วันนี้หมอมาเพื่อตรวจครรภ์ตามกำหนด ธีร์นั่งอยู่ข้าง ๆ มองเมฆที่นั่งบนเตียงอย่างสงบนิ่ง ขณะที่หมอกำลังตรวจเช็กพัฒนาการของเด็กในท้อง
"ตอนนี้อายุครรภ์ประมาณ 12 สัปดาห์ หรือก็คือ 3 เดือนแล้วนะครับ" หมอพูดขณะจดบันทึกลงในแฟ้ม
เมฆพยักหน้าเบา ๆ มือข้างหนึ่งลูบท้องตัวเองอย่างเคย "แล้วก้อนนุ่นเป็นยังไงบ้างครับ?"
"ตอนนี้ตัวเด็กมีขนาดประมาณลูกมะนาวแล้วนะ เริ่มมีแขนขาชัดเจนขึ้น หัวใจเต้นดี อวัยวะภายในกำลังพัฒนา"
ธีร์ที่นั่งฟังเงียบ ๆ เผลอยกมือขึ้นมาวางบนหน้าท้องเมฆตามความเคยชิน เมฆหันมามองเขานิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
"ช่วงนี้อาจจะเริ่มมีอาการปวดหลัง เพราะมดลูกขยายขึ้นนะครับ" หมอแนะนำ "แล้วก็ระวังเรื่องอาหารการกินด้วย ควรเลี่ยงของมัน ของหวานเยอะ ๆ แล้วก็พวกคาเฟอีน"
"อ้อ..." เมฆพยักหน้ารับ ก่อนจะจดลงสมุดบันทึกของตัวเอง
ธีร์เหลือบมองสมุดที่เต็มไปด้วยตัวหนังสือเล็ก ๆ ที่เมฆขีดเขียนเอาไว้ แล้วก็อดรู้สึกแปลก ๆ ไม่ได้
เด็กคนนี้จดทุกอย่างที่หมอบอกจริง ๆ
"แล้วช่วงนี้ต้องระวังอะไรเป็นพิเศษไหมครับ?" ธีร์ถามขึ้นมาบ้าง
"ก็แค่ให้พักผ่อนเพียงพอ ออกกำลังกายเบา ๆ ได้ เดินเล่นในสวนก็ช่วยให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น"
"ได้ยินไหม?" ธีร์หันไปพูดกับเมฆ "เดินเล่นในสวนได้ แต่ไม่ต้องไปทำงานหนัก"
"ครับ ๆ" เมฆรับคำอย่างว่าง่าย แต่ในใจแอบคิดว่าก็นั่นแหละ เขาไม่ได้คิดจะไปทำอะไรหนัก ๆ อยู่แล้ว
"ถ้ามีอะไรผิดปกติ หรือรู้สึกไม่สบาย ก็บอกผมได้เลยนะครับ" หมอพูดก่อนจะเก็บอุปกรณ์
"ขอบคุณมากครับ" เมฆยิ้มบาง ๆ พลางลูบท้องตัวเอง "ก้อนนุ่น แข็งแรงดีนะ"
ธีร์มองเด็กหนุ่มที่ยังคงคุยกับลูกเหมือนเดิม แล้วก็เผลอลูบท้องตามไปด้วยอีกครั้ง
...นี่เขาติดนิสัยนี้ไปแล้วจริง ๆ ใช่ไหม?