Jecho's POV
"Sir, what should we do next?" sabi ni Mr. Han pagkatapos kaming indiyanan ng nga board members sa plano kong pakikipagkita sakanila.
Hinilot ko ang ulo ko at sinandal ito sa headrest ng kotse. "Since this won't work, we can only try other ways. Nga lang at ilang araw na lang ang natitira sa isang week ko," sabi ko at marahang pumikit.
"Di kaya...pwede tayong humingi kay chairman ng tulong sir? Nananatili kasi siyang tahimik ngayong mga araw. Baka... Inaantay ka lang niyang humingi sakanya ng tulong."
"Impossible. Even if I leave the company, I won't go beg him."
"Sir walang magagawa ang pagmamatigas mo. He's your fathee after all."
"If I lower my head to him now, then mas lalong hindi ako magiging qualified para protektahan ang mga bagay na gusto kong protektahan sa harap niya. Then what's point of this CEO position?" I sighs. "I'll work overtime tonight. Go straight to tje company."
--------
Athena's POV
Nagising ako bigla sa di malamang dahilan. Kanina ko pa kasi inaantau si Jecho sa pag uwi pero wala parin siya hanggang ngayon. I tilts my head at kinuha ang phone ko. "May masama bang nangyari kay Jecho?" I immediately dialled his number pero bigla ding pinatay ko ito. "No, bakit ko naman siya tatawagan? Kung tatawagan ko siya iisipin niya na gusto ko siyang bumalik sakin. Hambog pa naman yun," humalukipkip ako. "Di kaya ako nag aalala sakanya ah. Bahala siya."
But the next hours have been a torture to me. Kanina ko pa siya inaantay pero wala. Bahagya ko pang binubuksan ang pinto para silipin kung nasa labas siya pero wala. Napahinga ako ng maluwag ay dinial na nga amg phone niya pero pinatau ulit. "Baka busy siya ngayon. Madidistorbo siya pag tinawagan ko."
I looked at the clock. It's 10 in the evening pero wala pa siya. "Come back home. Immediately," I am talking to myself habang nilalaro ako stuff toy ko. Lumipas pa ang mga oras. 10:30 then 11:00 then 11:30. Napapapikit na ako sa antok sa kakaantay sakanya pero wala parin siya. May narinig akong parang tumigil na sasakyan sa labas kaya dali-dali akong lumabas pero napanguso ako ng hindi naman pala siya yun. Inantay ko pa siya sa labas. Tinitignan ko bawat sasakyang dumadaan pero walang Jecho na dumating. Tinignan ko ang phone ko at alas 2 na ng madaling araw. Niyakap ko ang sarili ko at luminga linga baka andiyan lang ang kotse niya pero wala. Hanggang sa lumipas ang umaga na wala siya.
-------
Third Person POV
Nag aantay si Maui sa labas ng bahay ng mga Villas at plano niyamg makipagkita kay Angelo. Lingid sa kaalaman nila ay siya ang nagpakalat sa media ng ukol sa sakit ni Jecho. Nakipag sabwatan siya sa ama ni Angelo dahil plano nilang si Angelo ang ilagay sa pwesto ni Jecho. Di alam ni Angelo na matagal ng gusto ng kanyang ama ang VGC kaya laking pasalamat nito na naging magkaibigan ang dalawa. At dahil masyadong nasaktan si Maui kaya gusto niyang gumanti. Pero di niya inakala na ganito pala katindi ang mangyayari sa taong mahal niya.
"What are you doind here?" narinig niyang sabi ni Angelo pagkaraan ng ilang minutong pag aantay.
"I just feel like meeting you today," she said ngunit hindi niya hinarap ito. "Are you available now?" tanong oa ng dalaga.
Pumayag naman ang lalake at pumasok sila sa loob ng sasakyan ng babae. "Busy ka ba lately? Bakit di mo sinasagot ang mga tawag ko?" tanong ni Maui.
"Yes I am. But, I guess you are not here for me Laveign," he said to her. Siya lang ang tumatawag sakanya ng Laveign pag sila lang ang magkasama. Lingid sa kaalaman ng lahat si Maui ang first love ni Angelo noon. Pero si Jecho ang minahal niya kaya nagparaya siya. Yun din ang dahilan kung bakit naging playboy siya in the past. At di niya akalain na naulit na naman ito at sa pagkakataong ito si Athena naman ang minahal niya ngunit di rin siya minahal nito.
"How is...Jecho lately?" she asked him. Umiling naman ang lalake.
"Noy good," he said. "News reported that he was suffering from amnesia at dahil dun di ko siya nakita ng ilang araw." Napatingin naman ang dalaga sa lalake ng seryoso. Di niya gustong mahirapan ang lalake. Gusto lang niyang maisip nito na siya ang nararapat sakanya pero ganito ang naging resulta ng ginawa niya.
"Anong nangyari sakanya?" tanong pa ng dalaga.
Angelo just shrugged. "Just being busy facing with internal revolt and foreign invasion." He said at dinantay ang braso sa bintana ng kotse. "He must feel very pressured now. Since you're concerned, why not go meet him?" sabi ng lalake sa dalaga na inilingan naman ng isa.
"I'll go meet him when the time is right. Besides, he might be busy staying with Athena," sabi pa ng dalaga.
"Ang relasyon nila ay hindi tulad ng iniisip mo," ani Angelo kaya napatingin sakanya ang dalaga.
Ngumiti lang ang isa. "I know you care about Athena more than he does. After all pwedeng makalimot ulit si Jecho anytime. Sasaktan na naman niya si Athena by that time. Maybe you're her Mr. Right," sabi ni Maui na kinailing ni Angelo.
"What do you mean? Iniisip mo na naman ba na pupuntahan ko si Athena at habulin para makasama mo si Jecho?" sagot ni Angelo sa dalaga.
"You're welcome to think that way Angelo. Atleast ginawa ko ang lahat para kay Jecho pero ikaw? Nag exert ka ba ng effort para makuha si Athena?" aniya na nakapagpatahimik sa lalake.
Alam ni Angelo ang plano ng ama pero kahit kailan di niya naisip na traydurin amg kaibigan. Oo nga at naging magkaribal sila pero mahalaga sakanya ang pagkakaibigang meron siya. Pero alam niya na isa ang ama niya sa may kagagawan nito.
--------
Athena's POV
Buhat buhat ko ang isang bag na naglalaman ng mga naiwang papeles ni Jecho sa bahay. Plano kong isauli ito sakanya pero di ko alam pano. Kaya nagpractice ako ng sasabihin ko. "Your bag," ngumiti ako sa kawalan at inilahad ang kamay ko sa imaginary Jecho sa isip ko. Ngumiwi ako. Hinawakan ko sa dalawang kamay ko ang handle ng bag. "Your ba..." ngumiwi ako dahil masyadong awkward yun. I sighs saka binitbit sa isang kamay yun at nilahad iyun sa kawalan ng di nakatingin. "Oh, bag mo," I said pero di rin ako kumbinsido. "Jecho your bag," Napasabunot ako sa ulo ko. Bigla namang nasagi ng paningin ko si Mr. Han. Nabuhayan naman ako ng loob.
"Mr. Han!" tawag ko sakanya. Napatingin naman siya sakin.
"You go first," sabi niya sa kausap niya at nilapitan ako. "Yes, Miss Athena?"
Inilahad ko ang bag sa harap niya. "Naiwan ni Jecho ito sa bahay. Nandito ang iba niyang mga gamit. P-pwede bang ikaw nalang ang magbigay sakanya?" nag puppy eyes pa ako para mas convincing.
Tinignan lang ni Mr. Han ang bag saka nagbuntong hininga. "Well... Mas ok kung ikaw mismo ang magbigay sakanya nito Miss Athena."
Napatanga naman ako sa sinabi niya. "B-bakit?"
"Kasi..." Inayon niya ang eyeglass niya saka tumingin sakin. "Masyado siyang masungit ngayon. Natatakot ako na baka ako ang pagbuntutan niya ng galit pag...pinuntahan ko siya," aniya na nilagay pa ang dalawang daliri sa noo niya na para bang baril ito. "Kaya, dapat ikaw ang magbigay niyan Miss Athena."
"Wh-what's wrong with him? May nangyari ba sakanya?" tanong ko naman ng nag aalala.
"Shhhh..." luminga linga siya. "Actually Miss Athena, sobrang hirap na hirap na talaga si Sir ngayon. Pilit siyang nag iisip ng paraan para maging okay ang lahat. O di kaya..."
"O di kaya ano?"
"Ay, wag mong tanungin sakin. Di ko pwedeng sabihin sayo. Kahit na gusto kong sabihin, di ko pwedeng sabihin sayo, diba?"
Napapatanga ako sa pananalita ni Mr. Han. "Ha?" tanong ko kasi di pa nakapag load sa isip ko ang mga sinabi niya.
"May gagawin pa ako Miss Athena. Kaya puntahan mo nalang siya ok?" Nag fighting sign pa siya at tinalikuran ako.
"Tek---" napabuga ako ng hangin. Mapipilitan na naman akong pumunta sakanya.
Lumakad ako papunta sa opisina niya at nakita siyang busy sa pagsusulat. Bahagya akong kumatok kaya napatingin siya sakin.
"Come in," I heard him say kaya pumasok ako ng dahan dahan.
"Ano...eto yung ibang gamit mo na naiwan mo sa bahay," pinatong ko sa table niya ang bag.
"Thank you," he said. "Sobrang naging busy na ako kaya di na kita natawagan na bumalik na ako sa bahay. Di mo naman ako inantay diba?"
"No!" agad kong sambit. "I... I mean... K-kumain ako ng mabuti at natulog ng mabuti. I felt carefree. Di ako nag alala sayo kahit minsan," sambit ko na iniling iling ang ulo ko.
Minamasdan naman niya ako ng nakangiti saka tumango. "That's good then."
"A-alis na ako," sabi ko at tumalikod na. Tinignan ko pa siya ng bahagya.
"Hold on," sabi niya kapagkuan.
Tumakbo naman ako pabalik. "What's wrong?"
"Gusto kong magtanong sayo."
"Ano yun?"
"Kung di na ba ako ang presidente ng VGC, anong gagawin mo?"
Kumunot ang noo ko. "Pero ikaw naman ang presidente ah."
"Pano nga kung di na ako? Madi dissapoint ka ba?"
Nag isip naman ako ng ilang sandali saka tumango. "oo."
"Bakit naman?" tanong niya sakin.
"Cause you will be useless. Isipin mong mabuti. Bakit ako nakakalabas maaok dito sa kumpanya niyo? Dahil yun ikaw ang boss. Pag nag resign ka, how can I still be the ass in a lion's skin? Nakaka dissapoint naman yun."
Tumango naman siya ng bahagya. "Ok, pwede ka ng lumabas," he said.
Ngumuso ako saka tumango. "Bye," I said at lumabas na. Di naman siya nagalit sa sinabi ko diba?
I sighed as I get out his office. "Di naman siguro siya magreresign diba?"
Nagplano akong puntahan si Angelo sa Project Development.
"Bakit?" seryoso noyang sambit pagkakita sakin.
"Ano...akala ko dika ganun ka busy kaya pumasok ako agad. Sorry."
"Ano tingin mo sakin? Naglalaro lang ang alam at laging nagliliwaliw?" tanong niya kaya napangiwi ako. Totoo naman yun. Di ko nga siya nakitang nag stay sa opisina niya. Pero di ko nalang pinatulan. "Totoo namang minsan nagliliwaliw ako. Pero... Nagbago na ako!" tango tango niyang sabi. "Kailangan ko ng maging responsableng tao para sa aking kinabukasan. So how about it, do I look more handsome now?" he winks at me na mas nakapagpangiwi sakin.
"Wag mong sabihing nahahawa ka na sa kahambugan ng kaibigan mo?" I chuckled.
"Not really. So anong pininta mo dito?"
"Gusto kong magtanong sayo," I said at hinarap siya. "May alam ka ba sa mga nangyayaro kay Jecho? Anything... That requires resigining or something?"
He tilts his head na parang nag iisip. "Bakit natatakot kang umalis si Jecho dito?"
"Mula kasi nung alam na ng mga tao ang tungkol sa amnesia niya, wala pang ginagawang hakbang ang kumpanya para maresolba ito. Naiisip ko na parang may mali eh," sabi ko.
"Pano kung...ako ang pumalit sa posisyon ni Jecho?"
"What do you mean?" nagtataka kong sagot.
"May sakit si Jecho. Kung mananatili siya sa kumpanya baka mas lumala ang sakit niya. I might as well substitute him and let him take care of himself without worries. Pwede na nun tayong naging partner company ng Chua's. How about it?" he said na pinagsalop pa ang kamay.
Tinitignan ko lang siya ng seryoso at di ako nagsasalita. Tumayo naman siya at lumapit sakin.
"I promise you that I will be more excellent than Jecho, how is it? Would you consider throwing yourself to me?" aniya pa na idinipa ang dalawang braso as if asking me to hug him.
Tinaasan ko siya ng kilay. "Anong oras na ba ngayon? Nagagawa mo oang magbiro ng ganyan? Alis na nga ako," sabi ko at tinalikuran siya.
Naglakad ako papunta sa CI. "Parang di ko maaasahan si Angelo na tulungan ako. Tama nga kaya si Mr. Han? Para pa solve ang problema, kailangang humanap ng paraan si Jecho para maprove ang sarili niya." Naupo ako sa swivel chair ko at nag search ng 'Methods of staying in a company'.
--------
Jecho's POV
"The ass in a lion's skin?" I chuckled at what she said. "Marunong talaga siyang gumamit ng idiom. It's just...di naman tampok ang idion na ginamit niya," iiling iling kong sambit.
Nagdesiyon akong puntahan si Athena sa kumpanya nila. Pagpasok ko sa opisina niya nakita ko siyang nakasandal sa upuan niya na parang nanghihina.
"Athena? Okay ka lang ba?" takbo ko papunta sa tabi niya.
Bahagya naman siyamg nagulat pagkakita sakin at napaupo ng maayos. Pinilit niyang ngumiti sakin. "Okay lang ako. Bakit ka nandito?"
"Sigurado ka bang okay ka?" nag aalala kong sambit.
"Jecho... M-mejo busy ako now. Pwede bang mag usap nalang tayo next time?
Unti-unti ko namang binitawan ang braso niya na hawak ko saka tumango. "Mag iingat ka," I said at lumabas na. Napahinga naman ako ng malalim. Iniiwasan na naman ba niya ako?
---------