I promised
I leaned on Markeus and pinched his legs underneath the table.
"Pag-usapan natin 'to mamaya," sabay tawa ng mahina kahit naiinis na.
I looked at Jerico who was just eating in front of us. And so was Trisha beside him.
I fakely smiled. "So anong nga pa lang sasabihin mo sa'kin?"
He looked up at me and nodded na para bang naalala niya na may sasabihin siya sa akin. "I'm sorry for what I, no, we have done to you weeks ago. You know, we're at fault too. Especially me, I'm sorry I need to fill my needs as a man but not with you-"
"Cut that nonsense. You fall out of love, you cheated," Markeus butt in and sipped on my ice tea. I glared at him. Trisha shifted on her seat while Jerico cleared his throat and nodded.
"Yes, I cheated. And I felt sorry for it-"
"You should be," anang na naman ni Markeus.
"Stop it, Markeus. Zip your mouth," sabi ko sa kanya. He sighed and nodded like a kid.
Jerico leaned on his chair. "I'm so sorry, Fionna.. I hope you can now let us be together. With you, not resenting me for what we have done."
I smiled. "It's okay now, Jerico. I have now forgiven the both of you. Why are you still asking me for you two to be together? Besides, I did not having any regrets breaking up with you that night-"
"Because she has me now, who'll appreciate her no matter what," Markeus said. Natigilan ako. Does he really need to say that? We're not even lovers! But I let it pass.
"Congrats again, bro. Love her fully," simpleng tugon ni Jerico. I shut my eyes when I heard Markeus sarcastically laughed.
"Of course. Ikaw lang naman ang hindi," tumayo na ako at ngumiti sa kanila.
"I'm sorry, Jerico and Trisha. We need to go na. Do you have anything to say more?" I asked politely.
"Uh.. I think I have said all I wanted to say. Are you in a hurry?" tumango ako kahit hindi naman.
"Oh, okay. Hatid na namin kayo sa baba?" umiling ako at hinatak na patayo si Markeus.
"Thanks for the food. Sorry di ko nakain. I'll pay for it na lang," umiling si Trisha at ngumiti.
"Hindi na, okay lang 'yan," tumango ako at kumaway na sa kanila.
"Bye," they let out a small waved at us before we turned around and walked outside the coffee shop.
Napabuga ako ng hangin sa loob ng kotse. Kinurot ko ang tagiliran niya. He groaned and touched the spot where I pinched him.
"What?!" he blurted out.
"Anong sinabi mong tayo na? Hindi naman totoo 'yon!" I yelled at him. He scoffed and lazily looked at me.
"If I didn't do that, you will look like a loser in front of them. Think about it, Fionna," he tsked, "Stupid baby."
Binatukan ko siya, he glared at me and massaged his nape. "Ewan ko sa'yo. Talaga bang nangangailan ka na ng jewa ngayon, ha?!" I lashed out. He inserted the key in the ignition at binuhay na ang kotse.
"Kahit naman sabihin kong 'oo', hindi ka naman magiging akin," bulong niya na rinig na rinig ko naman dahil sa katahimikan dito sa loob ng kotse.
I tsked. "Never talaga."
"Wait for it. Magiging akin ka rin ng walang kahirap-hirap," and he opened the radio. Pero parehas kaming natigilan ng marinig ang kanta sa radyo.
Ito 'yung kanta ng Ben&Ben na Araw-Araw na kinanta sa akin ni Markeus dati noong gabing umuwi akong luhaan dahil kay Jerico. Bakit ba narinig ko na naman 'to sa radyo? I just looked outside the window and crossed my arms.
Gabi na ngayon at nandito ako ngayon sa kwarto ko. Nagdo-drawing naman ng mga barong dahil may nagpapatahi para sa kasal. Malapit na akong matapos ng kumalam ang sikmura ko. Awts, gutom na ako, gurl.
Binitawan ko na ang lapis ko at tumayo na ng makababa na papunta sa kusina. Siguro naman bati na kami ni Markeus kaya pwede na akong kumain na galing sa pera niya? Siguro.
Bumaba ako at naabutan ko siya na nasa veranda, may kausap sa phone. Hindi ko makita ang mukha niya dahil naka-talikod siya sa akin kaya hindi ko na lang siya pinansin pa at dumiretso na lang ako sa kusina.
Kumuha ako ng canton dahil parang nagcre-crave ako ngayon ng ganito. I-pair ko na lang sa kanin para busog talaga ako.
Naghi-hintay na ako ng tatlong minuto ng makita kong pumasok siya sa sala na parang galit. Itinabi ko ang kutsara at lumabas ng kusina. Mukhang nagulat siya ng nakita akong lumabas ng kusina. Tumigil siya sa harap ko. Nakasuot siya ng jacket at pantalon. Halatang may pupuntahan siya sa kung saan. Magba-bar na naman ba siya? Humalukipkip ako, nag-iwas siya ng tingin. Kita ko ang panga niyang umiigting at ang kamao niyang naka-kuyom.
"Where are you going? Kung magba-bar ka, hindi ka pwedeng lumabas," pangunguna ko na sa kanya. Hinarap niya ako. Mukha talaga siyang galit. His lips parted like he wanted to say something but he jus shut it and breathed in. Namumula siya. Bakit siya galit?
"Hey, are you mad? Eh hindi ka naman kasi talaga pwedeng mag-bar-"
"That night, do you have a dinner with Prince?" kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Kumain kami ni Prince?
Napasinghap ako ng maalala ang gabing iyon. 'Yung gabing sinasabi niya ay noong na kayna Max ako at niyaya niya akong mag-dinner dahil sabi niya hiningan siya ng request ni Markeus.
Tumaas ang kilay ko sa kanya at humalukipkip. "Eh diba ikaw naman ang nag-request no'n kasi sabi mo hindi pa ako nakain ng dinner noon?" inis kong tanong sa kanya. Bakit siya galit eh siya naman may gawa noon?!
His brows furrowed, confused. "What?!"
"Ikaw ang nag-request kay Prince na kumain kasama ko noong gabing 'yon!" pag-uulit ko. He shut his eyes and massaged his nose. He muttered a curse. His fist closed tightly.
"What's wrong? May mali ba sa sinabi ko?" he opened his eyes and walked pass me. I panicked and went to the kitchen to turn off the stove. I cover it at baka langawin. Pagkatapos ay sinundan ko si Markeus palabas ng condo dala-dala ang jacket ko dahil baka malamig sa labas. He looked at me over my shoulder.
"Ano bang problema, Markeus?! Sabihin mo nga sa'kin!" I yelled as we enter the elevator but he just decided to ignore me and not talk to me. I sighed and massaged my head. Ano bang problema nito?
Nandito na kami sa tapat ng bar. Naka-park lang. Tiningnan ko si Markeus sa tabi ko na nakatingin lang sa harapan, mukhang may inaabangan. Nag-aalala ako sa gagawin niya. I pursed my lips in a thin line and blew the insides of my mouth. I'm getting nervous every seconds passed by.
Nang hindi ko na mapigilan ay nag-salita na ako. "Markeus, tell me what's wrong. Kinakabahan ako sa'yo," I panicked when he suddenly went outside the car and walked faster. My eyes widened when he punched a guy's face! Hindi ko maaninag ang mukha ng lalaki dahil tumumba na agad iyon sa sahig! Dali-dali kong tinanggal ang seatbelt ko at lumabas na sa kotse. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko ng makita kong nagkakagulo na sa banda nila. Lumapit ako doon at napasinghap ako ng makitang si Prince ang binubugbog ni Markeus! Inawat ko si Markeus pero parang wala siyang naririnig ngayon! Dumudugo na ang ilong ni Prince at maging ang bibig niya ay putok na rin!
"Hayop ka! Bakit mo niyaya si Fionna ng gabing 'yon! Fuck you, Prince!" sigaw ni Markeus.
"Bro tama na!" awat ng isang lalaki kay Markeus.
"T*ngina mo! Ako pa ang sinabi mong nag-request sa'yo gago!" pagpapatuloy ni Markeus. My eyes widened. So hindi talaga si Markeus ang nagsabi kay Prince na kumain kami sa labas noong gabing iyon? Bakit? Bakit ginawa iyon ni Prince?
Hinila ko ang braso ni Markeus para awatin na siya pero nag-matigas siya at natulak niya ako ng malakas dahilan para matumba ako sa daan. Nanlaki ang mga mata ko ng may paparating na sasakyang humaharurot papunta sa akin. Pinilit kong makatayo pero napadaing ako ng humapdi ang braso ko na nagasgasan.
Tears rolled down to my cheeks and I shut my eyes. Akala ko mababangga na ako pero narinig kong may tumawag sa pangalan ko. That voice seems familiar.
"Fionna!"
Nagulat ako ng may humagip sa akin at gumulong-gulong kami sa gilid. Napadaing ako sa sakit. Humikbi ako at hinawakan braso kong mas lalong dumugo ng makadkad ito ng gumulong kami papunta rito sa gilid.
Nag-mulat ako at ang dibdib ko ay taas baba dahil sa sakit ng sugat at hingal.
"Fionna, are you okay?" dumako ang tingin ko kay Jerico na nasa ibabaw ko. I winced when he touched my arm. He muttered a curse and got off my top.
"Fionna! Fuck!" lumipat ang tingin ko kay Markeus na tumakbo papalapit sa akin. Nagulat ako ng kwelyuhan siya ni Jerico at suntukin. Napaatras si Markeus dahil doon. Tinulungan akong i-tayo ng mga lalaking kasama ni Prince kanina.
"Gago ka! Muntikan ng mabangga si Fionna!" sinuntok ulit siya ni Jerico. Tumakbo ako papalapit sa kanila at hinatak paatras si Jerico. He seems in rage. He looked at me worriedly then hugged me. I saw Trisha on the side. Bigla akong napabitaw sa yakap niya. She looks so sad when I saw her. Dinaluhan ko na lamang si Markeus na pinupunasan ang labi niyang pumutok rin sa suntok ni Jerico. His eyes locked mine.
"Damn, baby! Are you hurt?" he held my arm at naiwas ko iyon sa kanya ng mahawakan niya ang sugat ko. He cursed out.
"I'm sorry.. fuck! I'm sorry," his eyes twinkled. He looks like he was about to cry. I startled when he hugged me tightly.
"Damn it. I don't want to lose you. Mababaliw ako, Fion. Mababaliw ako pag nawala ka pa sa'kin. This is my fault! Ugh! Damn it!" he kissed my ears and I heard him sobbed. Bahagya ko siyang tinulak at pinunasan ko ang luha niyang dumadaloy pababa sa pisngi niya. Nilingon ko sina Jerico.
"Jerico, uh.. thank you for saving me. Aalis na kami," he hesitated to let me but he just nodded and walked back to Trisha. Liningon ko si Prince na nakatayo na sa gilid. Tinitingnan niya rin ako.
"I'm sorry for the trouble, Prince. We need to go," tumango siya at ngumiti sa akin. Tumalikod na ako at hinarap si Markeus na umiiyak pa rin pero hindi na siya humihikbi. Pulang-pula ba ang mukha niya maging ang leeg niya.
"I promise, never akong mawawala sa tabi mo," at hinatak na si Markeus pabalik sa kotse.