Chereads / Love To The Destiny / Chapter 2 - 2 Prologue

Chapter 2 - 2 Prologue

Sa isang kwarto na may nagaayos ng gamit na isang lalake.May dumating napaka-gandang babae para sa lalaki sya ang pinaka-magandang babae sa buong mundo.

" Bakit hindi mo ako hinabol? Bakit hindi mo ako pinigilan?" sabi nya habang nakaupo sa aking silid na nakasandal sa dingding.

"Alam mo hinihintay kita non?, na baka isang araw maalala mo na lagi akong nandyan sa tabi mo"

" Baka isang araw maalala mo na mahal mo parin ako? " habang nakaupo narin ako sa dingding.

" Baka isang araw maging masaya ulit tayo? Sa dating tayo "

" Celine...." hindi na ituloy ang gustong sabihin sa babae.

" Wag kanang magsalita John kasi....baka hindi ko kayanin ang mga sasabihin mo eh baka lalo pa akong masaktan. Masyado nang napunit itong puso ko" ang mahaba nyang salaysay na parang malapit ng umiyak.

"Kasi akala ko maiintindihan mo ko " nasinghot pa pagkatapos.

"Kulang kasi nang tao ang nakakaintindi sa akin eh.Alam mo lahat ng ugali ko ikaw lang ang taong nagpapasaya sa akin.Di ko alam na ikaw din pala ang susuko sa akin.Siguro nga naging kampante lang ako sayo " na bumuntong hininga pagkatapos.

" Sorry..... "

" Hay parang akong tanga naghabol ako sayo. Para akong sira at baliw"

" Celine minahal naman kita eh " seryosong sagot nito sa babae.

" Kaso naubos na ako.Na dapat pala nagtira ako para sa sarili ko.Na dapat pala hindi ko inubos ang pagmamahal ko..... para lang sayo. Masyado kasi akong magmahal bigay lang ng bigay"

mangiyak-iyak na ang babae sa lalaki.

" Sorry kung naubos kana...sorry kung napagod kana....sorry kung sumuko kana. Hindi ko alam na hahantong pala tayo sa ganito.Hindi ko alam kung paano ako gigising sa umaga na wala ka kasi ikaw lang ang iniisip ko eh " naluha na nga ang babae nakanina pang pinipigil.

" Siguro nga pinagtagpo lang tayo para matuto okay na ko dun.Siguro tatangapin ko na malabo na maging tayo. Wala na....Lahat wala na...Wala na" nagsimula na itong humagol-hol ang mga patak ng luha ng babae bumagsak.

" Ang swerte ng mamahalin mo kilala kasi kita eh hinding-hindi ka magmamahal ng maling tao. Ikaw na ang taong pinakamagandang nangyari sa buong buhay ko" seryosong sabi ng lalake.

" Okay na ko " agad namang pinunasan ng babae ang kanyang luha pagkatapos.

" Magiging okay narin ako.Okay lang ba John mayakap kita sa huling pagkakataon. Alam ko pagkatapos nito. Hindi na muli magkukrus ang landas natin " bumuntong hininga muna ang lalaki tapos tumango ito.

Niyakap nila parehas ang isa't-isa. Pagkatapos tuluyan na umalis ang babae sa silid ng lalake.

Nang makarating ang babae sa loob ng sasakyan umiyak sya ng umiyak. Hanggang hindi na sya makahinga. Nang makahinahon na sya umalis na sya don.

(No copywrite this is my own story )

©Love To The Destiny