ATHENA
"Nagustuhan niyo ba, baby?" sabi naman ni Mama sakin. Hindi ko maiwasang ikunot ang aking noo.
"Nagustuhan ang alin, Ma?" sabi ko. At first, she confusedly look at me. Then she smile.
"This house, baby." sagot ni Mama. Why? Anong mayroon sa bahay na 'to?
"Is this our new house?" tanong ni Cyril kaya gulat akong napatingin sa kaniya.
Our house!? Anong our house!?
"Yes son. This is your new home." sabi ni Tita. Naguguluhan ko silang tinignan lahat. Ako lang ba? Ako lang ba yung walang alam!?
"Cyril." madiin kung banggit habang naguguluhang nakatingin sa kaniya. Tumingin rin naman siya sa akin. Pinagmamasdan lang kami ng mga magulang namin.
"Alam mo 'to?" hindi makapaniwalang tanong ko. Hindi siya tumango pero hindi rin siya tumanggi.
Sarkastiko akong napatawa. So, ako nga lang. Ako nga lang talaga ang walang alam!
"I thought you don't know why we're here!" naiinis kung sabi sa kaniya. So...nagsinungaling siya!
"Athena..." damn!!! I feel betrayed!
Patakbo akong lumabas ng bahay na yun. Naiinis ako! Sobra! At ang mas nakakainis pa ay bakit ganito! Ang simple simpleng dahilan, nagagalit ako! Nakakainis naman!
"Athena, wait!!" mas binilisan ko ang paglalakad ko hanggang sa tuluyan akong makalabas ng gate. Pero hindi pa ako nakakatawid ay agad niya kong hinila.
"Let me go! You damn liar!" sigaw ko sa kaniya habang hinihila ang kamay ko pero malakas siya kaya wala akong nagawa kundi ang sumuko dahil napagod rin ako sa paglakad takbo.
Hinihingal ako sa pagsigaw sigaw sa kaniya ng hawakan niya ng magkabilang pisngi ko.
"Listen to me.." sabi niya habang nakatingin sa akin pero umiwas lang ako ng tingin. Shit! Di ko siya kayang tignan.
"Athena please..." dagdag niya. Hawak niya parin ang magkabila kung pisngi pero ngayon ay dahan dahan ko na siyang tinignan. Sa mata.
"I don't want to lie to you. But I know...I know you won't go with me if I did tell you." sabi niya. Dahan dahan naman akong umiling.
"No! That's not enough reason for you to lie to me! You know how much I hate this marriage kaya malamang sa malamang ay hindi ako sasama sayo!" sigaw ko na naman at nagpupumiglas sa kapit niya pero 'di niya 'ko binitawan.
Hindi niya ako binitawan.
"That! That was the reason why I don't want to tell you. Because I know that you hate this marriage so much! And...And I don't want you to back out. Just, please Athena, please be with me in this marriage." napatigil ang mundo ko sa sinabi niya. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko at halos hindi na ako makahinga ng maayos dahil sa kaba.
Akala ko ba ayaw niya rin 'to? Eh bat pinipilit niya ngayon?
"Why? Para saan pa Cyril? Diba ayaw mo rin naman nito? Diba hindi naman talaga dapat tayo ikakasal kung hindi lang dahil sa walanghiyang business na yan? Diba dapat walang ganito!?" nafru-frustrate na ako. Ngayon lang ako nagkaganito! Dahil ngayon lang rin naman nila ako nilagay sa bwesit na arranged marriage na 'to.
"Your right. This shouldn't happened. But right now, buried me to hell, but I don't want this marriage to stop!" naguguluhan ako sa pinag sasabi niya. Pero mas kinakabahan ako at sobrang lakas ng tibok ng puso ko.
He want this now? Gusto niya na ang marriage na 'to? G-Gusto niya 'kong pakasalan? Pero bakit?
"Bakit? I thought..." hindi ko na siya pinagtutulakan pero kinakabahan parin ako. Mayroong part sa akin na nagsasabing ituloy ko na rin 'to. Na dapat makinig ako sa kaniya.
"I don't know. I actually don't know why I'm doing this. But, let's continue this marriage, okay?" kalmado niyang sabi.
"Let's get married, okay?"
Dahan dahan naman akong napatango.
This is not me! Hindi ako yung klase ng tao na ang dali mong mapapa-oo. Unless...
You're important to me...
No! Of course not! He's not that important to me! But the heck!!
Anong nangyayari sa akin!?
"Good. For now, let's get inside." mahinahon niyang sabi habang dahan dahan akong hinawakan sa kamay. He intertwined our fingers and my heart is beating so fast right now.
Naglakad kami papasok pero hindi na lakad takbo ng ginawa ko. Dahil hindi na rin ganon kalalaki ang hakbang niya. He is slowly walking, like his enjoying this moment. With me.
Ng makapasok kami ay agad na lumapit si Mama sa akin at niyakap ako kaya napabitaw ako kay Cyril.
"Baby, I'm so sorry. I know your still shock so I'm really sorry baby. It's not Cyril's fault, he just don't want to shock you baby. We're really sor-"
"Ma, it's okay. Naiintindihan ko na. Sorry rin po." mahinahon kung sabi kay Mama habang yakap rin siya. Tinignan ko si Papa at tinanguan niya ako kaya ngumiti ako sa kaniya.
Humiwalay ng yakap si Mama sa akin at muling lumapit kay Papa.
"It's okay now. Tanggap ko na. I already accepted this marriage." mahinahon ko ulit na sabi tsaka tumingin kay Cyril. Nakatingin rin pala siya sa akin. Hindi niya 'ko sinagot but I know...I know he wants to say something.
"Buti naman kung ganon anak. I'm glad you're okay now. And I know, Cyril won't let anything bad happen to you. Please baby, please trust Cyril like how much I trusted him." sabi ni Papa. He trust Cyril that much? Maybe...maybe I really need to start trusting Cyril.
"So...back to the topic now. As I was saying a while ago, this is your new house. I don't want the both of you to treat this place just like a house but a home. Make new memories here. And if you want, you can also make my grandchildren here." nung una ay seryoso si Tita pero natatawa siya sa huli niyang sinabi! Huh!!! Anong nakakatawa doon!? Ni hindi pa nga kami kasal ni Cyril tas apo agad! What the heck! Ang bilis ha!
"Mom!!" Cyril said loudly. Nilingon ko siya at hindi ko in-expect ang nakita ko.
Namumula siya. Pulang pula ang tenga niya! Hahahahahahaha!!! He is actually blushing!! Makakaganti na 'ko ngayon.
"Cyril..." tawag ko sa kaniya. Nahihiyang nilingon niya 'ko. Gosh!! May kahihiyan rin pala 'tong isang 'to.
Mas lumapit ako sa kaniya at ngumisi.
"You're blushing." sabi ko at hindi na napigilang tumawa. Tinuro ko siya habang tumatawa ako at mas natawa pa ako ng lalo siyang namula! Oh gosh!!
Ang bakla niya!! Hahaha!!
"Shit! Stop laughing!" nahihiya niyang banggit habang hindi alam kung saan titingin. Tumatawa rin kasi ang parents namin. Well, maliban sa Dad niya. Ano pa nga ba!? Eh older version ni Cyril yan!
Halos maiyak na ako kakatawa ng hapitin niya ako sa beywang at hilahin papalapit sa kaniya!
"Ahhhhh!" sigaw ko. Sino ba namang hindi mapapasigaw sa ginawa niya! Kung kanina ay siya ang pulang pula, ngayon ay ako naman. Yumuko ako dahil hindi ko kayang tignan siya sa mata.
"What now? Still want to laugh?" sabi niya kaya napatingin ako sa kaniya at...at...at nakangisi siya! Shit! Shit!!
Sabi na nga ba eh!! Sana di ko na lang yun ginawa! Sana di ko na lang siya pinagtawanan! Now, I need to dose my own medicine!! Geez!!
Agad ko siyang itulak palayo dahil nahihiya na talaga ako! Hindi niya ba naisip na nandiyan ang mga parents namin!? Gosh!! Nasa harap lang namin sila at pinapanood kami! Gusto niya pa atang mag live show! And really, in front of our own parent's faces!!
Nakangisi parin siya habang nakatingin sa akin kaya pilit akong umiiwas ng tingin. Kung pwede ko nga lang siyang ipatapon sa Mars eh ginawa ko na! Nakakaasar siya ha!
"Oh my gosh son!!! Your that impulsive!? Hindi ka na nahiya! Andito lang kami oh! 'Tong batang 'to. You can easily tell us if you want us to go home so you can score! Stop doing pornographic in front of us!" mas lalo lang akong namula dahil sa sinabi ng Mommy niya. Ano ba naman 'tong mga 'to! Mag-ina talaga sila.
"Mom!! Stop talking shits!" sagot ni Cyril. Siguro namumula na rin siya. Naman kasi ehh! Bakit kailangang sabihin pa yun?
"What did you just say!? I'm talking shits!!? Cyril hindi kita pinalaking ganyan! Where are your manners huh!? Do you want me to-"
"As your mother mentioned it, uuwi na rin kami. I hope you enjoy your stay here." sa tagal nila dito ay ngayon lang nagsalita si Tito and cut off what Tita was saying. Bigla tuloy akong na curios kung ano yung gustong ibulgar ni Tita kanina. Pwede ko kayang gamitin yun laban kay Cyril?