Chereads / Wazzup Danger / Chapter 39 - 37

Chapter 39 - 37

😈

[Danskie Montpellier]

MY EYES squinted voluntarily when i saw Merch and Jayzam quarreling.

Away bata. Pinagtatalunan nila kung saan kami iinom sa Biyernes.

Ngayon pa lang hindi na'ko papayag. Duh, may uuwian pa'kong guwapo.

I sat on my usual spot. Seems like they didn't feel my presence.

I was about to clear my throat when someone did it for me. Thorie the pooch.

"Ehem! Ehem!" nakapamaywang pa siya.

The two arguing cockroaches stopped. They sat on their places.

"Hi guys!" a feminine voice said. Seriously? Girl? In Thoralid's Men?

I examined who was she and ended up on a smiling pretty girl.

"Lowie!"

"Hi Lowie"

"Who is she?" i inquired.

"Lowie!!" they answered in chorus.

"Hey Danskie!" she waved a hand on me.

Tumingin ako kina Merch na nakatingin din sa'kin.

I gave HER a cold shoulder. Her code name to me now is LadyCockroach.

I darted a look at the top banana.

"I thought a lady can't be involved in your men? Does that mean you break your words? Ah oo. Bakit pa ako nagtaka. Ganoon ka na pala talaga" i chuckled.

He chuckled too, a bit.

He sat beside me. LadyCockroach joined Jayzam and Merch.

Ang bilis nila ako palitan ah. Kelan ba'ko nawala? Last week? Last last week? Ewan

"She's not a member of our group" he declared.

I shot him a curious glare.

"Ok. I'll tell ya. I'm starting to dig for a moll" he crossed his arms and legs at the same time.

I can see that this will end as it doesn't begin yet.

"Are you sure of that LadyCockroach? Parang walang ibubuga" tinuro ko pa ang babae.

"Hey!" he tapped my finger.

Inirapan ko na lang siya. Tapos di ko na pinansin. Wala na siyang sasabihin.

Natahimik kami. May gumana tuloy sa isip ko.

*flashback*

"Good night Danskie" JC pulled the blanket and coated himself.

Nakatayo lang ako. Ang kapal talaga ng mukha neto. Por que t siya iyong nagluto- tsk tsk tsk

Is he serious? He's a boy.. And the girl is me. Hindi puwedeng magkatabi kami.

I never experienced sleeping with a guy. Never. Promise.

Tapos eto siya? No. Hindi ako papayag.

My body feels strange. I don't know but my system is very shy when it comes to him.

Pero unti unti nang naalis iyon.

Ang mga lalaki,, inaangasan ko lang sila. Nakikipagsuntukan nga din ako sa kanila eh.

I hate my body shaking. Nakaduct tape ang bibig ko.

Slowly, i lay in bed. Not facing him.

Normal lang naman sa babae na mahiya kapag ganito diba? First time mong makakatabi sa pagtulog ang isang lalaki.

What if there'll happen?

Nasobrahan na ang bilis ng tibok ng puso ko. Feeling ko maha-heart attack na ko.

Nakuh huwag naman sana. I'm too young. I'm not yet ready.

"Can i turn off the lights, room mate?" he turned to me. "i can't sleep with the lights on"

I didn't say anything. I just nod my head.

When the illumination was gone, hindi na yata ako magiging bukas ng buhay.

My heart races like Darren's car. Naririnig ko pa ang tibok ng puso ko.

Ngayon wala nang ilaw. Lalo akong nag-isip ng kabobohan.

Idagdag mo pang parang gumalaw ang kutson. Then a warm hands spooning me.

I bit my lips together na parang nakakain ng kamiyas at sampalok.

😈

😈

[Danskie Montpellier]

I BIT my lips together na parang nakakain ng kamiyas at sampalok.

I heard him chuckle.

"Can i hug you?" tanong niya.

I suppressed my laughter. Nawala tuloy iyong kaba ko sa posibleng mangyari.

I realized he's not that type of person. Guwapo nga pala siya noh. Tsaka maginoo.

"Duh. You're already hugging me JC"

"Okay lang ba sa'yo? Kasi kung ayaw mo aalisin ko naman"

Aalisin na sana niya ang kamay niya ngunit pinigilan ko siya.

I feel comfortable with it. Atleast nga may yumayakap sa'kin.

"Don't worry Danskie. I'll never harm you" he seriously muttered.

He's sleepy.

"You must. Protektahan mo din ako ha. Know why? Sa'yo lang ako comfortable. Sa ibang lalaki naiinis ako" ako naman ang nagsalita.

"Promise"

"Promise mo iyan ah, pag di mo natupad iyan sasapaksapakin kita"

He chuckled.

"Yes. Yes. Good night"

Tuluyan na nga siyang nakatulog.

I gently caressed his hand.

*end of flashback*

"Hey Danskie!" Thorie snapped his two fingers on my face.

I made my lips normal when i noticed them smiling.

Kinikilig ka din pala

Nasisira na ang sistema ko. Hindi naman ako nagshashabu.

"Hmn. What is that smile for? Don't say nai-inlove ka na kay Lowie" nakakaloko niyang sabi.

Nakakaloko naman talaga mukha niya. Even his face is on poker mode. He really is a pooch.

"Inlove? Me? Lowie?" i rolled my eyes.

"If you see me smiling or laughing alone, nagjoke lang iyong utak ko. Laughing with your own jokes is a sign of a healthy brain" i continued.

He flicked my forehead. "Sabi sa'yo huwag kang mag-aadik eh"

I punched him in his left lip. Sapul.

He was outbalanced and fell on the cold floor.

The three- Merch, Jayzam and LadyCockroach- approached thorie laughing.

Tumatawa din ang dalawang lalaking ipis habang ang babaing ipis ay hindi.

She looks at me madly.

"Bat ang sama ng tingin mo sa'kin? Are you going to report an animal abuse to the animal welfare agency?" i said thoroughly and chuckled.

Tanga niya pag ginawa niya talaga iyon.

She rolled her eyes.

I looked back at the punched man. I saw a violet mark on his left lip. He's laughing.

Tinignan ko si Lowie tapos nag advice kay Thorie.

"Your puppy is so worried. Better get a veterinary check up. Don't forget to bring her with you"

I checked my wristwatch. May appointment pa'ko.

Wow kala mo CEO na. Estudyante ka palang.

😈

[Danskie Montpellier]

NAKALABAS na'ko ng silid ng kapatid ng Principal.

Narinig kong may mga yapak ng paa na tumatakbo papunta sa'kin.

"Wait Danskie!" she command me.

Lowie gripped my arms forcing me to turn to her.

Ang eksenang 'to ay parang iyong nakikita sa pagitan ng asawa-kabit sa TV. Iyon bang magkaharap ang mistress at legal wife.

Nanlilisik ang mga mata niyang sinalubong ko.

"Get your dirty hand off me" asik ko sa kamay niya at pinagpag ko ang braso ko na para bang may duming inaalis ko.

She's dirty naman eh.

Cockroach nga siya diba?

She raised an eyebrow on me and fold her arms.

Imagine mo iyong ipis na nakahalukipkip. Ganun hitsura niya ngayon.

"How dare you punch Thoralid then you had the guts to laugh? Are you even in your normal thinking? Do girls nowadays act like what you're acting?" she said na parang Principal Ludfoe.

My gosh i can't handle ang dalawang ugaling ganiyan.

Ang tinis tinis ng boses niya.  Hindi na'ko magugulat. Bitches are naturally like that.

"What's your big deal? Gusto mo din na suntukin kita tapos tumawa ako? Do girls nowadays act like what you're acting? No! Because girls nowadays are somewhat called PABEBE" i replied. Ang dami niyang tanong.

Nakakainit ng ulo. Hindi na talaga nag-iisip ang mga tao ngayon.

Hindi pala siya tao kasi ipis siya.

"The rumors about you are all true! Kasing gaspang ng mukha mo iyang ugali mo!" dinuro pa niya ako.

I can see her nose fuming like a kettle.

Ipis na parang takure. Ano daw iyon?

"Makinis ang mukha ko eh. Kaya makinis din ugali ko. Pano ka naman? Mukhang ipis iyang mukha mo so mukhang ipis din ugali mo? How words go back to you" i look down to her feet.  Then back to her eyes.

Bakit ba niya ako sinugod?  Pa-strong sis?

"Remember this Danskie,  ako mismo ang makakalaban mo pag inulit ko uli ang kagaspangan ng ugali mo" pagbabanta niya.

Why? Hindi naman kita pinalo ng tsinelas ipis kang ipis ka!

"No need to change my attitude. Kung ayaw mo sa'kin, kain ka ng buhangin!" i grinned my teeth.

Na-miss ko tuloy makipag-away sa mga lalaki.

Pag babae kasi puro satsat lang. There on boys, suntukan.

I smirked before leaving her.

Sana galit na galit siya. Ikatutuwa pa iyon hanggang sa ikabuturan ng aking puso.

May puso ka? -me

Oo meron malamang tanga ka? Kapag wala edi patay na'ko. Dzuh. - another me.

They are fighting again. Kahit pala subconscious nag-aaway?  Or sa mga matatalino lang nangyayari 'to?

Hay ewan.

😈

😈

[Danskie Montpellier]

I FORCED myself not to look or just simply glimpse at the handsome face of JC.

Huwag kang lumingon Danskie. Huwag.

I'm controlling myself to be a goodgirl.

Natatakot akong gumawa ng di kanais-nais dahil sa presensya niya.

Iba kasi ang ugali ko when he's around.

I can't believe myself listening very well on what the teacher is saying.

May dala pa itong lazer na pinantuturo sa madaldal na classmate.

Somehow, i realize, there's no harm on listening to them the whole hour.

Iyon nga lang kasi boring.

Napapaisip uli tuloy ako kung sino ang nag-imbento uli ng school tsaka facilities neto.

Ewan ko kung bakit.

Iniisip ko nga din minsan sino nag-imbento ng bahay.

Pati simbahan, punerarya, sementeryo, o kahit anong structures na naimbento.

I want to know who the founder but i'm to lazy to find it out.

Para tuloy akong bobong pinanganak kahapon.

"Prepare for a long quiz tomorrow!" of course the teacher reminded.

The smile on that teacher's face is undescribable.

It was like nakita niya iyong crush niya na binigyan siya ng matamis na halik.

Maybe just like that. Or baka hindi ko lang napapansin na ganoon pala siya ngumiti.

Or baka din this day is a lucky day for him.

"Good bye class" masiglang paalam niya.

Ah, ba't di ko naisip iyon. Natutuwa siya because class is over!

Kahit sa paglabas niya ng room hindi pa din naalis ang ngiti sa kaniyang labi.

Baka kasi ime-meet na niya iyong dyowa niya.

Hahaha sana all.

At the end of this class, i found myself wanting more.

Alam mo iyon, mas magaling pa'ko sa guro.

Ako na nga lang mag-isa ang sumasagot sa mga tanong niya.

Ngayon ko lang nakita ang saya ng pag-aaral dito sa classroom na'to.

Makapagsalita talaga kala mo bobo.

Before i go home, i thought of visiting my locker. Kukunin ko sana ang mga libro doon.

Kakamustahin ko kung ayos pa ba sila.

Hahaha. Joke ba iyon? Eh hinagis ko nga lang sila nung ilagay dun eh. Tapos kukumustahin?

Oo nga noh. Basura pala iyong locker ko. But atleast mabango.

Pero nabubulok na ang books don.

While walking the path going there, students were looking up at me curiously.

Ngayon lang ba kayo nakakita ng magandang nilalang?

Maybe iniisip nila "bat siya andito?"

Or "baka may pagti-tripan siyang locker"

Or "may bubullyhin siya dito"

I know. I don't go often to this place that's why.

Teka-ano bang paki ninyo

I stopped infront of my locker. When i opened it, natuwa akong walang nabubulok doon.

What i hate is that may stuffed toy ulit.

I rolled my eyes and took that violet bear.

--LOVELOTS FROM LOUIVEE--

The same stuff toy again but tge color was changed.

I smelled it to know kung ito nga ba ang tinapon ko nung huli.

Malay ko bang ni-repaint ito.

Naamoy ko siya. It smells like the odor inside malls. Bago.

Wala akong pag gagamitan nito kaya binigay ko sa babaing may kinukuha sa locker.

Natatakot ang kaniyang mga matang nakatingin sa'kin.

May halo itong pagtataka.

"Kunin mo na. Minsan na nga lang mamimigay iyong tao eh"

Sambit ko.

Kinuha niya ito.

"T-Thank you" tapos ngumiti siya.

I got all my books from my locker para iuwi iyon.

I can't really believe this happening.

Bumaba ako ng hagdan nang may marinig akong tumatawa.

That laugh is familiar. That laugh belongs to JC.

I halted then hid somewhere na hindi ako makikita.

Malamang. Alangang magtago ka sa makikita nila.

Sinilip ko siya.

😈