Lola's POV :
"Okay ka na?" Tanong ni Jack.
Nakailang singhot na siya sa tissue na bigay nito. "Mukha ba akong okay?"
Tumawa ito.
"Aba't tinawanan pa ako ng lokong ito."
Nagulat siya ng hinawakan nito ang baba niya. Medyo napahinto siya sa pag-e-emote. "Tumigil ka na sa pag iyak. Hindi bagay sayo." Sabay tawa.
Inirapan niya ito. "Sabihin mo lang kung naaalibadbaran ka sa mukha ko."
Ngumiti ito sa kanya. "Nope. Though ikaw pa lang ang unang babae na nakita na kahit umiiyak cute pa rin. I'd rather see you smiling."
Hindi niya mapigilang ngumiti. "Ikaw ba eh ginogoyo ako?"
Hindi ito sumagot. "Bakit ka ba umiyak?"
"Ha?" Oo nga, bakit ba ako umiyak? Nakuuu.
"E-Ewan ko ba. Siguro napuno lang ako, ganun." Litong sagot niya.
"Maybe you're jealous?" Mataman itong nakatingin sa kanya.
"Ako?! Ba't naman ako magseselos? Wala naman akong karapatang- " Napahinto siya. Nakalimutan niyang hindi pa pala nito alam ang kasunduan nila ni Brad.
"Karapatan na?"
"Ano kasi... Pano ko ba eexplain 'to?"
"That you & Brad are just pretending?"
Naglaki ang mata niya. "A-Alam mo na?"
"I just figured it out. I've been with Brad for a long time & I know when it's real or not."
Tumango tango siya. "Ah. Eh ayun naman pala, so wala akong karapatang magselos."
"You don't need a label or right to feel something for someone Lola. If it's what you really feel. Are you?"
"I-I don't know. I don't know what to feel now", mahinang sagot niya. Bumaba ang tingin niya sa lupa.
What do I really feel?
Naramdaman niya ang braso ni Jack na umakbay sa kanya. Inaalo siya nito ng parang bata.
"You know what, I was really shocked when I saw you that morning."
Lumingon siya dito. "Kaya ba hindi mo na ko kinausap?"
"Well partly yes. But I just don't like the idea of both of you pretending when you can just be true to yourself & make it real."
"Ha? A-Anong ibig mong sabihin Jack?"
Bumuntung-hininga ito ng malalim. "Don't hide your true feelings. Baka huli na ang lahat bago mo pa maamin."
Napaamang siya dito. Malakas ang tibok ng dibdib niya. Ayaw niyang magsalita dahil sa takot na ipagkalulo siyang nararamdaman niya.
Am I really falling with that jerk?
"Sometimes I think Brad deserves beating, don't you think? Kapag hindi pa rin niya narealize kung ano ang nararamdaman niya baka hindi ko na rin mapigilan ang sakin."
Napaamang siya dito. Tumitig ito sa mga mata niya.
"When I first set my eyes on you, I really felt happy. When we went out I saw the real you. Behind those weird dresses I saw the beautiful you. Pero I know what's the difference between love & friendship that's why Im stepping aside. I just don't know if I can hold any longer."
Tumalikod na ito. Naiwan siya sa garden na gulong gulo. Halo-halo ang nararamdaman niya.
D-Did he just confess to me?
⊙_⊙