi raw ako mahilig sa science. Sino ba siya para husgahan ako, ha?!" Natawa na si Trina nang malakas. "Ang defensive mo, grabe! Pero girl, aminin mo. May thrill, 'di ba? The chase is real!" "Thrill? Ano'ng thrill? Gusto ko na nga siyang batuhin ng libro niya!" sagot ko, pero deep down, alam kong medyo tama siya. Si JK kasi... he's different. Iba siya sa mga typical na crush material sa school. Hindi siya yung tipo na maangas o ma-charming. Actually, hindi ko nga sure kung alam niyang nage-exist ako bago 'to. Pero kahit gano'n, parang may magnet siya. Yung tipong kahit suplado, gusto mo pa ring lapitan. "Oh sige, anong next plan mo?" tanong ni Trina habang naglalakad kami pabalik ng classroom. "Next plan?" Napaisip ako saglit. "Simple lang. Papakita ko sa kanya na mali siya. Na kaya kong maging interesting kahit ayaw niyang maniwala." Napalakpak si Trina. "Yasss, girl! That's the spirit!" Kinabukasan, sinimulan ko na ang Operation: Mae Will Win. Sinigurado kong nasa best outfit ako—hindi sobrang pabebe, pero sapat para magmukhang effortless. Naka-denim skirt ako at oversized sweater na may cute na pattern. Perfect balance ng cute at chill. Pumunta ako nang maaga sa library. May plano na ako. Isa sa mga table sa harap ng science section ang pinili kong upuan. May dala rin akong libro na parang science-related para kunyari busy ako. Chemistry Made Simple? Pwede na 'yan. Hindi nagtagal, pumasok si JK. As usual, naka-black hoodie at sneakers pa rin. Parang hindi yata alam ng taong 'to na may iba pang kulay sa mundo. Nagtagpo ang mga mata namin. Tumango siya bilang pagbati—yung tipong acknowledge lang na tao ka. Pero imbes na matakot o kabahan, ngumiti ako at kumaway. "Hi, JK! Small world, 'no? Library rin pala tambayan mo!" sabi ko habang kunwari binabasa ang libro ko. Tumingin siya sa akin, kita ang pagdududa sa mukha niya. "Hindi ka mahilig sa science." Napangiwi ako. "Wow, talaga? Ang harsh mo naman. Paano mo nasabi?" "Halata naman." Umupo siya sa table malapit sa akin. Binuksan niya ang libro niya at hindi na ulit tumingin. Pero hindi ako susuko. Hindi ko siya pwedeng bigyan ng satisfaction na matalo ako sa game na 'to. "Kung mahilig ka sa science, ano ang atomic number ng oxygen?" tanong niya bigla. Nanlaki ang mga mata ko. "Ha?!" "See? Hindi mo nga alam," sabi niya, may bahagyang ngiti sa gilid ng labi niya. Parang nang-aasar. Tumawa ako nang pilit. Okay, Mae, mag-isip ka. Huwag kang magpatalo. "Hindi ko kailangan ng atomic numbers para masabing mahilig ako sa science. It's about appreciation, hindi memorization!" sagot ko, confident kahit wala naman akong ideya kung tama ang sinasabi ko. Nag-angat siya ng tingin, parang na-curious siya sa sagot ko. "Hmm. Interesting." At that moment, napangiti ako nang lihim. Aha! First win, Mae. Game on na talaga.++++++ Trina's POV Sa kabilang bahagi ng library, tahimik akong nagtatago sa likod ng isang bookshelf. Nakikita ko si Mae at JK. Si Mae, todo effort sa pagpapasikat, habang si JK, kalmado pero obvious na nai-intriga. "Hala, ito na talaga. May tension na!" bulong ko sa sarili ko habang kinukunan ko sila ng litrato gamit ang phone ko. For documentation purposes, of course. Nasa simula pa lang ang laban. Pero sino kaya ang unang bibigay?