"Tara.." heto na naman yung boses nyang nakakaestatwa. Nakakapigil hininga.
Sabay kaming naglakad palabas ng parking lot. Sabay na sabay pa ang hakbang ng aming mga paa. Di ko kayang tumingin ng diretso sa daan. Damn!. Kinakabahan talaga ako.
"Nag-enjoy ka ba kahapon?.." tanong nya na di ko kayang sagutin. Oo, na hindi. Magulo. Kumplikado. Masaya ako dahil kinantahan mo ko kahapon. Hindi dahil hindi mo ako hinatid kagabi. Damn it!. Really Bamby!..You little gurl!. Umuurong ang dila ko kahit gusto kong magsalita. Puno ng mga tanong ang isip ko pero hindi ko maisatinig. Masyado akong mahina, nanghihina pagdating sa'yo.
"Ah.. hehe.. pasensya ka na pala kagabi. Ihahatid sana kita kaso nahiya ako sa mga Kuya mo.." ang tawa nya ang dahilan ng pag-angat ko ng tingin sa kanya mula sahig. Hawak pa nito ang kanyang batok. Nahihiya ba sya?. Ampusa!. I wanna hug you boy. Just let me.. Heck!.
"Haha.. pasesnya ulit. Naiingayan ka ba?. Hehe. di na ako magsadalita.." nahihiya nitong sambit. Yuyuko tapos titingin muli sakin. Oh damn it!. No boy!. Just talk, your voice is my music. My medicine and my life. Bamby!!!...
Dali na. Speak now you little freaking idiot. Baka maturn off sya sayo. Pagsisihan mo pa.
Humugot ako ng malalim na hininga. Pinapakalma ang naghuhumiranda kong puso para makabwelo upang makaisip ng sasabihin sa kanya. Hindi kasi gumagana utak ko kapag todo sa kaba ang diddib ko.
"Ahh.." hell shit!. Basag?.. Dammmnnn.....
Lihim kong nilinis ang lalamunan bago nagpatuloy.
"No. It's okay.." sa dami ng naisip ko. Ito lang ang kinaya ng dila kong ilabas. Nabubulol tuwing kaharap ko sya.
Tumindig sya ng tuwid saka nginitian ako ng napakaganda. Grabe!. Humihinga pa ba ako?. Air please..
"Okay ka lang?.." nasa bulsa na nito ang dalawang kamay. Nasa bukana na kami ng exit ng parking papuntang gym. Konektado ito. Ilang hakbang lang gymnasium na.
Kagat ang labing tinanguan ko sya. "I'm okay.. hehe.."
Ngingiti ngiti naman itong tumango tango. How cute he is. Damn boy. My boy!.
Katahimikan ang bumalot samin. Nahihiyang maunang magsalita.
"Bamby.." sa haba ng katahimikan. Binasag nito sa pamamagitan ng pagtawag saking pangalan. Ngayon ko lang narealize na maganda pala ang pangalan ko. Bamby. Pakiulit nga. Hihihi..
"Pansin ko lang. Bat di na kayo madalas magkasama ni Joyce?.. May problema ba?.." bahagya akong natigilan. Hindi ko inexpect na mapapansin nya pa kami ni Joyce. Really Jaden?..
"Kung ano man yung problema nyo. Sana maayos nyo pa. Matagal na kayong magkakilala kaya sayang lang kung di kayo mag-kaayos bago ka umalis.."
May punto naman sya. Pero paano kami magkaka-ayos kung ilag sya lagi sakin?. Pakiramdam ko tuloy, may nakakahawa akong sakit na dahilan para layuan nya ako. Gusto ko rin namang mag-kaayos kami pero paano?.
"You miss her?.." tinitigan nito ako sa mukha. Damn!. Nangamatis na naman mukha ko.
Waaaaaa....
"Wag kang mag-alala. Kakausapin ko si Denise para sabihan nya si Joyce na mag-usap kayo.."
What?. Si Denise?. Bakit sya?..
"Si Denise?. Bakit close ba sila ni Joyce?.." himalang di ako nautal.
"Lagi silang magkasama tuwing uwian. Ang sabi ni Denise, magpinsan daw sila. Nakatira ngayon si Joyce sa kanila dahil naghiwalay parensta nya.."
What!???... I. I don't know!.
Yun ba?. Ang dahilan nya kaya nya ginawa yun sakin?. Hindi ko pa rin maintindihan. Kailangan ko syang makausap. Ngayon. Dapat habang maaga pa. May oras pa. Habang andito pa ako. Para kahit makaalis na ako, maayos na kami.
"Magiging maayos rin kayo. Tiwala lang.." lumaki ng napakaoa ang mata ko. Kasi
naman boy. Bigla syang umakbay sakin habang naglalakad. Ampusa!. Hell shit!.. Tuloy pinagtitinginan kami ng ibang estudyanteng nakakasalubong namin.
Feeling ko tuloy, lalagnatin na ako.