Jean's POV
Nang makarating na ako sa bahay ay tumambad sa akin ang madilim at walang tao naming tahanan
At nakapatay pa ang ilaw
Saan kaya si mama pumunta at napabayaan niyang patay ang ilaw at hindi ni lock ang pinto
Pumasok ako at sala umupo muna, ngunit naghihintay pa rin ako kay mama dahil wala pa siyang niluluto na pagkain
Kumakalam na ang sikmura ko sa gutom
Sa tagal kong naghihintay ay napag desisyunan ko nalang munang pumunta sa pinaka paborito kong lugar
Ito ay ang likod ng aming bahay kung saan malapit lang rin doon ang masukal na gubat na ibinanduna na ng may ari nito
Sa pagkakaalam ko ay amin ang lupang ito dati
Ngunit dahil sa mga ganid na mga tao ay ninakaw sa lola ko ang titulo ng lupa kung saan naroroon ang gubat
Sa pagkakatanda ko ay parang sina Mr. Filipe F. ang tawag sa kanya nina Papa
Ang weird nga eh kasi hindi nila gustong ikwento ito kapag nandoon ako
Pero wapakels naman ako kasi bata eh, anong bang alam ng isang batang katulad ko na puro laro lang ang iniisip.
Nang makapasok na ako sa gubat ay sinalubong agad ako ng malamig na hangin na naging rason ng paghawi ng iilang hibla ng aking buhok
Naglakad ako ng naglakad papunta sa favorite place ko na medyo kalayuan na rin sa bahay
Nahinto ako sa paglalakad nang makita ang parang kumikislap at umuusok na bagay hindi kalayuan sa kinatatayuan ko
Pinilit kong tingnan kung ano ang meron doon pero hindi ko talaga makita dahil madilim na rin kasi
Kaya dahil sa curiosity ko ay agad ko itong pinuntahan,
Nang malapit lapit na ako ay bigla nalang may kung anu ang naturok sa bandang likod ko
Dinampian ko ito ng kamay ko sa pag aakalang isa lang itong lamok kaya nagpatuloy akong maglakad pero mas binibilisan ko na ang lakad ko dahil parang natatakot na rin ako
At habang ako ay naglalakad papalapit ay parang bumibigay ang tuhod ko at bumibigat na ang talukap ko
Hindi ko alam ang dahilan kung bakit nagiging ganun ang katawan ko, lung dahil ba ito sa gutom o sa pagod
Unti unti na akong bumabagsak sa lupa dahil hindi ko na talaga mapigilan ang katawan ko
Ngunit bago paman ako matumba at makatulog ay nakita ko ang isang lalakeng parang umiilaw ang mata at walang damit pang itaas at parang asul ang kulay ng kanyang balat.
Nagising nalang ako na nasa kwarto na pala ako at nakitang nakatitig si mama na halatang nag aalala
Nang pinilit kong itayo ang sarili ko ay agad akong natumba na agad namang tumakbo si mama palapit
Sa akin upang ako ay alalayan
"Huwag ka munang tumayo at nanghihina kapa Jean, ako nalang ang magdadala ng pagkain dito" sabi niya na halata ang pagpiyok ng boses niya
Agad naman akong sumang ayon dahil nanghihina talaga ako
Nakaupo pa rin ako at habang inaantay si Mama na bumalik ay inaalala ko ang mga nangyari sa akin pero wala pa akong masyadong naaalala
Biglang bumukas ang pinto at pumasok na si mama na may dala dalang pagkain
Umupo ito sa tabi ko at sinabayan akong kumain.
Habang kami ay kumakain ay naalala ko ang nangyari kanina sa akin
Tinitingnan ko lang siya at naghihintay ng tamang tyempo para mag tanong
Nang nahanap ko na ang pagkakataon upang tanongin siya ay
tumikhim muna ako at nag tanong sa kanya kung saan siya galing kanina at iniwan niya ang bahay na bukas
Agad nito nasamid sa kanyang kinakain at tumingin sa akin at umiling sabay ngiti na nagsasabi na huwag na akong mag tanong sa kanya.
Ganun talaga si Mama kapag ayaw niyang sagutin ang tanong ko kaya nasanay na ako at iniintindi nalang siya
Nang matapos kaming kumain ay iniwan na agad ako ni mama ng mag isa sa kwarto at sinabihang mag pahinga na daw ako
Pero hindi pa ako inaantok dahil galing lang din ako sa tulog
Pumunta ako sa bintana at umupo at naka titig sa mga bituin na kumikislap at parang nagsasayawan sa kalangitan
Habang ako ay nakatunganga ay umilaw ang cellphone ko na agad ko namang kinuha
Nakita ko na may notification ito at binasa ang isang sulat troniko na may sinasabi na
"Kabahan kana sa susunod"
Hindi ko alam kung kanino toh galing kasi hindi ko maintindihan ang nakasulat sa kanyang pangalan dahil iba ang pagkakasulat nito
Para bang hindi saklaw ng tao ang mga letra na nakasulat
Binalewala ko nalang yun at ipinasawalang bahala at pumunta nalang sa higaan at nagpahinga nalang
Dahil ayaw ko munang magpaka stress ngayon
Umidlip na ako dahil nabahiran na ako ng antok sa kaiisip ng kung ano ano
***
Nagising ako ng tama sa oras at agad kumain, naligo at nagbihis
Maya maya pa ay nagpaalam na ako kay mama
Aalis na sana nang pinigilan niya ako at ibinigay ang isang bracelet na goodluck charm daw
Silver ito at parang may mga nakasulat na hindi ko maintindihan
Huwag ko daw itong tatanggalin kahit anu man ang mangyari, at agad naman akong sumang ayon sa kanya at naglakad palabas
Habang ako ay naglalakad ay parang may nararamdaman akong may nakamasid sa akin at araw araw talaga ganito ang nangyayari
Ngunit ipinasawalang bahala ko nalang iyun dahil baka guni guni ko lang talaga ito
Pero iba talaga ang pakiramdam ko dito, dahil imposible naman na araw araw akong nagkaka guni guni na kapareho lang din sa nararamdaman kk ngayon
Bigla nalang ako napatigil nang may marinig na parang may sumisipol at parang tinatawag ako
Tumingin tingin ako sa paligid at hinahanap kung saan nangagaling ang sipol
Nang mahanap ko na ito ay agad ko naman iyun sinundan
Ngunit laking gulat ko nang marealize kung saan ako papunta
Sa isang gubat na naman na hindi ko pa napuntahan dahil pinagbabawalan akong pumunta doon
At ang kanilang panakot sa akin noong bata ay may mga alien daw na nakatira dyan at nangangain ng mga makukulit na bata
Pag apak ko sa kaliwa kong paa ay may narinig akong putok ng baril na ikinabugaw ng mga ibong naninirahan sa gubat
At agad akong napaluhod dahil sa takot, pero habang tumatagal ay may naaaninag akong lalake na walang pang itaas na parang nakita ko narin
hindi ko lang alam kung saan pero sigurado akong nakita ko na siya
nang makalapit ako sa kanya ay may narinig akong sinabe niya na hindi ko talaga maintindihan kung anu.
Persephone POV
Naka ilang beses na ako o ilang siglu na akong nakakabalik dito sa mundo ng mga tao at napag aralan ko na rin ang mga linguwahe ng mga ito
Palagi nalang akong nakatago at nag aaral ng mga panibagong techniques
At yun hindi ako nagkamali at may nalaman akong bago
Yun ay ang shape shifting technique kung tawagin nila dito, pero isa lang ang nagagawa kong katawan
At ito ay ang katawan ng isang lalake na matipuno at medyo matangkad na rin para tawaging gwapo
Pero ang inaalala ko talaga ang mga kailangan kong gawin dito
Yun ay ang pagmanman sa mga kilos ng tao alamin ang kahinaan nila upang masalakay sila sa lalong madaling panahon
Pero habang ako ay nagmamanman ay nakita ko ang isang mahiyaing babae na hindi gaano matangkad mahaba ang buhok may taglay rin namang kagandahan
Pero sa tagal ko na pabalik balik dito sa mundong ito ngayon lang ako nag karoon ng interesado na malaman ang buhay niya
Palagi ko siyang tinitingnan kung saan siya pupunta pero ang weirdo ng pakiramdam ko
Ngayon lang ako nakaramdam ng kaba sa buong buhay ko bilang isang heneral sa hukbo ng mga mananalakay sa aming planeta
Nakita ko siyang nakaluhod at aa pangalawang pagkakataon ay nilapitan ko siya upang patahanin ang tumatangis niyang mukha sa takot sa mga nangyari kanina
Ba't ba nililigtas ko ito palagi na babae sa kapahamakan
Dapat pinapatay ko siya dahil yan din ang isa sa mga plano namin pero hindi eh
Hindi ko magawa
Nang tumahan na siya ay tinitigan niya ako at niyakap
Dahil sa gulat ko ay nawala ako sa sarli at naitulak ko siya papuntang bangin na kunti nalang ay mahuhulog na siya
Nang mahuhulog na siya ay hindi ko napigilan ang sarili ko na tumakbo sa kanya at kunin ang kamay niya
Nang mahawakan niya ako ay nadulas ang kanyang kamay at napahawak sa armilla na nasa kamay ko at kasabay ng kanyang pagkahulog ang pinaka importanteng bagay para makabalit ako sa aming planeta
Nang nahulog siya ay ginamitan ko siya ng freezing technique na naaral ko lang din dito at agad na huminto ang lahat
Pero nang mailapag ko siya sa lupa ay laking gulat ko nalang nang wala akong nakitang armilla sa paligid
Hinanap ko yun ng hinanap pero wala talaga eh
Nang magising na siya ay nakatitig lang ito sa akin at makikita sa kanyang mukha ang takot
Pinuntahan ko na siya at napagdisisyunang mamaya ko nalang hanapin yun
Pagkapunta ko sa kanya ay napaatras siya dahil parang hindi ito nagtitiwala ng kahit na sino
Nang hinawakan ko ang kanyang balikat ay hindi ko na mapigilan ang sarili ko na nangguguliata sa inis na kahit ang buhay ko at mission ay nawala dahil sa kanya
Bakit ba inililigtas kita?
Gulat na gulat siya sa mga sinabe ko at ang tangi ko lamang narinig ay ang mga huling katagang binitawan niya bago mahimatay
Yun ay "Pasensya at salamat sa pagliligtas".