"พี่ชาย เป็นเด็กดีนะ อดทนหน่อยแล้วก็จะผ่านไป เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว"
ในขณะนั้น จื้อเฉินลอยอยู่กลางอากาศ มือน้อยๆ อวบอ้วนลูบหัวของหลิวเทียน พูดปลอบโยนด้วยเสียงเด็กๆ
เมื่อพลังมารถูกชำระล้าง เสียงร้องโหยหวนของหลิวเทียนก็ค่อยๆ เบาลง
"น่าจะใกล้เสร็จแล้ว"
จื้อเฉินใช้มือน้อยๆ อวบอ้วนลูบคางสองชั้นของตัวเอง ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วหยิบเครื่องรางจิตใจที่สะอาดออกมาแปะบนหัวของหลิวเทียน พลังงานอ่อนโยนไหลเข้าสู่สมองของเขา ชำระล้างจิตวิญญาณและปลุกปัญญาจิตของเขา
"ฉันเป็นอะไรไป?"
หลังจากผ่านไปสักพัก สีแดงในดวงตาของหลิวเทียนจางหายไป กลับมาใสสะอาดอีกครั้ง เขามองร่างกายที่เต็มไปด้วยตราประทับด้วยความงุนงง
"พี่ชาย คุณตกเป็นมารไปน่ะ ฉันกำลังช่วยชำระล้างพลังมารให้คุณอยู่"
จื้อเฉินเห็นหลิวเทียนตื่นขึ้นมา จึงยิ้มอย่างไร้เดียงสา
ตกเป็นมาร?
หลิวเทียนรู้สึกสับสน ผ่านไปสักพักถึงได้สติ ใช่แล้ว ฉันกินยาล่อมารเพื่อล่อหม่อมปีศาจออกมา และได้ยกระดับถึงจุดสุดยอดของยอดนักสู้ไม่ใช่หรือ?
เฮ้ย!
พลังมารของฉันไปไหน?
"ไอ้เด็กบ้า คืนพลังมารให้ฉันเดี๋ยวนี้"