Ethan: Ang tagal naman nila dumating saan ba sila nagpunta.
Bethina: Maya maya lang darating narin sila at tsaka isa pa kasama naman ni Emman si kuya Kaloy. Kaya wag kang mag alala.
Salasay: Payapa na nag uusap ang dalawa hanggang sa may nahulog sa kinarorooanan nila. Tinulak ni Ethan si Bethina at isinaklob nya ang kanyang sarili upang siya ang mabagsakan imbis na si Bethina hanggang sa naabutan sila ng dalawa.
Ethan: Ayus kalang ba??.
Bethina: Oo naman ikaw ayus kalang ba?? Maraming salamat ha.
Emmanuel: Mukhang nag kakamabutihan kayong dalawa ha.
Bethina at Ethan: Aksidente ang nangyare imposible yung iniisip mo.
Emmanuel: Uuuuyy sabaya pa sila magsalita hahaha.
Ethan: Anu bang pinaggagagawa nyong dalawa?....May problema tayung kinakaharap ngayun nakuha nyu pang mag ginanyan.
Bethina: Kuya aksidente ngalang ang nagyare.
Emmanuel: Anu kaba Kaloy pabayaan muna normal lang naman yan sa mga nagmamahalan.
Ethan: Pero aksidente lang talaga ang nangyare.
Emmanuel: Aksidente man o hinde pero sana all.
Ethan: Maiba tayo sino yang mga tao na kasama ninyo??
Emmanuel: Ah sila ba? Sila yung tinutukuy ni Aling Inday at yung iba naman basta kasama narin natin sila tinatamad akong magpaliwag.
Kaloy: Anu ng balak mong gawin ngayon Emman?.
Ethan: Oo nga at tsaka isapa bat may kasama silang mga hayop??. Binabalak mu bang gawing bukid ang lugar na ito??.
Emmanuel: Huwag ka ngang magpatawa dahil hindi naman nakakatawa.. Tandaan nyo lahat ng tao nandito ngayon simula ngayon ay ito na ang magiging tirahan ninyo.
Salasay:Hindi alam ng mga tao ang sasabihin nila sapagkat sa tingin nila ay nasisiraan na ng ulo si Emmanuel dahil sa binanggit nito.
Mga Tao: Pinapunta mo kami dito para lang magbiro ka ng ganyan?.
Emmanuel: Mukha ba kong nagbibiro?.
Manong Sael: Bata tama ang sinasabi nila anu naman ang magagawa mo? Tignan mo ang lupain sa lugar na to. Tuyung tuyu at walang kabuhay buhay hindi katulad ng lugar na kung saan nanggaling ang mga tao kasama natin ngayon.
Salaysay: Sinisigawan ng mga tao si Emmanuel dahil sa hindi nila alam ang binabalak nito.
Lalake: Tama siya anung gagawin namin dito?. Kung alam lang namin na masasayang ang oras at pagod namin Dat pala hindi nalang kami sumama sa inyo!.
Ethan: Anu bang binabalak mo Emman? .
Emmanuel: Basta manood ka nalang. Hoy ikaw manong anung pangalan mo?.
Lalake: Roa Roa ang ngalan ko.
Emmanuel: Ganun ba.. Manong Roa aki na yang buto na hawak mo.
Roa: Buto bat anung gagawin mo dito?
Emmanuel: Basta ibigay mo nalang.
Salaysay: Ibinigay ni Roa ang buto na hinihingi ni Emmanuel... at itinanim ni Emmanuel ang buto at pagkatapos ay ginawa nya ang proseso na kanyang ginawa sa buto na napulot nya sa palasyo. Kung kaya't agad agad na naging puno at namunga ito.
Roa: Imposible!! Papano mo nagawa yon?.
Emmanuel: May pag dududa pa ba kayo?.
Roa: Sa tingin moba sapat na yang ginawa mo paano kung mauhaw kami saan kami kukuha ng tubig??.
Emmanuel: Madali lang yan U-L-A-N.
Salaysay: Agad nag karoon ng patak ng tubig hanggang sa nagkaroon ng ulan.
Emmanuel: Ano nag aalinlangan pa ba kayo? Sumunod nalang kayo kung gusto ninyo ng maayos na pamumuhay.
Roa: Sumunod sayo? Pagkatapos paghaharian mo kami kagaya ng ginawa ng pamilyang iyon?.
Mga tao: Tama!! Tama!!
Emmanuel: Pasensya na pero wala kong balak pagharian ang mga tao na tulad nyo. Ayokong pamunuan ang mga tao na walang ginawa kundi reklamo. Kung ayaw nyo ng maayos na buhay edi umalis kayo. Pero sisiguraduhin ninyo na huwag na huwag kayong babalik dito.
Salaysay: Agad agad na umalis ang mga tao hanggang sa.
Aling Inday: Sandaleeee!
Manong Sael: Inay buhay kayo!!.
*Pak*
Manong Sael: Bakit nyo naman ho ako sinampal.
Aling Inday: Tama ba na ganyan ang sabihin mo sa iyong ina? At tsaka isapa ang laki ng kasalanang ginawa mo. Buti nalang at nakita kayo ng dalawang binatang yan kung hindi siguradong wala kana sa oras na ito.
Manong Sael: Patawad po inay... Pero maiba po tayu anu hung nangyare sa inyo? Bigla hu kayung lumakas samantalang simula ng umalis ako nanghihina na po kayo.
Aling Inday: Kagagawan ito ng batang iyon.
Manong Sael: Kagagawan nya?.
Aling Inday: Oo.. Kayung lahat makinig kayu sa batang yan sapagkat nakasisiguro ako na. Siya ang ipinadala ng Nakakataas para iligtas tayo sa sitwasyon natin ngayon.
Roa: Siya ang pinadala ng Nakatatas anu hong ibig ninyong sabihin?.
Ethan: Alam nyo ba yung balita tungkol sa mga taong nakatakas sa lugar ng mga demonyo?.
Roa: Oo eh anu naman kung ganon.
Ethan: Sa totoo lang kami ang mga taong iyon.
Roa: Kayo? Edi totoo ang balita na nagbalik na ang Elemental Master.
Ethan: Hinde..... Hindi ganun ang nangyare nakatakas kami dahil sa kanya.
Roa: Sa batang iyon?.
Ethan: Oo ginawa nya ang ginawa ng Elemental Master kung kaya't nakalabas kaming lahat.
Roa: Kung ganon...
Salaysay: Tumitig si Roa at ang mga tao kay Emmanuel hanggang sa.
Roa: Patawarin nyo po kami saaming mga nasabi kanina. Handa naming tanggapin ang parusa.
Emmanuel: Tumayu nga kayung lahat dyan ayoko ng niluluhuran ako dahil naman ako santo.
Roa: Pakiusap pamunuan mo kame.
Emmanuel: Tulad nga ng sinabe ko kanina wala akong balak pamunuuan kayo dahil. Wala akong alam dyan. Pero ito ang maipapangako ko sa inyo poprotektahan ko abot ng makakaya ko. At tsaka isapa tutulungan ko kayo kung tutulungan nyo ako hindi ko kayang gawin itong mag isa kaya't kailangan ku ng tulong ninyo.
Roa: .....
Emmanuel: Ano tutulungan nyo ba ako?.
Salaysay: Sabay sabay nag sabi ang mga tao na.
Oo tutulungan ka namin ng buong puso at handa kaming iaalay ang sarili naming buhay para lang matulungan ka namin.
Emmanuel: Hoy hoy grabi naman iialay nyo ang buhay ninyo para saakin imposible naman yan... Maraming salamat sa inyo pero hindi nyuna kailangan pang magbuwis ng buhay para saakin.... Kaya ku nga kayo pinapunta dito ng maprotektahan ku kayun lahat.
Roa: Anu hung ibig ninyong sabihin??.
Emmanuel: Gagawa tayu ng lugar kung saan nagsasama sama at nag kakaisa ang mga tao. Malaya ang lugar na iyon at walang mamumuno na kahit sino.