ราวไม้ไผ่เป็นหลาย ๆ สิบท่อนมีผ้าไหมหลากหลายสีสันคอยพาดขึงเอาไว้เป็นหลังคา และอยู่บริเวณด้านหลังของฉากกั้นบานประตูหลังสะพานก่อนถึงประตูทางเข้าปราสาท และผ้าไหมจากเมืองคุมะสีแดงชาดขึงเสาไม้ไผ่คอยล้อมเป็นกันแพง แต่ว่าเสียงเอะอะโวยวายบริเวณด้านหลังกำแพงผ้าไหมของบรรดาช่างเสริมสวยแต่งหน้าและทำผมทั้งหญิงแท้และไม่แท้ต่างพากันหมกหมุ่นอยู่กับบรรดาเหล่านางแบบและนายแบบหลายสิบชีวิต
" มากันแล้วคร้าาาา " อจิรวดีเดินยิ้มร่าหน้าบานไปจนทั่วห้องแต่งตัว และยังเอาแต่จ้องจะสำรวจราวผ้าชั้นเก็บกระเป๋าและวางรองเท้าอยู่เรื่อยๆ จนบรรดาผู้คนที่ทำงานอยู่ข้างในล้วนแล้วแต่ต้องยอมหลบ
" สวัสดี !! " และคำทักทายกันเป็นภาษาไทย
" คุณฟูจิวาระ ! " แต่ว่าเป็นคำทักทายจากฮัน ยูซองรองท่านประธานของ The Empire Group ที่สวมชุดยูกะตะผ้าฝ้ายสีเดียวกันกับเพื่อนของพวกเธอ และเขาก็เดินกลับออกมาจากห้องแต่งตัว
" ฟูจิวา...ระ ! เอาจริงๆ ดิ ! " อจิรวดียืนอึ้งไปเลย มิหนำซ้ำยังจะต้องคอยเขถิบ ๆ เข้าไปหาพวกเดียวกันใกล้ๆ และยังทำปากขมุบขมิบ
" ฟูจิวาระ !!! " เสียงของผู้หญิงที่พูดชื่อพวกเธอเป็นสำเนียงภาษาเกาหลีก็เพิ่งโผล่พ้นจากฉากกั้นห้องแต่งตัว
" เป็นคุณจริง ๆ ด้วย " และเด็กสาวคนที่อีเลฟเวนท์ได้ช่วยเหลือที่สนามบิน เด็กสาวที่แทบจะกระโจนพุ่งเข้าหา
แต่ว่าในขณะที่ทุก ๆ คนกำลังทำความรู้จักกับฮัน ยูริ น้องสาวของฮัน ยูซอง แต่แล้วที่อยู่ๆ คนอื่นๆ ที่อยู่ภายในห้องแต่งตัวก็ต่างพากันเหลียวมองเป็นตาเดียวไปหา ฮง ฮยเจี
ฮง ฮเยจีสวมชุดกิมโมโนสีขาวราวกับชุดเจ้าสาวเพนท์ลายดอกไอรีสแต่เป็นสีม่วง
" สวัสดีค่ะ ! "
" ยินดีที่ได้เจอกันอีก ! " ภาษาเกาหลีอย่างแบบฉบับผู้ดีของ ฮง ฮเยจี และสายตาที่แทบจะกดพวกเธอให้ต่ำกว่า
อิเลฟเวนท์พยักหน้าเล็กน้อย
" ค่ะ เช่นกัน " เธอตอบ
" ฮัน ยูริ ! " แต่ว่าเด็กสายคนที่เป็นน้องสาวของฮัน ยูซองต่างหากที่พยายามเป็นฝ่ายรุกเข้าไปหาพวกเธอให้ได้
" ฉันเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของรองประธานฮัน "
" ละก็ ....." ฮัน ยูริชำเลืองมองตามคนที่เป็นเจ้าของงาน
" แล้วก็..ยังเป็นนางแบบคนล่าสุด ให้กับ Si..^am " และท่าทางที่ดูตื่นเต้นจนเกินไปของฮัน ยูริ จนกระทั้งฮง ฮเยจีต้องเดินมาตามและชักสีหน้าใส่น้องสาวของว่าที่คู่หมั้น
" ดีสุด ๆ ไปเลยใช่ไหมค่ะ คุณฟูจิวาระ " ฮัน ยูริพยายามทำตัวให้น่าเอ็นดูสำหรับคุณฟูจิวาระเข้าไว้ !
" ยินดีด้วยค่ะ ! " และอิเลฟเวนท์ตอบเพียงสั้นๆ แต่ว่าหางตายังคงคอยชำเลืองมองหาตัวช่วย
" ยูริ !!" ฉันคิดว่า เธอน่าจะกลับไปแต่งตัวได้แล้ว " ประธานของพวกเธอพยักหน้ารัวๆ และก็ไม่ใช่แค่น้องสาวของฮัน ยูซอง เพราะยังรวมไปจนถึงคนอื่นๆ ที่จะต้องกลับไปทำงานกันต่อ
" สารภาพ !!! "
อจิรวดีคอยแต่จะยืนกอดอกวนไปวนมาซ้ำๆ และคอยแต่จะทำเสียงเข้มๆ คอยดุอิเลฟเวนท์อยู่ใกล้กับคูน้ำริมกำแพง
" ว่ายังไงห๊ะ หมอ ! " และพวกเธอก็เหลียวหันมองตามเพื่อนผู้ชายอีกคนที่เอาแต่แอบอยู่หลังต้นซากุระโซเมะอิ
" ฉันบอกเธอแล้ว ! " เพื่อนชายของอิเลฟเวนท์คอยกระซิบกระซาบใกล้ๆ
" เงียบนะ ! หมอ !!! " แต่ว่าเสียงประสานของพวกผู้หญิงที่ดังยิ่งกว่า
แต่ว่าพวกเธอสองคนที่ไม่มีใครยอมใครเลยจริงๆ และอิเลฟเวนท์ก็ยังยืนเงียบเป็นเป่าสาก และท่านประธานของ Si...^am ก็จ้องแต่จะทำงานเป็นเจ้าหน้าที่สืบสวน
" ฟูจิวาระ เชอะ ! " อจิรดวีส่ายหัวซ้ำๆ และมองค้อนอิเลฟเวนท์แทบจะอยู่ตลอด
" ไม่บอกไปเลยละว่า เธอเป็นใคร " และคำพูดจาประชดประชันปนความผิดหวังนิดๆ
" คำก็คุณฟูจิวาระ "
"สองคำก็ คุณอิเลฟเวนท์ "
" เธอไม่บอกเขาไปเลยละ ว่า เธอเป็นอะไร !! " และท่าทางอจิรวดีที่ดูจะหัวเสียสุดๆ กับเพื่อนของตัวเอง แต่ว่าพอจะหันไปหาคำปรึกษากับเพื่อนที่เป็นหมอของพวกเธออีกคน
เพื่อนหมอหน้าสาวก็เอาแต่คอยจัดแจงชุดยูกะตะปัดซ้ายปัดขวา คอยจัดแจงเสื้อที่มันดูเรียบร้อยอยู่แล้วให้ยิ่งเรียบร้อยขึ้นกว่าเก่า
" อะไร ! " เขาถามเพราะว่าพวกเธอจ้องมาที่เขาอย่างจะจับผิดอะไรซะงั้น
" พวกเขาไม่มีทางรู้อยู่แล้ว ใช่หรือเปล่า "
" เนอะ !! " เพื่อนหมอผงกหัวงกๆ เงิ่นๆ มองไปทางอิเลฟเวนท์ลูกเดียว
อิเลฟเวนท์พยักหน้ารัวๆ และยังต้องค่อยๆ เอาตัวเองเข้าไปยืนหลบอยู่ข้างหลังพวกเขา เพราะไม่อยากจะเป็นฝ่ายโดยสืบสวนซะเอง
" พวกคุณมาอยู่กันทีนี้เอง ! " เสียงของมาซายูกิที่กำลังเดินเลียบคลองเข้ามาหา และสวมชุดแบบเดียวกันเปี๊ยบกับเพื่อนหมอของพวกเธอด้วย
อจิรวดียิ่งต้องกวักมือเรียกมาซายูกิให้ไวๆ
" มาก็ดีละ !!! " และน้ำเสียงเซ็งชีวิตขั้นสุดของพวกเธอที่ทำใส่มาซายูกิ
" ไหน !! "
" นี่ ! นายกับอีเลฟเวนท์มีอะไรที่ยังไม่ได้บอกพวกเรา !!! " อจิรวดีหันมาเหวี่ยงใส่มาซายูกิแทนอิเลฟเวนท์
" เชอะ ! " เพื่อนหมอถึงกับส่ายหัวยักไหล่ !
" พวกเราจริงๆ หรือเปล่า "
" พูดมาได้ " และพวกเขาทำหน้าตาเซ็งๆ ใส่อจิรวดีก้นเป็นตาเดียว
"เหอะ !!! " แต่ว่าพวกเธอประชดกลับ
" นี่หมอ !!! " อจิรวดีเสียงเข้มไม่หยุด
" คราวหน้าคราวหลังอะนะ !
" ก็.. ให้ ! ยัยคุณหนูของลูกเจ้าของโรงพยาบาลที่โซล !! "
" ฉีดยาแก้โรค.ขี้ประชดบ้างก็ดี !! " และพวกเธอก็เป็นฝ่ายขึ้นเสียงใส่กันก่อนรัวๆ
" อาวๆๆ " และก็น้ำเสียงประชดประชันตอบโต้ก็ค่อยๆ ดังขึ้นจากฝั่งเพื่อนที่เป็นหมอที่จ้องแต่จะเล่นงานท่านประธานของ Si...^am อยู่คนเดียวเท่านั้น !
" แล้วทีเธอ "
" ว่าง ๆ เธอก็สอนให้ไอ้ ! พระเอกเกาหลีคนดังนั้น !!! "
" คอยหัด ! ให้เขาทำอะไรๆ ต่อมิอะไร ในที่ ๆ มันลับหูลับตาคนมากกว่านั้นหน่อยนะ !!! " และน้ำเสียงที่ฟังดูไม่พอใจขั้นสุด จนใครบางคนที่กำลังร้อนเนื้อตัวหันมาชี้หน้า
" หยุดเดี๋ยวนี้ ! " เธอเถียงเขา และต่างคนก็ต่างเถียงกันเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ
" หยุดอะไรละ " เขาเถียงคอเป็นเอ็น
" หยุดเดี๋ยวนี้ ! "
" ก็ไม่หยุดไง ! "
" หุบปากเลยไอ้หมอบ้า !! " เพราะว่าพวกเธอทั้งคู่ที่เอาชนะกันไม่ได้ก็เลยยิ่งตีโพตีพาย
มาซายูกิถึงกับแอบยิ้มๆ เพราะเวลาที่เห็นคู่นี้ทะเลาะกันทีไร ทั้งหมอดิษฤรนกับยูกิจังพวกเขาก็เหมือนพวกลูกคุณหนูเอาแต่ใจเลยจริงๆ
และก็อิเลฟเวนท์กลับไม่ได้สนใจคู่นี้ทะเลาะกันสักเท่าไหร่ เพราะว่าเธอกำลังมองเข้าไปในปราสาทหลังคูน้ำและต้นซากุระโซมาอิ
มาซายูกิกับอีเลฟเวนท์เดินเลียบคลองเล็กๆ ที่อยู่ใกล้ๆ ปราสาท แต่ว่ามิหนำซ้ำพวกเขาสองคนยังอดคุยกันเรื่องที่ประธานของ Si…^am กับหมอดิษฤรนยังส่งเสียงทะเลาะกันไม่เลิกอยู่ด้านหลังของพวกเขา
และอจิรวดีที่คอยต่อว่าหมอ ก็เรื่อง ยัยคุณหนูบ้านแตกทายาทเจ้าของโรงพยาบาลชื่อดังที่โซลที่ไม่ค่อยจะเข้าท่า กับหมอดิษฤรนที่ยังคอยต่อว่าแฟนของเธอที่เป็นถึงพระเอกหนังพระเอกซีรีย์แต่ยังจะทำตัวป่าเถื่อนอยู่ได้
แต่ในระหว่างที่พวกเขาสองคนกำลังจะเดินไปที่ประตูของปราสาท พวกเขาสองคนได้เห็นว่าที่คู่หมั้นของฮัน ยูซองกำลังออกมายืนรอใครสักคนอยู่ที่หน้าประตูทางเข้า
และฮง ฮเยจีก็ดูร้อนใจจนต้องรีบเดินตามออกมาหาพวกเขา และแววตาที่มีแต่คำถามพุ่งใส่อิเลฟเวนท์อยู่คนเดียว
" คุณฟูจิวาระ "
" ฉันมีเรื่องสำคัญจะขอคุยด้วยหน่อย ! " ฮง ฮเยจีเมื่อครั้นพูดจบก็รีบหันหลังเดินกลับเข้าไปในปราสาทสีขาว ๆ
และอิเลฟเวนท์ที่ก็เดินตามพวกเธอกลับเข้าไปในปราสาทอย่างว่านอนสอนง่าย แต่ว่าเธอก็ยังไม่ลืมที่จะหันกำชับมาซายูกิว่าให้อยู่ใกล้ๆ เธอเอาไว้ในคืนนี้
ภายในปราสาทสีขาวและอิเลฟเวนท์ก็คือคนกำลังสวมชุดกิโมโนโนสีแดงเลือดนกปักดอกไอริสสีม่วง และฮง ฮเยจียังคงคอยสวมชุดกิโมโนสีขาวปักทอลวดลายของดอกไม้เช่นเดียวกัน และทั้งเธอกับฮง ฮยจีก็ยังยืนอยู่ระหว่างฉากกั้นโบราณสมบัติล้ำค้าภาพเขียนพู่กันจีนลวดลายเสือโคร่งตัวขนาดมหึมาบนฉากกั้น
" ฮัน ยูซอง !! " ฮง ฮเยจีที่รู้สึกอึดอัดเวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆ กับผู้หญิงอย่างเธอ
" จริง ! หรือเปล่าที่ "
" เขาบอกว่า เธอเคยให้ความช่วยเหลือ "
" พวกเขา ! " ความอยากรู้อยากเห็นของฮง ฮเยจีกำลังเผยตัวตนของพวกเธออกมา
อิเลฟเวนท์ยังคงมองภาพเสือบนฉากกั้นที่ประกอบขึ้นมาจากไม้ล้ำค่าและทาทับด้วยสีทองคำอยางไม่เดือดเนื้อร้อนใจ
" ก็หวังว่า...ฮัน ยูซอง "
" เขาจะบอกแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว " เธอตอบอย่างไม่ลังเล
ฮง ฮเยจีคราวนี้พยายามจะเดินเข้าหากันและคอยยืนมองจด ๆ จ้องๆ
" ทำไม ! "
" หรือว่า...."
" พวกคุณ 2 คน ! เคยรู้จักกันมาก่อน " และเพราะความสงสัยของฮง ฮเยจีก็ยังคอยแต่จะจ้องจับผิด
" แล้ว...ถ้าหาก ! " แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็รีบสวน
" ฉันจะบอกคุณแบบนี้ว่า... ฉันกับเขา "
" เรา... ! เคยนอนด้วยกัน !! " เพราะว่าเธอรู้อยู่แล้วว่า ฮง ฮเยจีต้องการอะไร
และก็ตามมาด้วยเสียงหัวเราะแห้งๆ ในลำคอของฮง ฮเยจีต่อหน้าภาพวาดเสือโคร่งตัวใหญ่ ๆ
" ฉันไม่แปลกใจอะไรเลยด้วยซ้ำ " และฮง ฮยจีกลับแสดงสีหน้าท่าทางเฉยๆ กับคำตอบที่ฟังก็ดูโหดร้ายสำหรับผู้หญิงทั่วๆ ไป แต่สำหรับเธอก็คงจะไม่ใช่
" เธอรู้อะไรมั้ย ! ฟูจิวาระ "
" พวกผู้ชาย...พวกเขาก็เป็นกันซะแบบนี้ " รอยยิ้มที่แสนจะเมินเฉยกับเรื่องพวกนี้ของฮง ฮเยจีต่างหากที่น่าสนใจ
" พวกผู้หญิงส่วนใหญ่ที่พอมองเห็นเงินก็อยากจะกอบโกยคว้าเอาไว้ก่อน "
" ฉันเข้าใจ " ฮง ฮเยจียังคงยิ้ม ๆ ให้เธอ
" ก็ใช่ !!! " และเธอก็เห็นด้วย แต่ว่ามิหนำซ้ำบางครั้งเธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะคอยยิ้มโต้ตอบแต่ไม่ใช่กับฮง ฮเยจี แต่กำลังยิ้มให้กับเสือโคร่งตัวนั้น
" เหอะ !!! " แต่ก็ยังพอน้ำเสียงเหยียด ๆ ของคนข้าง ๆ ให้ได้ยิน
" เป็นคนไทยแท้.. ! " และฮง ฮยจีก็เริ่มจะซักไซ้
" ไม่ใช่ !! "
" หรือยังไง !! "
" เธอนะ ! "
" นิษฐา !! "
" คือ..ชื่อจริงๆ ของเธอ "
" อันที่จริงแล้ว ไหนๆ เธอเองก็ยังทำงานเป็นที่ปรึกษาให้กับพวกนักธุรกิจนายหน้ารายใหญ่อยู่แล้ว !! " และความกดดันอิเลฟเวนท์ด้วยเรื่องประวัติสีเทาๆ จากฮง ฮเยจี
" และอันที่จริง...มัน ! ก็คงจะไม่ใช้เรื่องแปลกอะไรเลยสักนิดเดียว ! "
"ที่ เธอจะยอมนอนด้วยกัน !!!! "
" กับ.ผู้ชายพวกนั้นที่เขายอมจ่ายเงินให้เธอง่ายๆ " และฮง ฮเยจีที่ยิ้มแย้ม และเหมือนจะไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว
แต่ว่าอิเลฟเวนท์กลับทำเพียงยืนฟังอยู่เงียบๆ เพราะว่ากำลังสนใจภาพวาดเสือโคร่งตัวใหญ่ที่เหมือน ๆ จะออกมาขย้ำพวกเธอซะให้ได้ และเพราะความเมินเฉยของเธอที่มีให้กับว่าที่่คู่หมั้นของฮัน ยูซอง
" เห็น..ในประวัติของเธอเอง ! บอกเอาไว้ว่า .." เพราะฉะนั้น ฮง ฮยจีถึงต้องการต้อนเธอให้จนมุม
" พี่ชายของเธอ ! ก็...เป็นนักบวช !!! "
" อันที่จริง..ฉัน ! ก็คงไม่จำเป็นต้องบอกเธออะไรเธอเลยด้วยซ้ำ !! "
" ใช่ ! หรือเปล่า !!! " และคำเตือนครั้งสุดท้ายของพวกเธอที่มีให้กับผู้หญิงคนไทยที่มีชื่อหลายต่อหลายชื่ออย่างกับพวกนักต้นตุ๋น
" อุตสาหกรรมเมืองควังจู ! " แต่ทว่ารอยยิ้มจางๆ ที่มุมปากของอิเลฟเวนท์ก็ทยอยเกิดขึ้นซ้ำ ๆ ขึ้นมาจนได้
" ธุรกิจของๆ คุณพ่อของคุณ !! "
" คุณ หนูฮง !!! " และการตอบโต้ของเธอที่ค่อย ๆ เริ่มสำหรับฮง ฮเยจี และดูเหมือนว่าการตอบโต้เพียงชั่วอึดใจเดียว
ฮง ฮเยจีที่ถึงกับบังคับร่างกายตัวเองเอาไว้ไม่ได้
" หมายความว่ายังไง !!! " และมือไม้ที่เริ่มจะกำมือจากหลวมๆ กลายเป็นจนกำมือแน่น
" คุณหนูฮง ! " เพราะฉะนั้นเธอถึงได้รีบหันไปสบตา
" ฉันเองก็แค่จะบอกกับคุณว่า ! "
" ท่านประธานฮง ! คุณพ่อของคุณ !! "
" เขาก็เคยเป็นหนึ่งใน..."
" ผู้ชายที่ยอมจ่ายเงินมหาศาลให้ฉัน !!! " อิเลฟเวนท์ตอบโต้ในความหึงหวงของฮง ฮเยจี
แต่ว่ารอยยิ้มทีเย้ยหยันและสมเพชของฮง ฮเยจีก็มีแต่จะย้อนกลับมk
" ถ้าเกิด...ฮัน ยูซอง !! " น้ำเสียงและแววตาที่มองอิเลฟเวนท์อย่างน่าสมเพช
" เขารู้ว่า พ่อของฉันเคยนอนกับเธอด้วย !! "
" เขาก็คงจะรู้สึก..ขยะแขยงเธอน่าดู !! "
" ว่าไหม !! " และน้ำเสียงที่พยายามจะบีบเอาไว้ไม่ให้ความโกรธมันพุ่งพล่านออกมาฆ่าอิเลฟเวนท์
แต่อิเลฟเวนท์กลับมองเห็นแค่ความน่าสงสาร
" คุณหนูฮง เยจี !! "
" ฉันก็แค่อยากจะแนะนำอะไรคุณหน่อย ! แบบนี้ได้ไหมว่า..."
" เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณรู้สึกว่า กำลังมีคนจะทอดทิ้งคุณไป !!! "
" ท่านประธานฮง ! คุณพ่อของคุณ !! "
" ที่เขาทำลงไปทุก ๆ อย่าง ! "
" ...ก็เพื่อ ความอยู่รอดของครอบครัวของคุณเอง !!!! " และคำเตือนที่มีต่อฮง ฮเยจีเป็นครั้งสุดท้ายของอิเลฟเวนท์
แต่ว่าฮง ฮเยจีที่ยืนมือไม้สั่น ๆ อยู่ตรงหน้าของผู้หญิงคนนั้นจนลืมนึกถึงคำพูดของตัวเองไปจนหมด และก็แค่มองเห็นแค่ผู้หญิงคนนั้นเดินผ่านหน้ากันไปอย่างไม่สะทกสะท้านอะไรเลยสักนิดเดียว !!!