LANCE'S POV
The whole day hindi pumasok si Sam sa school kaya medyo nag-aalala ako.
Pauwi na rin kami kaya inaayos ko muna ang mga gamit ko,
"Ahmm..Jo, ba't hindi pumasok si Sam ngayon?" nag-aalalang tanong ko.
Nagkibit-balikat, "Hmm hindi ko rin alam eh.. Ahmm baka may sakit lang siguro.. hindi naman yun basta-basta umaabsent....." tugon niya.
Looking worried, "Nag-aalala lang kasi ako"
May kinuha siyang notes sa bag niya, "Actually I made notes about sa lessons natin ibibigay ko sana ito ngayon sa kanya kaya lang tumawag si Mama sa'kin at may pupuntahan daw kami so (lumapit siya sa akin at ipinakita ito)...pwedeng ikaw na lang ang magbigay sa kanya?" she explained.
Of Course!
A sudden glow on my face, "Sure..." anything for her
"Malapit lang yung bahay nila dito, actually mga 1o minute-walk lang...(may sinusulat sa papel)..ito yung address niya..Tsaka paki kumusta mo na rin ako sa kanya. Thanks" then she left.
Actually sa tuwing inaalok ko siyang iuwe sa kanila hindi siya pumapayag o di kaya hanggang kanto lang so hindi ko talaga alam kung asan ang bahay nila.
AFTERWARDS....
Tinapos ko muna ang ibang activities ko at tinignan ang langit..
"Malapit na pala mag-gabi" dapat maibigay ko na to sa kanya para hindi rin ako gabihin..
While crossing the road may nakita akong pamilyar na mukha.
"Oh si sir Arthur yun ah...anong ginagawa niyo dito?...baka dito rin siya nakatira sa malapit?"
Nasa unahan ko siya ngayon pero parang hindi siya mapakali at para bang may hinahanap. May itatanong sana ako sa kanya kaya lang...
Kinuha ang phone at may tinawagan, "Hello po Ninang, nakita ko na po si Sam...Opo.....Sige po.....Ihahatid ko po siya jan maya-maya....wag na po kayong mag-alala ni Mama" sabi niya sa kausap sa phone.
Nagulat ako sa aking narinig at biglang nagtago sa may sulok.
"Si Samantha kaya ang tinutukoy niya?" na curious ako kaya sinundan ko siya at nakita ko nga si Sam nasa may swing nakayuko ang ulo niya..
"Anong nangyayari...?"
Ba't hindi man lang niya sinabi sa'kin
Gusto ko sanang lumapit pero natigilan ako dahil..
Niyakap niya si sir Arthur ng mahigpit habang umiiyak..
"So matagal na pala silang magkakila..." sa tingin ko close then ang family nila dahil tawag niya sa mama niya ay Ninang.
I left a deep sighed and said with a jealousy tone, "Mukhang malaki ang lamang niya sa'kin ah"
I did not know that coming here will reveal everything with my own bare eyes..
Hindi ko napansin nakakuyom na pala ang aking palad nang makita silang magkasama.
"Ako...ako dapat ang nandyan
...ako dapat ang pumupunas ng mga luha mo
...ako dapat .....ang niyayakap mo.....at hindi siya"
After that a liquid runs on my face.
Gosh! I am crying?!?.
I mean I never cried when someone hit me on the face or broke my arm before but
For the first time in my life I cried for a girl..
The girl that could possibly be snatch away from my sight.
At that moment, it feels like I was defeated in the game called 'LOVE'.
I turned around and started walking away from the scene because...
.
.
.
.
It was just TOO PAINFUL to watch.