"Henry! Why are you doing this to yourself?
Kay aga aga umiinom kana naman? huh!"
"Dad! ngayon ang kasal ni Valerie sa bastardong Aaron na iyon!" Muling tumungga ito ng ng alak sa bote na hawak nito.
"Hindi kapa pala tapos sa kahibangan sa babaeng iyon? Hayaan mo silang magpatayan' pagkatapos ng kanilang kasal.
Wala tayong magagawa dahil sa kalagayan ni carlos. Hindi ko siya mahawakan sa leeg!"
"Ewan ko ba sa matandang iyon!
Hindi pa natuloyan. Walang silbi!" Galit na wika nito!"
"Dad, mahal ko talaga si Valerie!
Wala akong plano isuko ito sa bastardong Aaron na iyon!" Sabay bato sa botenng hawak nito. Tumama iyon sa isang aparador dahilan para mabasag iyon.
"Henry, anong nangyare saiyo anak? Nag aalalang tanong ng kanyang ina' bumaba pa mula sa taas. Ng marinig ang malakas na pagbato niya sa aparador.
"Esmeralda, kaya lumalaking parang bata iyang anak mo. Masyadong mo ginagawang bata!"
"Bakit ako na naman ang nakita mo Rudolfo? Huh! Diba dapat ikaw? Ang nagbibigay ng sulosyon sa problema ng anak natin!"
Anong sulosyon na naman ang gusto ninyo gawin ko? Huh! Ang pumatay ulit?" Pagkatapos nitong sabihin iyon padabog nitong nilisan ang mansion nila'.
"Hello! Banjo! Ready na ba ang lahat? Opo sir Aaron. Katunayan kayo na lang po ni mam Valerie, ang hinihintay ko rito.", Wika nito sa kabilang linya. "Okay! Very good! Pakisabe sa mga tao natin' na maging alerto.
Ayawko na mayroong sisira sa mga plano ko." "Copy sir!"
Pagkatapos nito ay pinutol na niya agad ang linya' nagtungo ito sa larawan ng ina' at nilapitan ito'. "Inay! Miss na miss na kita.
Forgive me! You died because of my love for her, pangako inay. Ito na ang simula ng paghihiganti natin, sa mga Fuentebella."
Agad niya pinunas ang mga luha' at nagtungo sa labas'. Kung saan naghihintay si mang Larry.
"Good morning sir Aaron.", masayang bati nito.
Pagkatapos nagmaneho na ito patungong Fuentebella mansion.
"Hija, sigurado kana ba sa pasya mong ito?" mangiyak ngiyak na tanong ni yaya Mercy.
Huminga siya ng malalalim bago sumagot rito. "Yaya! Wala naman po akong Ibang pagpipilian. "Nagaala lang naman ako sayo! Baka kung anong gawin sayo ni Aaron, alam ko naman na hangang langit ang galit nito saiyo' at sa pamilya mo!"
"Don't worry about me yaya'.
Kaya ko na po ang sarili ko.
Ikaw na muna po ang bahala kay daddy'. Bibisita na lang ako ng madalas sainyo." Biglang bumuhos ang mga luha niya na kanina pang pinipigilan. Kayat nagpaalam mo na siya kay yaya mercy'. Para magbanyo' Ayaw niya makita nito ang mga luha niya' dahil ayaw niya itong magaalala pa sakanya. "Pangarap niya makasal kay Aaron" kahit noon pa man. Pero hindi sa ganitong paraan. Pero kung ito ang tanging paraan para makabayad kami, sa kasalanan na nagawa ni daddy sa nanay niya'. Handa ko siya pakasalan kahit alam niya na pagdurusa ang kapalit nito.
"Valerie! Tawag katok nito 'sa kanya mula sa labas ng pintoan. "Narito na si Aaron." "Opo yaya saglit lang lalabas na ako!"
"Long time no see! Don, Carlos Fuentebella! Nice to see you again!" Pilit na nginitian niya ito at umupo sa tabi nito. "By the way!
Your daughter and I are getting married today! Tsk! Tsk! Akalaiin mo nga naman' na sa akin parin pala' ang bagsak ng iyong pinakamamahal na unica hija!" Tumayo siya at pabuntong hininga inalagay niya ang dalwang kamay bulsa' at humarap siya rito'. Sa matandang halos hindi man lang naiigalaw ang sarili nitong katawan. "Paalam Don Carlos! Huwag ka magalala! Pagkatapos kung pagsawaan ang anak mo!
Itatapon ko siya pabalik sa'yo." Iniwan niya ang Don na mayroon mga luha sa mga nito.
Kita at ramdam niya'. Ang galit ni Aaron para sa kanyang ama'. Nakita niya kung paano nito' pagsalitaan at tingnan ng masama iyon.
Gustohin niya man maawa para sa ama' Ngunit wala rin siya magawa.
Dahil alam niya malaki ang kasalanan nito'.
"A-aray! Napapitlag siya' Dahil ibinato nito ang isang karton sakanya. "Hi Babe! You miss me?" Naka ngising wika nito. Hindi siya sumagot. Padabog niya dinampot ang karton at binuksan iyon' tumambad ang isang trahe de boda. "Get Dressed! Tipid na utos nito.