"I believe that way isn't the cafeteria's area?" banggit niya. Kanina pa niya ako sinusundan. Tapos na ang pangalawang klase ngayong hapon and there's a 15-minute break kaya naman ipinagpatuloy ko ang pag-iimbestiga.
Humarap ako sa kanya at sinamaan siya ng tingin. "And I believe I told you na hindi ko kailangan ng kasama," sabi ko.
Huminto siya ng paglalakad at pumukaw ang tingin sa akin na kanina ay nakatingin sa kung saan man sa kanyang gilid. Nilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang likuran and leaned in towards me.
"I will give you this useless yet important information for you, song thrush. I am not doing this for you. My twin sister gave me a condition in a reason that she's worried that something might happen to you while you're alone. Put that..." He poked my head. "... in your empty head." Pagkatapos niyon ay nilagpasan niya ako.
Who do you think he is para pagsabihan ako?! I insisted to investigate on my own pero nagkaroon pa ako ng bodyguard kapalit ng pagkuha ng kagustuhan ko.
Napairap ako at lumapit sa kanyang tabi. "Wala ka ba talagang planong iwan ako? Sinabi ko ng ayaw kong may kasama, 'di ba?"
"You could leave my side anytime, then why are you here? You immediately walked by my side. Is that a way of you saying accepting some things would be great rather than still moping like a kid?"
This man really gets on my nerves. Napabuntong-hininga na lang ako at napailing-iling. "Suit yourself," sambit ko at inilabas muli ang pictures na nasa white envelope. Tinitigan ko ang notes na nasa likuran ng solo picture as I observed the other one.
"A suspect which only capture pictures of you during breaks and classes," rinig kong sambit ni Flare. Napalingon ako sa gilid pero wala siya doon. May kumuha bigla ng solo picture sa kabilang gilid ko at paglingon ko ay naroon nga siya, nasa likuran ko. "This picture is from the first meeting of the first class. Do you encounter someone who looks obsessed with person looks?"
Napakunot-noo ako. Akala ko ba hindi siya mag-i-interrupt ng pag-iimbestiga ko. Anong ginagawa niya ngayon? I snatched the solo picture from him and looked at it again. He's right though. Ang solo picture ko ay galing sa first meeting ng first class. I never even remember kung sino-sino ang mga nasa upuan sa klase. I only remember my seat, Friar's, Lucas' and this detective's seat.
"You might not have encountered that person I mentioned. I apologize," sabi niya. Sino ang sasagot sa katanungang hindi mo naman alam ang isasagot? Is he dumb? "No, I'm not dumb, song thrush. Maybe, you would consider yourself one however."
"Did you just read my mind?" gulat kong tanong sa kanya. "Alien ka ba, ha?"
"No, I'm not. Stop saying ridiculous things," pagtanggi niya agad. "That picture with my sister and the smug—"
"His name is Lucas," pagpuputol ko sa kanya. Sinamaan niya ako ng tingin. "What? Kailangan mo siyang tawagin sa pangalan niya, His name is not 'smug' but Lucas."
"His name is a waste of time for me," rason niya. Ah, so ang pagsasabi lang ng isang pangalan is a waste of time? Alien nga yata 'tong lalaking 'to eh. "He looks near your table but the sides are blurred. He was a little further on your table. And the solo picture, I could calculate where his seat in the classroom is." Tumingin siya sa akin. "Can you give me a few minutes to predict where? I promise to tell you when I get the exact seat."
Yeah. Not interrupt, my ass. He's literally investigating all of it right now and he's asking for my permission.
"Sa tingin mo, kaya mo i-predict ang eksaktong upuan niya sa loob ng sampung segundo kapag nakabalik tayo sa classroom?" tanong ko sa kanya. If mag-iimbestiga siya para sa akin, then I will make it harder for him.
"Give me just three. I could do it in three seconds," sabi niya.
Three?! Is he insane?! Pero ayos din 'yon. Tingnan natin kung gaano kagaling ang detective ng Ferris University. "Deal," nakangisi kong sabi sa kanya,
Narinig namin ang pag-ring ng bell, hudyat na tapos na ang 15-minute break. "We must go back. You could go back to the investigation later. I will call the dean to provide us extra time for you to investigate on the school grounds," sabi ni Flare at saka hinawakan ako sa kamay. Nagulat ako sa biglaan niyang paghatak sa akin.
"H-Hoy! Kaya kong maglakad mag-isa!" reklamo ko. Napalingon ako sa mga pictures na hawak ko pa. "S-Saka 'yong pictures!"
"Oh." Binitawan niya kaagad ako. "Right. Get that back first to the white envelope," utos niya. As if namang hindi ko ibabalik. Sinunod ko ang sinabi niya. Hinawakan na naman niya ang kamay ko at hinatak ako matapos kong mailagay ang pictures sa white envelope. "Let's go."
Hindi na ako nagreklamo pa dahil hahatakin lang naman niya ako papuntang classroom. In the end, wala pa rin akong nakuhang ni isang piece ng impormasyon habang nag-iimbestiga. But my only pawn to finish the case is this detective.
-***-
"So, pansin kong medyo naging close yata kayo ni Flare. Did something happen during the 15-minute break?" tanong ni Friar sa akin nang makabalik na kami ni Flare sa classroom.
"Wala naman," sabi ko nang makaupo sa upuan ko. Napansin kong masama ang tingin niya sa akin habang nakasimangot. "Ano?"
"You're lying," sabi niya. "Inimbestigahan ni Flare ang kaso kahit na walang permiso 'no? Consider na parang nagbago ang paggalaw ni Flare nang makabalik kayo dito sa classroom," sabay lingon niya sa kanyang na nakaupo dalawang upuang layo sa likuran ko. Siya pala ang nakaupo sa pinakadulong upuan ng row namin, ang upuang dapat kukunin ko. "So, anong sinabi niya sa'yo?" dagdag na tanong nito habang nakangiti.
Napairap ako. "Wala nga," tanggi ko. Hindi ko pwedeng sabihin sa kanya ang napag-usapan namin ni Flare. That's between him and me.
Sinamaan niya ako ng tingin. "Ang KJ mo," reklamo niya.
Pumasok na ang teacher sa aming classroom at nagsimula na ang meeting. Humarap na rin si Friar sa teacher. Lumingon ako sa likuran habang nakikinig sa teacher. Nakatulala lang si Flare sa labas ng bintana, hindi kumukurap ni isa.
Mapagkakatiwalaan ko ba talaga siya sa sinabi niya kanina?
'Give me just three. I could do it in three seconds.'
Napailing-iling ako. Magagawa niya ba talagang mahanap ang stalker ko sa loob ng classroom sa loob ng tatlong segundo o sadyang niyayabangan lang niya ako?
'Pupunta tayo sa kanya. Sa iisang taong kaya kang matulungan sa kasong ito.'
'... let me introduce you to this man who surprised you. Flare Furrer, kapatid ko. Siya ang President ng Senior Student Council and also established the first-ever detective club among all universities.'
Pero sinabi din iyon ni Friar which means hindi loko-loko lang ang sinabi niya. Sino ba ang mag-e-establish ng isang detective club sa isang eskwelahan? To think na pinayagan pa siya ng Ferris University na gumawa ng isang ganoong club!
"I will be leaving early since this is only an introductory for the subject I will discuss for the whole semester. Please stay in your seats as I leave. There will be another teacher that will come in," sabi ni Miss at umalis na siya ng room.
"Song thrush." Nagulat ako nang may biglang bumulong at humatak sa gilid ko. Nakita kong nakaupo sa sahig si Flare sa gilid ko habang nakataas ang tingin sa akin. Inilapit ko ang mukha ko sa kanya. "I found out the person who took your solo picture."
Agad-agad?! "Sino?" tanong ko sa kanya habang lumingon sa mga upuan ng mga kaklase ko.
"Look at the smug's chair. He is on the first row of the end column, right? Five rows and five columns so there are five chairs in the end column. He is next to smug's chair. He is right-handed. The camera is on his black bag. There. In the hook that's below the table, that's his bag. It is on the middle section of his bag. The camera is expensive like professional journalists and photographers used. Seems like he is from the photography club. The only thing that isn't clear is his name. Care to ask him?"
Napakurap-kurap ako habang nakikinig sa kanya. He really found the suspect in three seconds. Ewan ko nga kung three seconds nga ang na-consume niya para mahanap ang lahat ng impormasyon na iyon sa isang tinginan lang.
"Hinanap mo ba talaga ang suspect sa loob ng tatlong segundo?" hindi ko makapaniwalang tanong.
"Three seconds?!" rinig kong sambit ni Friar. "Omg, binigyan mo ng challenge si Flare, Mavis?!"
Napairap ako. Sumingit na naman po ang chismosang kapatid ni Flare. "Yes, I did and nagawa naman niya," sagot ko rito at binalik ang tingin kay Flare. "How did you know na galing siyang photographer club? It's possible pero paano ka nakakasigurado ha?"
"Clubs here have symbols. He has the keychain of the photographer club in his black bag. It is at his water bottle in his desk, the upper right position of the desk," sagot niya. Tiningnan ko kung tama siya at nandoon nga sa desk ang sinabi niya.
Napabuntong-hininga ako. "Then, you just don't know his name?"
"Yes."
"That's the Vice President of the photographer club," singit ni Friar. Napatingin kaming dalawa sa kanya.
"Kilala mo siya?" tanong ko.
"Yeah. Sometimes, the photographer club provides help to SSC para mag-picture for events and school articles. Sila din kasi ang nag-po-post sa bulletin ng school tungkol sa upcoming events," sagot niya.
"The name," sabi ni Flare. "Tell me the name, Fri."
"Oh. Thomas. Karl Thomas ang pangalan niya," aniya. "Gusto niyo ba siyang makausap? Mamaya pupunta ako sa club nila sa third floor. Gusto niyong sumama?"
Napatingin ako kay Flare. He shrugged. "Your decision. I just helped you with a little push. You shall continue the case that's why it'll be your decision to accept Friar's offer or not."
Tumingin ako kay Friar at tumango. "I'll take your offer. Sasama kami ni Flare."
"I shall not interfere with your investigation any longer. Why keep me on your side?" tanong ni Flare.
Lumingon ako sa kanya at binigyan siya ng isang ngiti. "Gagawin mo ang condition ni Friar, remember?"
Friar whistled. "Boom, brother. Nasagot ka na naman ni Mavis. Talo ka na," tukso nito dito.
"Shut up, Fri," sabi ni Flare at umiwas ng tingin dito. Nakasimangot ang kanyang mukha pero pansin ko ang pamumula ng kanyang mukha. Sarap sigurong magkaroon ng kakambal 'no.
The next teacher got in to the room kaya naputol ang pag-uusap namin nina Flare. "Meet me outside the SSC office," bulong sa akin ni Friar bago humarap sa teacher. Nagsimula ng mag-discuss ang teacher about her subject, the curriculum, and more introductory.
-***-
The bell rings again. Lumabas na ang mga kaklase namin dala-dala ang kanilang mga bags. Ang iba ay pumunta pa ng ibang club para mag-apply o para gawin ang kanilang extra-curricular activities.
"Oh, anong ginagawa mo diyan at nakatayo ko lang parang istatwa diyan, Mavis?" tanong sa akin ni Lucas nang makalabas siya ng classroom. Nakalagay ang parehas niyang kamay sa likod ng kanyang ulo. Nakasukbit ang isang strap ng bag niya sa kanang balikat at pansin kong naka-untie ang necktie at hindi na naman naka-butones ang kanyang damit.
"Ah, hinihintay ko lang si Flare," sagot ko sa kanya.
Ang maliwanag niyang mukha ay biglang dumilim. "That guy? Since when did you start going with him? Wala kang mapapala sa lalaking 'yon, Mavis," sabi niya. Gano'n ba talaga kalala ang hindi pagkakaunawaan ni Flare at ni Lucas? I heard na hindi sila bati but not to this point.
"Are you two enemies? Parang kasi gano'n ang tingin ko sa inyo." Hindi ko maiwasang itanong sa kanya ang katanungang iyon. Hindi naman ako chismosa kaso iba ang atmosphere ng dalawa kapag magkaharap na sila.
"Oh, I'm his archnemesis. You know, like Moriarty in Sherlock Holmes," sagot niya at ngumisi. "Why? You want to be the sidekick of his archnemesis?" Inilapit niya ang mukha niya sa akin.
Archnemesis? Para saan kaya? Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit kailangan pa nilang magkaroon ng ganoong label para maturingang ang lala ng pagkamuhi nila sa isa't isa.
"No, thank you." Nilayo ko ang mukha niya sa akin. "Tinanong ko lang kung ano ang relasyon niyo sa isa't isa. It doesn't mean na gusto ko ng kumampi sa'yo."
Nawala ang naglalarong ngisi sa kanyang labi. "So, you prefer to side him?"
"Lucas Freed, wala akong kinakampihan sa inyong dalawa. I am no one's sidekick nor part of someone's team. May sarili akong mundong ginagalawan, sariling posisyon na pinanghahawakan. And maybe..." Humakbang ako ng isa palapit sa kanya at hinatak ang kwelyo niya dahilan para bumaba siya. Inilapit ko ang aking mga lab isa kanyang tainga. "... I will be your and his enemy." Lumayo ako at tinulak siya palayo sa akin.
Sakto namang nakita kong lumabas si Flare sa kabilang pintuan ng classroom. Tinawag ko siya at kinawayan. Lumingon ako kay Lucas at binigyan siya ng isang ngiti bago ko siya iniwan.
There's something that no one should know nor will know. A walking camouflage in the midst of cases in Ferris University. Mavis Sherlia Throver, that's its name.
###