บริเวณห้องผู้โดยสารขาเข้าของสนามบินนาริตะในกรุงโตเกียว
ตุบ !!!
หญิงสาวผมลอนยาวประบารูปร่างหน้าตาสะสวยกำลังรีบร้อนก้มเก็บกระเป๋าถือแบรนด์เนมจากฝรั่งเศสที่หล่นอยู่บนพื้นและข้าวของที่กระจัดกระจายหล่นจากกระเป๋า ทั้งโทรศัพท์มือถือ พาสปอร์ตและเครื่องสำอางอื่นๆ ยี่ห้อหรู แต่ว่าสักพักก็มีมือของผู้หญิงปริศนาเข้ามาช่วยเธอก้มเก็บของและก็ยื่นพาสปอร์ตคืนให้ และหญิงสาวผมลอนที่รีบเงยหน้ากลับขึ้นมาเพื่อจะรีบรับพาสปอร์ตของตัวเอง วินาทีที่หญิงสาวผมลอนยาวสลวนเจอกับผู้หญิงเอเชียแต่งตัวทะมัดทะแมงและกางเกงยีนคอลเลคชั่นใหม่ของแบรนด์ไทยอย่าง Si...am !
วินาทีที่หญิงสาวลุกกลับขึ้นมาและได้แต่คอยยืนมองตามหลังของผู้หญิงที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเธอ และใบหน้ารูปไข่ที่มีผิวขาวซีดๆ ดวงตากลมผมดี แม้จะมีแมสสีดำสวมทับก็ยังดูดี และผมยาวของพวกเธอที่มัดเอาไว้หลวมๆ
หญิงสาวชาวเกาหลีใต้รับพาสปอร์ตจากคนแปลกหน้ามาถือไว้ และพวกเธอก็ได้แต่เหลียวหันมองผู้หญิงคนที่ไม่เคยรู้จักจนสุดลูกหูลูกตา
" ดูดี ชะมัด !!! " หญิงสาวใช้ภาษาเกาหลี
" ผู้หญิงอะไร !!! "
" เท่เป็นบ้า !!! " หญิงสาวชาวเกาหลีแอบยืนมองจ้องตามหลังของผู้หญิงคนที่เพิ่งจะช่วยเธอหมาดๆ จนตาละห้อยสุดๆ เข้าให้แล้ว
กระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ที่เพิ่งจะถูกจับโยนลงบนเตียงของโรงแรมใจกลางกรุงโตเกียวประเทศญี่ปุ่น
" ก็อย่างที่บอก !! "
" ว่าต้องใจเย็น ๆ " อีเลฟเวนท์กลับมาใช้ภาษาไทยของตัวเองในขณะที่กำลังเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ๆ ให้กับผู้หญิงไทยหน้าตาสวยพอประมาณ แต่รูปร่างดีขั้นสุด เพราะถ้าไม่อย่างนั้นเธอคนนี้คงจะไม่เป็นถึงประธานของห้องเสื้อดีไซน์เนอร์ชื่อดังของไทยในตอนนี้ ท่านประธานของ Si...^am! นั่นก็คือ ท่านประธานอจิรวดี อมตะสยาม !!!
หรือก็คือ ผู้หญิงที่สวมเสื้อผ้าทันสมัย สูงราวๆ หนึ่งร้อยเจ็ดสิบกว่าๆ ปลายๆ ใบหน้ารูปไข่ จมูกสันเป็นคมและริมฝีปากเล็กกระจิดลิด และเธอก็กำลังยุ่งอยู่กักับการถอดสูทเบลเซอร์ของชุดสูทสีเขียวใบมะกอก และยังทำท่าถือและคุยโทรศัพท์ประหนึงว่ายุ่งเสียเต็มประดา
" ก็นั้นแหละ !!! " อจิรวดีพงกหัวให้อิเลฟเวนท์สองสามที และหันกลับไปนั่งๆ นอน ๆ บนเตียงคิงไซส์และรีบร้อนคุยโทรศัพท์ต่อ และรองเท้าส้นสูงสีแดงเปรี้ยวปรี๊ดก็เพิ่งสลัดหลุดจากเท้าบนพรหมราคาแพงของโรงแรม
แต่อิเลฟเวนท์กลับไม่ได้คิดจะสนใจและปล่อยให้เพื่อนสาวทำตัวสบายๆ และส่วนเธอที่เดินเข้าไปเปิดตู้เย็นและสำรวจเครื่องดื่มต่างๆ และก็เลือกหยิบเอากระป๋องเบียร์กลับออกมางัดฝารอ
" เอางี้ไหมละ !!
" ลองไปเปลี่ยนบรรยากาศดู ! " อิเลฟเวนท์ที่พูดแทรกระหว่างพวกเธอที่กำลังคุยโทรศัพท์
แต่ว่าท่านประธานของ Si…^am ก็เอาแต่นั่งๆ นอน ๆ และส่ายหัวอยู่ลูกเดียว แต่ไม่วายยังจะตามมาคว้าเอาคืนกระป๋องเบียร์จากอิเลฟเวนท์ไปเปิดและยกซด
" หยุดเลยนะ !! " อจิรวดีทำปากขมุบขมิบห้ามไม่ให้อิเลฟเวนท์ดื่มมันด้วย
อิเลฟเวนท์หันหน้าหนีและเดินพุ่งไปหยิบกระป๋องเบียร์อีกกระป๋องในตู้เย็นอยู่ดี และเธอก็หย่อนก้นลงบนโซฟาใหญ่ๆ ใกล้ๆ และจิบมันไปพลางๆ จนท่านประธานของห้องเสื้อชื่อดังหันมายืนกรอกตาเป็นเลขแปดไทยซ้ำๆ
" ยายเกรซ !! " แต่ว่าอจิรวดีที่ยังบ่นกับปลายสายโทรศัพท์ไม่ยอมหยุด และแม้จะคอยถือกระป๋องเบียร์เดินไปเดินมาจนทั่วห้อง
เพราะว่าตอนนี้พวกเธอก็แค่กำลังมีปัญหาใหญ่กับ อดีตเลขาจอมซ่าห์ของ Si…^am ! จนทำให้พวกเธอวางโทรศัพท์ลงตอนนี้ยังไม่ได้
" งั้นก็ ! เอางี้ ! "
" ลองทำตามที่พวกฉันบอกดูก่อน !! "
" แต่ถ้า...ทำทุก ๆ ท่า !! "
" แล้วยังไม่ท้อง !! "
" ก็ไม่ต้องมง ! ต้องมี ! มันก็แล้วกัน !!! " น้ำเสียงประชดประชันของท่านประธานห้องเสื้อต่ออดีตเลขา และยังจะหันมาโยนโทรศัพท์ลงไปบนที่นอนและตามด้วยร่างที่แสนจะเหนื่อยล้าจากการเดินทางและทำงานหนัก
อิเลฟเวนท์ที่คอยมองตามเพื่อนของตัวเองอยู่ใกล้ๆ แต่ก็ยังตามมาด้วยเสียงบ่นเสียงตวาดขึ้น ๆ ลง ๆ ของเพื่อนจนลั่นห้องของโรงแรมอีกต่อไปอยู่ดี
" มันจะยากตรงไหน !! "
" ก็แค่ทำ ๆ แล้วก็ให้ท้องป่อง " ผู้หญิงที่กำลังนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนโซฟาบ่นจนรู้สึกว่าน่ารำคาญ แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็แอบถอนหายใจออกไปครั้งหนึ่ง
" พูดง่าย !!! " เธอประชดบ้าง
" อาว !!! " อจิรวดีเถียง
" ก็มันแค่เรื่องง่ายๆ
" ฉันว่า ! "
" ท่านรัฐมนตรีโอซู ! ของยายเกรซเนี้ยนะ "
" เขาก็ไม่น่าจะไร้ประสิทธิภาพขนาดนั้น !! จริงไหมนิด !! " เพื่อนของเธอเรียกชื่อไทยๆ ของอิเลฟเวนท์ที่ย่อมาจากนิฐฐา
" อืม...หึ " อิเลฟเวนทท์ผงกหัวเบาๆ
" ช่ายยยย !!! " และก็ยังทำเหมือนๆ เห็นด้วยกับท่านประธานของ Si...^am สุด
" ประสิทธิภาพ...ดีสุดๆ " และแอบอมยิ้ม !
" นี่ ! นิด !!! " แต่เพื่อนของเธอที่เผลอ ๆ ก็ยังจะคอยชี้นิ้วสั่งให้พูดความจริงมาให้หมด
" เธอยิ้มอะไร !! "
"บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะ "
" ว่าเธอ !!! กำลังมองเห็นอะไร !
" ระหว่าง...ท่านรัฐมนตรีโอซูกับยายเกรซ ของเรา ! "
" บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ !!! " ก็เพราะว่าเธออยากรู้ว่า ตอนนี้อิเลฟเวนท์เห็นอะไรในหัวมากกว่า !
อิเลฟเวนท์ที่อยู่ๆ ก็ยิ้มกว้าง
" ก็แค่เรื่อง..... 18 บวก !!! " และเธอก็ยอมรับ
" ว้าว.... !! " อจิรวดียิ้มกริ่ม และอดไม่ได้ที่จะประมวลผลจินตนาการไปในสิ่งที่อิเลฟเวนท์ได้มองเห็นในหัว
" ดีเนอะ !!! " พวกเธอเห็นด้วยกันไปเลยสุด ๆ ละงานนี้
" เออ !!!
" " นี่ !!! "
" นิด !! " อจิรวดีผุดลุกขึ้นมานั่งอย่างไว
" ว่า ! " และเธอก็พยักหน้ารับ ในระหว่างที่เพื่อนสาวก็เอาแต่ตั้งคำถามไม่หยุด
" นี่เธอ !! " เพื่อนของเธอที่พยายามจะนั่งคิดและนอนคิดต่อไปอีกว่า
" ยังได้เจอกับทายาทของ Empire Group !! "
" เจ้าหน้าที่ NISS ! คนนั้นอยู่ใช่ไหม " อจิรวดีถามในฐานะเพื่อน
แต่เธอที่แค่ผงกหัวให้กันสองสามครั้ง แต่ว่าเพื่อนของเธอก็ยังมีกระจิตกระใจหันมาและคอยเล่าเรื่องของฮัน ยูซองให้ฟังอย่างตั้งตกตั้งใจ
" บ้านนี้สงสัย !! "
" หน้าตาดีกันทั้งบ้าน !!! " พวกเธอยังจะหันมานั่งบ่น ๆ
" แล้ว.. !! " และเธอยังแกล้งทำเป็นไม่รู้
" อะไรเนี้ย.. !!! " อจิรวดีผิดหวังที่เพื่อนตัวเองรู้อยู่แล้วทำเป็นไม่รู้
" เป็นเพื่อนกันซะเปล่า !!!! "
" นี่แม่นิฐฐา ! เธอรู้อะไรไหมว่า ! " และตอนนี้เพื่อนของเธอที่ย้ายเขยิบมานั่งใกล้ๆ กันที่โซฟา
อจิรวดีวางกระป๋องเบียร์ที่ถือมานานวางไว้บนโต๊ะกลาง
" ตอนนี้..น้องสาวของ รองประธานฮัน ! ของเธอนะ !!! "
" เค้ากำลังจะมาเดินแบบให้ฉัน !! " พวกเธอที่ดีใจจนเสียงสูงมากขึ้นไปอีก
" เห้อ.....!!!! "
" นางแบบระดับอินเตอร์ ! ที่ฮอทฮิตที่สุดระดับโลก !!! "
" คราวนี้นะ !!
" ยายลูกสาว ของ...ท่านประธานาธิบดีเกาหลีใต้ !! "
" นางคงได้ตกขอบรันเวย์ชัวร์ ๆ เพราะน้องสาวของ ฮัน ยูซอง !! " พวกเธอยิ่งคิดก็แฮปปี้สุด ๆ จนต้องหันไปหยิบเอาเบียร์ของอิเลฟเวนท์มาเทกรอกปากต่อ
"อ่าห์.... !!! "
" เออ...แล้วนี่ ! "
" น้องสาวของเค้า !!! "
" เห็นนางบอกว่านางจะแอบมาเซอร์ไพรส์พี่ชายของนาง ที่มาทำธุรกิจที่ญี่ปุ่นด้วย !! "
อิเลฟเวนท์ที่พยายามนั่งฟังอยู่เงียบๆ แต่ว่าเพื่อนของเธอก็ไม่ยอมหยุดตั้งคำถามเอาซะเลย และเพราะเห็นเธอนั่งนิ่ง
อจิรวดีที่พยายามเขถิบเข้าใกล้และสังเกตกริยาอาการของเพื่อนสาว
" นี่....อย่าบอกนะว่า "
" เธอไปที่บ้านของคนพวกนั้นมา !!!! " เพราะว่าเห็นความนิ่งผิดปกติของเพื่อน อจิรวดีก็เลยนึกสงสัยอย่างแรง
อิเลฟเวนท์พยักหน้าและยอมรับ
" ใช่ !"
" ตายๆๆๆๆ " และเพื่อนของเธอที่แทบจะลงไปนอนดีดดิ้นอยู่บนโซฟา และบ่นใส่เธอแบบละครเวที
" นึกเอาไว้อยู่"
" พวกคนบ้านนี้นี่ยังไง !!! "
" คงเห็นว่า...เธอยอมทำงานให้พวกเขาฟรี ๆ ก็เลยได้ใจ "
"จิกหัวใช้ ! " พวกเธอบ่นใ่หน้าอิเลฟเวนท์จริงๆ จังๆ
" ปวดหัวหนักมาก "
" แต่เดี๋ยวก่อน !!! " อจิรวดีที่อยู่ๆ ก็ลุกพรวดพราดจากโซฟาและหันกลับไปจด ๆ จ้องๆ อิเลฟเวนท์ทำราวกับว่าเธอเป็นผู้ต้องหา
" นี่ถามเธอจริง ๆ เหอะนะ ! "
" เธอกับทายาทของ Empire Group !!! "
" เธอกับฮัน ยูซอง !! "
" ปวดหัวหนักมากจริงๆ "
" บอกตรง !!!! "
" ..ไม่สักวันก็สักวัน...."
" ทายาทของ Empire Group คงจะได้ยัดข้อหาให้กับเธอ !!! "
" ในข้อหา เป็นภัยต่อมนุษยโลกแล้วนะห๊ะ !!!! "
" ถ้าขืน !!! เธอไม่บอกความจริงกับเขาไปสักที !! " พวกเธอที่ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัวหนักถึงหนักมากที่สุด !!!
" ยูกิ !!! " อิเลฟเวนท์หันมาและเรียกชื่อที่แม่ของพวกเธอเป็นคนตั้งให้กับเพื่อนของตัวเอง
" อ่าหะ ว่า !! " อจิรวดีพยักหน้ารับรู้ทุก ๆ คำพูด
" แล้วเรื่องความสัมพันธ์ขอเธอกับดาราคนนั้น !! " อิเลฟเวนท์ที่ต้องแกล้งถามก็เป็นเพราะไม่อยากให้เพื่อนของตัวเองต้องมาคอยคาดหวัง
และมันก็คงจะเป็นการคาดหวังของยูกิจริงๆ เพราะอิเลฟเวนท์เพิ่งจะเห็นเพื่อนอย่างยูกิวางกระป๋องเบียร์ลงอย่างหมดอาลัยตายอยากข้าง ๆ
กระป๋องเบียร์ที่ถูกจับกระแทกวางลงแทบแตกบนโต๊ะรับแขก และสีหน้าของท่านประธานอจิรวดี อมตะสยามที่จืดสนิท
" ก็.....ยังไม่มีอะไรคืบหน้า " และคำตอบที่แทบจะไม่ได้ยินเสียงของยูกิจังเพื่อนของเธอ..
เด็กสาวชาวเกาหลีใต้คนที่เพิ่งทำกระเป๋าหล่นที่สนามบินนาริตะถือกระเป๋าลงมาจากรถแท๊กซี่ และตอนนี้เธอกำลังหอบข้าวของพะรุงพะรังอยู่บริเวณทางเข้าโรงแรมแรมห้าดาวในประเทศญี่ปุ่น
แต่ในระหว่างที่เด็กสาวชาวเกาหลีใต้จะเดินเข้าไปเช็ดอินที่เคาน์เตอร์โรงแรม เธอที่ดันหันไปและเจอผู้หญิงคนนั้นผู้หญิงที่สวมชุดสูทสีดำของ Si...^am และผู้หญิงคนนั้นกำลังเดินออกจากประตูลิฟต์
" คุณนั่นเอง !!! " เด็กสาวชาวเกาหลีใต้รีบร้อนเข้าไปทักทายผู้หญิงคนนั้นและใช้ภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกัน
" เมื่อกี้ที่สนามบิน ฉันยังไม่ได้บอกขอบคุณ "
" ขอบคุณนะคะ " เด็กสาวชาวเกาหลีโค้งเล็กน้อยและยิ้มให้
" ไม่เป็นไรค่ะ ! " อิเลฟเวนท์พูดภาษาเกาหลีกลับเด็กคนนั้น และเธอก็ดึงมือออกจากกระเป๋ากางเกงทันที
อิเลฟเวนท์ยิ้มให้เด็กคนนั้นและกำลังจะเดินจากไป แต่ว่าเด็กคนนั้นก็พยายามที่จะเดินตามและเข้ามาขวาง
" เดี๋ยวก่อนค่ะ " เด็กสาวดูแปลกใจที่ผู้หญิงคนนั้นใช้ภาษาของตัวเองได้อย่างคล่องแคล่ว
" นี่คุณ !! "
" พูดภาษาเกาหลีของเราได้ด้วย !!! " และเด็กสาวที่ตามไปคะยั้นคะยอ และยิ่งได้เห็นคนที่ช่วยเธอใกล้ๆ เธอก็เหมือนมีอะไรบางอย่างที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน
อิเลฟเวนท์ผงกหัวสองสามครั้ง แต่ว่าเธอก็พยายามแล้วที่จะเดินหนีเด็กคนนั้น แต่ไม่ว่าจะอย่างไงเด็กคนนั้นก็ยังตามเธอมาอยู่ดี
เด็กสาวที่กระหายมากเหลือเกินที่อยากจะพูดจากับเธอคนนี้ต่ออีกหน่อย
" ภาษาเกาหลีของคุณ !!! "
" หรือว่า คุณเป็นคนเกาหลีใช่หรือเปล่า " เด็กสาวยิ้มแย้มในขณะที่พูดคุยกับคนแปลกหน้าที่เคยช่วยเหลือ
" แล้วนี้คุณ "
" พักอยู่ที่นี้ ใช่ไหมค่ะ ฉันก็พักอยู่ที่นี้ " เด็กสาวพยายามที่จะทำความรู้จัก
อิเลฟเวนท์ที่ทำได้เพียงพยักหน้าอีก
" คือว่าเพื่อนของฉัน "
" พวกเขาพักกันอยู่ที่นี้ " คำตอบธรรมดาๆ จของอิเลฟเวนท์ แต่ว่าเธอก็แอบจับผิดเด็กคนนั้นแทบที่จะตลอดเวลา
" ว้าว.... !!! " คำอุทานร้องว้าวด้วยความดีใจของเด็กสาวชาวเกาหลีใต้ และดวงตาเป็นประกายพลอยทำให้อิเลฟเวนท์ดูหวั่นใจเล็กน้อย
" ดีจังเลยนะค่ะ !! "
" ที่ได้เจอกับคุณอีก ! " และความตื่นเต้นดีใจแปลก ๆ ของเด็กสาวคนนี้ที่พยายามตามเข้าไปคะยั้นคะยอพูดคุยกับเธอซะให้ได้
และอิเลฟเวนท์พยักหน้าอีกที
" ค่ะ " เธอตอบรับเด็กผู้หญิงคนนั้นและรีบร้อนเดินผ่านพวกเธอไปที่ประตูโรงแรม ในระหว่างที่รถยนต์กำลังเข้ามาจอดได้เวลาพอดี
เด็กสาวชาวเกาหลีใต้ที่ได้แต่เฝ้ามองตามผู้หญิงที่แปลก ๆ คนนั้น และก็ได้แต่เฝ้ามองตามเธอจนลับสายตา
" ผู้หญิงอะไร ! "
" ดูดีสุด ๆ ไปเลย " หญิงสาวคอยมองตามผู้หญิงคนที่ช่วยเธอที่สนามบินไปเรื่อยๆ จนกระทั้งสังเกตเห็นพวกบอร์ดี้การ์ดห้อมล้อมเธอเต็มรถยนต์ยุโรปเต็มไปหมดซะด้วย
ผู้คนนับหลักร้อยคนคอยยืนต่อแถวเข้าคิวยาวเหยียดอยู่ภายในบริเวณช่องรับทายผลการแข่งขันเบสบอลนับสิบแถว เพราะว่ามีการแข่งขันเบสบอลที่สนามเบสบอลที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่นภายในเมืองนิชิโนะมิยะ และยังเป็นการแข่งนัดชิงรอบสุดท้ายในการแข่งขันเบสบอสระดับประเทศ
และอีกทั้งผู้ชมนับหลายร้อยหลายพันที่ต่างพากันแต่งตัวใส่เสื้อทีมโปรดของตัวเองที่กำลังเข้ามานั่งรอชมการแข่งขันนัดสำคัญจนเต็มอัฒจันทร์ที่สามารถรับรองคนดูได้มากกว่าห้าหมื่นกว่าที่นั่ง และบรรดาแฟนๆ ที่ได้แต่งตัวตามทีมโปรดของตัวเองทั้งสองทีม และแฟนเบสบอลข้างสนามส่วนมากก็ร่วมใจกันสวมเสื้อสีขาวลายทางสีแดงเลือดหมู และมีตัวหนังสือเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวพิมพ์ใหญ่สีแดงเลือดหมูคำว่า " RUKUTEN " ปักไว้ตรงกลางหน้าอก และหมวกสีเดียวกันที่ปักนกอินทรีย์เอาไว้สองตัว และตัวผู้ที่ปักเอาไว้เป็นสีแดงเลือดหมู และปักตัวเมียตัวเมียสวยสดงดงามด้วยสีสีชมพู
และบรรดาแฟน ๆ ของอีกทีมนั่งอยู่ฝั่งซ้ายของอัฒจรรย์ พวกบรรดาทีมนี้สวมเสื้อสีขาวลายทาง และปักตัวอักษรภาษาอังกฤษพิมพ์ใหญ่ว่า " MIRINES " กับ หมวกสีดำที่ปักตัวอักษรภาษาอังกฤษพิมพ์เล็กคำว่า " m " ตัวใหญ่สีขาว
และอี แทวอนสวมหมวกแฟนพันธ์แท้นกอินทรีย์ และกำลังเข้าไปยืนต่อแถวเพื่อซื้อตั๋วทายผลการแข่งเบสบอสนัดสำคัญเหมือนกับคนอื่นๆ แต่ในระหว่างที่กำลังรอตั๋วที่จะทายผลอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ แต่วา่อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงสวมหมวกของทีมตรงข้ามเดินเข้ามาเบียดเอาซะตัวเซ !
" เชื่อฉัน "
" แล้วก็แทงทีมโปรดของฉันดีกว่า " อีเลฟเวนท์ขยับหมวกของตัวเอง และเธอก็คอยเชื้อเชิญให้พวกเขาทำตาม
อิ แทวอนถึงกับเบือนหน้าหนีและยังพยายามหันไปคุยกับเจ้าหน้าที่ในเคานเตอร์โดยไม่สนใจอิเลฟเวนท์ที่พยายามจะเอาตัวเองแทรกเข้ามาระหว่างพวกเขากับเจ้าหน้าที่ และมิหนำซ้ำเธอยังใช้ความพยายามที่จะตะโกนเข้าไปในเคาน์เตอร์ของเจ้าหน้าที่
" อิเลฟเวนท์ ! เธอทำบ้าอะไร !! " อิ แทวอนพยายามแล้วที่จะห้ามเธอ แต่ว่าในขณะนั้นแฟนเบสบอลคนอื่นๆ ก็ต่างพากันส่งเสียงดังเอะอะเพราะว่ากลัวจะไม่ทันการแข่งขันที่กำลังจะเริ่มขึ้นอีกไม่กี่นาทีนี้แล้ว
แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็ยังจะทำสำเร็จ และเธอก็ยังหยิบตั๋วทายผลออกมาโชว์หราอยู่ตรงหน้า
" ป่ะ !! "
" ไปหาที่นั่งกันดีกว่า " เธอลากอิ แทวอนออกไปจากเคาน์เตอร์ทายผลอย่างรวดเร็ว เพื่อออกไปหาที่นั่งภายในสนามเบสบอล
" เชอะ !!! "
" เชื่อเธอเลย!!! " อิ แทวอนที่ดูหน้าสิ้นหวังเอาจริงๆ ที่ทำอะไรเธอไม่ได้ และยังต้องคอยถูกเธอลากไปลากมาอยู่แบบนี้
ผู้ชมจำนวนหลายหมื่นคนภายในสนามเบสบอสของเมืองนิชิโนะมิยะต่างทยอยเข้ามาจนเต็มที่นั่งของความจุภายในสนามๆ ที่มีลักษณะคล้ายๆ กับ พัดของญี่ปุ่น และที่นั่งทางฝั่งซ้ายของสนาม 2 ชั้น และที่นั่งทางฝั่งขวามือของสนามทั้งหมด 5 ชั้น และที่นั่งชั้นธรรมดาไปจนถึงแถวที่นั่งระดับวีไอพี Royal Suite Floor แถวที่นั่งบนสุดเป็นห้องกระจกและมีเครื่องปรับอากาศและอาหาร และขนาดสนามหญ้าที่พอๆ จะเท่ากันกับสนามฟุตบอล 4 สนาม เรียงกันพื้นที่ของสนามเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสส่วนด้านหลังจะมีตาข่าย และตระแกรงเหล็กขนาดใหญ่กั้นเอาไม้เพื่อคอยกั้นลูกเบสบอล และบริเวณป้ายบอกผลคะแนนขนาดใหญ่เป็นทีวีจอยักษ์ทางฝั่งทิศตะวันออก และนาฬิกาเรือนใหญ่แบรนด์ของชาวญี่ปุ่นที่อยู่ติด ๆ และดวงไฟสปอร์ตไลท์อีกหลายพันดวงรอบ ๆ สนาม
อีเลฟเวนท์ยังคงสวมหมวกของทีมโปรดกับกางเกงยีนส์ขาดที่หัวเข่า และเธอยังสวมรองเท้าผ้าใบสีขาวเพิ่งจะนั่งหย่อนก้นลงพร้อมๆ กับถือตั๋วชั้นประหยัดเอาไว้ในมือ และพวกเธอยังเลือกที่นั่งฝั่งที่อยู่ทางทิศตะวันตก
แต่ว่าอี แทวอนเพิ่งจะฉีกตั๋ววีไอพีของพวกเขาและยัดพวกมันกลับลงไปในกระเป๋าเสื้อแจ็กเก็ตหนังและยังต้องรีบหย่อนก้นนั่งตามกันไปติด ๆ
" นึกไม่ถึงจริงๆ " น้ำเสียงประชดประชัดของอี แทวอนที่ยังมีอยู่เรื่อยๆ
" ว่า ! คุณจะเป็นคนประหยัด " และพวกเขาที่แอบส่ายหัวไป ๆ มาๆ ใกล้ๆ
" ฉันเอง ! ก็เป็นคนประหยัดแบบนี้อยู่บ่อยๆ " อิเลฟเวนท์พยักหน้ารัวๆ
" เชอะ !! " อิ แทวอนส่ายหน้ารัวๆ ตอบ !
" มิน่า "
" อีเลฟเวนท์ ! คุณถึงมีเงินเหลือกินเหลือใช้ไปอีกสักร้อย ๆ ชาติ " พวกเขายังคอยจ้องแต่จะประชดกัน
แต่ว่าเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรพวกเขา และที่มิหนำซ้ำเธอยังคอยแต่จะมองออกไปรอบ ๆ ทั่วทั้งสนาม และเธอยังจะคอยหันมาอมยิ้มให้พวกเขาทันที่ที่เห็นอุปกรณ์ชุดหูฟังสีใสๆ ที่ติดอยู่ในรูหูของอิ แทวอน
"แล้วสาวรัสเซียคนนั้นละ "
" ตอนนี้..พวกคุณสองคนไปถึงไหนกันแล้ว !! " เพราะฉะนั้นเธอถึงได้ชวนคุยกันไปเรื่อยๆ
" ก็ !!! " และน้ำเสียงที่ไม่มั่นอกมั่นใจของอิ แทวอนที่คอยตอบเธอมา
" ยังไม่มีอะไรคืบหน้า ! "
" เหมือน ๆ เดินนั่นแหละ ! " อิ แทวอนตอบและหันมาดึงเอาอุปกรณ์สื่อสารที่ติดใบหูของตัวเองยัดกลับใส่ลงไปในกระเป๋าเสื้อ
เธอพยักหน้าอีกครั้งสองครั้ง แต่ก็ไม่ใช่เพราะคำตอบพวกนั้นของอิ แทวอน แต่ว่าเธอพอใจที่อิ แทวอนยอมพูดคุยกับเธอเพียงลำพังสองต่อสองมากกว่า
" อื้อ...หือ... ! "
" จริงเหรอ ! "
" นอนด้วยกันแต่บอกยังไม่มีอะไรคืบหน้า ! " แต่บางครั้งเธอก็อดไม่ได้ที่จะขอแหย่อิ แทวอน แต่ว่าหางตาก็ยังต้องคอยเฝ้ามองแววตาของพวกเขาไปด้วย
"เห้อ... !!! " เสียงถอดถอนลมหายใจที่สุดสิ้นหวังสุด ๆ ของอิ แทวอนที่ดังอยู่เรื่อยๆ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้อิเลฟเวนท์รู้สึกสลดแม้แต่นิดเดียว เพราะฉะนั้นพวกเขาที่ก็คงจะทำได้แค่นั่งมองออกไปทางอื่น
" คุณนี่มัน !! "
" จริงๆ เลย !! "
" รู้ตัวหรือบ้างหรือเปล่า ! " แต่น้ำเสียงประชดประชันของอิ แทวอนที่ยังไม่หยุด
เสียงโฆษกของสนามก็เพิ่งจะเริ่มประกาศรายชื่อของผู้เล่นของทั้งสองทีม รวมทั้งหมด 18 คน และนักกรีฬาเบสบอลก็ทยอยเดินลงสู่สนาม นักกรีฬาที่สวมเสื้อเหมือนผู้เข้าชมของฝั่งตัวเองทั้งฝั่่งเสื้อลายขาวแดงเลือดหมูสัญลักษณ์นกอินทรีสองตัว และก็ฝั่งเสื้อสีขาวที่มีตราสัญลักษณ์ของทีมเป็นตัวอักษรเอ็ม
" ตอนนี้ฉันว่า... " อิเลฟเวนท์ที่หันมาพูดกับอิ แทวอน ในขณะที่เห็นผู้เล่นเดินลงสนาม
" พวกเรามาทำข้อตกลงกันก่อนดีกว่า ! " และเธอพยายามเรียกร้องข้อเสนอกับพวกเขาอยู่
อิ แทวอนที่ฟังแล้วรู้สึกขนลุกขนพองไปหมดแล้วจริงๆ
" ข้อตกลงงั้นเหรอ "
" คุณจะทำข้อตกลง ! อะไร !! " พวกเขายังคงสงสัย
อิเลฟเวนท์ที่ไม่เพียงหันมาตอบ แต่เธอกลับเอาแต่มองลงไปที่สนาม
" เพราะถ้าทีมเอ็ม เป็นฝ่ายชนะ "
" เงินรางวัลทั้งหมด 60 : 40 ! " และเธอยังเอาแต่ต่อรอง
" ไม่มากไปหน่อยหรือยังไง ! " แต่ว่าพวกเขาที่ต่อรองกับ
" ตั้ง 40 เปอร์เซ็นต์ ! "
" ฝันไปเถอะ " อิ แทวอนส่ายหน้าลูกเดียว
" 40 ! นั่นต่างหากที่เป็นของคุณ " เธออมยิ้ม
" เจ้าหน้าที่อี !! " และเธอที่คราวนี้หันกลับมานั่งยิ้มๆ และคอยมองไปที่พวกเขา แต่ว่าอิ แทวอนที่ไม่ขอยอมแพ้
" และถ้าหากว่า...ทีมของคุณแพ้ !! " เพราะฉะนัั้นเขาถึงต้องการต่อลองดูใหม่
" ฝันไปเถอะ !! " เธอตอบอย่างมั่นใจ
แต่ทว่าในขณะที่สายตาของพวกเธอที่เปลี่ยนไปและคอยหันกลับไปมองที่ ๆ นั่งระดับวีไอพีบริเวณด้านบนของสนาม
เธอยังจะคอยสังเกตและเห็นเจ้าหน้าที่ยุน แจอินบนห้องฝั่งวีไอพี
" ตอนนี้ ! พวกคุณทุกคนกำลังมองหาใครอยู่ ! " และเธอก็เริ่มหันกลับมาทำหน้าที่
อิ แทวอนยอมพยักหน้าเบาๆ ให้เธอก็ได้ แต่ว่าเขาก็ยังไม่ยอมล้วงเอาเครื่องมือสื่อสารออกมาสวมใสต่ออยู่ดี
" แถวที่นั่งวีไอพีด้านมุมบนขวาสุดของสนาม " และพวกเขาที่ยังส่งต่อรายละเอียดเรื่องงานที่พวกเขาให้เธอฟังได้ง่ายๆ
" รองนายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น ! "
" ยามาดะ อิเกดะ !! "
" แล้วก็คนที่ คุณคุ้นเคยกับพวกเขาเป็นอย่างดี " อิ แทวอนบอก และอิเลฟเวนท์ที่พยายามมองเหลียวหันไปทางที่นั่งฝั่งซ้ายมือในห้องวีไอพี
" ฮิ ซาโต้ ! เขาเป็นผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์แห่งชาติของญี่ปุ่น แล้วก็..."
" มุรามาสะ มินาโมะโตะ ! "
" รองประธานของ Holding & Industrial ! " และเธอที่พูดถึง บุคคลที่กำลังคอยนั่งพูดคุยอยู่ด้วยกันกับรองนายกรัฐมนตรีของประเทศนี้
อิ แทวอนคอยมองตามกันอย่างใกล้ชิด
" ที่คุณให้ตั๋วดูเบสบอลพวกเรามาฟรี ๆ เพราะแบบนี้เองซินะ " พวกเขาพยักหน้า เพราะจริงๆ แล้วอิเลฟเวนท์ก็แค่ต้องการให้พวกเขามาเห็นความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอกับคนในรัฐบาลญี่ปุ่นเท่านั้น
" คุณอี !! " เพราะฉะนั้นเธอถึงได้พยักหน้ารัวๆ
" ตอนนี้...คุณไม่ได้เป็นแค่ท่านที่ปรึกษาของท่านรัฐมนตรีกลาโหมแล้วนะ "
" หัวหน้าทีมหน่วยรักษาความปลอดภัยของท่านประธานาธิบดีของเกาหลีใต้ ! "
" งานสบายอย่าบอกใคร ! " คำพูดที่่ดูเหมือนจะประชดประชันของอิเลฟเวนท์ แต่จริงๆ แล้วคือเธอต้องการอยากจะบอกพวกเขาว่าต้องทำอะไร
" ฮ่า ๆๆ " อี แทวอนหัวเราะชอบใจในคำขอร้องของพวกเธอเข้าให้แล้ว
" รู้แล้วยังจะแกล้งทำเป็นไม่รู้นะคุณเนี้ย "
" คุณนี่ ! จริงๆ เลย...อิเลฟเวนท์ !! " และพวกเขาที่ได้แต่แอบยิ้ม ๆ ให้กับเธอ
" ยามาดะ !! " แต่ว่าสายตาของอิ แทวอน และของอิเลฟเวนท์ยังคงจับจ้องไปที่แถวด้านบนของที่นั่งวีไอพีในสนามไปยังรองนายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น ผู้ชายตัวเล็กๆ หัวล้าน และตาซ้ายตี่ ๆ
" นอกจากจะควบตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น ! "
" เขายังควบถึงสองตำแหน่ง "
" ตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่ดินโครงสร้างพื้นฐานการขนส่งและการท่องเที่ยวด้วย ! " อิ แทวอนอธิบาย
อิเลฟเวนท์พยักหน้าเห็นด้วย แต่ในระหว่างนั้นหางตาก็พลอยแต่จะเหลียวมองไปที่นั่งฝั่งขวาใกล้ๆ อยู่เป็นระยะ
" และโครงการอุโมงค์รถไฟลอดใต้ทะเล ที่....." แต่อิ แทวอนยังคงพูดถึงข้อมูลที่พวกเขารู้มาให้เธอฟัง
" ...เชื่อมต่อระหว่าง ญี่ปุ่นไปเกาหลีใต้ !! "
" ตอนนี้กำลังทำให้ฐานคะแนนเสียงของรองนายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น อย่าง ยามาดะ กำลังจะแซงหน้าผู้นำของประเทศ "
" สงสัยจริงเลย ๆ ว่า "
" ญี่ปุ่นคงจะต้องจัดการเลือกตั้งใหม่เร็วๆ นี้ " และที่สำคัญพวกเขาที่อยากจะรู้แค่ว่า อิเลฟเวนท์จะให้คำตอบเรื่องนี้ออกมาว่าอย่างไง
แต่ว่าพวกเขาที่กำลังมองเห็นก็คือ อิเลฟเวนท์ที่ไม่เพียงไม่หันกลับมาตอบ แต่ว่าเธอยังคงตั้งหน้าตั้งตามองลงไปที่สนามแข่งเบสบอล เพราะว่าการแข่งขันที่คาดว่าน่าจะดุเดือดที่สุดในรอบปีกำลังจะเริ่ม
ปี๊ด..... !!!!
และเสียงโห่ร้องของบรรดากองเชียร์ในสนามเบสบอลที่กระหึ่มไปทั่วทั้งสนามที่เก่าแก่ที่สุดของประเทศนี้...