Aan het begin van de middag kwam de huisarts langs en onderzocht me. Mijn hersenschudding is nog niet honderd procent genezen, maar van hem mag ik wel alles weer doen wat ik normaal deed. Daar was ik blij mee en het stelde Lucian ook gerust. Later op de middag stelde Olivia voor om uit te gaan. Eerst leek dat me niet zo'n goed idee, gezien mijn lichte hersenschudding en het feit dat ik zwanger probeer te raken, dus beter geen alcohol drink. Ze haalde me over door te zeggen dat ik natuurlijk ook alleen fris kan drinken en Lucian vond het wel een goed idee om iets leuks te gaan doen. Daar gaf ik hem gelijk in. Ik ben ook al vier weken niet meer uit geweest en het is tijd om weer eens lekker te feestbeesten!
-
-
De muziek dreunt hard door de zaal en iedereen is aan het dansen of beweegt mee op de dancebeat. Olivia en ik staan met een paar vrienden van haar te kletsen bij de bar.
'Hey.' Er komt een persoon naast me staan en ik kijk op. Het is een leuke jongen, maar hij kan zeker niet op tegen Lucian. 'Kom je hier vaker?' Wat wil hij van me? Well, dat hoef ik me niet eens af te vragen. Alle mannen willen hetzelfde.
'Wauw.' Ik lach om de meest afgezaagde openingszin die er bestaat. 'Nee, eigenlijk niet. Jij?'
'Waarom niet? Het is leuk hier. Altijd druk en gezellig.' De jongen gaat achter de bar staan en ik draai me naar hem om. 'Iets drinken?'
'Eh- lekker.' Ik zie dat hij een fles drank uit de vitrine achter de bar pakt. 'Ik mag geen alcohol.' Waarschuw ik hem snel.
'Waarom niet?' Hij haalt zijn hand bij de fles weg en komt weer tegenover me staan, zet zijn ellebogen op de bar.
Oeps, misschien had ik ook moeten bedenken wat ik hierop moet antwoorden. 'Medicijnen.' Lieg ik.
'Drink je echt nooit alcohol?'
'Nee. Ik zou wel willen, maar het kan echt niet.'
'Zonde. Fris dan maar?' Er verschijnt een vriendelijke lach op zijn gezicht. Ik knik goedkeurend en kijk even of Olivia nog bij me in de buurt is. Ze zit nu met haar vrienden op een bank met een U vorm, die om een tafel heenloopt. 'Alsjeblieft.' De jongen laat me opschrikken en ik zie een gevuld glas voor me staan als ik me omdraai.
'Dank je.' Ik neem een slok en proef de sterke prik in de cola.
'Maar om je vraag te beantwoorden.. ja, ik kom hier vaker. Elk weekend om precies te zijn.' Hij loopt achter de bar weg en neemt naast me op een barkruk plaats, neemt een slok van zijn drankje. Ik ga ook op een barkruk zitten en bekijk hem. Op zijn blouse staat de naam van de discotheek, dus ik denk dat hij hier werkt. Anders liep hij waarschijnlijk ook niet zo achter de bar om drinken te pakken.
'Je werkt hier?' Vraag ik voor bevestiging.
'Ja, slimpie.' Hij lacht met een opgetrokken mondhoek en kijkt om zich heen. 'Was je hier alleen?'
'Mijn vriendin zit daar ergens op een bank.' Ik wijs ongeveer haar kant op met mijn wijsvinger.
De jongen tegenover me knikt. 'Hoe heet je eigenlijk?'
'Vanessa.'
'Leuke naam.' Hij steekt zijn hand naar me uit en ik neem die aan. 'Kobe.'
'Werk je alleen hier?' Het lijkt me niet dat iemand kan rondkomen van een weekend in een discotheek werken.
'Nee, ik werk ook in het bedrijf van mijn ouders van maandag tot donderdag.'
'Jeetje, werk je letterlijk zeven dagen in de week?!' Mijn mond valt nog net niet open.
'Ja, maar ik werk niet altijd volledige dagen. En om de week ben ik de maandag en dinsdag vrij.'
'Dat is maar goed ook. Zoveel werken lijkt me niet gezond.'
Kobe lacht kort. 'Wat doe jij in het dagelijkse leven?'
'Ik studeer.' Zeg ik na een grote slok van mijn cola genomen te hebben.
'Leuk. Wat studeer je?'
'Life science.'
'Zo zo, dat is nogal wat.' Prijst hij. 'Is dat geen hele lastige studie?'
'Het is pittig, maar wel te doen.'
'In welk jaar zit je?'
'Komend schooljaar is mijn laatste en het duurt nog een half jaar. Eind januari zijn de examens.'
'Succes alvast. Werk je ook?' Wil hij weten.
'Nee, op het moment niet.' Officieel werk ik niet meer bij het advocatenkantoor van Lucian. Hij zei dat het alleen nodig was om met me in contact te komen.
'Oh, dus je bent heerlijk van je vakantie aan het genieten?'
'Ja, vooral dat.'
'Kobe, je hebt een vriendin.' De persoon achter de bar laat me opschrikken. 'En zij is vast ook al heel lang bezet.'
'I know, maar gewoon kletsen mag.' Hij kijkt me aan en knipoogt.
'Dat is waar.' De andere jongen zucht en rolt met zijn ogen. Ik lach om hem. 'Ga jij eens een nieuw bierfust van achter halen. Deze is bijna leeg.'
'Goed..' Met tegenzin staat Kobe op en loopt door de ingang van de bar. 'Ik ben zo terug. Blijf zitten.' Beveelt hij me grappend. 'Val haar niet te veel lastig, please? Ik ken je langer dan vandaag.' Hij verdwijnt door de deur achter de bar en ik kijk naar de andere persoon.
'Als hij je lastig valt moet je hem gewoon slaan, hoor.' De ander laat me alweer lachen. 'Michel.'
'Vanessa.' Ik neem zijn hand aan en laat die na een korte handdruk weer los. 'Hij valt me niet lastig. Maar het is wel goed om te weten dat hij een vriendin heeft. Dat maakt het een stuk minder vervelend.' Ik neem nog een slok van mijn drinken.
'Was je bang dat hij dingen van plan was?'
'Nee, dat niet. Maar het is zo awkward om later nog te zeggen dat je bezet bent en de andere persoon kwetst.'
'Dat is waar. Gelukkig zou Kobe nooit zijn vriendin bedriegen.'
Ik lach vriendelijk omdat ik niet zo goed weet wat ik verder moet zeggen. 'Ehm.. werk je hier ook?' Wauw, wat een geweldige vraag, Nessa. Natuurlijk werkt hij hier, hij heeft zelfs een blouse aan met de naam van het bedrijf er op!
'Ja, alleen op vrijdag en zaterdag.' Laat hij weten.
'Michel, er is een meisje met code drie.' Een vrouw op middelbare leeftijd loopt achter de bar en zegt iets wat ik niet kan horen door de muziek. Wat zou code drie zijn? De jongen knikt en de vrouw loopt door dezelfde deur als Kobe eerder deed.
'Ik moet er vandoor. Er is een meisje dat onwel geworden is.'
'O, dat is balen.'
'Klopt. Nou, ik zie je vast wel weer een keer als je hier bent. Veel plezier nog vanavond.' Michel loopt in een gehaast tempo naar de andere kant van de zaal. Ik drink van mijn cola en sta op van de kruk, loop naar de tafel waar Olivia en haar vrienden nog steeds zitten.
'Yo, dudey, met welke leuke jongen was je net aan het kletsen?' Vraagt mijn beste vriendin meteen als ik naast haar kom zitten.
'Welke?'
'Die ene die net wegliep.'
'Dat was Michel, hij werkt hier elke vrijdag en zaterdag. Dus ga je gang. Alleen weet ik niet of hij vrijgezel is.'
'Dat geeft niet. Alles kan kapot.'
'Olivia!' Lach ik. Het verbaast me niet eens dat ze dat zegt. Gek kind dat ze is!
-
-
Iets later gaan we met ons allen naar de dansvloer en bewegen mee op het ritme van de muziek. Niet veel later komt er een jongen naar me toe die zijn handen op mijn heupen legt en met me komt dansen. Zo te zien is het een vriend van Olivia, dus ik laat hem zijn gang gaan. Hij zegt iets bij mijn oor, maar ik hoor niets. Het voelt alsof ik een soort van verdooft ben, of dat ik onder water zit en iemand boven het water tegen me praat. Ik voel me ook al een tijdje raar en mijn hoofd voelt heel wazig, maar dat zal wel door de harde muziek komen. Zo lang kan ik niet tegen harde muziek. De jongen pakt mijn hand en neemt me mee naar een rustige plek. De mannentoiletten? Wat moeten we hier? Meteen krijg ik antwoord op die vraag omdat de jongen me een hokje in duwt en de deur op slot draait.
'Ik hou er van als meisjes me zo aankijken.' Hij pakt mijn kin vast en draait mijn gezicht naar de zijkant, zet zijn lippen in mijn hals en begint zacht te zuigen.
'Ne- nie-' Ik kan niet uit mijn woorden komen en probeer hem van me af te duwen. De persoon is helaas te zwaar voor me en hij beweegt geen centimeter. 'Sto.. p-' Weet ik na nog een poging uit te brengen.
'Shh, verpest dit moment nu niet.' Hij drukt zijn vinger op mijn lippen en schuift met zijn andere hand mijn shirt omhoog.
'Ne-' Probeer ik nogmaals.
'Nee, je moet stil zijn.' Nu legt hij zijn hele hand op mijn mond en kan ik niets meer zeggen. Hij schuift mijn beha ook omhoog en raakt mijn borst aan. Ik probeer zijn hand van mijn borst te krijgen door mijn lichaam te draaien. 'Rustig meisje, als je meewerkt zal het een stuk minder vervelend zijn.' Weer probeer ik hem van me af te duwen. 'Ik denk dat ik niet genoeg in je drankje gedaan heb. Normaal worden meisjes hier erg gewillig van. Nou ja, dan is het iets meer een uitdaging deze keer.' Hij heeft iets in mijn drinken gedaan? Wanneer dat? De jongen pakt mijn beide handen vast en houdt ze met één hand vast op mijn rug. Hij draait me om en duwt me hardhandig met mijn buik tegen de wand van het wc-hokje. Een pijnlijke kreun verlaat mijn keel. Zodra ik een hand in mijn broek voel gaan raak ik vreselijk in paniek. Iemand help me.. Alsjeblieft! Ik wil dit niet! De vingers van de persoon achter me strelen mijn vrouwelijke delen en de tranen stromen over mijn wangen. Met zijn lichaam duwt hij me nog harder tegen de wand aan en nu hij ook zijn andere hand vrij heeft, laat hij die langs mijn borsten gaan. Ik doe weer een tevergeefse poging hem weg te duwen. 'Je doet veel te veel moeite, meisje. Het gaat hoe dan ook gebeuren. Danny gaf me de opdracht.' Bij het horen dat Danny hier achter zit, voel ik doodsangst mijn lichaam overnemen. Hoe ben ik zo stom geweest om te denken dat alles goed zou zijn zodra Danny opgepakt was? 'Dacht je dat je van hem af was? Hoe schattig.' De jongen haalt zijn hand door mijn haar en trekt mijn hoofd naar achteren. Meteen voel ik een pijnlijke steek door mijn nek gaan. 'Deze blik in je ogen is echt zo opwindend. Kon je vriendje je maar zien op deze manier.' Hij laat me los en ik leg mijn hoofd tegen de wand voor me. Zijn vingers dringen hard bij me naar binnen en voordat ik kan kreunen van de pijn, wordt er een hand op mijn mond gedrukt. Ik bedenk me niet en gooi mijn hoofd naar achteren. Een flinke steek schiet door mijn schedel als mijn hoofd tegen de neus van de jongen achter me komt. 'Argh! Godverdomme! Jij kutslet dat je bent!' Roept de persoon woedend naar me. Hij draait me ruw om, waardoor ik kan zien dat zijn neus flink bloedt, en grijpt me hard bij mijn keel vast. Ik snak naar adem, wat niet lukt omdat hij mijn keel dichtknijpt. Instinctief probeer ik mijn nagels in zijn hand en pols te zetten, maar ik heb net vandaag mijn nagels geknipt. Als ik sterretjes begin te zien, weet ik dat het voorbij is en doodsangst neemt mijn lichaam over. Dit is niet hoe ik aan mijn einde wilde komen. Ik ben nog veel te jong om dood te gaan..
'Vanessa!?' Hoor ik meerdere stemmen roepen, waarna een harde beuk op de wc-deur volgt. Een tweede beuk volgt al snel en ook een derde. De jongen laat me los en ik snak direct naar adem. Nog steeds krijg ik geen lucht en ik begin te hyperventileren. Bij de vierde beuk tegen de deur breekt het slot en knalt de deur hard tegen de wand aan.
'Rick!?' Hoor ik Olivia roepen. 'Jij gore klootzak!'
'Help Vanessa!' Dwingt een ander haar. Ze komt bij me zitten en legt haar hand op mijn mond.
'Rustig, Nessie. Het is goed. Alles is voorbij nu.' Probeert ze me gerust te stellen. Ik probeer haar hand weg te klauwen omdat ik voel dat ik stik. 'Adem door je neus.' Zegt ze kalm. Ik weet niet hoe ik het voor elkaar krijg, maar ik adem ineens erg diep en haperend door mijn neus in en dan is het hyperventileren ook voorbij. 'Goed zo.' Mijn beste vriendin haalt haar hand weg en neemt me stevig in haar armen. Ik kijk over haar schouder en zie de jongen buiten het hokje op de grond liggen. Zijn gezicht zit onder het bloed door de bloedneus die ik hem gegeven heb. 'Het spijt me zo, Nessa. Ik had beter op je moeten letten, maar ik dacht dat je bij Michel of Kobe was omdat je eerder ook met ze praatte.'
'He- gee-' Mijn keel doet ontzettend veel pijn door net en ik besluit niet te praten. Ik leg mijn handen op mijn keel en slik, wat ook erg veel pijn doet.
'Wat heeft hij met je gedaan?' Vraagt ze als ze ziet hoe scheef mijn kleren zitten. 'Nee, wacht. Zeg maar niets.' Iemand komt bij ons in het hokje en knielt ook bij me neer. Ik herken Michel.
'We tillen je omhoog.' Zegt de jongen die zijn arm om mijn middel legt en met zijn andere hand mijn arm over zijn schouder legt. 'Op één. Drie.. twee.. één.' Hij en Olivia tillen me op en lopen met me de mannentoiletten uit, terwijl ze me ondersteunen. Na een stukje lopen, wat voor mijn gevoel erg lang duurt, laten ze me liggen op een zachte bank.
'O god, hij heeft je goed te pakken gehad net. Je keel is knalrood.' Zegt mijn beste vriendin geschrokken.
'Ik zal een pak ijs halen.' De jongen is al snel terug met een blauw rechthoek in zijn hand en wikkelt het in een theedoek. 'Hier.' Zacht legt hij het tegen mijn keel en ik hou het vast. Meteen voel ik de kou door de doek trekken en begint het mijn keel te verkoelen.
'Er is een ambulance onderweg. Politie komt er ook zo aan.' Kobe gaat voor me op het koffietafeltje zitten.
'Gelukkig.' Zegt Olivia opgelucht. 'Dan zal ik nu haar vriend bellen. Die wil vast ook weten dat Nessie naar het ziekenhuis gaat.' Ik wil zeggen dat ik niet wil dat ze Lucian belt, maar kan geen geluid uit mijn mond krijgen.