Chapter 3
Author's Note: Hangul ang ginagamit nila dito, since nasa Korea sila. Nakakapagod kasing maghahangul at mag translate uli. Hahaha. Taglish ko nalang.
Enjoy reading :)
-----
Flashback (nasa Korea sila dito)
"Tia-shi." Nakita kong tumakbo si Yerin sa hallway kaya kumaway ako sakaniya.
"Why?" Napakunot ang noo ko nung nakalapit siya. She raised her hand as a sign of I should wait her to calm down. Huminga muna ito nang malalim para makakuha nang sapat na oxygen. Haha.
Tinaasan ko siya nang kilay. What's happening? She's acting funny.
"May ibinigay ang Principal satin. Sali tayo sa examination sa NESP!" She clapped her hand and I saw a glimpse of sparkle in her eyes. Excited na excited siya.
"Ano yan?" NESP? "Is that kind of Scholarship?" I wiggled my eyebrows. Basta't Scholarship ang pag-uusapan ay game ako diyan. Lalo na't mag kokolehiyo na ako next year.
She exaggeratedly said. "No." I laughed. Tumalikod ako sakaniya at lumakad papunta sa library dahil mag-aaral muna ako for advance reading. Para hindi ako mahihirapan sa mga lessons mamaya and other remaining days.
Sumunod parin siya sakin sa likod at parati akong kinukulit na samahan siyang mag take nang exam. Sinusundot niya ang aking beywang pati narin yung mukha ko.
BUMUSANGOT ang mukha ko. "Ano ba kasi iyan?". Ang ingay niya kasi at hindi kami pinapasok sa library. And it's annoying. San na ako magbabasa? Hindi naman ako makakawala dahil sakaniya dahil didikit talaga ito dahil may gusto siya.
"Maging exchange student tayo doon sa Philippines." Pumapakpak siya at pagkatapos ay hinawakan ang aking kamay at iniyugyog ako.
"Why? Bakit gusto mo doon?" I'm curious too.
"Hindi mo ba gusto makapunta sa hometown mo? I heard na madaming tourist spot doon. And you know na I love Philippines, that's why I love you." She hugged me at para siyang pusa na iningudngud ang pisngi niya sa pisngi ko.
You heard it right? When she knew that I'm a half Filipino. She already loves me. Isn't it cheesy for us?
Naalala ko pa nung First day of school ko ay tinanong niya agad ako. Dahil makikita niya raw na I'm not fully Korean. Dahil narin yata sa features ko sa mukha. But still, she makes me laugh dahil doon.
Sinabihan niya ako lang naman ako ng "If your a Filipino. Let's be friends! I loved you already! Friendship hug!" She hugged me. And it's my first day, natatawa nga ang mga kaklase namin sakaniya. But it's really cute though.
Nagpapasalamat narin ako sakaniya dahil nagkakilala kami.
"Ugh." I disgustingly remove her hands. "Okay." I surrendered dahil kung magpapakipot muna ako, hindi niya ako tatantanan.
"Awie!" She shrieked and hugged me tigthly. I smiled. I really wanted to go to the Philippines. Where my Mom was born. But my Father doesn't agree with it. I don't know why, i don't know the reason.
----
"Tia Song!" Someone screamed my name. Nabitawan ko ang aking hawak na phone. Buti at nasalo ko ito dahil nahila ko yung headset.
Narinig ko ang reklamo nang iilan kong mga kaklase dahil sa ingay ni Yerin. Ugh.
"Yerin! Shut up." I glared at her. Pero yumuko lang siya at linaro laro ang kaniyang kamay.
Napabuga ako nang hangin. "What's the matter?" Ibinaba ko ang aking phone at itinanggal ang aking headset.
"You passed the test." She squished my face. Napangiti ako pero sumimangot rin.
"And you?" I already figure out. She failed the exam. Dahil umiiwas ang kaniyang tingin sakin.
"I won't. I can't go without you." Pinal kong sabi. If she can't come, then I won't come.
Doon na siya napatingin saakin. "Eh?! Why?" May ipinakita siyang isang papel. "And here's the list." May ibinagay siyang papel sakin.
Kinuha ko ito at tinaasan siya nang kilay. Pagkabasa ko, ay may tatlong nakasulat.
"What the? Approach my Classmates and Make friends? Go into a relationship? Join into a club?" Tinignan ko siya nang masama. "You know I can't do that. Your crazy." I commented and stod up.
"If you'll excuse me." Lumabas muna ako at papunta sana sa cafeteria para mahimasmasan. Yes I want to do it, but without my Bestfriend? I think I can't survive without her.
"Tiana." Nanliit ang mata kong nakita ang school president na kumakaway sakin.
"Oh, hello." Yumuko ako. "What's the matter?" Tanong ko sakaniya at kumunot ang noo ko pero hindi mapigilan ang ligaya sa aking katawan dahil kinausap niya ako.
"Congratulations. We are the representative in our school to perfrom the exchange student program. Ms. Secretary." Ngumiti siya sa akin at inilahad ang kaniyang kamay.
Uminit ang mukha ko at tinanggap. "You too. Oppa" Kinagat ko ang aking labi. [Translation: Older "Boy"]
"So, let's have a deal." Ani niya at ngumiti, mas lalong sumingkit ang kaniyang mata.
Ngumiti rin ako, nakakahawa kasi. "What?" I feel excited and I don't know why. He's my long time crush. And he's on the college building of Science.
"If we succeed on our Program. How about, we go on a date." Kinamot niya ang kaniyang batok at umiwas nang tingin.
Mas lalong uminit ang mukha ko sa kaniyang sinabi. "So, you mean--" may itatanong sana ako but he cut me off.
"Yea, I like you Tiana. I really do." Mas lalong pumula ang kaniyang mukha at tenga. He's blushing! I can't comment he's cute, because he is too handsome.
I heard my heart beat. And it's getting faster by any seconds. "I like you too, oppa." Yinakap ko siya.
Narinig ko ang kaniyang halakhak at naramdaman ko ang kaniyang halik sa aking ulo. Napangiti ako.
"Yerin. I'll do it." Sabi ko kay Yerin na nakahiga sa aking higaan. I already tell her the news and the reason why na sasali ako.
"Yeah, yeah. How many times do you repeat it again?" Tinakpan niya ang kaniyang mukha ng unan. Dahil naiingayan na yata saakin.
Ngumiti ako at inayos ang aking mga gamit sa maleta. 9 months ang stay ko doon, dahil yun sa aking kontrata. Habang si Hyunsik Oppa ay 7 months at sa kasamaang palad sa ibang school siya dahil college na siya. Habang ako ay Senior High.
I already mention my Dad about this. Nagalit siya dahil hindi ko siya napagsabihan. Pero kalaunan ay okay na. Basta okay lang daw na lalayo ako sa mga away. Akala ko magagalit at murahin pa ako tulad noon. Okay lang daw kase, sa Academic purposes naman.
"Mamimiss kita Bestfriend." Ngumawa pa si Yerin sa airport at nakakahiya dahil pinagtitinginan kami dito.
Sumimamgot si Oppa Jeric at ang Boyfriend ni Yerin sa kaniyang tabi.
"Darling, please take care there okay?" Habilin ni Mom sakin. Wala si Dad ngayon, gusto niya sanang samahan rin ako, pero may Emergency Board meeting pa.
"Call us, okay? I will miss you my sweet little sister." Yinakap ako ni Oppa, nakakatuwa dahil iniwan niya ang kaniyang girlfriend sa kanilang date para ihatid ako. Tumango lang ako bilang tugon.
Hinarap ko si Yerin na umiiyak at inaako siya sa kaniyang boyfriend. "Yerin-ah." Malamyos kong sabi sakaniya.
"Tia!" Yinakap niya ako nang mahigpit. Napangiti ako at yinakap ko rin siya.
"My goals for you. Don't forget it." Humikbi pa siya bago niya ko bitawan.
Ngumiti ako. "The relationship part? Hmm. Soon with Hyunsik Oppa."
Umiling siya. "No, I think you will have a Pinoy Boyfriend there."
Sinimangutan ko siya at tinignan ang kaniyang Boyfriend na nakatingin kay Yerin. "Hey, you."
Tinignan ko siya nang masama. "Take good care of my Bestfriend, okay?"
Tumango lang ito bilang tugon. Kinuha ko na ang maleta na na 'kay Oppa Jeric at kinawayan sila.
Humarap ako sa salamin na nandoon ang aking sasakyang Airplane. "I hope makakaya ko ito. And I will succeed this plan to date my long time crush"
Tinignan ko muna ang aking phone na may laman na text ni Hyunsik. Ito ang huling text niya nung paalis na siya.
'I love you.' Iyong konting word lang ay nakakawala na ng pagod. It makes me so happy.
I always reread this, pero hindi parin ako makaka-move on dahil dito. It tingles me in my heart. I really like him. He's my first crush simula nung nag transfer ako doon sa school.
Hindi ko maiwasan na mapatingin uli doon. "I will survive there. Kahit wala yung bestfriend ko."
Napaangat ang tingin ko sa harapan at nakita ko ang iilang pasahero ay pumasok na sa loob para icheck ang mga gamit.
I will survive this, dahil may pinanghahawakan akong pangako at para narin maging independent ako.
-----
Enjoy reading :) Please Vote and Comment :) Please support my story.
XOXO