Sketch Pad
"Sabi naman kasing okay na ako," paulit-ulit ko ng sinabi ito hanggang sa makarating kaming ospital. He turned to me, frustration is very evident on his expression.
"Fion, it's my fault. Muntikan ka ng mamatay dahil sa'kin! Kung hindi ka pa nasagip ng.. ng ex mo baka iba na ang dahilan ng pagpunta mo rito sa ospital!" singhal niya. He ruffled his hair and his hands on his waist. He looked away.
"Alam mo, pwede namang sa bahay nalang 'tong sugat ko at 'yang kaunting sugat sa kamao mo. Hindi naman natin 'to ikakamatay. Ano ka ba," pagpapakalma ko sa kanya. His brows furrowed and looked at me.
"Ako ang mamamatay kapag my nangyaring masama sa'yo, Fion," tinitigan ko siyang mabuti. Ganoon din siya. I scoffed and just slid my hands inside of my jacket's pocket. I looked down on my sandals. Buti na lang at hindi pa ako nakakapag-palit ng pang-paa simula ng umuwi kami galing Beans Talk.
"Let's go," aya niya sabay kapit sa palapulsuhan ko papasok ng ospital. I heavily sighed and looked at the trees that surrounds the hospital. There are some cars that are park on the side. And there are the entrance on the right then the exit on the left part of the hospital's front.
I looked at my arm who has it's gauze bandage now. While his hand has it either, that is wrapped around his hand that covers his knuckles. But it doesn't cover how it was so red now. I shook my head.
"Nakakainis," I muttered. Napalingon siya sa akin habang nagma-maneho.
"I already said I'm sorry," sumimangot ako.
"'Yung canton ko, lumamig na," humalukipkip ako at sumandal sa bintana. I saw how his brows furrowed on my peripheral vision.
"Your what?" he asked, naguguluhan ata sa sinabi ko. Bumuntong-hininga ako. Nalulungkot talaga ako. Pagdating ko sa unit, baka kung ano ng lasa ng canton kasi nakababad 'yon sa tubig noong pinakuluan ko. Hays.
"Nawala na ang gutom ko dahil sa'yo. Sinira mo ang gabi ko. Hays," pagda-drama ko. Nagulat ako ng hawakan niya ang kamay ko mula sa pagkaka-halukipkip ko. Tumingin ako sa kanya. Bumilis ang tibok ng puso ko ng haplusin niya ang likod ng kamay ko. It calmed me down.
"I'll cook again for you. What do you want else?" I closed my eyes and rested my head on my seat.
"Nah. Tutulog na lang ako," I heard him sighed.
"No, you should eat something for dinner, Fion. 'Wag mong gutumin ang sarili mo," umiling ako.
"I'm asking you. What do you want for dinner?" pag-uulit niya.
"Wala nga."
"Baby.. answer me."
"Sige. Ikaw na lang," wala sa sarili kong sabi. Ang pag-haplos niya sa kamay ko ay tumigil. The side of my lips rose. Kinikilig 'yan. Pero hindi ko binuksan ang mga mata ko. Gusto kong makatulog.
I tsked. "Hay, are you flattered? Joke lang naman 'yon-" natigilan ako ng may sumakop sa labi ko. Nag-mulat ako at nagtama ang paningin ko. Tiningnan ko ang harap at nakita ko ang nakatigil naming daan sa gilid. Hinampas ko siya.
"Hoy! Ano ka diyan?! Bakit tayo nakatigil?" inis kong tanong.
"You said you want to eat me. Then eat me now baby, sakto private tayo dito walang tao," bahagya ko siyang sinabunutan.
"Anong private-private? Umuwi na tayo! Sabing joke lang eh," he playfully grinned.
"Paano ba 'yan gutom na rin ako?" sabi niya. Umirap ako sa kanya. Ang dilim naman ng paligid! 'Yung poste pa malapit sa amin ay padiklap-diklap! Punyeta! Baka mamaya may killer dito ha!
"Eh may pagkain sa condo! Doon ka kumain!"
"Uh-huh? I'm craving for Ashanti," I shut my eyes pero kasabay noon ay ang paghalik ulit sa akin ni Markeus. Tinutulak ko siya ng mga kamay ko pero maski ako ay nanghihina na rin sa mga halik niya.
"Markeus.." I moaned his name. He groaned and went in front of me, dinadaganan ako. Our kisses went hot and intense. I'm getting heated with our position right now. Hindi ba siya nahihirapan? Mababa lang ang kisame ng kotse tapos ang tangkad niya pa.
"Markeus.. stop.." I uttered. I winced when he held my head and tilted it. He bit my lip that results for my lips to be parted. And he's tongue entered my mouth and explored the insides of it. I bit his tongue. He groaned. I startled when he effortlesy changed our position. He's now sitting on the shotgun seat and I'm now sitting on his lap. I can feel the bulge in between his legs. And it makes us even hotter now.
His kisses went down to my neck. He licked and sucked it. Damn it, i know it will have a hickey tommorow, fuck. I tilted my neck for him to have more access to it. He went back to my lips and he entered his tongue inside of it again. He glided it in every corner of my mouth. I didn't know I can handle what we are doing right now. This is my first time experiencing this kind of scenes right now. But damn, he's a good kisser and I'm learning on it.
He was about to pulled up my jacket when my phone rang. Markeus muttered a curse and put my jacket down again. I looked at his eyes, it was burning in desire and temptation.
"Damn, that calls!" he said frustratedly.
I still answered the damn call. But thank god, at least, we didn't make it.
"Hello?"
"Hey, Fionna. Are you okay now?" hinarap ni Markeus ang phone sa kanya at napairap siya sa nakita.
"Fuck your ex," kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Mukhang napansin niya rin ata kaya binawi niya.
"I mean, fuck, it's your ex again. Damn him," he said.
"Hello? Are you with Markeus right now?" tanong ni Jerico.
"Oo pare. Baka gusto mo ng i-end call?" sarkastiko niyang sabi. Bahagya ko siyang siniko. He just looked away. I shook my head then smiled.
"O-Oh. Okay. I'm sorry," at binaba niya na ang call. I tsked and off my phone. Tiningnan ko siya na nakatingin pa rin sa labas. I held his chin and made him looked at me. His brows is still furrowed.
"Galit ka na naman. Nag-alala lang 'yung tao," he tsked.
"Hayop 'yon, hindi tao," tinaasan ko siya ng kilay.
"Let's continue please?" he pleaded. Umiling ako at tinulak na siya papuntang driver's seat. He seemed disappointed. Di ba sabi ko ayaw ko na siyang mahulog pa lalo sa akin? Bakit ganito? Pati ako bumibigay na rin at hindi siya matiis?! Nakakainis.
"Sa susunod na lang. Marami pa namang araw," tugon ko. He just gave me a peck on my forehead before getting on his seat. He started the engine and we drove away.
"Huhu. 'Yung canton ko!" Ibinuhos ko sa strainer ang noodles na nababad na ng ilang oras sa tubig. Lintik kasi na Markeus 'to may pagsugod pa!
"I'm sorry. We can cook another pa naman," pinapagaan niya ang loob ko. I glared at him.
"Ayoko. Sayang," inintay kong mawala na ang tubig na tumutulo sa strainer bago ilipat sa plato. Nilagay ko na lahat ng powder at 'yung parang maanghang na sauce at toyo. Kumuha din ako ng gatas sa ref at sinalin sa baso. Dire-diretso ako sa lamesa at nilapag doon ang dala-dala. Nakalimutan kong ibaba ang sketch pad kaya tumayong muli ako. Sinundan niya ako ng tingin.
"Kukunin ko lang 'yung sketch pad ko sa taas," tatalikod na sana ako ng magsalita siya.
"Ako na," tumango ako at umupo nalang muli. Tumaas na siya habang kumakain ako.
Nasa pag-inom na ako ng gatas ng halos mapabuga ko iyon ng maalala ang sticky note na dinikit ko sa likod lang ng ni-drawing-an kong pad ng barong! Kumaripas ako pataas papunta sa kwarto ko. Mukhang nabigla rin si Markeus sa pagpasok ko bigla sa kwarto ko. Pero napalitan rin iyon sa normal.
"Sabi ko sa'yo ako na ang kukuha," anang niya at tiniklop ang sketch pad ko. Napatingin ako roon, kinakabahan. Agad akong lumapit sa kanya at kinuha sa kanya iyon. I bit his lips. Ang bilis ng tibok ng puso ko roon.
"Ah.. did you flip the pages?" kinakabahan kong tanong. His forehead creased before he shook his head.
"Why? May nakalagay pa bang iba diyan?" kaswal akong ngumiti at umiling sa kanya. He stared at me for a moment before he nodded. I felt relieved about that.
"Tara na sa baba," sabi niya at nauna na sa aking bumaba. Napahawak ako sa desk ko at sa dibdib ko. Hindi pa rin maawat ang pagbilis ng tibok ng puso ko. That was too close! Itinago ko sa kahon ang sketch pad ko at inilagay sa ibaba ng kama ko para hindi na niya makita sa susunod na pumasok ulit siya rito.
"Oh? Where's your sketch pad?" tanong niya sa akin pagkababa ko. I chuckled and shook my head.
"Tinamad na ako eh. Bukas na lang," he just nod. He went to the sala and open the t.v and play his video games. I think that's called an Xbox? I don't know.
Kumain na lang ako at parang kinakabahan pa rin na baka nakita niya talaga ang nakasulat sa likod ng ni-drawing kong barong. Bakit ba kasi hinayaan ko siya na kumuha ng sketch pad ko?! I slightly pulled my hair.
Pero kung nakita niya man ang sinulat ko, siguradong magagalit siya roon.
Magagalit nga ba?