Jean's POV
Masaya akong umuwi sa bahay namin dahil sa wakas ay may kaibigan narin ako
Pero bakit ko nararamdam ito eh sanay naman ako na walang kaibigan
Pero magaan talaga ang pakiramdam ko sa kanya at parang kilala ko na siya dati pa
Noong nakauwi ako sa bahay ay tumambad sa akin si mama na naka kibit-balikat at nakataas ang kanyang kaliwang kilay
Eh kasi hindi pala ako nakapagpaalam sa kanya na pupunta sa hindi naman talaga kalayuan sa bahay
Humikbi ito at nag salita
At saan ka nanggaling Jean Dela Vega? Tanong niya
Ah eh nakipag kita lang po sa kaibigan at nagmadaling pumasok sa kwarto at hinalikan siya sa pisngi
Alam ko naman na para saakin din ang pagiging maingat ni mama kaya naiintindihan ko siya
Hindi ko maiwasang isipin si Persephone dahil sa nangyari kanina
At natulog nalang ako dahil hindi panaman ako nagugutom at kasabay ng pagbigat ng aking mga talukap
***
Umaga na at hindi pa rin ako pina papasok ni mama dahil sa mga nangyari noong nakaraang araw
Pumunta ako sa kusina at kumain na dahil nakahanda na ang pagkain
Habang kami ay kumakain ay bigla kong natanong si mama sa nangyari sa kanya noong nakaraang linggo
Tumawa lang ito at nagpatuloy sa pagkain at hindi narin ako nagtanong dahil alam ko na ayaw niya talagang sabihin
Nang matapos kaming kumain ay pumunta agad ako sa kwarto kasi para sa akin ang kwarto ko ang pinakagusto kong parte ng aming bahay kasi ang kwarto ko nakasaksi sa lahat ng mga masakit na nangyari sa buhay ko at ang mga hinanakit rin na nangyari sa akin
Habang ako ay nakaupo sa isang salumpwet ay bigla nalang tumunog ang bintana ko sa kwarto at noong pagbukas ko ay bigla nalang ring tumama ang maliit na bato sa may nok na naging dahilan na ako ay mapamura
Pero nawala ang lahat ng iyun nang makita si Persephone sa ibaba na sumisenyas na bumaba
Nang makababa ako ay sinabi niya sa akin na sumama daw ako sa kanya dahil mamamasyal kami
Nag paalam ako kay mama at agad namang pumayag nang makita na may kasama pala ako
Naglalakad kami at naalala ko ang ginawa niya sa akin
Tinampal ko siya sa kanyang braso at pinagalitan
May balak ka bang butasin tong noo ko ha Persephone?
Tumawa nalang ito at pinawi lahat ng galit ko nang ngumiti lang ito sa akin
Pumunta kami sa Kuya J at kumain, pero syempre libre niya eh wala naman akong pera
Tanong ako ng tanong sa kanya pero dedma lang siya sa akin at alam kong naiirita na siya sa mga tanong ko sa kanyang buhay
Saan na ba ang pamilya mo?
At kasabay ng pagtanong ko sa kanya ang pagkabigla
Ah wala na sila patay na silang lahat Jean, at ngayon ay ako naman ang natigilan sa sagot niya
Ah pasensya na Persephone kung matanong ako ah
Ah pwede ba kitang tawaging Percy kasi ang haba naman ng pangalan mo eh, at sabay na tumango
Natapos kaming kumain at sumunod ay pumunta kaming SM at hindi ko alam kung ano ang gagawin namin doon eh wala naman akong pera
Uhm Percy anu ang cellphone number mo?
Huh wala akong ganyang gamit, anu ba yan? Tanong niya
Haaaaa wala kang cellphone, taga saan kaba at wala kang alam kung anu yan?
Tara sumama ka sa akin at ipapakita ko sayo kung anu ang cellphone
Pumunta kami sa pamilihan ng cellphone at tinanong ko siya kung may pera ba siya
At tumango naman ito
Ako pa ang pumili ng cellphone niya at binili iyun pero syempre pera niya
Ito eh ang liit lang naman ng bagay na ito, bat ganun kalaki ang binayaran nakin, tanong niya
Eh basta 'wag ka nalang mag tanong at tutiruan kita kung paano ito gamitin
Naku talaga jusko ba't ba ako nagkaroon ng kaibigan na mangmang sa mga bagay bagay
Habang kami ay naglalakad at tumitingin sa mga paninda ay napansin ko na ang damit niya kahapon ay ganoon pa rin ngayon
Nagbihis ka ba Percy?
Ha hindi, bakit importante ba yun? Tanong niya
Nako talaga at masusuntok ko tong lalakeng ito,
Eh tara na nga umuwi nalang tayo at mag bihis ka, dahil parang may amoy ka na kasi eh
Sinamahan ko siya sa condo niya at kalola ay naghagdan kami papunta sa 9th floor
Ano ba ang alam nitong lalakeng ito
Hinila ko siya at pumunta kami ng elevator at tinuruan siya kung paano ito gamitin dahil hindi daw niya alam na mayroon palang ganoon
Hay nako nagtitimpi nalang talaga ako sa kanya
Nang binuksan niya ang pinto ng condo niya ay bumungad sa akin ang napaka kalat na bahay
Nakakalat ang mga damit na may price tag pa at mga pagkain na hindi naman ubos pero may kinainan na
Ang sofa ma wala sa ayos ang pagka lagay
Eh ayaw na ayaw ko talaga ang makalat na bahay dahil parang na susuffocate ako pag ganoon ang kalagayan
At hindi ko na napigilang tampalin ulit siya at pagalitan
Tumawa lang ito at sabay kamot ng kanyang ulo
Inayos ko ang mga kalat na ginawa niya
Nilagay ang mga damit niya sa cabinet at nakakaloka ay wala siyang breif sa lalagyan ng mga damit niya
Kaya pagkatapos kong ilagay ang mga damit at shorts niya ay pinabili ko muna siya ng underwear at mga sabong panligo at shampoo dahil wala rin siyang ganun
Pagkatapos at pagkatapos kong iligpit ang lahat ay dumating na itong damuhong na ito at sobrang raming binili
Na akala mo naman ay mag lolockdown dito sa Manila
At sinabihan ko siyang maligo
Habang siya ay naliligo ay ako naman ay nakaupo at kumakain ng chips
Sumigaw siya at nagtanong kung ano ang gagamitin niya sa pagligo
Saboooooooon sigaw ko
Paglabas niya sa banyo ay puno siya ng bula sa katawan na agad kong tinulak pabalik at sinabihang mag banlaw
Jusko para akong nag aalaga ng limang taong bata
Pero grabe rin ay agad namang naging magaan ang pakiramdam ko sa kanya kahit kakakilala lang namin
Nagbihis siya at nagpabango nang pinatayo niya ako at yumakap sa akin na ikinatigil ko at siya naman ay nagpasalamat sa akin
Lumabas kami sa condo at ihinatid niya ako pauwi sa amin
Habang kami ay naglalakad ay napatanong ako kung ano ang trabaho niya
Umiling ito at sinabi na wala
Walaaa! Eh saan ka kumukiha ng perang marami kung wala kang trabaho at kung wala na ang mga magulang at kapatid mo?
Wala siyang imik at nagpatuloy siyang mag lakad na sinundan ko naman
Nang nasa tapat na kami ng aming bahay at magpapaalam na sana ako nang bigla itong nagtanong
Paalam naba talaga, magkikita pa ba tayo? Ang dali namang matapos ng araw, sabi niya
Ganyan talaga Percy parte yan sa ating buhay minsan masaya minsan malungkot, minsan nasa taas ka minsan nasa baba ka
Wala kasing permanente dito sa mundo.